๐ ครารุ่งแจ้งเรื่อแสงแห่งตะวัน
สุริยันสาดแสงแรงทั่วหล้า
ทักทายมิตรมากมายนับคณา
สวัสดีจ้าเริงร่ารับอรุณ ฯ

ความเป็นมืออาชีพดูได้จากตอนคุณก๋าทำ blog

คุณก๋าทำด้วยความใส่ใจประณีต แบบมืออาชีพ...

เป็นตัวอย่างหนึ่งของความเป็นมืออาชีพ...

สวัสดีครับคุณก๋า...

สวัสดีค่ะคุณก๋า

แวะมาอ่านสิ่ง ดี ๆ ค่ะ

วันนี้ดี.ก็เชื่อมั่นว่า...
ดี.เป็นมืออาชีพของสายงานที่ดี.ทำอยู่นะคะ

ดี.เริ่มมาจากไม่รู้อะไรเลย
เดินผ่านความโง่
ความเหนื่อย
การถูกดูถูกว่างานไม่ได้เรื่อง
การถูกยิ้มเยอะว่าเขียนอะไรเนี่ย
ความท้อแท้ สิ้นหวัง ไม่อยากทำอีกแล้ว
แล้วก็ร้องไห้ๆๆๆๆ
ไม่ทำมันแล้ว
สวยๆอย่างนู๋ไปเป็นนางงามก็ด้ายยยย...ชิ


แต่ถัดจากนั้นดี.ก็ฮึด
ใครจะว่าอะไรก็ว่า...
แต่ดี.ก็ยังคงทำงาน
พี่ส่งงานอะไรมาให้ทำ ทำหมด
ไม่เคยเลือก ไม่เคยพูดว่าทำไม่ได้
และสิ่งที่ทำเสมอเกี่ยวกับงานก็คือ
"ไม่หนีปัญหา"
“รักษาคำพูดเรื่องเวลา”
“รักษาคุณภาพของงาน”


ดี.เรียนรู้เรื่องเหล่านี้มาจากพวกพี่
ในการทำงานของพวกเขา
ใครนิสัยส่วนตัวแย่ยังไงไม่รู้ล่ะ
แต่ดี.เห็นเลยว่า...
พวกนี้ไม่เคยไม่มีงานทำ ไม่เคยต้องวิ่งไปหางาน
แต่งานจะเลือกพวกเขาเอง

ดี.ก็อยากเดินไปให้ได้อย่างนั้น
ทุกวันนี้จึงพยายามมากเกี่ยวกับเรื่องงาน

ทำงานด้วยความเชื่อมั่นว่า...เราคือมืออาชีพ
คิดแบบนี้แล้วมีความสุข อิอิ

.
.
.

.
.
.


แต่ใจจริงอยากเป็น...
นักร่อนมืออาชีพ
วันวันไม่ต้องทำอะไรเลย
ร่อนๆๆๆๆๆอย่างเดียวเลย

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะพี่ก๋า...ยังพอมีเวลาอีกเล็กน้อยก่อนเดินทางเข้าป่าลึก..ฝนตกตั้งแต่เมื่อคืน คงเละน่าดู อิอิ จากที่นี่ไปราว..50-60 ก.ม.ได้มั้งแวะมาทักทายก่อนเพราะเสาร์อาทิตย์ไม่แน่ใจว่าจะได้เข้ามาหรือเปล่า บะบายค่ะ...

พี่ก็คงยังไม่เป็นมืออาชีพ
ถึงต้องทิ้งร้านไป อิๆ
ไม่เป็นไรตอนนี้ก็ไปหาประสบการ์ณใหม่ๆก่อน
แล้วค่อยทำใหม่

หมิง หมิง สบายดีไหม แล้ว พ่อ แม่ หมิง หมิง
ละ สบายดีนะ เหมือนน้ำหนักขึ้นเร็วเลย
อีกหน่อยคงอุ้มไม่ไหวนะ อิๆ

ชอบสไลด์ที่ 5 กับ 6 จังครับ คำพูดนี้ดีมาก ๆ เลย ^ ^

---

ฝันสูงสุดของพี่โย
น่าจะเป็นการแก้กฏหมายในรัฐธรรมนูญ
เพื่ออนุญาตให้คนแต่งงานกับเครื่องบินได้น่ะครับ

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 24 กรกฎาคม 2551

....
....
....

