สิงหาคม 2566
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
16 สิงหาคม 2566

:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 333 ::


:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 333 ::

โจทย์ --- หลงทาง
ผู้คิดโจทย์ --- NENE77



: ทางเข้า ทางออก ทางเดียวกัน :


หลังจากรู้ว่าโจทย์ครั้งต่อไปคืออะไร
เช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากตื่นนอนตอนเช้า
อัพบล็อกเสร็จเรียบร้อย ผมปิดคอมแล้วนั่งลงเขียนเพลงนี้
ใช้เวลาเขียนเนื้อเพลงประมาณ 15 นาที




: ทางเข้า ทางออก ทางเดียวกัน :
เนื้อร้อง – ทำนอง : กะว่าก๋า


ชีวิตที่วกวน ค้นหาตัวเองมาเนิ่นนาน
ทุกเส้นทางที่ผ่าน ฉันหาตัวเองไม่พบ
เคยทุกข์ เคยเศร้าโศก โลกไม่เป็นดั่งใจ
แม้รู้ดีแค่ไหน ยังทำใจ ไม่ได้สักที


+ ประตูที่ไร้ประตู ทางออก ของฉันอยู่ไหน
ค้นหา หนทางมากมาย กลับทำ ให้ยิ่งหลงทาง
ฟ้ากว้างทางเปลี่ยวยิ่งนัก ยิ่งรัก ก็ยิ่งผูกพัน
ชั่วเพียงเวลาสั้นสั้น ชีวิต ก็ผันเปลี่ยนไป


เมื่อวันเวลาผ่านไป ชีวิตคลี่คลายกลายกลับ
คนรอบตัวล่วงลับ ฉันกลับมาพบ ตัวเอง
หนทางที่เคยใฝ่หา หยุดการค้นหาลงก่อน
แล้วค่อย ๆ เดินย้อน ทางออก-ทางเข้า-ทางเดียวกัน

(ซ้ำ +)


ชีวิตคือการค้นพบ มันไม่ใช่การค้นหา
ก้าวผ่านใช่เพียงศรัทธา ต้องใช้ปัญญาหาทาง
ชีวิตคือการค้นพบ จบจากเรื่องธรรมดา
ทุกหยาดหยด น้ำตา แทนค่า บทเรียนชีวิต

ทุกเส้นทางที่ผ่านมา คือ ปัญญา
ที่ทำให้เธอ....เข้าใจตัวเอง







เช้าวันต่อมา ผมนั่งลงแล้วก็เขียนบทกวีนี้



: เลิกหลงทาง :

หลงทางอยู่ในตัวเอง
หลงไปอยู่ในความคิด
หลงวนในความถูกผิด
ชีวิตก็วกเวียนวน

ทางเข้าอยู่ในทางออก
ทางออกอยู่ในทางเข้า
เมื่อรู้ในความเป็นเรา
ก็เข้าใจในตัวตน

เมื่อรู้ในความเป็นเรา
ก็เข้าใจในตัวตน !


....................................



เราต่างเคยหลงทางกันทั้งนั้น
หลงไปในความผิดพลาด หลงไปในความรักที่ผิดทิศผิดทาง
หลงไปในการคิดผิด ใช้ชีวิตผิด ๆ ทำให้สิ่งที่ไม่ถูกไม่ควร
แต่หลงทางแล้วยังไง ?
หาทางกลับออกมาจากหนทางนั้นได้หรือเปล่า ?


‘การตัดสินใจ คือ ความรับผิดชอบ’
ซึ่งเราต้องมีกับชีวิตตัวเอง
จะถูกหรือผิด จะชั่วหรือดี
ยังไงเราก็หลีกหนี ‘ความรับผิดชอบ’ นี้ไปไม่พ้น
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจากผลของการตัดสินใจของเราก็ตาม



Create Date : 16 สิงหาคม 2566
Last Update : 16 สิงหาคม 2566 5:19:04 น. 21 comments
Counter : 961 Pageviews.  

 
เริ่ดเลยจ้า
ฉีกแนวมาเป็นเพลง
แหล่มเลย


โดย: อุ้มสี วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:6:29:41 น.  

 
ตรงกับคำพระท่านว่าทางไปเกิดมาเกิด
อยู่ที่จุดเดียวกันเลยนะคุณก๋า
ป.ล. วันนี้คุณธัญจะได้กลับไปนอนบ้านมั๊ยนะ



โดย: หอมกร วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:6:50:32 น.  

