ยังลุ้นอยู่ แม้จะไม่ได้ชอบตัน ภาสกรนที แต่ก็ใช่ว่าจะไม่กินอิชิตันนะ พอเขามีชิงโชคปอร์เช่ กับทอง เราก็ยังคงอุดหนุนอยู่ แถมยังส่งรหัสไปชิงโชคด้วยวันเว้นวัน เพราะหวังว่าจะมีโชคลาภกับเขาบ้าง เราเลิกซื้อลอตเตอรี่แล้ว เพราะซื้อมาร้อยกว่าบาท ไม่ถูกก็กลายเป็นเศษกระดาษทันที แต่อิชิตันหรือเย็นเย็นมันแค่สิบบาท แถมยังได้กินน้ำแก้กระหายได้ด้วย ทั้งที่ความน่าจะได้ความน่าจะเป็นมันน้อยนัก แต่เราก็ยังคงมีความหวังต่อไป และบอกใครๆ ว่า "อย่าทำลายความหวัง เพราะนี่อาจจะเป็นความหวังเดียวที่ยังมีอยู่" ไม่ได้อยากขับปอร์เช่ เพราะที่นี่ไม่มีศูนย์ซ่อม แถมยังไม่มีตังค์เติมน้ำมันอีกต่างหาก แต่อยากเอาไปขายมากกว่า และไม่เพียงอิชิตันเท่านั้น เมื่อเห็นโออิชิโฆษณาไปแต่ตัวทัวร์ยกแก๊งที่ญี่ปุ่น ก็เกิดกิเลสขึ้นมาอีก เพราะช่วงนี้เห็นใครๆ ก็ไปญี่ปุ่นกัน บอกตรงๆ โคตรอิจฉาเลย ชาตินี้เราคงไม่มีปัญญาไป ตราบใดที่เรายังขายคอนโดไม่ได้ เมื่อคิดได้ดังนั้นเราก็เลยซื้อโออิชิมากินด้วย แก่ป่านนี้ก็ยังหลงงมงายกับการชิงโชคอยู่ เป็นธรรมดา...ในเมื่อไม่มีสติปัญญาและความสามารถที่จะทำได้ ก็ต้องอาศัยโชคลาภลอยหล่นมากันต่อไป นี่ล่ะ...วิถีของคนมีหนี้!!! Create Date : 08 เมษายน 2557 Last Update : 8 เมษายน 2557 19:58:53 น. 0 comments Counter : 1614 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก