สวัสดียามเช้าครับคุณก๋า

ผมมารอเจิมบล็อกใหม่ รอบที่สองแล้วนะเนี่ย

วันนี้ไม่ได้ออกไปวิ่งครับ แต่จะไปขนขี้ควาย มาใส่ผัก 555

ไปด้วยกันไหมถ้าไม่กลัวควายขวิด ว่าเอ็งมาตักขี้กรูทำไม อิ อิ

อรุณสวัสดิ์ค่ะ

นานทีปีหน .. จะได้เข้ามาเช้าอย่างนี้ค่ะ
เป็นเรื่องบังเอิญอย่างที่สุดว่า เราได้หนังสือ
เล่มนี้มาจากเพื่อนและมันยังถูกวาง
อยู่บนหิ้งค่ะ 555+

สวัสดีค่ะคุณก๋า

แวะมายามเช้าก่อนไปทำงาน
หาโอกาสไปร้านหนังสือ
ได้ไม่บ่อยเลยในช่วงนี้
ภารกิจงานล้นตัว
กิจกรรมเด็กๆเยอะมากมาย

เห็นด้วยกับหัวข้อสุดท้าย
....ความรู้...
ต้องขอบคุณคุณก๋าที่นำสิ่งเหล่านั้นมาให้
และเติมความรู้ให้คนทั่วไปผ่านทุ่งอักษรของคุณก๋านะคะ ^_^

สวัสดียามเช้าค่ะ
วันนี้ตั้งใจจะไปสุริวงค์บุ๊ค
หาหนังสืออ่าน...และต้องไม่พลาดเล่มนี้ด้วย
ขอบคุณคุณก๋าที่แนะนำหนังสือดีๆให้อ่านนะคะ

พี่ชอบแนวการเขียน วิธีเขียน อ่านแล้วรู้สึกได้ว่านั่นคือความจริงเป็นสิ่งที่เรามองข้ามเสมอเป็นวิธีคิดที่ทุกคนมักมองข้าม แต่คนเขียนกลับมองเห็นอย่างลึกซึ้ง อ่านแล้วพยักหน้าก็จริงนะทำไมเราถึงมองข้ามในสิ่งที่ไม่ควรมองข้าม เป็นแนวคิที่ทำให้คิดอะไรลึกซึ้งยิ่งขึ้นจากที่ชอบคิดอะไรลึกซึ้ง แต่ทำให้รู้ว่าบนโลกใบนี้ยังมีอะไรให้คิดลึกๆ อีกมากมาย...ถึงแม้คุณกะว่าก๋าจะเอามาให้อ่านเพียงน้อยนิด..แต่เป็นบทกวีที่น่าอ่านมากค่ะ...ขอบคุณที่เอาหนังสือดีๆ มาแนะนำกันนะคะ...

วันนี้น้องหมิง หมิง ปากเจ่อ หลังจากเจอพริกเมื่อวานเหรอคะ....555555...มีความสุขตลอดวันค่ะ...

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ A


ไม่บ่อยครับที่ผมจะซื้่อหนังสือกวีมาอ่าน
เล่มนี้เดินเฉียดไปเฉียดมาหลายครั้ง

ที่สุดผมก็เลือกที่จะซื้อมาอ่าน


บทกวีเป็นความรู้สึกเฉพาะตัว
ที่แสดงออกผ่านตัวอักษร

แน่นอน
บางครั้งมันไม่อาจเปลือยความรู้สึกของนักเขียนได้ทั้งหมด

แต่ถ้ามีจะสักประโยคที่แตะความรู้สึกคนอ่านได้
ผมว่าบทกวีบทนั้น
ก็ทำหน้าที่ของมันได้สมบูรณ์แล้วล่ะครับ