 
คุณก๋าเขียนเพลง ม่วนดี เขียนดีตวย เสียงชัดเจนสื่อความหมาย
ได้ดีครับ

ทีแรก ผมอ่านแล้ว งง.. 555 เพราะคิดว่าคุณก๋าจะเหมือนผม
ใช้คอมพิวเตอร์เขียนเรื่อง

พออัพบล๊อกเสร็จ ก็ปิดคอม (ใจผมคิดปิดคอมเม้นท์)มั้ง 555
นั่งฟังเพลงซ้ำไปมา ค่อยเก็ต.... คุณก๋าเขียนกวี/เพลงด้วย
ลายมือ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:7:00:49 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

พี่ว่าทุกคนมีช่วงเวลาที่ หลงทาง นะคะ
ไม่ว่าจะเป็นความคิด หรือ การกระทำ
แต่ใครจะหาทางออกได้ช้าเร็วต่างกันนะคะ

เมื่อวานช่วงบ่ายความดันแม่ต่ำไปอีกค่ะ ค่ำก็ยังต่ำ เลยปรับยาอีก
เช้านี้กำลังดีเลยค่ะ 149 น่าจะได้กลับบ้านนะคะ

เช้านี้คุณหอมกรมาแต่เช้าเลย


โดย: tanjira วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:8:29:52 น.  

 
สวัสดีคะคุณก๋า..

ยังไม่ได้เริ่มเขียนงานตะพาบเลยคะ

กำลังคิดพล็อตเรื่องอยู่คะ



โดย: คนผ่านทางมาเจอ วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:8:32:48 น.  

 
แวะมาอ่านเรื่องคุณธัญแล้วค่ะ





โดย: หอมกร วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:8:35:18 น.  

 
น้องเป็นอีกคนนึงที่เวลาหลงทางชีวิต
แล้วกว่าจะดึงกลับได้ยากมาก
เรียกว่าแปดสิบเปอร์เซ็นของการแก้ปัญหา
จะอยู่ในภาวะพายเรือในอ่างเนิ่นนานสุดๆ
แต่ก็เป็นภาวะรู้ตัวนะพี่ รู้แต่แค่ยังทำแบบที่ตั้งใจไม่ได้ 55+

ปล.ชีวิตคือการค้นพบ เห็นด้วยอย่างยิ่ง
พอยิ่งแก่ก็จะยิ่งค้นพบว่าตัวเรา
สามารถผ่านอะไรมาได้มากมายหลายอย่างจริงๆค่ะ



โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:10:03:24 น.  

 
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ


โดย: **mp5** วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:10:23:21 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

ตะพาบของก๋าวันนี้ ได้อ่าน ได้ฟงเพลงเพราะเสียงเธอด้วย
อารมณ์ศิลปิน ฟังเพลินไปเลยจ้ะ ชอบท่อนท้าย ๆ ที่เขียนว่า
" ชีวิตคือการค้นพบ มันไม่ใช่การค้นหา
ก้าวผ่านใช่เพียงศรัทธา ต้องใช้ปัญญาหาทาง
ชีวิตคือการค้นพบ จบจากเรื่องธรรมดา
ทุกหยาดหยด น้ำตา แทนค่า บทเรียนชีวิต"
เป็นบทสรุปที่ดี ตรงประเด็นของการใช้ชีวิตที่ถูกต้อง ดีที่สุดจ้ะ
ถ้าเราค้นพบว่า ชีวิตเราต้องการอะไร นั่นคือ ความสุขและหลุดพ้น
จากการ หลงทาง ผิด แล้วจ้ะ จะหลุดออกมาได้ ก็ต้องใช้ปัญญา
ไตร่ตรอง และประมวลผลออกมาเป็น "บทเรียนชีวิต" จริง ๆ จ้ะ

โหวดหมวด ตะพาบ

ขอบใจกำลังใจและคอมเม้นท์ที่มีต่อ ตะพาบ หลงทาง ของ
ครูู จ้ะ เธอเม้นท์ เหมือนกับเพื่อน ลูกศิษย์ ที่อ่านหนังสือที่ครู
เขียน ทุกคนลงความเห็นว่า ครูโชคดี ที่ไม่เอาชีวิตไปฝากไว้ที่เขา
ความจริง เขาก็เป็นคนดี จ้ะ แต่อย่างว่า ความไม่เชื่อมั่นในตนเอง
ความรักที่ไม่มั่นคงและไม่รับผิดชอบคำพูดของตัวเอง เป็นสิ่งที่ครู
รับไม่ได้ จริง ๆ ครูก็ใช้ปัญญาในการแก้ไขการ หลงทาง และถือ
เป็นบทเรียนของชีวิต ตามที่ก๋าสรุปออกมานั่นแหละ อิอิ เฮ้อ !


