:: ก๋าราณีตอบคำถามคุณ lsllollslcare :: : เข้่ามาอัพบล็อก แต่ไม่ได้ทักทายใครเ้ลยในตอนเช้านี้ ต้องขออภัยด้วยครับ มาดามอาหารเป็นพิษครับ ตอนนี้อาการดีขึ้นบ้างแล้ว หมอจ่ายยาที่ไม่ได้หยุดอาการท้องเสีย แต่ให้ยาฆ่าเชื้อแทน เลยต้องใช้เวลาในการรักษาตัวครับ จะค่อยๆหาย และหยุดถ่ายในเวลาหลายวัน และยังเป็นโรคที่ติดต่อกันได้ด้วย บ้านไหนเป็นต้องระวังติดต่อลูกหลานและคนในบ้านด้วยนะครับ ฝากบล็อกเอาไว้อีกสักระยะนะครับ ถ้าทุกอย่างลงตัว ก็จะกลับมาพาหมิงหมิงไปทักทายกันเหมือนเดิมครับ :: ก๋าราณีตอบคำถามคุณ lsllollslcare :: เชื่อมั่นในตนเอง ทำสิ่งที่ชอบและถนัด แต่ผิดตรงที่เราไม่ได้เป็นอย่างที่ใครเค้าหวัง ตอนเด็กๆผมเคยถูกถามว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร ผมอยากเป็นหมอเพื่อรักษาคนทุกคนที่เจ็บป่วยครับ วันเวลาผ่านล่วงเลยไปเกิดการเรียนรู้มากมาย ผ่านพ้นเข้ามาในชีวิตมีทั้งดีและร้าย ผมไม่เลือกที่จะก้าวเดินตามเส้นทางของใคร แต่ก้าวด้วยความเชื่อของตัวเอง เชื่ออย่างลึกซึ้ง เชื่ออย่างไม่มีเหตุและผล เชื่อว่าตัวเองทำได้ แล้วผมก็ตัดสินใจอย่างแรงกล้าว่าจะอ่านหนังสือเท่าที่จะทำได้ จะร่วมทำกิจกรรมเท่าที่จะทำได้ จะเป็นที่ปรึกษาของผู้ที่ตกทุกข์ได้ยากเท่าที่จะทำได้ เพื่อหาความรู้และสั่งสมประสบการณ์ ผมจะเป็นหมอที่รักษาผู้ป่วย แต่เป็นผู้ป่วยที่มีอาการป่วยทางใจ ทุกเรื่องทุกปัญหา จึงเกิดการตัดสินใจ ที่จะเรียนต่อมหาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช เพื่อจะได้มีเวลาทำสิ่งที่ตัวเองชอบ แต่สิ่งที่ตามมาคือการพูดกันปากต่อปาก จะไปรอดเหรอ จะไหวเหรอ อย่างเธอเนี่ยน่ะ เรียนโรงเรียนธรรมดายังไปไม่รอด แล้วจะมีปัญญาไปทำอะไรได้ คำพูดเหล่านี้ ไม่เคยทำร้ายจิตใจ แต่กลับกันเป็นแรงผลักดันให้ผมยิ่งเชื่อว่าผมทำได้มากขึ้น แต่แล้วก็เกิดปัญหาเมื่อคำพูดเหล่านี้ทำร้ายจิตใจพ่อ-แม่.... ผมสอบได้โรงเรียนดีดีแต่ผมไม่เข้า พวกท่านก็บังคับให้ไปเรียนเอกชน แต่ผมก็ไม่ไป ผมอยากทำในสิ่งที่ผมชอบ สิ่งที่ตามมา ความโกรธ ความแค้น ไฟที่ลุกโชนเพราะเกิดจากการที่ไม่เข้าใจกัน ผมใจเย็นเสมอ อธิบายเหตุผล แต่ก็แพ้อยู่วันยังค่ำ เพราะคำตอบที่ได้คือ เค้าเป็นผู้ใหญ่ เค้าอายุมากกว่า เราต้องเชื่อฟังและมีความอ่อนน้อม แพ้เสมอไม่ว่าจะถูกขนาดไหนก็ตาม มันยิ่งทำให้แรงผลักดันสูงขึ้น ผมทำได้และผมจะทำได้ดีอีกด้วย หลังจากนั้นไม่มีใครได้เสนอความคิดเห็น ไม่มีใครถามความคืบหน้าว่าเป็นยังไงต่อ เหมือนกับต่างคนต่างอยู่ต่างทำกิจกรรมของตนเอง แต่สำหรับผม สักวันในไม่ช้า สิ่งที่ผมได้เลือกทำ สิ่งที่ผมชอบ และสิ่งที่ผมเชื่อมั่น จะต้องพิสูจน์ให้คนเหล่านั้นเห็นว่า ผมทำได้จริงๆ ปล.