สวัสดีค่ะ พี่ก๋า มาดาม และ หมิง หมิง

ช่วงนี้รีบปั่นงาน ไม่มีเวลา up blog เลยค่ะ ^^

สว้สดีค่ะ คุณน้องก๋า

newyorknurse

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า วันนี้อากาศกำลังสบายเลยค่ะไม่หนาวมาก มาอ่านหนังสือของคุณก๋าค่ะ กิ่งเป็นคนชอบอ่านหนังสือนะคะ สมัยเรียนหนังสือตรึมเป็นตั้งๆและเป็นหนอนหนังสือเลยล่ะค่ะ แต่พอมาทำงานแล้ว ไม่มีเวลาให้หนังสือเลย บางทีสอนเสร็จก็เหนื่อยพับไป บางทีอาจจหาเวลานั่งอ่านเอ้างานมาอีกแล้วจึงไม่ค่อยต่อเนื่องเลยค่ะ ยิ่งมาเข้าบล็อกด้วยแล้วก็หนังสือได้อ่านวันละนิดวันละหน่อยกว่าจะจบเล่มต้องใช้เวลาค่ะ อิอิ แต่ก็ยังอ่านนะคะ

มีความสุขวันหยุดค่ะ วันนี้น้องหมิงหมิงทำหน้ากวนดีจังเลยค่ะ อิอิ



Friends18.com Good Morning Scraps

ขวัญทายว่า. ยิ้มนี้ของหมิงหมิง
เป็นยิ้มที่ยังมีความเผ็ดหลงเหลืออยู่แน่ๆ
ดูเจื่อน ๆชอบกลค่ะ


ขวัญว่าคนเรามีด้านว่างเปล่ากันทุกคนนะคะ
แต่ที่สงสัยคือ
ทำไมคนเราถึงยอมรับไม่ค่อยได้
ต้องหานู่นนั่นนี่มาเติมเข้าไป
ยิ่งหาก็ยิ่งไม่พอ. ยิ่งค้นก็ยิ่งไม่เจอ


ขวัญชอบหนังสือเล่มนี้
ถ้ามีโอกาสจะไปหามาอ่าน
ชอบความรู้สึกตรงที่
เมื่อไม่รู้จะจัดการอย่างไรกับบางเรื่องราว
ก็เลือกที่จะหยุดคิด หยุดจัดการ
ด้วยการทำลายบางเรื่องราวนั้นให้สิ้นซาก
มองในแนวของขวัญนะคะ

ทักทายเช้าวันเสาร์ค่ะพี่ก๋า

เป็นหนังสือที่ศิษย์น้องตกหลุมรักตั้งแต่อ่านชื่อเรื่อง
พอได้อ่านเนื้อในแล้วยิ่งโงหัวไม่ขึ้น

สวัสดีตอนเช้าค่ะศิษย์พี่

"ฉันกำลังเดินทางในบทกวี
บทกวีกำลังเดินทางในฉัน
เราต่างมุ่งหน้าสู่ปลายทางเดียวกัน"

อากาศที่ขอนแก่นตอนเช้าหนาวไม่มาก เย็นสบายดี
ท้องฟ้ามีก้อนเมฆปุกปุยสวยมากเลยค่ะ

สวัสดีค่ะน้องก๋า

เอ่อ....อ่านแล้วมัน งงๆ อิอิ

ทั้งไม่เข้าใจ และไม่รู้สึก

คงเป็นเพราะเราเข้าไม่ถึง

ไม่มีหญิงสาวในบทกวี แต่ในการ์ตูนยุคนี้มีแต่สาวดุ้นเต็มไปหมด อ๊ะ ไม่เกี่ยว


ผมยังไม่เห็นด้วยกับคำว่าอกหักดีกว่ารักไม่เป็นอยู่ดีน่ะแหละ รักตนเอง รักเพื่อนมนุษย์ รักแบบบริสุทธิ์ใจ เหมือนพ่อแม่รักลูก ไม่มีทางอกหัก
รักที่เป็นกิเลส รักเพราะหลง รักเพราะต้องการสิ่งตอบแทน เป็นเหตุให้อกหักครับ รักแบบนั้นไม่มีน่าจะดีกว่า

สวัสดีค่ะ...ทักทายวันล่ะนิดจิตแจ่มใส...

โดย: Lika ka วันที่: 26 พฤศจิกายน 2554 เวลา:8:54:17 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ก๋า Thaibev. เป็นสปอนเซอร์ด้วยหรอนี่

หมิงทำหน้าแปลกขึ้นทุกวั๊นทุกวัน อิอิ

สวัสดียามเช้าค่ะ...