แล้วลูกมันจะออกมาเป็นอะไรล่ะครับเฮีย

สวัสดีตอนเจ๊าเจ้าอ้ายก๋า

เรื่องนี้ไม่มีความเห็นเน้อเจ้า

มาอู้เรื่องไอติมยักษ์คู่ดีกว่า

บ่ฮู้ว่ามันคืออันเดียวกับไอติมวอลล์ยักษ์คู่ในสมัยนี้ก่อเจ้า

แต่บ่ะเดี่ยวนิมันบ่ยักษ์ละเน้อเจ้า เหลืออันหน้อยเดียว

สวัสดีอ้ายก๋าและหมื่นตา

คนเราควรเคารพตัวเองก่อนเป็นอันดับแรกเจ้า

สวัสดีต๋อนเจ๊าเจ้าป้อหมิงหมิง...
หันโตยคุณความเห็นที่หนึ่งเต๋มร้อยเปอร์เซ็นต์เจ้า

นี่คือตั๋วอย่างของมืออาชีพตี้หันได้ชัดเจนเป๋นรูปธรรมที่สุด...

เนาะหมิงหมิงเนาะ...

พี่รักงานที่พี่ทำ

ตั้งใจทำเต็มที่ บางทีก็เอียงๆไปสุดๆจนตัวเองเครียดเหมือนกัน ต้องเตือนตัวเองให้อย่าเอียงไปมากนัก

สวัสดีครับพี่...ไม่ได้แวะมาเยี่ยมตั้งนาน

ช่วงนี้ผมเริ่มหัดการถ่ายภาพน่ะครับ..
พอดีมาหัดเรียนรู้การตั้งโหมดต่างๆ..เลยเอาลืมทำงานไปซะเลย

อิอิ...หมิงๆสบายดีนะครับ..
อากาศเปลี่ยนแบบนี้ ไม่สบายจะหายยากนะครับ..
ส่วนแก้วตอนนี้ก็ล่วงมาถึง สี่เดือนครึ่งแล้วครับ..
เด็กดิ้นเก่ง..หมอบอกว่าน่าจะเป็นผู้ชาย..

แต่ยังคงไม่ได้ซาวดู เพราะรอรวบยอดเดือนหน้าเลยครับ
ตื่นเต้นจังเลย..

เรื่องราวในBlogนั้นพี่ก๋าตอบได้ดีจริงๆนะ
เมือก่อนผมก็มีความคิดผิดๆที่ว่าทำอะไรก็ได้ขอให้รวย
ไม่ว่าเราจะเหยียบหัวใครก็ไม่แคร์ ขอให้เราสำเร็จก็พอ
โกงเวลางานบริษัท ขอให้ตัวเองสบาย..
ตัวเองตอนนั้นมีเงินใช้เยอะ..มีเวลาใช้จ่ายอย่างสนุก

จนพ่อผมมาคุยด้วย..เค้าสอนผมว่าทำงานให้เค้าคุ้มหรอกับเงินที่ได้
ดูอย่างที่บริษัทเราซิ..เราคงไม่ต้องการลูกน้องอย่างนี้ใช่มั้ย
ความรู้ก็ไม่ได้ จะไปทำงานหาประสบการณ์ทำไม..

จากนั้นเปลี่ยนมุมมอง..ทำตัวใหม่ เห็นใจคนที่โดนเอาเปรียบ
สุดท้ายตัวเองกลับมีความสุขยิ่งกว่าอีกครับ

จิตตก

พี่ก็มืออาชีพ หุหุ

ถ่ายรูปลูกๆเป็นอาชีพเลย

ขอโคดสะนา

พี่นิคสุดหล่อ แซงโค้งพี่อเล้กซ์แว้ววว

คุณก๋าก็มีอาชีพทำบล่อกอยู่แล้วไงเป็นงานหลัก...

ส่วนอาชีพหาเลี้ยงชีพ เลี้ยงหมิงหมิง เป็นงานรอง...

