อย่าพอแค่ให้ได้ขาย ถ้าคุณขายของกิน อย่าสักแต่ว่าพอให้ได้ขายเลยค่ะ ทำให้คนกินแล้วรู้สึกคุ้มค่ากับเงินที่จ่ายไปหน่อย หลายครั้งที่เราผิดหวังกับการซื้ออาหารหรือเครื่องดื่มกินมาก อย่างวันนี้ก็เหมือนกัน มื้อเที่ยงกินสเต็กหมูที่เขาเพิ่มราคาขึ้นอีกห้าบาทก็ยังให้อภัยได้ เพราะอิ่มจนกินไม่หมด ขากลับแวะซื้อน้ำอยากกินอะไรสดชื่นหน่อย เห็นร้านซุ้มเปิดใหม่ริมทางน่ารักดี ก็เลยแวะช่วยอุดหนุนสักแก้ว แต่ไม่อยากจะกินชาเย็นแล้ว เข็ดกับนอนไม่หลับทุกที เลยลองสั่งนมสดน้ำผึ้ง ราคาแก้วละ 30 บาท ตอนเรานั่งรอ เราก็ไม่เห็นที่เคาน์เตอร์จะมีขวดนมสดอะไรตั้งไว้เลย มีแต่นมข้นหวานแล้วสีน้ำที่อยู่ในแก้วตวงออกเหลืองนวลๆ ด้วย จะใช้คอฟฟี่เมตหรือพวกนมผงชงมันก็ต้องขาวกว่านี้ พอลองชิมดูนี่มันนมข้นหวานละลายน้ำร้อนชัดๆ เรากินนมมาทั้งชีวิตทำไมเราจะไม่รู้ว่ามันไม่ใช่ ขายแบบนี้อย่าหวังรวย เพราะไม่นานคงเจ๊ง เป็นแฟรนไชส์ด้วยนะ ไม่รู้เจ้าของแฟรนไชส์แนะนำให้ลดต้นทุนแบบนี้หรือเปล่า เราดูดไปสองที ก็หิ้วกลับไปทิ้งถังขยะที่อื่น 30 บาท เหมือนทำเงินหล่น เอาไปซื้อน้ำผลไม้ปั่นยังดีเสียกว่า ถ้ามันอร่อยก็จะยอมกิน แต่นี่มันแดกไม่ลงจริงๆ หวานแบบนมข้นแล้วใส่น้ำผึ้งไปอีก ไม่เอียนก็ไม่รู้จะเรียกว่าไรแล้ว ขายแบบนี้อย่าขายค่ะ สงสารคนซื้อบ้าง เงินก็หายาก เอาเปรียบกันเกินไป เราก็ไม่หวังอะไรมาก แต่ขอให้เจ๊ง อยู่ได้ไม่เกินสามเดือนแน่ Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2565 Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2565 16:23:51 น. 0 comments Counter : 850 Pageviews.   Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณนายแว่นขยันเที่ยว