I AM SOMEONE
<<
พฤษภาคม 2552
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
1 พฤษภาคม 2552

มาผิดทาง

ก่อนหน้านี้เราเคยคิดว่าการเลือกที่จะมาสอนหนังสือน่าจะเป็นหนทางที่พรหมลิขิตแล้ว พระเจ้าขีดให้เดินแล้ว เพราะงานนี้เราสามารถออกแบบการสอนได้เอง ควบคุมการทำงานของตัวเองได้ ได้ถ่ายทอดความรู้ประสบการณ์ของตัวเองให้เด็กๆฟังก็สนุกดี อิสระทางความคิดและการใช้ชีวิตมากกว่าหลายๆอาชีพ แม้เงินน้อยหน่อยแต่มันก็ไม่มีปัญหา เพราะเรารู้ว่าชาตินี้เราคงไม่รวยแล้ว เท่านี้ก็อยู่ได้

แต่เมื่อนานวันขึ้น เมื่อสังคมเปลี่ยนไป การแข่งขันเพิ่มขึ้น กฎระเบียบมากขึ้น สถานการณ์บังคับให้ทุกคนต้องก้าวหน้าด้วยยศ ตำแหน่ง ทำให้เรารู้สึกว่า นี่ไม่ใช่เรา เราไม่ชอบงานวิชาการ เราไม่ชอบฟังเรื่องยากๆ ที่ไม่เคยสนใจ ไม่อยากรับรู้ว่านอกจากหน้าที่ที่จะต้องสอนหนังสือแล้ว ยังต้องทำงานเพื่อสร้างความก้าวหน้าให้องค์กรอีกมากมาย มีระบบระเบียบมากมายที่เราจะต้องเรียนรู้และรับรู้ แต่ให้ตายสิ เราไม่รู้เรื่องเลย เหมือนใจเราปิด ไม่ยอมรับฟังเรื่องแบบนี้

หลายครั้งที่เราไม่สนใจว่าเขาพูดอะไรกัน ฟังแล้วก็ผ่าน ไม่มีความเห็น เพราะเราฟังไม่รู้เรื่อง ศัพท์บางคำ ตัวย่ออะไรมากมาย เราไม่รู้ว่าแปลว่าอะไร กพร. สมศ สมอ. ฯลฯ อะไรวะ พูดเรื่องไรกัน ไม่ชอบเลย

หนักกว่านั้น...วันนี้มีการอบรมการเขียนบทความวิชาการ เราไม่อยากฟังเลย ใจเรามันบอกว่าเราไม่สนุกที่จะทำเรื่องแบบนี้ ไม่ชอบด้วย และต่อต้านอยู่ลึกๆ เหมือนกับว่า "ฉันไม่มีวันที่จะทำหรอก ฉันอยู่ไม่นานหรอกนะ ฉันจะกลับบ้านแล้ว ฉันไม่จำเป็นจะต้องเรียนรู้" บ้ามั้ยคะ ที่คิดแบบนี้ แต่เรารู้ตัวดีว่านี่ไม่ใช่ตัวเราแล้วล่ะ ไม่ใช่สิ่งที่ต้องการเลยแม้แต่น้อย

ใจนึงอยากให้เวลาผ่านไปไวๆ จะได้มีเงินสักก้อนไปทำมาหากินอย่างอื่น ไม่สมัครงานที่ไหนอีกแล้ว เบื่อชีวิตลูกจ้างเต็มทน

อีกใจนึงก็รู้สึกสงสารที่ทำงานเพราะขาดแคลนบุคลากรเหลือเกิน แต่ทำไงได้ เราไม่ได้เป็นเจ้าของมหาวิทยาลัย ทำไมเราต้องแบกรับสิ่งที่ทำให้ตัวเองเป็นทุกข์ไว้ด้วย

เราคงเดินมาผิดทางแล้ว แต่ก็ไม่แปลกอะไรที่เราจะเดินอ้อมสักหน่อย เพื่อให้เห็นโลกเพิ่มขึ้น แล้วสักวันมันก็ต้องย้อนกลับไปในเส้นทางที่เราขอขีดเองได้ล่ะ


Create Date : 01 พฤษภาคม 2552
Last Update : 1 พฤษภาคม 2552 20:58:03 น. 2 comments
Counter : 1461 Pageviews.  

 
How about try to this job for a while? Maybe you will know that it's not that boring.

I used to work in a factory, a private company. Same things as yours (including of the acronym) ha, ha, ha...


โดย: Mermaid AI วันที่: 1 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:50:07 น.  

 
เราก็เป็นคนที่ เกลียดการแข่งขัน เคยต่อต้านความไม่รู้จักพอของคนรอบข้าง เคยอยากไปสร้างกระต๊อบอยู่ ปลูกผัก พออยู่พอกิน แต่ว่า เมื่อลองย้อนกลับมาที่ตัวเรา เรายังต้องเลี้ยงตัวเอง ดูแลพ่อแม่ ต้องดำรงชีวิต และ อาชีพที่ทำอยู่จำเป็นต้องแข่ง ค่าใช้จ่ายเยอะมาก หลังๆมาเลยปรับตัวยอมรับ และ ทำตามหน้าที่ ทำไปอย่างที่สมควรจะทำค่ะ เหอๆๆไม่รู้ว่าเกี่ยวกับเรื่องที่คุณกำลังเขียนรึเปล่า

แต่เข้ามาอ่านบล๊อกคุณบ่อยๆนะคะ ติดใจค่ะ


โดย: panaruss วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:14:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Alex on the rock
Location :
มหาสารคาม Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [?]




Blog นี้เป็นพื้นที่ส่วนตัว เป็นความเห็นส่วนตัว ผู้อ่านอาจจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับข้อเขียนใน Blog กรุณาแสดงความคิดเห็นด้วยความสุภาพและเคารพสิทธิ์ในการแสดงความคิดเห็นตามรัฐธรรมนูญของเจ้าของ Blog ด้วย หากผู้อ่านที่แสดงความคิดเห็นไม่อาจจะปฏิบัติตามนี้ได้ เจ้าของ Blog สามารถลบความคิดเห็นของท่านโดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบ
[Add Alex on the rock's blog to your web]