เอางี้ เอาเงินเดือนจากการทำบล่อก รับไปเลยสองแสน นี่เห็นแก่หมิงหมิงนะเนี่ย...

หนูเป็นเลขาแต่หนูคงห่างไกลจากคำว่ามืออาชีพอะ

เพราะหนูโดนเจ้านายดุหนูก็ร้องไห้แล้วอะ

สวัสดีค้ะ ป้อก๋า แวดๆหวั๋นๆต๋ามบล็อกตึงวัน
ชื่อยาวจัง แฮะ วันนี้ แต่ดูก็รู้ว่าไม่ได้นอนท๊างคืน 5 5 ..

ตอนนี้กำลังหัดเป็นแม่ครัว แต่ยังไม่ถึงกับมืออาชีพ คิก ๆ
ออกจะมัว ๆ ซ้ะมากกว่า ทำแล้วชมว่าอร่อยก็ดีใจแล้ว ...
พี่ก๋า ตอนนี้ปุ้มนั่งอ่านบล็อกพี่ พร้อมกับฟังข่าวการเมืองบ้านเรา เข้ากั๊นเข้ากัน

แว๊กกกกกกกกกกกกกก

ไม่ได้เห็นหน้าหมิงหมิงในบล็อคนี้

มาเจอหน้าน้องอเล็กซ์เข้าก็ยังดีอ่ะค่ะ

คอยชื่นชมลูกชายชาวบ้านเขาไปวันๆนะค่ะก๋า

แต่วันนี้ม๊าก็มีลูกชายเป็นของส่วนตัวแล้วเหมือนกันนะ

ยังมองไม่ออก ว่าหน้าตาเหมือนใครเลย

แต่ป๋าโวยเอาไว้แล้วล่ะค่ะว่า ห้ามบอกว่าหน้าเหมือนป๋านะ

ไม่งั้นมีเฮ.................

ม๊าคะ

ไปชมรูปหมิงหมิงได้ที่บล๊อกอเล็กซ์ค่า(เอิ๊ก)



หมิงหมิงเริ่มยิ้มเก่งแล้วมั้งเนี่ย
ดูจากสายตา
ตายิ้มเป็นแระ

ฝากจุ๊บๆๆๆๆหมิงหมิง
หลายๆทีเน้อ

เริงร่าอยู่ในบ๊อกอย่างเป๋อ
...ไม่บอกก้อรู้ ...อู้เป็นอาชีพ

กรี๊ดดดด
น่ารักมากเลยรูปที่เอาไปแปะที่บ้านพี่

พี่เลยเอารูปอเล็กซ์แป๊ะยิ้มมาแปะคู่กันเลย

แล้วจะรู้ว่า
หน้าเปลี่ยนไปเยอะขนาดไหน

แต่คนเป็นพ่อเป็นแม่น่ะเห็นทุกวันไม่ค่อยรู้นะ
รู้อยู่อย่างเดียวลูกเราหล่อมากกกก
แต่พอเอารูปมาเทียบกับรูปปัจจุบัน
ต้องร้องเจี๊ยก
ทำไมหน้าตาดูดีขึ้นเยอะเลยเนี่ย เหอๆๆ เอิ๊กๆๆๆ

สวัสดีเจ้าคุณก๋า
ไปลักผ่อฮูปน้องหมิง หมิงหน้อย ยิ้มกระชากใจ๋แม่ยก ตี้บล็อกเปื้อน ๆ จาวบล็อกมา
สงสัยว่า กว่าหมิง หมิง จะครบขวบ
ฮูปท่าจะเต๋มเครื่องป้อก๋าละก้า...

