BlogGang.com : : : :: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 184 ::

:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 184 ::

:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 184 ::

โจทย์ --- เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นกลางดึก

ผู้คิดโจทย์ --- กะว่าก๋า

:: สายสุดท้าย ::

เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า

เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงด้านซ้ายของปาเชนโก้ดังขึ้น
เขาสบถคำหยาบออกมาเบา ๆ ปกติแล้วมืออาชีพอย่างเขาไม่เคยทำพลาดแบบนี้
อย่าว่าแต่ปิดเสียงเรียกเข้า หลายครั้งเขาไม่เปิดมือถือจนกว่างานจะเสร็จด้วยซ้ำ
แต่นี่เป็นงานด่วน นายสั่งให้เขาลงมือทันที มีเวลาเตรียมตัวไม่ถึงครึ่งชั่วโมง

ปาเชนโก้หันไปมองร่างทารกที่นอนหลับตาพริ้มอยู่เบื้องหน้า

......................................

“ปาเชนโก้มึงรีบไปที่บ้านเลขที่ 121 ถนนพาฟริเชนโก้ บ้านหลังสีขาวหลังเล็ก ๆ
เก็บมันทั้งตระกูลเลย รู้ใช่มั้ยว่ามันอยู่ที่ไหน ?”
เสียงของ “นาย” สั่งมาตามสาย

“ครับนาย” ปาเชนโก้รับคำ เขามองดูนาฬิกาที่ข้างเตียง ขณะนี้เวลาตี 2 .35 นาที

“จัดการมันให้เรียบ อย่าให้เหลือซาก ลูกสามคนของมันก็อย่าเว้น”

“ครับท่าน”

“เดี๋ยวอั๊วจะโอนเงินเข้าบัญชีให้เหมือนเดิม แล้วหนีไปอยู่ที่มอสควาสักสามเดือน
รอให้เรื่องเงียบแล้วค่อยกลับมา อย่าให้พลาดนะ”

“ไม่ต้องห่วงครับ นายก็รู้ว่าผมไม่เคยทำงานพลาด” ปาเชนโก้พูดด้วยความมั่นใจ

ใช่ --- เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ปาเชนโก้ลงมืออย่างเด็ดขาด รุนแรงและรวดเร็วเสมอ
ไม่มีเป้าหมายคนใดเคยรอดพ้นการสังหารของเขาไปได้เลย --- ไม่เคยมี !

..................................

ปาเชนโก้บุกเดี่ยวไปยังบ้านหลังนั้นตอนตี 3
เขาไม่เคยถามและไม่เคยอยากรู้ว่าทำไมนายต้องสั่งให้ฆ่าคนในตระกูลนี้
รู้แต่นายมีบุญคุณ เก็บเขามาเลี้ยงตั้งแต่ยังแบเบาะ
สอนให้เขาเป็นนักฆ่าและองครักษ์ประจำกาย
นายสอนไม่ให้เขามีความรัก ไม่ต้องมีความเมตตา ไม่ต้องสงสาร
เวลาลงมือต้องรวดเร็ว เด็ดเดี่ยว และเก็บกวาดให้ดี
อย่าให้มีเบาะแสสาวมาถึงตัวได้

เขาฆ่าคนตั้งแต่อายุ 13 จากนั้นก็ฆ่ามาเรื่อย ๆ ตามแต่นายจะสั่ง
ปาเชนโก้กลายเป็นเครื่องจักรสังหารที่เปี่ยมคุณภาพ
พร้อม ๆกับเจ้านายของเขาที่มีตำแหน่งใหญ่โตขึ้นเรื่อย ๆ ในทางการเมือง

……………………………..