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:12:19:01 น.  

 
แต่งเพลงภายใน 15 นาที สุดยอดเลยครับคุณก๋ารวมถึงบทกวีด้วยครับ
เห็นด้วยเลยครับกับความรับผิดชอบการตัดสินใจของตัวเอง


โดย: The Kop Civil วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:14:10:36 น.  

 
พี่ก๋ามีพรสวรรค์ในการแต่งเพลงมาครับ 15 นาทีนี่ไวมากๆ
จากเพลง เอาจริงๆ ผมแปลความหมายเพลงยากมากครับ
เพราะฟังถึงตรงนี้ ลืมตรงนั้น 5555
หลงทางในเพลง น่าจะเป็นการหลงในความรักโลภโกรธหลง
ดีใจ ทุกข์ใจ ยินดี โศกเศร้า หลงอยู่ในอารมณ์ต่างๆ ทางโลกไม่จบสิ้น
กว่าจะรู้ตัวว่าหลงอยู่นานแค่ไหน ชีวิตก็เดินมาจนเกือบสุดทางแล้ว
ผมว่า ทางนี้ต้องเป็นทางของผมแน่นอน 55555

สำหรับกลอน อันนี้ตีความมาจากเพลงใช่ไหมครับ
ผมอ่านแล้วเข้าใจเนื้อหาได้ง่ายขึ้นมาก ๆ 5555
หลงอยู่ในตัวเองที่ยากที่สุดครับ เพราะมีแค่ตัวเราเองที่จะหาทางออกนั้นเจอ
บางคนไม่เจอ หลงทางไปหลงทางมา ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้เห็นทางออกจากสิ่งเหล่านั้น

การตัดสินใจ คือความรับผิดชอบ >>>> ผมชอบมาก ๆครับ
ผมเองก็ยึดคำนี้ และพยายามสอนหลานแบบนี้เช่นกันครับ ว่าเราต้องยอมรับการตัดสินใจของตัวเอง และรับผิดชอบต่อสิ่งที่เราเลือก
อย่างเมื่อวันอาทิตย์ หลานบอกว่าอยากไปคาเฟ่ที่มีไก่ ผมก็บอกว่า กินข้าวไวๆ ไปขอแม่ก่อนแล้วผมจะพาไป
นางก็กินข้าว แล้วไปขอแม่เค้าดู ipad แล้วก็นั่งดูจน 1 ทุ่ม แล้วคาเฟ่ที่ไหนจะเปิดรอ.....
ผมเดินไปเรียกแล้วหลายรอบ นางก็ไม่เงย ผมก็ไม่เรียกแล้ว
พอเกือบทุ่ม พ่อเค้าก็ถามว่าจะหยุดดูตอนกี่โมง ให้บอกเลขที่นาฬิกา เค้าเงยหน้าไปดู แล้วร้องไห้กรี๊ดดดดเลย
แล้วโวยวายจูงมือพ่อวิ่งมาหาผมที่บ้าน แล้วมาทรุดซบพื้นร้องไห้อยู่ที่พื้นบ้านผม 555555 ผมไปอุ้มถามว่าเป็นอะไร
ไหนบอกน้าสิว่าเป็นอะไร เค้าก็บอกว่า “ไปคาเฟ่ไม่ทันเยยยยยย ไปไม่ทันแย้วววว”
ผมก็กวักเรียกแฟนมาช่วยกันโอ๋ก่อน เพราะร้องไห้เสียใจหนักมากครับ พอมีสติ เลยคุยกันว่า
น้าบอกตั้งแต่บ่านแล้วใช่ไหมคะ แล้วไปตามหลายรอบแล้วว่าไปคาเฟ่ไหม ข้าวไม่ลุกข้าวจะดู Ipad
คาเฟ่เค้าไม่รอเรานะคะ ครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะข้าวเลือกจะดูipad ดังนั้นข้าวก็จะไม่ได้ไปคาเฟ่
แต่วันเสาร์นี้เรายังไปอีกได้ ข้าวจะไม่ช้าแล้ว กินข้าวแล้วเราไปคาเฟ่กันเลยดีไหม ......... แล้วเรื่องก็เงียบครับ
55555 สรุปมานั่งกอดกันดู Frozen อยู่บ้านผมแทน ซักพักร้องไห้ ทำไม Knight ต้องทำร้ายเอลซ่า 5555555555555


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:14:28:48 น.  