หุหุ นาห์รู้สึกว่านาห์เป็นคนเทสต์DRC ที่มีความสุขในโลกค่ะตอนนี้ มืออาชีพหรือไม่ไม่สำคัญ
เพราะวันนี้มีความสุขกับงานที่ทำก็พอแล้ว
เจ้านายไม่เคยดุ ไม่เคยว่า
แต่โดนลูกค้าด่า

แต่นาห์ก็เข้าใจค่ะว่าทำไมเค้าถึงด่า
ก็เพราะเค้าไม่มีความเป็นมืออาชีพในอาชีพที่เค้าทำ
เค้ามีความเห็นแก่ได้มากกว่าสามัญสำนึกของความเป็นจริง ถูกผิดช่างมันขอให้รายได้ต่อสัปดาห์มากไว้พอก่อนก็พอ

แรกๆที่นาห์ทำงานทำเอานาห์เครียดเพราะงานกับเรา
มันมาคนละสายกันเลย งานที่นาห์ทำน่าจะเป็นพวกที่จบเทคนิคการยางมากกว่า แต่เมื่อเริ่มทำ ก็ศึกษาข้อมูลที่เจ้านายให้มา โชคดีอีกอย่างเรามีพื้นฐานวิชาเคมี มันก็เลยง่ายในการทำ แต่ยากตรงความเข้าใจลูกค้านี่แหละคะ

เจ้านายนาห์เลยสอนว่า ให้มั่นใจว่าสิ่งที่ตัวเองทำถูกต้องแล้ว ไม่ต้องสนใจใส่ใจคำพูดลูกค้า
หลายๆคนสอนว่า ลูกค้าคือพระเจ้า
แต่เจ้านานนาห์สอนว่า ลูกน้องของเจ้านายสำคัญกว่าลูกค้า ตอนแรกนาห์ก็ไม่เข้าใจหรอกค่ะพี่
แต่พอทำงานไปก็ค่อยๆเรียนรู้
เวลางานผิดพลาดโดนลูกค้าโวย เจ้านายจะแก้ตัวแทนลูกน้อง แต่ไม่ใช่ปล่อยเลย เมื่อลูกค้ากลับไปเจ้านายก็จะเรียกมาถามข้อมูลที่แท้จริง แล้วให้คำปรึกษา ในการแก้ไข ให้ข้อแนะนำ
ตั้งแต่ทำงานมา เจ้านายไม่เคยเรียกลูกน้องมาให้ขอโทษลูกค้าเลยค่ะ มีแต่สอนให้ทำงานให้รอบคอบ

เจ้านายบอกว่า ลูกค้าเค้าก็ย่อมรักษาผลประโยชน์
ไม่มีลูกค้าคนไหนสักรายที่เวลาจ่ายเงินเกินไปบาทสองบาทแล้วเอามาคืน แต่เวลาจ่ายขาดแค่บาทเดียวก็ทวง
ซึ่งมันคือความจริงที่นาห์เจอมาตลอดเวลาที่ทำงานเลยค่ะ

ทนไม่ไหวละ ขอแอ๊ดบล็อกนี้ไว้เป็นเพื่อนหน่อยนะคะ

อุ๊ย เพิ่งเห็งอ่ะ เราก้อมีชื่ออยู่ในเพื่อนของเจ้าของบล็อกนี้ล่วย ดีจัยเจงเจง

ยังติดใจ๋ฮูปหนุ่มหน้อยทัดดอกไม้ยืนก๋ำไอติมถ่ายกู่กับรถเวสป้าบ่าใด้
เห็นฮูปนี้เมินแล้วในมัลติพลาย บ่าใด้นึกว่าเป็นฮูปก๋า

นึกว่าไปเอาฮูปละอ่อนฝรั่งตี้ไหนมา ฮูปมันหน้อยๆ ผ่อบ่าค่อยชัด
ตึงคนถ่ายตึงนายแบบ มืออาชีพแต้ๆ

หุหุ แอบเซฟเอาไว้แล้ว

สวัสดีครับท่าน...

พักนี้หมื่นตามาบ่อย

แล้วผมจาเป็นมืออาชีพด้านไหนดีล่ะเนี่ย...

คราวหน้าไปเชียงใหม่

ขอไปฝึกถ่านรูปหน่อยนะครับ..
ได้ฝึกกับอาจารย์ก๋า..ยิ่งมีวิทยายุทธมากขึ้นด้วย

อิอิ..พี่กล้องถ่ายหมิงๆแล้วเสียงชัตเตอร์รบกวนเค้าเปล่าครับ
แอบสงสัย...

