สนามนี้เป็นสนามที่สามของผมสำหรับระยะ 21.1 กม.ครับ



เป็นงานวิ่งต่างจังหวัดไกล ๆ ครั้งแรกของผม ตอนแรกผมสมัครไม่ทัน โชคดีได้ Bib ฟรีมาจาก ปตท. ครับ 



ผมจองที่พัก นอนเต็นท์ตรงใกล้จุดสตาร์ทเรียบร้อย ตอนแรกจะไปนกแอร์ ชักช้าไปหน่อย ก็เลยได้นั่งรถไฟ บรรยากาศดีมาก ๆ ครับ นั่งรถไฟ ผมงี้ฟินเลย 555



ผมถึงสถานีรถไฟบุรีรัมย์ประมาณห้าโมงครึ่ง นั่งรถสองแถวรับส่งไปสนามช้าง ลงทะเบียนเรียบร้อย เก็บของเข้าเต็นท์ ออกมาหาของกินที่สนามช้าง ดูเส้นทางการวิ่ง



เวลาปล่อยตัว และคัท ออฟครับ สำหรับฮาล์ฟผมว่าวิ่งสบายเลยครับ



เสื้อและเหรียญสนามนี้ก็สวยใช้ได้เลยครับ หลัก ๆ แล้วผมอยากได้เสื้อ Finisher ครับ



ซื้อของกินเรียบร้อย ผมกลับมาที่เต็นท์ อาบน้ำ โหลดอาหาร นอนตอนสองทุ่ม แต่ว่านอนไม่หลับเลยครับ มัวแต่ตามข่าวที่โคราช กว่าจะได้นอน ตีหนึ่งละครับ



ผมตื่นตอนตีสี่ อาบน้ำเตรียมเสื้อผ้า เจลพลังงานเรียบร้อย ก็เดินออกมาที่สนามช้าง



ฮาล์ฟปล่อยตัวตอนตีห้ายี่สิบ อลังการงานสร้างจริง ๆ ครับ บนอัฒจันทร์มีกองเชียร์เต็มเลยครับ ผมงี้ขนลุกเลย



วิ่งในสนามแข่งรถ ฟินมาก ๆ ครับ



พอออกนอกเมือง เข้าถนนผมงี้สับไม่ยั้ง ลุงเนแกปิดเมืองบุรีรัมย์ เพื่องานนี้โดยเฉพาะเลยครับ



ระหว่างเส้นทางมีกองเชียร์ตลอด ทำให้มีพลังในการวิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ครับ แรงดีไม่มีตก



ผมเข้าเส้นชัยตอน ประมาณเจ็ดโมงเช้า รวมเวลาในการวิ่ง 2 ชั่วโมง 39 นาที เป็น New PB สถิติที่ดีที่สุดในการวิ่งฮาล์ฟมาราธอนของผม ผิดคาดเลยครับ เพราะว่าได้ซ้อมน้อยมาก และก็วิ่งสองงานติดต่อกันด้วยครับ



สถิติและอันดับอย่างเป็นทางการครับ




เก็บ Certificate ไว้เป็นที่ระลึกด้วยครับ



หน้าตาเสื้อ Finisher ครับ คุ้มค่าสำหรับความเหน็ดเหนื่อย อันนี้ที่อยากได้มากที่สุดครับ


สนามบุรีรัมย์ได้รับความชื่นชมเยอะมาก ๆ ครับ เค้าว่าดีกว่าจอมบึง สนามในตำนานเสียอีก ลุงเนไม่ทำให้ผิดหวัง ปีหน้าผมจะกลับมาวิ่งที่สนามนี่แน่นอนครับ น่าจะเลื่อนขึ้นไป Full Marathon ครับ

ความประทับใจส่วนตัวสำหรับสนามนี้ชาวบ้านคนในจังหวัดนี้มีน้ำใจมาก ๆ ครับ ตอนขากลับผมนั่งรถสองแถวมาจากสนามช้าง มาลงที่ศาลากลางจังหวัด จะไปสถานีรถไฟ ก็จะเดินกันไปกับลุงที่มาจากอุบลฯ เจอพี่ผู้หญิงเป็นครูที่บุรีรัมย์แกอาสาขับรถไปส่งที่สถานีรถไฟ ต้องขอขอบคุณจากใจจริง ๆ เลยครับ 

ขอบคุณภาพจาก Buriram Marathon และจากโทรศัพท์ผมเองครับ