นี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ไม่นาน อยากจะขอความคิดเห็นจากพวกท่านทั้งหลาย ว่าการกระทำที่ตัวผมได้ทำลงไป มันสมควรเหลือไม่ และมีข้อเสนอแนะยังไง ขอบคุณอย่างสูงครับ คำถามโดย : คุณ lsllollslcare วันที่ : 5 มิถุนายน 2554 ครั้งหนึ่งในห้องเรียนของเด็กมัธยม อาจารย์ให้โจทย์การบ้านว่า “ให้นักเรียนทุกคนเขียนวิธีแก้ไขปัญหา เมื่อเธอต้องการที่จะไปเที่ยวผับกับเพื่อนในวันสุดสัปดาห์ โดยที่พ่อแม่ไม่เห็นด้วยและไม่อนุญาตให้ไป เราจะอธิบายยังไงเพื่อให้พ่อกับแม่เข้าใจความต้องการของเรา” นักเรียนทั้งห้องต่างเขียนวิธีการ คำอธิบายแตกต่างกันออกไป บ้างว่าจะเดินเข้าไปพูดคุยกับพ่อแม่โดยตรง บางคนบอกว่าจะไม่คุย แต่หนีไปเที่ยวโดยไม่บอกกล่าว อีกคนบอกว่าจะโกหกว่าไปทำรายงานบ้านเพื่อนแทน ฯลฯ อาจารย์อ่านคำตอบเสร็จ โดยไม่ได้ให้คะแนนแต่อย่างใด แต่ให้นำคำตอบทั้งหมดมาอ่านที่หน้าห้อง.... อาทิตย์ต่อมาอาจารย์ให้การบ้านอีกข้อ โจทย์นั้นคือ….. “ให้นักเรียนทุกคนสมมติตนเองว่าเป็นพ่อแม่ ที่มีลูกในวัยรุ่นอยากขอไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนในวันสุดสัปดาห์ โดยที่พ่อแม่ไม่เห็นด้วยและไม่อนุญาตให้ไป เราจะอธิบายให้เหตุผลอย่างไร เพื่อให้ลูกเข้าใจความต้องการของพ่อแม่” { ผมอ่านเรื่องนี้จากงานเขียนของพี่ตุ้ม หนุ่มเมืองจันท์ครับ } ....................... บ่อยครั้งในชีวิต ที่ทุกอย่างไม่ได้เป็นไปตามที่ใจเราต้องการ พ่อแม่เลี้ยงลูกด้วยความห่วงใย ด้วยความคาดหวัง แต่บางครั้งความคาดหวังที่มากเกินไป กลับเป็นกรงที่ร้อยรัดความฝันของลูก ไม่แปลกที่บ้านเมืองเราจะมีคนที่เรียนไม่ตรงกับความต้องการของตนเองมากมายมหาศาล เราเลือกวิชาชีพเพราะพ่อแม่เห็นว่ามันเป็นวิชาชีพที่มั่นคง รายได้ดี เราเรียนในบางสาขา ไม่ใช่ว่าเราชอบ แต่เป็นเพราะคะแนนสอบเราสูง แต่นั่นเป็นกรงขังที่สร้างขึ้นมาจากสิ่งที่เรียกว่า “ความรัก” มิใช่หรือ บ่อยครั้งที่เราเองในฐานะลูก ไม่เคยมองเห็นความหวังดี ความรัก ความห่วงใย ที่พ่อแม่มีต่อตัวเราเลย เราใช้การต่อต้าน การขึ้งโกรธตอบโต้ท่าน