บ้านหลังนั้นดูคุ้นตาอย่างบอกไม่ถูก
เนื่องจากสร้างอยู่ริมถนนสายเล็ก ๆที่เงียบสงบ
จึงง่ายต่อการปีนข้ามรั้วเตี้ย ๆ เข้าสู่ตัวบ้าน
เขางัดประตูบ้านได้อย่างง่ายดาย ค่อย ๆ เดินเข้าไปในตัวบ้านอย่างช้า ๆ
เสียงฝีเท้าแผ่วเบาราวกับแมวย่อง
ปืนเก็บเสียงถูกชักออกมาขึ้นลำไว้อย่างพร้อมสรรพ
เขาเปิดประตูห้องแรกเข้าไป ร่างของเด็กผู้หญิงสองคน
อายุราว 9-10 ขวบนอนนิ่งอยู่บนเตียง ปาเชนโก้เล็งแล้วยิงเข้าที่หัว 2 นัด
ร่างบนเตียงสะดุ้งรับแต่ไม่มีแม้แต่เสียงร้องสักแอะ
ปาเชนโก้ปิดประตูอย่างเบามือ แล้วเดินไปยังห้องที่อยู่ข้าง ๆ
เขาขยับลูกบิดประตู มันถูกล็อกจากด้านใน
ปาเชนโก้ใช้ลวดปลดล็อกที่เตรียมมาไขแกรกกรากเพียงสองสามครั้ง
ประตูก็ถูกเปิดออกอย่างง่ายดาย เขามองไปที่ร่างซึ่งนอนอยู่บนเตียง
เป็นหญิงชายคู่หนึ่งในวัยกลางคน น่าจะเป็นสามีภรรยาเจ้าของบ้าน
เขาเดินเข้าไปใกล้ ๆ อย่างใจเย็น ไฟสลัวสีส้มส่องที่ร่างของคนทั้งคู่
น่าแปลกใจที่เค้ารู้สึกคุ้นหน้ากับหญิงสาวคนนี้เหลือเกิน
ปาเชนโก้ยกปืนขึ้นเล็งที่หัวแล้วจ่อยิงไปอีกสองนัด !

จากนั้นเดินออกมาที่ห้องครัว ปาเชนโก้เปิดตู้เย็น ดื่มน้ำที่แช่ไว้ด้วยความกระหาย
ปาเชนโก้มองห้องสุดท้ายซ้ายมือที่ยังไม่ได้เข้าไป
นายสั่งให้ฆ่าทั้งตระกูล เขาเพิ่งฆ่าไป 4 คน
จะเสียเวลามากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว เขาตัดสินใจเดินตรงไปที่ห้องนั้น
เมื่อเปิดประตูเข้าไป ในห้องสลัว เขาเห็นร่างของหญิงชรานอนหลับสนิทอยู่บนเตียง
กลางห้องมีเปลเด็กอยู่หนึ่งหลัง เขายกปืนเล็งไปที่หัวของหญิงชราแล้วเหนี่ยวไก
ร่างนั้นสะดุ้งเพียงเล็กน้อยแล้วแน่นิ่งไป
หญิงชราเป็นอีกคนที่เขารู้สึกคุ้นเคยเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน

ปาเชนโก้เดินไปที่เตียงเด็กอ่อน
ก้มมองดู เห็นเด็กทารกตัวน้อยหลับตาพริ้มอยู่ในเตียง
เขากระชับปืนในมือไว้แน่น.....ยกขึ้นเล็ง
เตรียมเหนี่ยวไก....

แล้วเสียงโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงด้านซ้ายของปาเชนโก้ดังขึ้น
เขาสบถคำหยาบออกมาเบา ๆ ปกติแล้วมืออาชีพอย่างเขาไม่เคยทำพลาดแบบนี้
อย่าว่าแต่ปิดเสียงเรียกเข้า หลายครั้งเขาไม่เปิดมือถือจนกว่างานจะเสร็จด้วยซ้ำ
แต่นี่เป็นงานด่วน นายสั่งให้เขาลงมือทันที มีเวลาเตรียมตัวน้อยมาก

“มึงจัดการเก็บพวกมันแล้วหรือยัง ?” เสียงนายกรอกมาตามสาย

“เหลืออีกคนเดียวครับนาย เป็นเด็กทารก นอกนั้นผมฆ่ามันหมดแล้วครับ” ปาเชนโก้ตอบ
เสียงนายเงียบไปชั่วอึดใจ ก่อนถามกลับมาด้วยความรวดเร็ว
“บ้านนี้มันไม่มีเด็กทารกนี่หว่า”

