No. 866 สวนสวย นากว้าง @ อ.ท่ายาง |
|
สิ้นมกราคม สู่กุมภาพันธ์งานประจำวันกับ งานเพื่อส่วนรวม มีคนใหม่เข้ามาร่วมมากแทนที่งานจะดีทีมงานกลับวิตก |
มีปัญหาจุกจิกจากคนเก่ามากผิดปกติ เพื่อน 6 คนร่วมกับผมจึงช่วยกันแก้ไขอยู่พักใหญ่ |
เราใช้วิธีละมุนละม่อมกับคนที่ทำความระคายเคืองแก่คนส่วนรวม ให้แยกตัวออกไป ทำให้เพื่อน ๆ ส่วนใหญ่ที่ |
ชอบความสงบทั้งเก่าและใหม่ โล่งอกอยู่ร่วมกันอย่างปลอดโปร่ง มีความสุขใจ |
|
แต่ก็มีบางอย่างอยู่เหนือการควบคุมของพวกเรา นั่นคือไวรัส โควิด 19 หุ ๆ ยังกวนใจอยู่ถ้า |
ตัวมดปลวกลิ้นไร พอใช้นิ้วโบกมือไล่หรือบี้ทิ้งบ้าง ถ้าใจกล้าทำบาป แต่ไวรัสนี่ไม่มีรูปร่างหรือโครงสร้างให้เห็น |
ด้วยตาเปล่าคือมันเล็กกว่า แบคทีเรีย |
อะ ๆ เพื่อนที่เรียนและอยู่หลังห้องท้วงว่า พี่ไวน์เห็นเจ้าแบคทีเรียแล้วเหรอ |
แหม..ก็ไม่เห็นอีกแหละ..ทั้งที่มีรูปร่างมีเปลือกโมเลกุล เขาจำลองภาพให้ดู ผมก็อือ ๆ รับรู้ไประดับหนึ่ง |
ดูจากกูเกิ้ล ผมเปล่าเลียนแบบท่านนั้นนะ ผมใช้เป็นมาหลายปีแล้ว |
|
แต่เจ้าไวรัสที่มองไม่เห็นตัวร้ายยิ่งกว่านักการเมือง...แนะ ๆ มีคนยกมือประท้วง |
ไม่จริงครับท่านประธานนักการเมืองบางประเทศร้ายยิ่งกว่า |
เห็นน่าจะยึดเยื้อเลย ปิดประชุมบอกเป็นเรื่องเก่าหมดประเด็น ไว้รอรับเงินเดือนเบี้ยประชุมต่อไป ...ก็แล้วกัน |
|
ผมกับเพื่อน ๆ แลกเปลี่ยนความรู้ที่รับทราบมา (อาจจะจริงก็ได้) ว่าวิธีที่ดีที่สุดคือการไม่อยู่รวมกันหลาย ๆ คน |
งดขึ้นรถเมล์รถไฟฟ้า หรือร้านอาหารที่มีเครื่องปรับอากาศทำให้ปลอดจากไวรัส |
ผมก็เลี่ยงขึ้นรถไฟฟ้านอกจากจำเป็นจริง ๆ หลีกเลี่ยงห้องอาหารที่ติดเครื่องปรับอากาศได้ง่ายเพราะ |
ซื้อข้าวแกงหรือไม่ก็ให้แม่ค้าร้านธรรมดา ๆ ผัดให้กินร้อน ๆ ประจำอยู่แล้ว |
|
แต่อย่างว่าพอมีเวลาก็ปลีกตัวไปอยู่ ตจว.ที่มีอากาศปลอดโปร่ง แดดแรงแต่มีลมพัดตลอดเวลา |
ตั้งเป้าไป อ.หัวหินออกจากบ้านสายมาก ๆ ขับรถขึ้นทางด่วน.......ไปลงทางราบเข้าสู่ถนนพระรามสองก็เส้น |
ธนบุรีสู่ อ.ปากท่อ รถเริ่มติด ๆ ค่อนข้างมาก เพราะทางด่วนกับถนนธรรมดาดิ่งลงมาเจอจุดเดียวกัน |
แต่ผิดคาดถนนที่ขุดถมขยายถนนนานมาก ๆ มีติดคอขวดอยู่ 3 จุดคลานกระดึบ ๆ แล้วก็แล่นได้เร็วกว่า กม. |
กำหนดไว้..เพื่อความปลอดภัยแหะ ๆ ผมแล่นตามความเหมาะสมนะเออ |
|
แวะกินข้าวเที่ยงที่เขาย้อย ร้านแม่ล้วน มั้งจำชื่อไม่ค่อยได้เพราะต้องเสียเงินค่าอาหารค่าเครื่องดื่มเองนี่นา หุ หุ |