เพียงเพราะเราไม่อาจเป็นในสิ่งที่เราเป็นได้..... สิ่งที่ผมเรียนรู้ก็คือ... เราสามารถเป็นหมอที่ชอบเขียนบทกวีได้ ผมเคยเห็นนักดนตรีชั้นยอดที่เรียนจบวิศวะ หรือทนายที่บวชเรียนจนบรรลุธรรม ฯลฯ ใช่ --- มีคนมากมายที่สามารถมีความสุขจากสิ่งที่ตัวเองเลือก แต่คงไม่ใช่ทุกคนที่จะเดินตามความฝันนั้นได้ ผมเคยถามแฟนตอนที่จีบกันใหม่ๆว่า “ถ้าต้องเลือกระหว่างคนรักกับครอบครัวเธอจะเลือกใคร?” เธอตอบเหมือนที่ผมคิดไว้ นั่นคือ “เลือกครอบครัว” เราอาจเปลี่ยนคนรักในชีวิตอีกกี่ครั้งก็ได้ แต่เราไม่มีวันเปลี่ยนพ่อแม่พี่น้องของเราได้ ไม่ว่าเขาจะเป็นคนอย่างไร ไม่ว่าเขาจะรักเรามากแค่ไหนหรือไม่เข้าใจเราเลยก็ตาม .............................. สิ่งที่ขาดหายไป…. อาจเป็น “การรับฟัง” “การรับฟังเสียงของความรู้สึก” ที่อยู่ในใจเราและพ่อแม่ของเรา ลองหาโอกาสเข้าไปพูดคุย และรับฟังท่านในมุมที่ท่านคิด แล้วพูดคุยบอกเล่าความรู้สึกในมุมของคุณ เพื่อหาจุดกึ่งกลางที่ผสานระหว่าง “ความจริง” กับ “ความมุ่งหวัง” ผมตอบคำถามคุณในฐานะที่ผมเคยเป็นลูกที่เคยไม่เข้าใจความคิดของพ่อ จนวันนี้ผมอยู่ในฐานะของพ่อลูกหนึ่ง... ความเข้าใจเกิดขึ้นเมื่อที่มองเห็นสิ่งที่อยู่ในตัวพ่อของผม เกิดขึ้นจากการที่ผมมองท่านอย่างที่ท่านเป็น ไม่ได้มองท่านอย่างที่ผมคาดหวัง พ่อกับแม่เติบโตมาด้วยสภาพแวดล้อมอีกแบบ ด้วยการต่อสู้ดิ้นรนกับชีวิตอีกแบบ แน่นอน --- ความคาดหวังที่ท่านมีกับตัวคุณ ย่อมไม่เหมือนกับที่คุณคาดหวังกับความฝันของตัวเอง แต่จะดีกว่าไหม ถ้าเราหยุดที่จะพุ่งชนกันด้วยความรู้สึกด้านลบ ไม่ต้องสนใจว่าใครจะแพ้ ชนะ แค่สร้างความเข้าใจให้เกิดขึ้นที่ความคิด แล้วเกลี่ยความรู้สึกนี้ให้ลงตัวมากที่สุด เท่าที่คุณจะประนีประนอมกับความมุ่งมั่นของคุณได้.... ...................... สิ่งที่คุณได้เลือกทำ สิ่งที่คุณชอบ และสิ่งที่คุณเชื่อมั่น ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไร เก็บมันไว้แล้วสานต่อด้วยวิธีการของคุณ จะดีกว่าไหม ถ้าเส้นทางนั้นมีพ่อแม่ มีคนรอบข้างคอยมองด้วยความชื่นชม ไม่ใช่ด้วยความห่วงใย หรือด้วยความอึดอัดใจ หรือจะให้ดีกว่านั้น --- ผมว่าคุณลองเขียนโจทย์นี้ แล้วนั่งลงตอบโจทย์ทั้งในฐานะพ่อแม่ และในฐานะลูกน่าจะดี….. บางที...คำตอบที่ได้ อาจทำให้คุณพบคำตอบที่ดีที่สุดสำหรับตัวคุณเอง   Create Date : 07 เมษายน 2555 32 comments Last Update : 4 พฤษภาคม 2555 7:18:00 น. Counter : 838 Pageviews. Share Tweet