มีรูปคนเขียนด้วย


อ่านบางหน้า..ก็รู้สึก(ชอบ)แล้ว

บล็อกคุณก๋าวันนี้
อยากทำให้อ่านหนังสือเล่มนี้อีกรอบ
เขียนบทกวีมากขึ้น
เคี่ยวกรำกับชีวิต

พี่ก๋าขี้โกง ไม่ยอมบอกว่าชาติที่แล้วเกิดโศกนาฎกรรมอะไรกับตัวเองอ่ะ หุหุ สุขสันต์วันเสาร์นะคะ

ฮื่อ ... ถ้อยคำ บทกวีแปลกดีจริง ๆ คุณก๋า ... แต่น่าสนใจอย่างที่ว่าจริง ๆ ... ไม่เหมือนใคร ไม่ธรรมดา

สวัสดียามเช้าค่ะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า มาดาม และน้องหมิงหมิง ชอบคำพูดนี้จัง(หนังสือบางเล่มสำหรับผม ไม่ได้มีไว้อ่านเพื่อให้ "เข้าใจ"
แต่มีไว้อ่านเพื่อให้ได้ "รู้สึก") เห็นด้วยเลยค่ะ... ช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นเด็กๆเลยเป็นหวัดกันอีกรอบ ลูกสาวบอกในห้องเป็นกันตั้ง20 กว่าคน เรียนห้องแอร์เชื้อโรคเวียนวนเป็นแล้วหาย หายแล้วเป็น แม่อย่างเราเลยต้องโด๊ปลูกและดูแลรักษากันไปอิอิ ขอให้หมิงหมิงหายไวไวด้วยนะครับ อ่ะ เอาหอมมาฝากหมิงหมิงด้วยจ้า

การอ่านหนังสือบางเล่มของฉัน
ไม่ได้คาดหวังความเข้าใจในทุกตัวอักษร
หากแต่ฉันปรารถนาว่าการอ่านนั้น
จะนำพาฉันโลดแล่นไปในทุ่งแห่งตัวอักษรที่ลึกล้ำ

อ่านแล้วพาให้นึกถึงตัวเองขณะโลดแล่นอยู่ท่ามกลางทุ่งหญ้าเขียวขจี ที่กำลังออกดอกสะพรั่ง ไม่รู้ความรู้สึกประมาณนั้นหรือเปล่า ????

สวัสดีค่ะน้องกิจ

ในชีวิตเคยซื้อหนังสือบทกวีของจิรนันท์ พิตรปรีชา เล่มเดียวเท่านั้น

เป็นคนไม่ชอบอ่านบทกวี ยิ่งบทกวีที่ยากๆ อ่านแล้วต้องตีความสองตลบ สามตลบ ยิ่งกว่ากินยาขม
แหะแหะ



ปี้ท่าจะหัวบ่าค่อยถึงอ่านบทกวี อิอิ

สวัสดีค่ะคุณก๋าและหมิงหมิง
สุขสันต์วันหยุดนะคะ

สวัสดีค่ะพี่ก๋า
รู้สึกถึงความรักและความคิดถึงที่คนหนึ่งมีถึงอีกคนค่ะพี่ก๋า
เห้ฯเขียนว่า วันนี้ฉันไปตลาดค้าไม้ ไปหาซื้อโลงศพให้เธอที่รัก

หลายสิ่งหลายอย่างที่ผ่านมาและมักผ่านไปเสมอ บางครั้งสิ่งนั่นอาจจะอยู่กับเราทั้งชีวิต หรืออาจจะอยู่กับเราเพียงเสี้ยวเดียวของชีวิต แล้วทำยังไมันถึงจะสุขตลอดชีวิตในวันที่ไม่มีกันคะพี่ก๋า

สวัสดีค่ะพี่ก๋า

ความรัก+สุข+ทุกข์
มันอยู่ด้วยกันตลอด
เพียงแต่เราจะเห็นอะไรก่อน
และเห็นอะไรชัดเท่านั้นเอง...แต่
เราถ้าอยากเห็นแต่...ความรัก..ล้วนๆ
ต้องทำไงอ่ะพี่ก๋า....ความทุกข์มายาวนานเกิ้นน
ขอความรักล้วนนนๆเรยยยยนะค่ะ.....
โปรดประทานให้ข้าพเจ้าด้วย..งืดๆๆๆชิบุร์