“มีสิครับนาย ผมยืนอยู่ข้างเตียงมันนี่ไง” ปาเชนโก้ตอบ

“ลูกสาวอั๊วโทรมาตอนตี 1 บอกว่าไอ้บ้านข้าง ๆมันเสียงดัง
เตือนแล้วหลายรอบก็ไม่ฟัง แถมยังทำร้ายลูกสาวอั๊วกับผัวมัน
อั๊วเลยสั่งให้ลื๊อไปจัดการ บ้านมันมีแค่ 5 คน ผัวเมีย
แล้วก็ลูกชายสามคน ลูกมันโตเป็นหนุ่มหมดแล้วนะ ไม่มีเด็กทารก”

ปาเชนโก้สะดุ้งสุดตัว “ฉิบหายแล้ว...” เขานึกในใจ
มิน่าทำไมถึงลงมือฆ่าด้วยความรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก

“นายสั่งให้ผมไปยิงที่บ้านเลขที่ 112 ใช่มั้ยครับ” ปาเชนโก้กลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น

“กูสั่งให้มึงไปยิงที่บ้านเลขที่ 121 โว๊ย !!! บ้านเลขที่ 112 นั่นมันบ้านลูกสาวกับแม่กู
มึงทำอะไรของมึง ห๊า !!!!”

ปาเชนโก้ตอบกลับไปด้วยความยากลำบาก แล้วรีบตัดสายไปอย่างรวดเร็ว

“แค่นี้นะครับท่าน”

Create Date : 07 สิงหาคม 2560

Last Update : 7 สิงหาคม 2560 6:06:52 น.

29 comments

Counter : 896 Pageviews.

สวัสดีค่ะคุณก๋า..

ตามมาอ่านงานตะพาบ..โจทย์ของคุณก๋าคะ

แต่เอ๊ะ..ครั้งที่ 185 นะคะ..อิอิ

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:6:25:14 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ น้องก๋า ...
จบแบบหักมุมจริง ๆ กรรมใดใครก่อ
แต่บางทีกรรมก็ไม่ตามสนองเร็วขนาดนี้นะคะ ..

จั๋วหัวข้อตะพาบ อ่านแล้วปวดใจ
คิดถึงเสียงโทรศัพท์ยามดึกที่ดังขึ้นในเดือนนี้เมื่อ 4 ปีก่อน
โทรศัพท์จาก รพ. แจ้งว่าแม่อาการทรุด
...... ทุกวันนี้ก็ยังผวา ไม่ค่อยอยากได้ยินเสียงโทรศัพท์ยามดึก
(แต่ก็ทำใจปิดมันไม่ได้ คนที่โทรมายามดึก เค้าคงมีเรื่องเดือดร้อนจริง ๆ )

โดย: poongie

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:7:48:21 น.

สัจธรรมนะคุณก๋า บุญบาปตรงไปตรงมาเสมอ
ใครทำอะไรต้องได้อย่างนั้นแหละ ไอ้สองต้ว
นายกับขี้ข้าเนี่ย มันทำบาปร่วมกันมาหนักหนา
มันต้องได้ผลตอบแทนยิ่งกว่าคุ้มค่าและสาสม

เขียนดีมากนะคะ ไม่เสียแรกเป็นคนออกโจทย์

โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า

) วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:8:02:31 น.

แล้วปาเชนโก้ ก็หายไปจากชีวิตนาย
ตลอดกาลล

โดย: ann_shinchang

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:8:18:58 น.

สวัสดียามเช้าครับ คุณก๋า
กรรมตามสนองเร็วจริงๆ ไม่ตัวเอง ก็ ครอบครัว
ทีแรก ผมคิดว่า คุณก๋า จะเขียน แนวหลอน อิ อิ

โดย: สองแผ่นดิน

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:8:22:16 น.