ได้เจิมไหมน้า ขอให้มาดามหายป่วยเร็วๆนะคะ   โดย: sawkitty 7 เมษายน 2555 7:27:46 น.

จะมีใครโชคดีเหมือนผมไหมหนอ มีแม่ที่รัก ไม่บ่น ไม่ด่า ยอมลำบากเพื่อลูก อดทนกับปัญหาต่างๆ มีพี่ขี้บ่นเวลาลับหลังบ้าง แต่ห่วงใย ช่วยเหลือ กันเสมอมา มีพ่ออารมณ์แปรปรวน แต่ปรกติเป็นคนอารมณ์ดี มีเงินมีทองแจกจ่ายให้ตลอด เวลาเงินหมด... เป็นลูกที่เลวมานาน แม่ซื้อมือถือใหม่ เครื่องหมื่น สองหมื่น ทั้งที่ตัวแม่เองใช้มือถือเครื่องเดิม ราคาไม่กี่พัน เปลื่ยนมือถือบ่อยมาก ถือคอมใหม่ สือรถมอเตอร์ไซค์ใหม่ ซื้อแว่นตา รองเท้า ราคาแพง ซื้อหนังสือ กินอาหารหรูหรา เวลาไปเที่ยวก็เอาเงินไปเลี้ยงเพื่อนฝูง เลือกเรียนโรงเรียนค่าเทอมแพง เช่าหอพักราคาสูง แม่ซื้อรถยนต์ใหม่ให้พี่ แต่ทำไมเราได้ใช้แทบทุกวันเลย55 พี่เป็นคนประหยัด ทำอะไรต้องประหยัดไว้ก่อนเสมอ แม่ไม่เคยใช้จ่ายฟุ่มเฟือยเลย เก็บไว้ให้ลูก บางครั้งซื้อนู้นซื้อนี้ แล้วไม่กินก็มี เอาเงินไปเผาทิ้ง ใช้วันละ 800-900 ไปกับสิ่งไรสาระ พอจะลดความอ้วน ไปซื้ออาหารเสริมแอมเวย์กินหมดไปเป็นหมื่น น้ำตามันไหล สำลักในความเลวของตัวเอง พี่ลำบาก แม่ลำบาก แต่เราสบายคนเดียว จะไม่เอาอะไรอีกแล้ว ต่อไปนี้จะตั้งใจเพื่อแม่ ผมจะพยายามเป็นลูกที่ดี มาบ่นให้ฟัง 555 หวัดดีครับ พี่ก๋า   โดย: เสือย้อมแมว 7 เมษายน 2555 7:28:13 น.

