โรคปอดแฟบ (Pneumocephalus) คือภาวะที่มีอากาศหรือก๊าซอยู่ภายในโพรงกะโหลกศีรษะ มักสัมพันธ์กับการแตกของกะโหลกศีรษะ โดยมักเกิดขึ้นหลังจากได้รับบาดเจ็บที่ศีรษะและใบหน้า เนื้องอกที่ฐานกะโหลกศีรษะ หลังการผ่าตัดประสาทหรือโสตศอนาสิกวิทยา และในบางรายอาจเกิดเองโดยไม่ได้ตั้งใจ โรคปอดแฟบอาจเกิดขึ้นได้ในขณะดำน้ำ แต่พบได้น้อยมากในบริบทนี้หากมีกลไกวาล์วที่ให้ลมเข้าไปในกะโหลกศีรษะได้แต่ป้องกันไม่ให้ลมไหลออก โรคปอดแฟบอาจเกิดจากแรงตึง (คล้ายกับโรคปอดแฟบที่เกิดจากแรงตึง)
การสแกน CT ของผู้ป่วยที่มีภาวะพนิวโมเซฟาลัสจากแรงตึงมักจะแสดงอากาศที่กดทับสมองส่วนหน้า ส่งผลให้สมองมีลักษณะเต่งตึงในกะโหลกศีรษะ ซึ่งเรียกว่าอาการภูเขาไฟฟูจิ ชื่อนี้ได้มาจากความคล้ายคลึงของสมองกับภูเขาไฟฟูจิในญี่ปุ่น ซึ่งเป็นภูเขาไฟที่รู้จักกันว่ามีกรวยที่สมมาตร ในกรณีทั่วไป จะมีรอยบุ๋มสมมาตรใกล้แนวกึ่งกลาง (เช่น ปล่องภูเขาไฟ) เนื่องจากเส้นเลือดที่เชื่อมระหว่างผนังกับผนังยังคงสภาพดี การเกิดอาการนี้ดูเหมือนจะจำกัดอยู่แค่ภาวะพนิวโมเซฟาลัสจากแรงตึง (ไม่เกิดในภาวะพนิวโมเซฟาลัสโดยไม่มีแรงตึง) อาการนี้ได้รับการอธิบายครั้งแรกโดยทีมศัลยแพทย์ประสาทชาวญี่ปุ่นนอกจากนี้ ยังพบว่าภาวะปอดแฟบเกิดขึ้นตามขั้นตอนทางประสาทศัลยกรรม เช่น การกระตุ้นสมองส่วนลึกและการขับเลือดออกใต้เยื่อหุ้มสมอง (เช่น ภาวะเลือดออกใต้เยื่อหุ้มสมองเรื้อรัง) ซึ่งแม้จะดูเหมือนไม่เป็นอันตรายต่อผู้ป่วย แต่ก็อาจทำให้สมองเคลื่อนตัว ความไม่แม่นยำในการถ่ายทอดเสียงตามมา และอาจถึงขั้นมีการผ่าตัดอื่น ในส่วนของการผ่าตัดภาวะเลือดออกใต้เยื่อหุ้มสมองเรื้อรัง (CSDH) ปริมาตรของภาวะปอดแฟบหลังการผ่าตัดที่มากกว่า 15 มล. จะทำให้ผู้ป่วยมีความเสี่ยงต่อการเกิด CSDH ซ้ำเพิ่มขึ้น ในความเป็นจริง สำหรับทุกมิลลิลิตรของอากาศที่เข้าไปในโพรงกะโหลกศีรษะหลังการขับเลือดออกใต้เยื่อหุ้มสมอง ความเสี่ยงต่อการเกิดซ้ำจะเพิ่มขึ้น 4% ศัลยแพทย์ประสาทพยายามลดปริมาตรของภาวะปอดแฟบระหว่างการผ่าตัด และทำให้สมองเคลื่อนตัวตามมา
โรคปอดแฟบและไซนัสหน้าผากแตกเป็นเสี่ยงๆ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