กรรมชั่ว...ไม่ดีทั้งนั้น..เลยครับ...

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

เอ..โทรศัพท์ข้างบน คุ้น ๆ นะครับ 555

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:8:25:45 น.

อะจ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

โดย: kae+aoe

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:9:14:27 น.

เขียนดี ชอบค่ะ โหตวๆๆ

โดย: Gorjai Writer

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:9:36:45 น.

โหวตเลยครับ เนื้อเรื่องน่าติดตาม นำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ได้เลยครับ
อาทิตย์หน้าพรีเมียร์ลีกเปิดฤดูกาลละครับ 555

โดย: The Kop Civil

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:10:03:49 น.

โอ้ว...เป็นหนังสยดสยองแนวฆาตกรรมได้เลย
แต่ให้ข้อคิดดีมากๆคะ...เข้าใจเขียนแนวเรื่องหักมุมดีจัง
นี่ละมั้งคะ ที่ได้จากผลของการอ่านหนังสือเยอะๆ
หลากหลายแนวของคุณก๋า

โดย: Tui Laksi

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:10:38:16 น.

คุณก๋าเขียนเรื่องได้สนุกนะคะ
แต่เครื่องจักรสังหารคนนี้ทำงานพลาดอย่างร้ายแรงเลยนะคะ

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:11:12:21 น.

แบบนี้ปาเชนโก้คงจะต้องรีบหายตัวไปจากชีวิตนายแล้วล่ะครับ ไม่งั้นก็ต้องเก็บนายอีกคน

จากบล็อก
เป็นคอนเซปชุดชาวไอนุน่ะครับ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:11:18:40 น.

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

กดวางสายแทบไม่ทันเลยค่าาาคุณก๋า

โดย: Close To Heaven

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:11:22:31 น.

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
แหมวันนี้มาแนวแปลกนะคุณก๋า

โดย: หอมกร

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:11:40:25 น.

เขรยนได้น่าอ่านน่าติดตามมากๆค่ะ
Vote

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:12:50:28 น.

เขียนได้ดีค่ะ ชอบ

ในbloggaang แค่แนะนำให้ลงรูปที่เราเก็บในคอมแทนรูปที่ดูไม่ได้

โดย: me-o

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:13:23:55 น.

ลุ้น สลด โหดร้าย สะเทือนขวัญ
และจบลงด้วยความสะใจ ตลกร้ายที่สุดเจ้าคุณก๋า

ตะวาหนีฮ้านไปวันค่ำ เข้าฮ้านประจำก๋านมะแลง
ถูกแม่จ่ม ลูกก้าหลายขนาด ช่วงตี้ฝากฮ้านแม่
บะได้ไปเยี่ยมบล็อกไผ๋เลย

ตะวาเอาละอ่อนไปล่องแก่งเจ้า
อิแม่มันเจ็บกล้ามเนื้อและเข่า เฝ้าคัวหื้อลูก ๆ
ไปล่องแก่งกับป้อมัน ห่วงก่อห่วง แต่ที่แก่งกึ๊ด
ค่อนข้างปลอดภัย เขาเอาไปปล่อยตรงจุดตี้บะค่อยอันตราย
ล่องประมาณชั่วโมง ชักจะเอ็กตรีมขึ้นตึงวันๆ ลุกสองคนนิ
ป้อมันหุมแต่แม่มันขี้กัว ตี้เกยลงๆ กับลูกเพราะห่วงลูก
แต่ครั้งนี้บะลง ปวดเข่าเกิน

โดย: JinnyTent

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:13:45:30 น.

บอกบ่ะถูก

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:15:05:50 น.

สวัสดีค่ะพี่ก๋า
มีความสุขมากมากนะคะ

โดย: white in the dark

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:17:15:43 น.

สวัสดีตอนเย็นค่ะ พี่ก๋า
อยากให้มีภาคต่อค่ะ
อยากรู้ว่า "นาย"
จะทำยังไงค่ะ

โดย: ann_shinchang

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:17:27:47 น.