ได้เจิมด้วย... หลายครั้ง พ่อแม่ พยายามสรรหาสิ่งที่ตัวเองต้องการ สิ่งที่ตัวเองไม่เคยมี ใส่ให้กับลูก เพื่อชดเชยสิ่งที่ตัวเองอยากได้ อยากมี...จนลืมไปว่าลูกเราต้องการหรือไหม ในฐานะคนเป็นลูก มีทางเลือกสองทาง...ทางแรก ทำตามใจท่าน เรียนและทำตามที่ท่านต้องการ หลังเสร็จสิ้นแล้วก็เลือกเดินตามทางที่ตัวเองต้องการ ซึ่งตรงนี้ต้องใช้เวลานาน และทรมานตัวเองด้วย ทางที่สอง คือ ทำตามใจที่ตัวเองต้องการ และทำให้ท่านยอมรับให้ได้ โดยมีเงื่อนไขว่าเราต้องทำให้ดี และทำให้เด่น ถ้าเป็นสาวๆ สาวคงเลือกทางที่สอง คงจะไม่ฝืนใจตัวเองเหมือนกันค่ะ   โดย: sawkitty 7 เมษายน 2555 7:34:49 น.

สวัสดีคะคุณก๋า เข้ามาอ่านเรื่องและข้อคิดเช่นเดิมจ้า สุขสันต์วันหยุดและขอให้ทุกคนทางโน้นแข็งแรงนะคะ ขอบคุณคะ   โดย: A IP: 119.46.151.21 7 เมษายน 2555 7:34:51 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะอ้ายก๋า แปะไว้ก่อนยังไม่ได้อ่านนะคะ ขอให้พี่มาดามหายเร็ว ๆ น๊า คิดถึงหมิงหมิงจ้า   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 7 เมษายน 2555 7:37:24 น.

พี่มาดามหายไวๆนะคะ พ่อแม่ย่อมคาดหวังกับลูกเสมอค่ะ เลี้ยงด้วยความเป็นห่วง เอาใจใส่ หวังไว้ให้เค้าเดินไปตามทางที่วาดหวังไว้ มีีความสุขมากๆนะคะพี่ก๋า พี่มาดาม หมิงหมิงสุดหล่อด้วยคับ   โดย: fonrin 7 เมษายน 2555 7:47:11 น.

Morning คะพี่ก๋า มาดามเป็นยังไงบ้างคะ   โดย: blog pu 7 เมษายน 2555 8:19:54 น.

สวัสดีครับพี่ A เมื่อคืนมาดามยังบ่นปวดท้องนิดๆครับ แต่ถ่ายน้อยลงมากแล้ว ยาก็ใกล้หมดแล้วครับ 555 เพิ่งทราบข้อมูลว่าคนป่วยเป็นโรคท้องร่วงเยอะมาก สองเดือนมานี้คนป่วยตั้ง 2 หมื่นกว่าคน อากาศร้อนก็มีส่วน แต่ผมคิดว่าร้านอาหารต้องดูแลเรื่องความสะอาดให้ดี ช่วงนี้ร้านที่ขายไม่ดี ก็เอาอาหารมาวน มาผัดใหม่ บางร้านก็ไม่ปิดอาหารให้ดี แมลงวันตอม เห็นแล้วปวดตับครับ 555 มาดามป่วยทีเดียว ลากยาวเป็นอาทิตย์เลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 7 เมษายน 2555 8:22:06 น.

ตอนเด็ก อยากเป็นแอร์...ตามกระแสนิยมเด็กสมัยนั้น..ตอนนี้ก็ยังอยากเป็น แต่เตี้ย และแก่เกินแล้ว ตอนเลือกเรียนระดับอุดมศึกษา อยากเรียนการละครมาก..ไปสอบ จนติด แต่วันไปมอบตัว พ่อ-แม่ ใช้เเส้น ให้ไปเรียนอีกคณะ ด้วยเหตุผลที่ว่า จบมา เอาไปใช้ในชีวิตได้ดีกว่า ก็เรียนจนจบ ไม่ถือว่าชอบ และ ไม่เกลียด เฉย ๆ จบมา มาทำงานกับคุณพ่อ..ทุกอย่างเหมือนท่าน กำหนดกลาย ๆ เป็นแนวทางมาตั้งแต่ต้น ทำงานไป พยายามทำใจว่าชอบ หาข้อดีของงานสารพัด ผลสุดท้าย..ฝืนใจตัวเองไม่ได้ จนตัดสินใจลาพัก ขอมาเรียนต่อเมืองนอก ตอนหลัง มาทราบว่า ท่าน เสียใจ มาก ที่เรา ทิ้งท่านมากลางคัน แต่ มานึกย้อนดู ถ้าตอนนั้นไม่ตัดสินใจมาอเมริกา ป่านนี้ อาจได้แต่งงานกับลูกเพื่อนของคุณพ่อ และอาจมีลูก ตรึม มีร้าน เป็นซ้อ อยู่หน้าร้านใด ร้านหนึ่ง ใน นฐใ แล้วมั้งเนี่ย   โดย: simplyusana 7 เมษายน 2555 8:29:14 น.