คราวหน้าไปเชียงใหม่

ขอไปฝึกถ่ายรูปหน่อยนะครับ..
ได้ฝึกกับอาจารย์ก๋า..ยิ่งทำให้มีวิทยายุทธมากขึ้นด้วย

อิอิ..พี่ถ่ายหมิงๆแล้วเสียงชัตเตอร์รบกวนเค้าเปล่าครับ
แอบสงสัย...

แวะมาแอ่วหาน้องหมิง หมิงสุดหล่อจร้า มีความสุขกับงานที่ทำนะค่ะน้องก๋า สุดหล่อน้อยกว่าน้องหมิง ๆ หน่อยนุง

อืม มีความสุขมากมากนะคะ

น้องหมิงหมิง น่ารักน่าชังจัง


สวัสดีตอนเที่ยง

ทำให้นึกถึงเพลง " นายไข่เจียว " ของพี่ๆเฉลียง

.............ใส่ความตั้งใจนั้น และแสนสำคัญจริงใจกับไข่..

นั่นแหละ ยิ่งฟังเนื้อหาเพลง ยิ่งใช่เลย



สวัสดีวันพฤหัสจ้า

แวะมาสวัสดี หมื่นตา ...ก่อนไปหม่ามเที่ยงค๊าบ

"จริง" จ๊ะ

อ๊ายยยยย

สวัสดีค่ะคุณพ่อก๋า คุณมาดาม แอนด์เดอะหมิงหมิงน้อย ..

อุ่นแวะเอาคำขอบคุณจากใจมาส่งถึงบ้านเลยค่ะ



ป.ล. วันนี้พี่หมื่นตาเท่ห์มากกก .. ในชุดสูทค่ะ .. หลังจากวันก่อนพลาดท่าโดนพ่อก๋ากระโดดด๊อกคิกหงายหลังเนื่องจากขโมยซีน

สวัสดีน้องก๋า
เป็นคำอ่านที่เข้าใจง่าย ๆ
และจริงแท้ในทุกคำเลยละค่ะ
แต่พี่ขอบวกเพิ่มหน่อยได้ไหมค่ะ
ว่าต้องใส่"ความรัก"ในอาชีพไปด้วยนะค่ะ
แล้วจะเป็นมืออาชีพที่ทำงานอย่างมีความสุข

ปล. พี่แอบไปเห็นรูปครอบครัวในบล็อคน้องเหน่ง
พี่ว่าน้องหมิง หมิง เหมือนคุณแม่ก็ดีนะค่ะสวย (ฮิ ฮิ)
ไม่ใช่ค่ะ ถ้าเหมือนแม่น้องหมิง หมิง จะบวกความ
หน้าหวานลงไปด้วย ก็จะหนุ่มที่หล่อที่สุดคนหนึ่งเลยยยละค่ะ

Blog วันนี้...มีคำว่าอาชีพด้วย .....แงๆๆๆๆ



รู้แต่ว่าตอนนี้....ไม่พอใจกับอาชีพตัวเองเลย....ทั้งระบบงาน...ผลตอบแทน....และอีกมากมาย....


แค่ยังรักเพื่อนร่วมงาน....แค่นั้นจริงๆ - -"


ถ้าเราจะเป็นมืออาชีพด้านอื่นดูบ้าง...ด้านที่เราก็ชอบแต่ยังไม่เคยจริงจัง.....


คุณก๋าว่า...พี่มีโอกาสเป็นมืออาชีพมั๊ยคะ

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

วันนี้วุ่นครับ เอาแบบสั้น ๆ ก็แล้วกันครับ

ความเป็นมืออาชีพก็คือ มีความรอบรู้และเชี่ยวชาญในอาชีพการงานที่ทำ และที่สำคัญที่สุดที่ขาดไม่ได้ในความเป็นมืออาชีพก็คือ "จรรยาบรรณ" ครับ

ต่อให้เป็นมืออาชีพขนาดไหน แต่ถ้าไร้ซึ่งจรรยาบรรณในอาชีพของตน มืออาชีพนั้นก็อาจจะเป็นแค่มือที่ไร้คุณค่าก็ได้ครับ

ไปทำงานอย่างมืออาชีพต่อดีฝ่า ...

อิอิ
ทำงาน ทำงาน ...