กรรมตามทันในชาตินี้ ไม่ต้องรอชาติหน้า ...

เราต้องสงสาร "นาย" กันดีมั้ย

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ปรัซซี่ Review Food Blog ดู Blog
สาวไกด์ใจซื่อ Review Food Blog ดู Blog
คนผ่านทางมาเจอ Diarist ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:20:22:13 น.

ตะกี้ลืมโหวต เพราะโหวตน้องชีริว
ซึ่งเป็นคนที่สองที่มีเวลาแวะไปหา โหวตหื้อ
เอะ หยังเป็นโหวตแรก เลยย้อนมาใหม่ 5555

วันนี้ ปวดหัวขนาด เป็นฮอร์โมนแม่ยิงเจ้า^^
ฝนตกตวยเบิ้นสอง เวลาฝนตกมะใดจะปวดหัว
บะฮู้ว่าเป่นลมผิดเดือนอย่างคนเฒ่าเปิ้นว่าก่อ
เริ่มมาสังเกตุตัวเก๋าหลัง ๆ มานิ ฝนตั้งเค้าเอาละ ปวดหัวมาละ
บะได้อยู่เดือนตวย เฮ้อ

โดย: JinnyTent

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:21:21:00 น.

โจทย์วันนี้ท้าทายดีเหมือนกันนะคะ

โดย: sawkitty

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:21:34:50 น.

ตอนแรกรินลุ้นว่าจะเป็นเหมือนคดีฆ่ายกครัวที่กระบี่ บังฟัดเจ้า
แต่อ่านไปๆ มาๆ
บ้านเลขที่ฟังผิด มีสิทธิ์ตายได้

นี่มันบ้านลูกสาวเจ้าพ่อเสียเอง อิอิ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ชีริว Travel Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:22:17:52 น.

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

ตามมาอ่าน งานเขียน สยอง ของน้องก๋า จบแบบพลิกล็อก จ้ะ พล็อตเรื่องได้กระชับ ชัดเจน ให้คติเตือนใจ กรรมตามสนองได้ทันตาจริง ๆ ของคนสั่งฆ่า เนาะ

โหวดหมวด งานเขีนของเจ้าของบล็อกจ้ะ

ขอบใจที่แวะไปเยี่ยมและโหวดที่บล็อกครู จ้ะ
ขอบใจแทนครอบครัวของลูกศิษย์ที่ถึงแก่กรรมด้วย จ้ะ เขาไปสบายแล้ว ไม่ทรมานกับความเจ็บปวด ชีวิตของคนเราก็มีเท่านี้ จริง ๆ จ้ะ

โดย: อาจารย์สุวิมล

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:22:57:21 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
tuk-tuk@korat Travel Blog ดู Blog
newyorknurse Health Blog ดู Blog
Insignia_Museum Diarist ดู Blog
หอมกร Movie Blog ดู Blog
Rinsa Yoyolive Review Travel Blog ดู Blog
คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
แวะมาส่งกำลังใจให้คุณก๋าค่ะ

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 7 สิงหาคม 2560 เวลา:23:11:52 น.

กะว่าก๋า Literature Blog

ผลกรรมทำหน้าที่ไม่บกพร่องนะคะคุณก๋า
เป็นเรื่องที่น่าติดตามและให้ข้อคิดค่ะ

.........................................

สวยพฤษศาสตร์ ตั้งแต่มีสะพานลอยฟ้า
ยังไม่ได้ไปเลยค่ะ ให้ตามสื่อแล้วสวย น่าเดินมากค่ะ

ราตรีสวัสดิ์นะคะ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 8 สิงหาคม 2560 เวลา:0:00:41 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ พี่ก๋า

โดย: ann_shinchang

วันที่: 8 สิงหาคม 2560 เวลา:5:59:11 น.

อ่านสนุกมากเลยค่ะ
กรรมครั้งนี้ตามมาเร็วจริง ๆ นะคะ

โดย: ALDI

วันที่: 10 สิงหาคม 2560 เวลา:12:48:40 น.