ถ้ากล้องจริง เปิ้นก็สาวกหนอนค่ะพี่ก๋า   โดย: fonrin 7 เมษายน 2555 9:25:43 น.

สวัสดีค่ะ มาดามสบายดีแล้วนะ   โดย: พรไม้หอม 7 เมษายน 2555 9:29:36 น.

แวะมาขอบคุณค่ะ   โดย: Calla Lily 7 เมษายน 2555 9:50:49 น.

มาแวะขอบคุณที่ไปอวยพรวันเกิดครับ นี่ก็เพิ่งจะว่างๆ จากงานส่วนตัว และงานหลวงครับ ขอให้มีความสุขกับวันหยุดครับผม   โดย: peeradol33189 7 เมษายน 2555 10:09:38 น.

ยอดมากคับ คุณ กะก๋า...เป็นคำตอบที่นุมนวล ชวนคิดให้รอบด้าน เป็นแนวทางที่ดีในการตัดสินใจของครั้งหนึ่งที่สำคัญในชีวิต....   โดย: biocellulose 7 เมษายน 2555 10:12:01 น.

ชอบหละคุณก๋า โหวตให้นะคะ เราโชคดีที่มีแม่ที่ค่อนข้างให้เราตัดสินใจเองหลายอย่าง แต่ก็มีบางอย่างที่ท่านขอ เราเลยอยู่บนเส้นทางแห่งความประนีประนอมได้ แต่จะดีกว่าไหม ถ้าเราหยุดที่จะพุ่งชนกันด้วยความรู้สึกด้านลบ ไม่ต้องสนใจว่าใครจะแพ้ ชนะ แค่สร้างความเข้าใจให้เกิดขึ้นที่ความคิด แล้วเกลี่ยความรู้สึกนี้ให้ลงตัวมากที่สุด เท่าที่คุณจะประนีประนอมกับความมุ่งมั่นของคุณได้.... ^ ^ เห็นด้วยอย่างแรง ชอบตัวอย่างที่ยกงานของคุณหนุ่มฯ มาให้อ่านนะคะ เราเรียนรู้ว่ามีอะไรหลายอย่างที่สำคัญไม่น้อยไปกว่าความรัก และความรู้สึกของคนหลายคนในชีวิต ก็มีความสำคัญไม่น้อยไปกว่าความฝันของตัวเองเหมือนกันค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 7 เมษายน 2555 10:59:56 น.

สวัสดีครับพี่   โดย: อัสติสะ 7 เมษายน 2555 11:59:48 น.

สวัสดีจ้ะน้องก๋า คิดถึงหมิง หมิง หลานโตขึ้นทุกวัน ป้าก็โตขึ้นเหมือนกันนะแต่อายุกะหนังหน้าหน่ะมันชักจะล้ำไปเรื่อย ๆ แล้ว ^^ ------------------------------------------- ปรกติพี่ก็เป็นคนระวังเรื่องอาหาร น้ำดื่ม อย่างมากอยู่แล้วนะก๋า ยิ่งตอนนี้มีหลานตัวน้อย โอ้ยแทบจะเป็นโรคจิตแล้วนะเนี่ย เค้าอึ้ เราเช็ด ดูแล้วมือก็ไม่เปื้อน แต่ก็ต้องไปล้างมือก่อนมาอุ้มเค้า ผลคือเค้าร้องไม่หยุดขนาดอุ้มแล้ว เพราะคิดว่าเราทิ้ง เฮ้อ ห่างตัวไม่ได้เลยจริง ๆ ของเล่นหน่ะ ไม่สนหรอก ถ้าจะให้สนมาเล่นกะฉันซิ - -" --------------------------------------------- เอ่อมะว่างแย้ววว งานเข้า บ่ายแก่ ๆ จะมาคุยต่อเน้อ   โดย: oa (rosebay ) 7 เมษายน 2555 13:23:45 น.

