BlogGang.com : : The Kop Civil : ภูกระดึงเทรล

ผมเพิ่งกลับมาถึงเมื่อวานครับ พอมาถึงน้ำก็นองแถวนี้เลยครับ ต่างกับที่ภูกระดึง ถึงแม้ฝนจะตกทุกวันแต่บรรยากาศดีมาก ๆ ครับ ผมอยากจะกลับไปอีกหลาย ๆ ครั้งเลยครับ

รอบนี้ผมนั่งรถไปกับพี่ที่ทำงาน อดีตเจ้านายเก่านะครับ ออกจากปากเกร็ดเจ็ดโมงเช้า ถึงภูกระดึงตอนสี่โมงกว่า ๆ เส้นชัยภูมิน้ำท่วมนะครับ แต่พี่แกขับไวมาก ๆ

ผมงี้ตื่นเต้นมาก ๆ ครับ อารมณ์ประมาณเด็กได้ของเล่นใหม่ เพราะนี่เป็นครั้งแรกของผมที่มาภูกระดึง เพื่อนมันบอกว่ามึงจะมาดี ๆ ไม่ได้เหรอ ทำไมต้องมาเหนื่อยวิ่งขึ้นวิ่งลงด้วย 555 ก็คนมันชอบอะนะ ลงทะเบียนส่งผล ATK รับเสื้อ รับ Bib เรียบร้อย ก็หาร้านส้มตำแถวนั้นกินกัน เสร็จแล้วก็เข้าที่พัก ฝนเริ่มลงเม็ดอีกแล้วครับ

ผมตื่นตั้งแต่ตีสี่ ฝนตกทั้งคืนครับ จัดเตรียมอุปกรณ์วิ่งเทรล เป้น้ำ เจลพลังงาน เติมน้ำ ครบก็ออกกันตอนหกโมงเช้า ไปขึ้นสองแถวเข้าไปในอุทยานยังจุดสตาร์ท เละมาก ๆ ครับ ยังกับทุ่งนา รองเท้าคู่ใหม่ของผมเรียบร้อย 555

ระยะ 21K สตาร์ทเริ่มวิ่งตอนเจ็ดโมงเช้า คนเยอะพอสมควรเลยครับ เกือบ 600 คน วิ่งกันไปเรื่อย ๆ เพราะตอนขึ้นภูต้องเหนื่อยแน่ ๆ

ป้ายแรกที่เจอปางกกค่า ผมถ่ายป้ายแปบนึงก็วิ่งขึ้นต่อ มีคนตะโกนอีก 5 โลถึงข้างบน แต่เป็นระยะแนวดิ่งนะครับ ไม่ใช่แนวราบ 555

ที่หมายแรกซำแฮกครับ กว่าจะถึงเล่นเอาหอบเหมือนกัน ซำนี้ของกินเยอะมาก ๆ ครับ ผมเติมแตงโม เติมน้ำ แปบนึงก็ออกวิ่งต่อครับ จุดหมายอีกยาวไกลเลย

ด่านต่อไปซำบอน ผมแวะเติมไอศกรีมแปบนึง ก็ออกวิ่งต่อ ตอนนี้รองเท้าเละหมดละครับ

พร่านพรานแป ตอนนี้กำลังเริ่มจะลดลงเรื่อย ๆ ผมวิ่งช้าลงด้วย เพราะเส้นทางเริ่มจะชันขึ้น และทางเละมาก ๆ ครับ

ซำกกโดน ใกล้จะถึงละครับ ผมเริ่มเติมเจลพลังงาน ตอนแรกว่าจะแวะกินข้าว แต่กลัวเสียเวลา ถ่ายรูปแปบเดียว ก็วิ่งขึ้นต่อครับ

ถึงซำแคร่ละครับ อีกด่านเดียวก็จะถึงภูแล้ว ผมหาของกินอีกรอบ กำลังใจมาเต็มเปี่ยม เพื่อนร่วมทางเยอะมาก ๆ ครับ