หญิงสาวในบทกวี........ไม่รู้ไม่อยากรู้
เคยได้ยินชื่อหนังสือมาบ่อยๆพอพี่ก๋า
มาเขียนโปรยอย่างน่าสนใจม๊ากเด่วต้อง
ไปเดินซีเอด...เซ็นทรัล..หรือยืมเพื่อน
มาอ่านบ้างระค่ะ...มีความสุขวันหยุดนะค่ะ

บางทีอ่านยังไงก็ไม่เข้าใจ ต้องใช้ความรู้สึกในการเข้าใจมั้ง

ไม่มีหญิงสาวในบทกวี พอดีไปเห็นที่บ้านคุณชีริว สาวดุ้น คำนี้รู้สึกจะมีใช้หลายภาษาเหมือนกันนะครับ มาจากการ์ตูนนี่แหละ ถ้าเป็นภาษาจีนจะใช้คำว่า "ผู้หญิงปลอม" (伪娘)


ภาพตัวอย่างสาวดุ้น เพื่อประกอบความเข้าใจ ดูแล้วสยอง

สวัสดีค่า คุณก๋า
เป็นหนังสือน่าอ่านดีนะค่า
หากมีโอกาสต้องหาดูบ้าง

ปล. ได้น้ำพริกเบค่อนแล้วบอกด้วยนะค่า
ว่าหร่อยปล่าวววววววววววววววว

อยากคุยนานนานกว่านี้ เห็นลูกค้าเต็มร้านเลย เกรงใจเกรงใจ และแอบเขิน เขิน อิอิ

ปล. อดเจอหมิงหมิงเลยไว้คราวหน้านะคะ ^^

ขอบคุณนะคะสำหรับการหาบทสรุปให้ตรงตามความคิดซึ่งบางครั้งรู้สึกแต่ไม่สามารถบ่งบอกออกมาได้ตรงตามความรู้สึกว่า คืออะไร

ปล. หนังสือบางเล่มสำหรับผม
ไม่ได้มีไว้อ่านเพื่อให้ "เข้าใจ"
แต่มีไว้อ่านเพื่อให้ได้ "รู้สึก"

บางเรื่องไม่เพียงแตหนังสือหรือบทกวีนะคะคุณก๋า หลายๆอย่างที่เรารู้สึกได้แต่พอจะสรุปออกมาว่าคืออะไรก็พูดไม่ถูกเหมือนกันคะ เพราะบางอย่างมันเป็นเพียงความรู้สึกที่รวบรวมออกมาเป็นรูปธรรมไม่ได้คะ

รูปหมิง หมิง เมื่อวานเหมือนเจอ ยาขม หรือเปล่าคะ เป็นอีกอริยบทที่ไม่ค่อยจะได้เห็นนอกเหนือจากยิ้ม หัวเราะอันสดใสคะ

บางเล่ม เพื่อให้เราได้รู้สึก จริงๆ ค่ะ พี่
...
สวัสดีค่ะ พี่ก๋า
มีความสุขมากมากนะคะ

สวั๋สดีค่ะอ้ายก๋า นั่งผ่อปั๊กกะตืนบ่อมีแม่หญิงในบทกวี

เปิ้นใจ้ศัพท์แสงยากนักในการตีความ คนเป๋นกวีอิ๊หนา

เปิ้นช่างมีกำกึ๊ดลึกล้ำแต๊ หันอันหยังก่ะเขียนเป๋นบทกวีได้หมด

ดูตี้เปิ้นเล่าว่าแวนโก๊ะผ่อต้นไม้อยู่เป๋นวัน เผื่อตี้จะเขียนฮูป

เปิ้นต้องนั่งซับความาฮู้สึกเมินจ๊าดนัก น่าทึ่งแต๊ก่อเจ้า ^^

...
...

ไม่ได้มีไว้อ่านเพื่อให้ "เข้าใจ"
แต่มีไว้อ่านเพื่อให้ได้ "รู้สึก"

...
...