เข้ามาอ่านกี่ที ก็รู้สึกดีตลอด ตลอด

สวัสดีครับคุณตู้แดง



ใครน้อ ?????

สำหรับเราเองแล้ว มืออาชีพสำหรังาน
ก็คือ ให้น้ำหนักมากๆ เลยกับคำว่า
"รับผิดชอบ" .. ให้ได้แบบเต็มตัว เพราะเชื่อว่า
แค่คุณสมบัตินี้ .. ก็เรียกว่าครอบคลุม
กับความเป็นมืออาชีพแล้ว

เพราะรับผิดชอบก็ต้องรู้งาน เชี่ยวชาญ
และรู้จัก deal งานเป็น ไม่ว่ากับนาย
เพื่อนร่วมงาน หรือว่าลูกค้าค่ะ ...


...............


สามสิบยังแจ๋ว แต่ว่าเกินกว่า 30 ก็เรียกว่า
เจ๋งเลยล่ะคะ เพราะว่า ปสก. ช่วง 30 มีตุน
เอาไว้เรียบร้อยแล้ว เพราะฉะนั้นอย่าสะดุ้งค่ะ
เวลาที่ใครบอกว่าแก่ ... ตอนนี้กำลังทำใจค่ะ

จากประสบการณ์ บอกได้เลยค่ะว่า การที่ทำงานมานาน รู้งาน ไม่ได้หมายความว่า เป็น มืออาชีพ เลย

เพระบางครั้ง การที่ทำงานมานาน รู้มาก ก็ย่อมรู้วิธีหลบเลี่ยงงาน โยนงาน บลาๆ ซึ่งเห็นการทำงานแบบนี้แล้ว บอกได้เลยว่า ไม่เป้น มืออาชีพ เอาซะเลยค่ะ

เพราะฉะนั้น เห็นด้วยกับคำจำกัดความ มืออาชีพ ของหมื่นตานะคะพี่ก๋าฯ...

ยิ้มซะหวานขนาดนี้ ก็ต้อง โอเค ละค่ะ จ๊วบ...

ครับ

********เจอะหน้า หมิง หมิงยิ้มมมม*********

โกงเวลางานตัวเองไม่ได้ ซ้ากทีเฮ้อออ


ทำงานด้วยใจรักดีกว่าทำงานตามหน้าที่นะพี่ว่า


ทำแล้วสนุกกับงาน ทำแล้วยิ่งเข้าใจเวลามีอะไร


ให้คิด (ไม่ใช่ปัญหา)ยิ่งสนุกกับการแก้ไขปรับเปลี่ยน


ปรับปรุงให้ลงตัวและดีกว่าเดิม นิดหน่อยก็ยังดีที่เราได้


พัฒนางานและการคิด ประสบการณ์การชำนาญงาน


ก็ช่วยได้ถ้าเรามีใจรัก และเข้าใจเนื้องานนั้นๆ


ใช่ค่ะแม้แต่ คนกวาดถนนก็เป็นคนกวาดถนนที่ดีที่สุด


มีความสุขยามแลงๆ เน่อเจ้า ไปเดินเล่นซะหน่อยก่อน


ก่อนที่ลูกชายจะเข้ามาเม้าท์ด้วยอันยาวนาน 555+


เพราะว่าออกจากบ้านไปทำบุญตามวัดต่างอำเภอกับ


เพื่อนๆและอาจารย์ ไปตั้งแต่เช้าแล้ว (หาหนอนตัวอ้วน)


ฝากหอมแก้มยุ้ยๆของหมิง หมิง ก่อนหลับตอนนี้น๊า

อ่ะโห พี่ก๋าตอบได้กระจ่างมากๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณมากค่า

คล้ายๆ กับที่ปลาคิดไว้ แต่ไม่ได้ออกมาเป็นข้อๆ อย่างนี้
ปลาถือว่าทุกอาชีพนั้น มีศักดิ์ศรีเสมอกัน ไม่มีใครเด่นใครด้อยกว่า แม่บ้านทำความสะอาด ก็ต้องให้เกียรติ เพราะแม่บ้านเป็นคนที่ทำให้เรามีออฟฟิคที่น่าอยู่ อุอุอุ (ถ้าพี่แม่บ้านไม่ทำ เราก็ต้องทำเอง เอ๊ย งานเข้า )