ร้านนี้ผมชอบแวะเพราะร้านกว้างที่นั่งห่าง ๆ เย็นสบายรสชาติอาหารโอเค |
ออกจากร้านอาหารก็ขับรถต่อไป วิ่งได้เร็วดีพอถืงทางแยกไป อ.ชะอำผมเลี้ยวขวาเข้าสู่ถนนบายพาสทำความเร็วได้ดี |
ถนนร่มรื่น....แค่ 28 กม..ก็เลี้ยวซ้ายสู่ อ.หัวหินขับขับสาม กม.มั้งก็ถึงหมู่บ้านที่อยู่ |
อากาศไม่ร้อนไม่ต้องใส่หน้ากากจริงแล้วก็มิได้ใส่มาตั้งแต่อยู่ที่บ้าน กท. |
แล้วเข้าหมู่บ้านดูสบาย ๆ |
จอดรถแดดร้อนน่าดูเข้าบ้านนอนดูข่าวทีวี เฟซบุคกำลังเพลิน ลูกสาวชวนไปกินข้าวเย็นนอก |
บ้านตอนบ่าย 4 โมงเย็น บอกว่าที่จะไปลมพัดเย็นสบาย |
ใจผมก็นึกถึง ร้านค้าชายทะเล ลูกสาวให้ขับย้อนเข้าสู่บายพาส กลับสู่เพชรบุรีที่เพิ่งขับมาเมื่อชั่วโมงกว่า ๆ |
ใจค่อนแคะตามประสาพาไปร้านอาหารบ้านสวนร่ม แต่จะมีลมพัดเร้อ... |
ขับรถกลับทางเดิมน่าจะ 50 กว่า กม. เฮ้อ...เสียงจีพีเอส..ดังเป็นระยะ ๆเลยร้านซาลาเปาทับหลีก็เตือน เลี้ยวกลับขวาหน้าไม่ |
นานก็เจอถนนชนบทมุ่งสู่ที่โล่งกว้างใช่ครับสองข้างทางเป็นสวนและทุ่งนาระยะทางจากถนนเพชรเกษมถึงร้าน 3 กม. |
|
|
ขับรถเข้าไปจอด สบาย ๆ รถไม่มากเพราะเย็นมาก ๆ แล้ว ทางเข้าตัวอาคารร้านสวยดี แต่พื้่นสีเขียวกลายเป็นหญ้าเทียม เสียดายจังเลย... ... แต่ในร้าน โปร่งโล่ง สบาย ๆ ลมพัดตลอดเวลา เข้าไปนั่ง สั่งอาหารแล้ว ก็เดินไปดูนอกร้านทางขวามือ เป็นสะพานทอดยาวไปข้างใน มีศาลาหลังคาจาก ซ้ายมือ สปริงเกลอร์ กำลังให้น้ำต้นไม้... เดินกลับมา...ไปด้านซ้าย สวย.. อาหารมาแล้ว มีต้มยำปลา ขนมจีนน้ำยา เห็นเนื้อปลาโผล่ เพราะเราใช้ช้อนดันขึ้นถ่าย กะว่าจะใช้สวิงช้อนแล้วนะ หันไปไม่มี หุ หุ แต่อย่าเพิ่งไปว่าเขานะเออ เขามิได้นำผักรองก้นแล้วโรยเนื้อเปลาไว้แบบร้านอื่น รสอร่อยมาก ส่วนข้างล่างนี่ ยำใหญ่...ที่เราสั่งเพราะนึกถึง ยำใหญ่ที่คุณยายกะรัตที่เชียงใหม่ทำให้กิน รสชาติคล้ายกัน แต่ของคุณยายไข่จะตีกระจายมากกว่านี้ คุณยายไปสวรรค์นานแล้วนะครับ ผมมีคุณยาย คุณตาหลายคน คุณยายอยู่กับคุณตาที่ไปเป็นนายอำเภอปาย เรากินไปก็มองไปนอกร้าน มีหนุ่มสาว เอ้ย ทอม กับสาวนั่งกินข้างนอก.... ทั้งคู่นั่งกินก่อนเราน่ารักดีครับ แต่ก็แปลก ๆ หุ หุ อีกกลุ่มเป็นชาย นั่งจิบน้ำพรรค์นั้นดูรู้เลยว่า กรึ่มประจำเพราะผิวหน้าฉ่ำมีแอลกอฮอร์ผสมคือดูออก ขณะที่เราไปใช้บริการเย็นมากแล้ว