ส่วนอิน้องแค่ผ่อผ่าน ๆ ในบล็อกก่ะบ่อเข้าใจ๋แล้วกา

ส่วนความฮู้สึกตี้เกิด ก่ะเกิดอาก๋านมึนก่อเจ้า 55555555+

หนังสืออาหรับเคยอ่านแต่้ปีกหักอะ

สรุปแล้ว...ทำไมอ่ะท่านก๋า

หวัดดีค่ะ พี่ก๋า
เล่มนี้ที่ได้รางวัลซีไรท์ป่าวคะ
ปล.ตอนนี้ที่หาดใหญ่ฝนเริ่้มทิ้งช่วงบ้างแล้วค่ะ
เดือนหน้ามีไปประชุมที่เชียงใหม่
พี่ก๋าอยู่แถวไหนคะ
เผื่อว่ามีโอกาสได้แวะไปทักทาย

มาแว้วววววววววววว

สวัสดี วันหยุดค่ะ


ไม่มีหญิงสาว...ในบทกวี

แต่!!!!.......มีดาวเรือง.....ในห้องนี้

..........อ่ะ เฮิ้กกกกก อ่ะเฮิ้กกกก........

น่าสนใจ น่าอ่านมากค่ะ

ดีจ้าน้องก๋า

แหะ แหะ พี่ก็จำวันผิดเหมือนกัน คิดว่าเมื่อวานวันพฤหัสฯที่ 24 แล้ววันนี้วันเสาร์ที่ 25

พี่ไม่เคยซื้อหรืออ่านบทกวีเลย ตั้งแต่เรียนจบ ม.ปลาย คงเพราะความชอบส่วนตัวเราไม่เหมือนกันนิ พี่มีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่ง แต่งกลอนเก่ง คิดปุ๊บก็แต่งปั๊บ สัมผัสทั้งในและนอกและตัวพยัญชนะ ถ้ามีงานแต่งกลอนก็ให้เพื่อนคนนี้หล่ะช่วยแต่ง ^^

พูดขึ้นมาก็นึกได้ สมัยเรียนมีอีกอย่างที่ไม่เก่ง และไม่ยอมทำ ชั่วโมงเย็บปักถักร้อย เอามาหยิบไปงั้นหล่ะ เลิกเรียนก็ฝากให้เพื่อนทำมาส่ง 555 ไม่ดีนิ เด็ก ๆ อย่าเอาเยี่ยงอย่าง

พักนี้หมิงน้อยมีแต่รูปอิริยาบถแปลก ๆ เค้าโพสท่าเองหรือน้องก๋ากดชัตเตอร์ทีเผลอ

ถ้าอู้ถึงนักกวีศรีสยาม ปายคิดถึงท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ ค่ะอ้ายก๋า

จะอี้ค่อย้เฮื่อผ่อง บทตี้ชอบก่ะ "เสียใจ"


๑.เสียเจ้าราวร้าวมณีรุ้ง มุ่งปรารถนาอะไรในหล้า
มิหวังกระทั่งฟากฟ้า ซบหน้าติดดินกินทรายฯ
๒.จะเจ็บจำไปถึงปรโลก ฤารอยโศกรู้ร้างจางหาย
จะเกิดกี่ฟ้ามาตรมตาย อย่าหมายว่าจะให้หัวใจฯ
๓.ถ้าเจ้าอุบัติบนสวรรค์ ข้าขอลงโลกันตร์หม่นไหม้
สูเป็นไฟเราเป็นไม้ ให้ทำลายสิ้นถึงวิญญาณฯ
๔.แม้แต่ธุลีมิอาลัย ลืมเจ้าไซร้ชั่วกัลปาวสาน
ถ้าชาติไหนเกิดไปพบพาน จะทรมานควักทิ้งทั้งแก้วตาฯ
๕.ตายไปอยู่ใต้รอยเท้า ให้เจ้าเหยียบเล่นเหมือนเส้นหญ้า
เพื่อจดจำพิษช้ำนานา ไปชั่วฟ้าชั่วดินสิ้นเอยฯ

(เกยยะรายงานส่งหื้ออาจ๋านเปิ้นตอนเฮียนเจ้า)

งานร้อยแก้วท่านก่ะไพเราะขนาด

ชิ้นตี้ชื่อว่า หยาดน้ำค้างคือน้ำตาของเวลา

...
...