การให้เกียรติ คำพูด ความรับผิดชอบเป็นเรื่องสำคัญจริงๆค่ะ เคยมีลูกค้าที่มาติดต่องาน หลังจากที่ได้บริการไปแล้วถึง ครึ่งปี มาถามว่า รับงานไหม มีงานให้ทำ

นาทีนั้น ปลื้มสุดๆ ว่า สิ่งที่เราทำเนี่ย มันไม่สูญเปล่านะ แล้วที่จำได้เพราะมันยากสำหรับเรา คุยโทรศัพท์กันหูดับเลยค่ะ พอดีว่าช่วงนั้น งานเยอะมากๆ ก็เลยไม่สามารถให้บริการได้ เลยแนะนำต่อไปให้พาร์ตเนอร์เรา แถมมีย้ำอีกว่า ให้บอกนะว่าเราแนะนำมา (เดินดุ่ยๆ เข้าไปเดี๋ยวลูกค้าเลือดอาบ) ถือเป็นบริการหลังการขาย อิอิอิ

ทุกครั้งที่ทำงานก็เต็มที่เสมอค่ะ จนรู้สึกว่า "เกินไปป่าวเนี่ย" แต่ก็อยากให้ทุกคนที่ทำงานร่วมกัน ได้รับความสะดวก และ สบายใจสูงสุด (อารมณ์ทาสเข้าสิง) รวมถึงตัวเราเองด้วย และไม่อยากเสียใจภายหลังกับสิ่งที่ยังไม่ได้ทำ แม้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เมื่อมองย้อนกลับ เรายังพูดได้ว่า "ฉันทำเต็มที่แล้ว ไม่มีอะไรที่ต้องเสียใจอีก"


แสดงว่าตอนนี้คงเทริ์นโปรเรื่องมืออาชีพอยู่ เพราะยังไม่รู้แจ้งแทงตลอด อิอิอิ มันมีปัญหาใหม่ๆ เรื่องแปลกๆ เข้ามาเรื่อยๆ ไอ้ที่คิดว่าจะรู้ ก็ดันมียิบมีย่อยมีน้อย มีซิกแซก (ง่า) กว่าจะได้จบเป็นมืออาชีพ หนทางยังอีกยาวไกล



ปล. หมิงหมิงอย่ายิ้มหวานนักเซ่ ยิ้มอย่างนี้น้ำตาลเรียกพี่เลยนะ โอย หัวใจจะวาย คิคิคิ
ตั้งสติก่อนคอมเม้นท์ ไม่ง้านคงแย่ เดี๋ยวเรียบเรียงความคิดมะได้ ก่อนไป ขโมยหอมแก้มหมิงหมิงซักที จุ๊บบบบ

สวัสดีครับพี่ซอมพอแสด

ตอนนี้หมิงหมิงหลับปุ๋ยไปแล้วครับ
วันนี้เค้านอนน้อยมากครับ
ตั้งแต่เช้าจนบ่ายสอง
หลับไปไม่ถึง 2 ชั่วโมงครับ

แต่ก็ไม่ได้งอแงอะไรครับพี่
คงฝืนสุดๆ ตอนนี้เลยแป๊กไปเลย

น้องขงเบ้งสบายดีนะครับ
หวังว่าคงสนุกสนานกับการเรียนนะครับ 555

^
^
^
ฝันดี น๊า หมิง หมิง สงสัยหลับนานละทีนี้


คุณป๋าสบายเลย หุ หุ หุ


อาขงเบ้งก็งานเยอะ กิจกรรมมาก ต้องสอบ สอบ


ก็เหนื่อยล่ะค๊า ทานข้าวล่ะ มื้อเย็นๆๆๆๆ

แวะมาส่งน้องหมิงหมิงเข้านอนค่ะ

หมื่นตาตอบคำถามได้อย่างมืออาชีพมากเลยค่ะ

คุณก๋าก็รังสรรค์บล๊อกนี้ได้อย่างมืออาชีพเหมือนกันค่ะ