 
สวัสดียามบ่ายค่ะ พี่ก๋า

ตอนนี้น้องกำลังยุ่งพอๆกับตลาดนักเตะหงส์เราเลยค่ะ 5555
แอบแวบมา ไปก่อนนะคะ


โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:15:12:03 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า

คุณก๋าแต่งเพลงได้ดีเลยครับ


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:15:28:00 น.  

 
ผมว่าเชียงตุงเป็นเมืองที่น่าอยู่มาก ๆ เลยครับ ผู้คนไม่วุ่นวาย เมืองยังคงมีความเป็นเอกลักษณ์ วัฒนธรรมสูงมาก ๆ ผมชอบวิถีชาวบ้าน ชาวเมือง ยังมีตลาดนัด ร้านขายของชำ ที่ไม่มี 7-11 นักเรียนไปโรงเรียนหิ้วปิ่นโตไปด้วย ที่สำคัญวัดเหมือนเป็นศูนย์รวมจิตใจของชุมชน ตอนแรกผมว่าจะลองปั่นจักรยาน เดินรอบเมืองแต่เสียดายมากเวลามีจำกัด
เชียงตุงคล้าย ๆ กับเชียงใหม่เมื่อหลายปีก่อนนะครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:16:07:51 น.  

 
เงาเสียงและสไตล์..จรัล มโนเพชร
ในแนวเพื่อชีวิตเลยค่ะ

ขอบเสียงร้องเต็มๆเสียงของคุณก๋า..
มันจริง และ ได้อารมณ์ ตามโจทย์ มากๆ
ชอบๆๆ

ฟังเพลิน 2-3 รอบเลยค่ะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:17:23:02 น.  

 
จริงเลยครับ ชีวิตเรา เราก็ต้องกำหนดเองรับผิดชอบเอง ไม่ว่าเราจะคิดอย่างไร เราคิดถูกแล้ว

เรามักหลงในความคิดตัวเอง หลงทางได้ทุกคนก็เคยหลง สำคัญที่เรารู้ตัวหรือไม่ว่ากำลังหลงทางอยู่

บางครั้งการที่เราหยุดคิด ก็ทำให้เราเห้นหนทางได้เหมือนกัน


ที่มาคุย
ฝรั่งมาเที่ยวไทย ผมบอกทางเขา เขาก็น่าจะเข้าใจแหละ แต่เราไม่วางใจไง เลยเดินพาไปส่งที่ป้ายรถส่งขึ้นรถ เขียนข้อความในสมุดโน๊ตเขา ให้เขายื่นให้กระเป๋ารถเมล์ดู กระเป๋าจะได้ช่วยต่อได้ ผมรู้สึกว่าถ้าเราไม่ช่วย เขาต้องลำบากแน่ๆ ช่วยในแบบที่เราทำแล้ววางใจว่าอีกฝ่ายจะรอดดีกว่า


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:21:54:35 น.  

 
ฟังเพลงเพราะๆด้วยครับ

หลงทางเสียเวลา หลงทางชีวิตได้พบอะไรที่น่าตื่นเต้นหรือตื่นกลัว

วันนี้ ฝนตกไม่ทั่วฟ้าครับ ตกระหว่างทางกลับบ้าน แต่ที่บ้านไม่มีฝน



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:23:51:34 น.  

 
15 นาทีได้ขนาดนี้ เยี่ยมเลยครับพี่ก๋า
ระดับแอ๊ดคาราบาว อิอิ
ใช้เวลาคิดทำนองนานไหมครับ


โดย: ชีริว วันที่: 16 สิงหาคม 2566 เวลา:23:54:07 น.  

 
แต่ละบรรทัดมีความหมาย
เป็นบทเพลงที่ให้ข้อคิดดีๆ
เยี่ยมมากๆค่ะคุณก๋า



โดย: Sweet_pills วันที่: 17 สิงหาคม 2566 เวลา:0:42:51 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องก๋า


โดย: newyorknurse วันที่: 17 สิงหาคม 2566 เวลา:4:44:33 น.  

 
สวัสดีมีสุขค่ะ

เก่งมากค่ะ ร้องเล่นเขียนเพลง
หลงทาง ไปๆมาๆ ก็เป็นทางเดียวกัน
ออกมาจากทางไหนก็เข้าทางนั้น ก็พบทาง


โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 18 สิงหาคม 2566 เวลา:18:13:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




[Add 's blog to your web]