พ่อบอกลูกว่า “หยาดน้ำค้างคืออะไร หยาดน้ำค้างคือน้ำตาของเวลา”

ลูกจึงถามพ่อว่า “เวลาร้องไห้ทำไมคะ เสียอกเสียใจอะไรหรือคะพ่อ” พ่อก็ตอบว่า “เสมอว่าเวลาร้องไห้เพราะต้องจากเราไปไกลแสนไกลในระลอกคลื่นแห่งวิถีกาลจักรอันไม่คืนกลับหลัง...แต่ที่ร้องไห้มิใช่เพราะเสียอกเสียใจอย่างเดียว”

“เหตุเพราะว่า น้ำค้างปิติยินดีที่เคารพดวงตะวัน ทั้งได้สะท้อนคุณค่าแท้ของคลื่นแสงพระสุริยาทั้งเจ็ดสีพลีกำนัลแด่โลกแล้ว น้ำค้างก็เสมอว่าเศร้าสร้อยน้อยใจที่ต้องพลันแตกดับวับสลายอำลาจากเราไป ไม่ได้อยู่เจียระไนแววตาให้ซึ้งคุณค่าของแสงรุ้งและสุนทรีอื่นๆ ฉะนั้นไม่ว่าจะดีอกดีใจหรือวิปโยคโศกเศร้า น้ำค้างก็อย่างหยาดน้ำตา”

...
...

^^

จะอี้ค่อยฮู้เฮื่องผ่อง บทตี้ชอบก่ะ "เสียใจ"
พิมพ์ตกหล่น อิอิ

อืม หนังสือแนวอย่างนี้ เราก็ชอบอ่านเหมือนกันนะ

แต่หลังๆ ไม่ค่อยได้อ่านหรอก

เอาเวลามาจ่อหน้าจอซะเยอะแทน

ซีไรท์ เล่มที่ยังไม่ได้อ่าน จากภาพตัวอย่างที่แปะไว้ เห็นที่ว่าคงต้องกลับมาให้ความสนใจ "อ่าน" และ "รู้สึก" ถึงบทกวีบ้างแล้ว

ผลงานบางชิ้นของท่านก็เข้าใจ๋ยากอย่างอ้ายว่า

บางตีปายก่อต้องใจ้กรู๊กเกริ๊ลจ้วยผ่อง อิอิ

อารมณ์ว่าจิตวิญญาณเฮาไป๋บ่อตึ๋ง

ก่ะต้องใจ้อุปกรณ์ทันสมัยเข้ามาจ้วยแห๋มหน้อย 555555

ก่ะซอบนี่เน๊าะ

สวัสดีบ่ายสองครับพี่ก๋า

ผมชอบที่พี่ก๋าว่า รักคือการพลัดพราก ครับมันกระตุ้นให้เรารักกันได้จริงๆ ไม่ว่าจะรักกันแบบไหน ขนาดไหน สุดท้ายย่อมพลัดพรากจากกันในที่สุด

"เขาฆ่าตัวเขาเองด้วยตนเอง..
เธอฆ่าตัวเธอเองด้วยตนเอง..
...
คนแล้วคนเล่าล่วงลาลับ"

ช่างบรรยายได้ดีจริงๆเลยนะครับ ไม่มีใครทำร้ายตัวเราเองได้มากเท่าตัวเราเอง

"กุหลายควรจะอยู่ ณ ที่ใด..."
ทำให้ได้คิดว่าดอกไม้ไม่ควรจะอยู่ที่ใดนอกจากต้นของมัน ...

ฉันไปตลาดค้าไม้
เพื่อซื้อโลงศพ
มาฝากเธอ
ที่รัก

ผมชอบตรงการเรียงประโยคและเว้นช่องว่าง ผมลองเอามาต่อกันเป็นประโยคยาวๆกลับไม่ได้ความรู้สึกอย่างที่เขาเรียงครับ

ขอบคุณมากครับพี่ก๋าที่เอามาแน่ะนำ ผมซ้ือไว้นานแล้วแต่ไม่ยอมอ่านสักที เห็นทีได้ฤกษ์อ่านต่อจากอีก...หลายเล่มที่รออยู่

ป.ล. รูปน้องหมิงหมิง สองวันนี้เท่มากๆเลยครับ ท่าลองพริก กับท่าวันนี้ทำเอาผมต้องลองทำหน้าตาม เพียงแต่ของหมิงหมิงออกน่ารัก

ของผมดูแล้วออกจะน่่า....

ยิ้มหมิงหมิง วันนี้ โดนใจป้ามาก เลยคับ ..

555


โหวตหื้อดีก่าา..