เอาแสตมป์ สงกรานต์ 2540 มาฝากคร้า ดีคร้าาาา หมิงหมิง จอมซน   โดย: สาวสะตอใต้ 7 เมษายน 2555 16:06:01 น.

แวะมาอ่านคำตอบที่ให้แง่คิดดี ๆ ยามเย็นค่ะ ช่วงนี้ชลบุรีครึ้มทุกวัน ทางเชียงใหม่ก็น่าจะไม่ต่างกัน ต้องระวังเจ้าสัวน้อยหน่อยนะคะ เดี๋ยวจะป่วยขึ้นมาอีกคนล่ะแย่เลย นี่หลานปายเค้าโดนละอองฝนไปนิดหน่อย เป็นไข้ซมเลย อากาศบ้านเราปรวนแปรเจง ๆ ค่ะ   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 7 เมษายน 2555 16:40:45 น.

เป็นโจทย์ที่น่าคิดครับ เรื่องเที่ยวกลางคืนใน 2 มุมมอง บางครั้งเรามักจะมองอะไรแค่ด้านเดียวจริงๆ พ่อแม่ทุกคนรักลูก หลายๆ ครั้งคนรอบข้างพูดอะไรไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือเรื่องร้าย ผมมักจะฟังๆ ไว้ เพราะอย่างที่รู้ว่าสังคมเรามันใส่หน้ากากกัน ขนาดในบล็อกแกงค์ยังใส่หน้ากากกันเลย โกหกกันหน้าตาเฉย ก้อนะ กรณีนี้ผมมองว่าบางครั้งพ่อแม่ก็ห่วงหน้าตาของตน แน่นอนผมเข้าใจความรู้สึกของพวกท่านดี และทราบในหลายๆ ครั้งว่าทำไมท่านถึงได้พูดไม่ดีกับเรา เรื่องแบบนี้หลายครั้งเด็กก็ไม่เข้าใจหรอก ไม่ใช่ว่าเด็กโง่หรือสมองทึบ แต่มันไม่เข้าใจในเหตุผล แต่ถ้าใช้กรณี โจทย์มอง 2 มุม ผมว่าอาจจะได้ผลระดับนึง หลายๆ โรงเรียนน่าจะนำไปปรับใช้นะครับ ผมล่ะชอบนักโจทย์ที่ไม่มีถูกผิด มันเปิดกว้างและได้ความเห็นใหม่ๆ บางครั้งมันก็เหมือนการเปิดโลกของเราเหมือนกัน   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 7 เมษายน 2555 17:23:56 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า กิ่งเข้ามาอ่านบทความดีดีค่ะ เป็นพ่อเป็นแม่นี่ลำบากมากเลยนะคะในการที่จะเลี้ยงดูลูกที่เติบใหญ่ขึ้นมาทุกวันให้เป็นคนดี แต่เพื่อลูกพ่อแม่ย่อทนได้เสมอ แต่ลูกไม่รู้ว่าทนเพื่อพ่อแม่ได้มากน้อยแค่ไหนเนาะ ขอให้มาดามหายป่วยไวๆนะคะคิดถึงน้องหมิงหมิงจัง อิอิ More Reflected Roses Comments   โดย: กิ่งฟ้า 7 เมษายน 2555 18:01:42 น.

เข้าข่ายระบบอุปถัมป์มั๊ยเนี่ย เอิ้ก ยังไม่ค่อยเจอปะรสบการณ์แบบนี้ แต่แบบว่า เราน่าจะหาอะไรที่มันเป้นทางสายกลางได้ไหมนะ พบกันครึ่งทาง   โดย: เป็ดสวรรค์ 7 เมษายน 2555 18:15:59 น.