เขาเปิดต้ั้งแต่ 8 - 17. น. พออิ่ม ก็เดินไปเที่ยวซ้ายมือทางเข้า เป็นสพานไม้ไผ่... เหนือคำบรรยาย แดดอ่อน ลมพัดเย็นสบาย... อยากให้เพื่อน ๆ มาเที่ยวแบบนี้ โล่ง อากาศดีมาก ๆ ห่างไกลจากไวรัสตัวที่กำลังดัง.. ... ... ที่นั่งสีแดงจัดมาก ๆ คล้ายกับสีเสา ญี่ปุ่น 555... ผ่าน ขัวไม้ไผ่(สพานไม้ไผ่) ก็มีศาลาทรงกลม มีเตียงแบบนี้ให้นอนเล่นได้... ก่อนเอนกายนอน ไม่แน่ใจลองก้มดมกลิ่น อืม.ๆ ไม่มีกลิ่นแสดงว่า ทางร้านทำความสะอาดล้างด้วยน้ำแน่เลย เดินย้อนกลับมาทางเดิม. เป็นบริเวณหน้าร้าน ติดกับห้องน้ำหญิง และชาย ซึ่งสะอาดมาก... ... หน้าร้านโล่ง กว้างลมพัด ตลอดเวลา สมกับชื่อร้านว่า ลมดี คาเฟ่... ต้นกัลปพฤกษ์ ดอกสวยต้องแชะ ๆ มาหน่อย. .... .... ยืนถ่ายภาพหน้าร้าน เห็นท้องนาที่เก็บเกี่ยวแล้ว ไกลออกไป น่าจะนะครับ เป็น ภูเขานางพันธุรัต อยู่ตรงทางแยก ไป อ.ชะอำ ขวามือไปถนนบายพาส สู่ หัวหินนั่นเอง... ไปมอง นั่งเล่นที่ศาลาเรียงราย...ให้ลูกค้านั่งเล่น ทานอาหารเครื่องดื่ม พื้นสนามทั้งหมดเป็นสนามหญ้าจริง ยกเว้นส่วนที่จะเดินเข้าร้านเท่านั้นเอง แต...เขามีป้ายบอกไว้ว่า ลูกค้าสั่งอาหารเครื่องดื่ม กรุณาถืออาหารฯ ไปนั่งทานเองที่ศาลา (ทำนองนี้) น่าเห็นใจครับ เพราะมีหลายศาลา ต้องเดินไกลถ้าให้พนักงานบริการต้องใช้หลายคน ไม่ไหวเหมือนกัน แต่ก็มีหนุ่มสาวคู่อื่นมาที่ร้านที่กำลังปิด เดินเที่่ยวแล้วก็เข้าไปสั่งกาแฟแล้วถือเดินไปนั่งที่ศาลาข้างในต่อ พนง.เขาคงไม่ว่าอะไร แม้จะเลยเวลาบริการแล้ว เรากลับไปเช็คบิล....ค่าอาหาร ต้มยำปลา ยำใหญ่ ขนมจีน ข้าวสวย 2 จานโค้กขวดธรรมดา น้ำดื่ม 1 ขวด กับกาแฟสดเย็น 1 ถ้วย ค่าเสียหาย 700 กว่าบาท เราอยู่ที่นั่น ตะวันคล้อยต่ำ ดวงจันทร์กำลังเปล่งแสงค่อย ๆ เด่นชัดขึ้นได้เวลาเราเดินทางกลับบ้านที่ อ.หัวหิน อยู่ ตจว. ดีหลายอย่างเดินทางไปไหนก็สะดวก ไม่ต้องใส่หน้ากากให้อึดอัด.....ครับ |
ขอขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
L |
st.counter ผู้เข้าชม 1,639,005 |
= |
ขอบคุณเพื่อนผู้คลิกเข้าอ่าน กรุณาเม้นท์นิดหน่อยผมจะได้เข้าไปเยี่ยมได้ถูกคนครับ |
Diarist |
|
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
ข้อดีของร้านอาหารแบบบ้านสวน
ก็คือ โล่ง โปร่ง สบายนะครับ
กินไปก็ไม่ต้องกลัวว่าใครจะไอจะจาม
ปีนี้ร้านอาหารเป็นอีกธุรกิจที่ต้องเหนื่อยแน่นอน
จากผลกระทบไวรัสโควิด