สวัสดี คุณก๋า
รูปหมิง หมิงหน้าเย๋เก เหมือนกินยาขม

ตายแล้ว เพิ่งรู้ว่าพี่ชายเราชาติที่แล้วเป็น "หนอนน้อย" หุุหุ

บ่ายนี้หอบความสบายมาฝากจากน้ำพุร้อนสันกำแพงจ้า..

หวัดดีจ้า

เมื่อวานแวะมาไม่ถึงบ้านน้องกิจ หมดสภาพก่อน แหะๆ
ใกล้เทศกาลคริสต์มาสงานเยอะหน่อยจ้ะ

ตั้งใจจะมาถามว่าหมิงหมิงเป็นอะไรจ้ะ ถึงทำหน้าแบบนี้



สุขสันต์วันหยุดจ้ะ

เหนื่อยนักก็พักก่อนน่าพี่ก๋า เดี๋ยวแบ็ตหมดจายุ่งนา สู้ ๆ ค่ะ

เขาใช้คำดีขนาดเนาะ ม่วน ๆๆๆ

วันนี้ปิ๊กถึงบ้านแล้วเจ้า

ภาษาสวย น่าอ่านจังค่ะ

สวัสดีเจ้าปี้ก๋า ในตี้สุดก่ออ่านแล้วก๊ะนี่

เพลงแมงมุมลายตั๋วนั้น แป๋มาจากภาคแมงมุมภาษาอังกฤษ ส่วนตี้หนูเอามาจิ้ม ๆ เล่นเนี่ยเป็นต้นฉบับเพลง folk เก่าของฝรั่งเศส ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นเพลงแรกของโลกที่ถูกทำการบันทึกเสียงโดยเครื่องบันทึกเสียงเครื่องแรกที่ถูกคิดค้นโดยชาวฝรั่งเศสเมื่อกว่า 150 ปีที่แล้ว เพลงนี้เขาก็เอาเมโลดีไปอะแด๊บไปแป๋งเนื้อเป็นภาษาต่าง ๆ ทั่วโลก อิอิอิ ม่วนดี กล่อมละอ่อนกับคนใหญ่หลับฝันดีเน้อ 555

แวะมาทักทายตอนค่ำๆค่ะคุณก๋า

ปอยว่าตัวอักษรทุกตัวย่อมมีความหมายเมื่อเป็นคำ
และแต่ละคำผสมผสานกันจะเป็นหนึ่งประโยค
ย่อมมีความหมายในตัวของมันเอง

กลายมาเป็นคำบอกกล่าว คำบอกเล่า คำบอกลา คำปฏิเสธ ฯลฯ
จงเข้าใจตัวอักษรให้ถ่องแท้ ... นั่นคือความหมายค่ะ

พี่ก๋าอ่านหนังสือหลายประเภท เหมือนสมองได้อาหารดีไปเลี้ยง ข้อมูลจึงแน่น ชื่นชมจริง ๆค่ะ

เพื่อบรรจุความว่างเปล่าของเรา

อืม....

ระยะหลังๆทุกครั้งที่พี่กำลังนั่งเขียน
มักรู้สึกถึงความว่างเปล่า
ไม่รู้ว่าเป็นอย่างเดียวกันหรือเปล่า อิ อิ


แอมอร

สวัสดีตอนหัวค่ำครับ

ไม่มีหญิงสาวในบทกวี
.
.
.
แล้วมีหนุ่มๆในบทกวีไหมคะพี่ก๋า
แนะนำให้น้ำค้างรู้จักหนังสือเล่มนั้นหน่อยนะคร๊าาา


กุหลาบอยู่ ณ ที่ใด หุหุหุ
สำหรับน้ำค้างเนี่ย กุหลาบคงอยู่ในใจมั๊งคะ

ทักทายยามเย็นวันว่างค่ะพี่ก๋า อิอิ
วันหยุดทั้งทีเคลียร์ภารกิจเสร็จก็มาลั๊ลลาในบล็อกต่อ หุหุหุ

กลับมากรี๊ดดดคร๊าพี่ก๋า
โหยยยยยยยยยยยยยย อะไรกันเนี่ย ดูเวลาเม้นท์ของพี่ก๋าสิคะ

ที่บ้านสาวสวยผมสั้นโน่น..
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 พฤศจิกายน 2554 เวลา:20:55:55 น.

สาวนบ้านน้ำค้าง..
โดย : กะว่าก๋า วันที่: 26 พฤศจิกายน 2554 เวลา: 20:59:59 น.