หนูว่าปัญหาเกิดจากคนส่วนใหญ่เอาความคิดของตัวเองเป็นที่ตั้งอะ   โดย: น้องผิง 7 เมษายน 2555 18:28:39 น.

พี่ก๋าเพิ่งกลับมาก็มีภารกิจปรนนิบัติมาดามต่อ ขอให้หายไวๆนะครับ ถ้าพ่อแม่ไม่ให้ไปผับ ผมจะไม่ไปครับ ไม่อยากไปอยู่แล้ว ...ตอบแบบนี้สงสัยสอบตก อาจารย์ก็เข้าใจคิดดีนะครับ ทำให้เด็กพยายามมองจากมุมมองของทั้งสองฝั่ง ^^   โดย: ชีริว 7 เมษายน 2555 18:58:19 น.

อวยพรให้มาดามหายไวๆ นะคะ พวกพี่ดีขึ้นแล้วล่ะค่ะ จะไปฉลองอีสเตอร์กันที่บ้านปู่ย่าราฟาเอล น้องก๋าก็รักษาสุขภาพด้วย ต้องดูแลหมิงหมิงเอง   โดย: Dublina 7 เมษายน 2555 19:44:49 น.

มาเยี่ยมพร้อมส่งกำลังใจค่ะ   โดย: ตาลเหลือง 7 เมษายน 2555 20:16:22 น.

พี่ก็คิดว่า เรามีความสุขกับการคิดแบบนี้ ค่ะ ปะป๊า นายต้นยังเคยบอกว่า มีครั้งหนึ่ง นั่งเล่นอยู่กับตี๋เล็ก เขาเรียกชื่อ ค่ะ ปกติ ต้องเรียกน้าค่ะ จู่ ๆก็เรียก ปะป๊า นายต้นก็ ครับ แล้วมานึกทบททวนว่า วินาทีนั้นเหมือนโดน คุณพ่อตาเรียกค่ะ   โดย: ตาลเหลือง 7 เมษายน 2555 21:11:38 น.

สวัสดี Easter Day ค่ะพี่กำ   โดย: ญามี่ 7 เมษายน 2555 21:16:21 น.

สวัสดีครับ ตกลงคำถามนี้ ยังไม่ทราบเลยว่าเขาเลือกอะไร หมอฟัน หรือจิตแพทย์   โดย: จิรโรจน์ 7 เมษายน 2555 21:38:36 น.

หวัดดีเจ้าอ้ายก๋า สิ่งที่ทำหื้อเรา เสียใจท้อแท้นั่นก็คือความ คาดหวัง แต้ๆ เลยเจ้า ถ้าคนเราบ่อคาดหวังกับสิ่งนั้นๆมากไป ความเีสียใจก็มีตามลำดับ แต่ คำว่า ความคาดหวัง กับ เป้าหมายละเจ้า มันบ่อใจ๋สิ่งเดียวกันก๊า   โดย: Rinsa Yoyolive 7 เมษายน 2555 21:43:32 น.

สวัสดีคร๊าพี่ก๋า ฝนก็เป็นอีกคนที่ช่วงแรกๆตอนไปทำงาน ตื่นขึ้นมาแล้วมันจะตายให้ได้ มันไม่มีแรงใจจะลุกไปทำเลย แต่เวลาผ่านไปแม่และคนในครอบครัวทำให้ฝนรู้สึกว่า ถึงมันอาจจะไม่ใช่ที่สุดของความฝัน แต่มันก็ทำให้ครอบครัวมีความสุข สายตาของพวกเค้าเหมือนภูมิใจในตัวฝนมากๆ ขอให้มาดามหายไวๆนะคร๊า คุณพระคุ้มครองคร๊า   โดย: น้ำเคียงดิน 7 เมษายน 2555 22:19:49 น.

สวัสดีค่ะก๋๋า   โดย: aenew 7 เมษายน 2555 22:45:49 น.