วิ่งขึ้นไปได้สักพักก็ถึงหลังแปละครับ เหมือนประสพความสำเร็จไปได้ระดับนึง หมอกลงด้วย บรรยากาศดีมาก ผมหายเหนื่อยเลยครับ แต่ช้าไม่ได้ต้องวิ่งต่อละครับ ผมไม่ได้ถ้ายป้ายหลังแปด้วย ต้องกลับไปซ่อมใหม่ละครับ

ออกวิ่งต่อ เส้นทางตอนนี้สวยมาก ๆ ครับ แม้จะเละแต่ก็ถือว่าคุ้มค่าในการมาสัมผัส

ถึงผาหมากดูกละครับ เลี้ยวขวาไปลานกางเต็นท์ ถ้าตรงไปจะเป็นผาหล่มสัก แต่คงต้องรอบหลังแล้ว กลัวจะไม่ทันเวลานะครับ ผมวิ่งต่อมาเรื่อย ๆ สลับกับเดิน ตอนนี้แรงเริ่มจะหายไปเยอะละครับ น้ำ เกลือแร่ก็หมด

วิ่งมาถึงหลังแปทางลงละครับ ถ่ายกับป้ายไว้เป็นที่ระลึกสักหน่อย แล้วก็ลงจากภูครับ ขาลงผมว่าง่ายมาก ๆ สำหรับผม

ขาลงไม่ค่อยได้แวะซำละครับ ความจริงเวลาเหลืออยู่นะ แต่ไม่ค่อยมีคนแวะ ตาม ๆ กันไปครับ

ผมมาพลาดลื่นล้มไปนิดนึง แต่ไม่เป็นไรมาก ขาตึงนิดหน่อยครับ แต่วิ่งเร็วไม่ได้แล้ว อาศัยเดินเร็วแทนครับ กลัวจะเป็นตะคริวมาก ๆ ครับ

ในที่สุดก็ถึงเส้นชัยครับ เหนื่อยเหมือนกันนะครับ แต่ยังไหวอยู่ ตอนแรกว่าจะกลับขึ้นไปนอนข้างบน แต่ไม่ดีกว่า ไว้คราวหลังละกันครับ

เทรลสนามแรกของผมใช้เวลาไป 6 ชั่วโมง 45 นาที เหมือนซ้อมวิ่งมาราธอนย่อม ๆ เลยครับ แต่ผมประทับใจมาก ๆ ครับ แค่วิวก็คุ้มค่าแล้วครับ

พี่ที่ไปด้วยกันนอนข้างบน เพราะวิ่ง 10K ผมลงมานอนข้างล่างอีก 2 คืน ทำให้ได้พบปะพูดคุยกับแม่ค้าแถวนั้น ผมจะกลับมาที่นี่อีกครั้งแน่นอนครับ

ถ้าไม่ได้เอารถส่วนตัวมา ให้นั่งรถสาธารณะมา นั่งรถมาลงที่ผานกเค้า แล้วนั่งรถสองแถวเข้าไปในอุทยาน หรือจะให้ทางโรงแรมมารับก็ได้นะครับ ผมอยากกลับไปเยือนภูกระดึงแบบที่นอนค้างข้างบน และเก็บบรรยากาศด้วยครับ

มาเพิ่มการเตรียมตัวสำหรับการวิ่งเทรลพอดีน้องปริ๊นซ์ขอมาครับ
อันแรกเลยคือ ต้องซ้อมให้ถึงครับ ของผมคือวิ่งอย่างน้อยวันละ 5 km. บางวันก็ 5K หรือ 10K บ้าง แต่ผมจะปั่นจักรยานด้วย กับเล่นแบดมินตัน ทำให้ผมไม่ต้องไปซ้อมขึ้นเนิน แต่ถ้าใครไปซ้อมผมว่าน่าจะดีกว่าผมนะ

อุปกรณ์บังคับสำหรับการวิ่งเทรลนะครับ หลัก ๆ เลยต้องมีเป้น้ำ เจลพลังงาน ผ้าห่มฉุกเฉิน แก้วน้ำแบบพกพา และร้องเท้าเทรลครับ ไม้โพลด้วยก็ดี
ผมว่างานวิ่งเทรลรูปถ่ายจะสวยกว่างานวิ่งถนนนะ เพราะวิวสวยกว่า 555