พี่ก๋าเล่นเลขเบิ้ลทั้งสองบ้านเลยนะคร๊าาา ช๊อบๆๆๆๆเลขเบิ้ล

เจ้าวินัยกับยัยระเบียบเนี่ย พี่เจอตั้งแต่เช้าจรดเย็น
บางครั้งลามปามตามมาถึงที่บ้าน
เพราะเป็นเขตบ้านพักของทางราชการ

นอกเวลาราชการที่เป็นเวลาส่วนตัว
พี่เลยเหม็นหน้าเจ้าวินัยนี่มากๆค่ะ อิ อิ


แอมอร

พี่ก่าคร๊าาาาาาาา
น้ำค้างเอามาฟ้องคร๊าาาาาาาาาา เอิ๊กกกกกกกกกกก
.
.
.
หุหุหุ ตะกี้เพิ่งตามไปกรี๊ดดบ้านคนหล่อมาอ่าคร๊าาา
--------------------------------------------------------------
ใครหว่าบ้านคนหล่อ
ตั้งแต่เล่นบล้อกมาเด็ดพี่ยังไม่เคยเจอเลยนิ
ว่าแต่หลบซ่อนอยู่ตรงไหนของบล้อกแก็งค์น๊า
จะได้ไปด้อมๆ มองๆ หน้าบ้านหน่อย


โดย : แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ วันที่: 26 พฤศจิกายน 2554 เวลา: 21:11:18 น.

ถูกต้องนะคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบ


ฮ่าๆๆๆๆๆ
.
.
.
โหยยยยยย พี่ก๋าขา
แค่เขามาแกล้งบอกว่าอายุ 27 เนี่ย
พี่ก๋าหายเคืองเลยเหรอคร๊าาาา?

เชื่อแล้วค่ะ ว่ามีความรักและมีเพื่อนแท้คือวินัย
ข้าน้อยขอคารวะ
พี่ก็อยากคบไว้ทั้งสองคนเหมือนกัน
แต่เจอยัยขี้เกียจแย่งตัวอยู่บ่อยๆ อิ อิ


แอมอร

เป็นบทกวีที่ใช้คำง่ายๆนะคะคุณก๋า
แต่อ่านแล้วรู้สึกเข้าใจยากกกมากกกค่ะ
โดยส่วนตัวแล้วไม่ชอบบทกวีแบบนี้เลยค่ะ
คืออ่านแล้วบางทีคิดไม่ออกว่าคนเขียนคิดอะไร

น้องปอยรู้จริง 555
.
.
.
งั้น คืนนี้ขอให้พี่ก๋าฝันหวานกับ 27 ต่อไปนะคร๊าาา
ฝันได้ตลอดทั้งคืนเลยคร่าาาา
แต่ตื่นมาเจอความจริงนี่อีกเรื่องเนอะๆ


กู๊ดไนท์กันทั้งครอยครัวคร่าาาาพี่ก๋า
อย่าลืมนะคะ 27 เท่านั้นที่จะฝันหวานได้ เอิ๊กกกก

ไม่มีหญิงสาวในบทกวี
มีแต่ที่รัก..


พี่อ่านแล้วรู้สึกว่าตัวหนังสือเค้าเศร้านะ
เหมือนเค้าจะมีเพียงความว่างเปล่าที่รออยู่ในทุกบทกวี

ดูบิ๊กซีนีม่าร์สักกำก็จะตามไปคลุมโปงเหมือนที่พี่ก๋ากะลังทำแล้วหล่ะค่ะ

สวัสดียามดึกค่ะคุณก๋า บทกวีน่าสนใจ แต่ไม่เข้าใจว่าตัวพี่เองไม่ค่อยหามาอ่านเลยค่ะ สงสัยว่าไม่มีความทุกข์ในจิตใจตนเอง เลยไม่ดิ้นรนหาอะไรอ่านประโลมใจตัวเอง

พี่จะอ่านหนังสือแนวจิตวิทยาและให้กำลังใจมากกว่าค่ะ

อรุณสวัสดิ์เจ้าอ้ายก๋า น้องหมิงหมิง มาดาม..
หนังสือเล่มนี้ ไม่มีหญิงสาวในบทกวี น่าอ่านมากๆเลยเจ้า..