ฝึกงานคือการปรับตัว

นึกย้อนไปสมัยวัยเรียนกันดีกว่า

ตอนเข้าม.1 เราเป็นน้องเล็กสุดในโรงเรียน พออยู่ม.6 เป็นพี่ใหญ่สุดคูลที่น้องๆ ในโรงเรียนรอดูว่าพี่ๆ จะไปเรียนต่อที่ไหนกัน พอเข้าปีหนึ่งก็กลายน้องใหม่อีกครั้ง จนกระทั่งถึงปีสุดท้าย ก็เป็นที่คาดหวังของน้องๆ อีกว่ารุ่นพี่กำลังจบจะไปฝึกงานกันที่ไหนบ้าง ตื่นเต้นไปด้วยเมื่อรู้ว่าพี่ๆ ได้ฝึกในบริษัทมีชื่อเสียง หรือบริษัทที่น้องๆ ก็ใฝ่ฝันอยากร่วมงาน

ทันทีที่เข้าไปฝึกงาน จากรุ่นพี่ปีสุดท้ายก็จะกลายเป็นน้องฝึกงานตัวเล็กๆ ในออฟฟิศ โดยเฉพาะนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยต่างจังหวัด จากที่เคยเดินเท่ๆ ตัวตึงของรุ่น เสียงดังกว่าใครในกลุ่ม เมื่อเข้าไปฝึกงานในเมืองหลวงกลับเป็นคนเจี๋ยมเจี้ยมพูดน้อย ไม่กล้าสบตาใคร จนบางคนขาดความมั่นใจในตัวเองไปเลยก็มี

เราคุยกับกัลยาณมิตรวัยแกร่งคนละสายอาชีพกัน ซึ่งเขาผ่านการฝึกงานในยุคที่ยังไม่มีอินเตอร์เน็ตซึ่งค่อนข้างทรหดพอสมควร เราเล่าว่าเด็กฝึกงานรุ่นใหม่ มีทั้งอดทนและไม่อดทน มีทั้งที่เจอองค์กรดีและไม่ดี การตัดสินใจไปฝึกงาน 3 เดือนเป็นการวัดดวง หรือเสี่ยงโชคว่าจะเจอแจ็กพอตแบบไหนในชีวิต

เขาจึงแลกเปลี่ยนให้ฟังว่า สมัยที่เขาฝึกงานก็ไม่ได้มีความสุขมากนัก โดยเลือกไปบริษัทขนาดใหญ่และค่อนข้างมีชื่อเสียงเพราะอยากฝึกงานกับคนเก่งๆ เพื่อจะได้มีโปรไฟล์ดีๆ แต่สิ่งที่คาดหวังไม่ได้เป็นอย่างที่คิด มีความกดดันสูงมาก เพราะที่ฝึกงานก็คาดหวังกับเด็กฝึกงานเช่นกัน แต่ละวันที่ผ่านไปได้ดูจะช่างยาวนาน เขามองหาความสุขกับสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในการฝึกงานที่กรุงเทพฯ ด้วยการคุยกับแม่บ้านของออฟฟิศซึ่งเป็นคนเหนือเหมือนกันตอนพักเบรค

สำหรับคนที่เจอที่ฝึกงานตรงใจ 3 เดือนจะเป็นช่วงเวลาที่สั้นมาก แต่สำหรับคนที่เผชิญสิ่งที่ไม่ใช่ 3 เดือนเหมือน 3 ปี และไม่อยากจะแนะนำให้ใครมาฝึกหรือต้องเจอเหมือนกันอีกเลย

ในทรรศนะของ Magnolia ผู้ซึ่งไม่เคยผ่านการฝึกงานมาก่อนเพราะหลักสูตรที่เราเรียนไม่มีวิชาฝึกงานเป็นวิชาบังคับ แต่ก็เคยดูแลเด็กฝึกงานมาก่อน มองว่าการฝึกงานไม่ใช่ตัวชี้วัดความสำเร็จ หรือตัดสินชีวิตอนาคตของนักศึกษาปีสุดท้ายที่ใกล้จบ แต่เหมือนเป็นวิชาฝึกปรับตัวเพื่อก้าวสู่วัยทำงานหรือวัยผู้ใหญ่มากกว่า เพราะบางครั้งการเลือกฝึกงานนั้นไม่ได้ตรงกับสายงานที่เราชอบ หรือจบไปจะทำอาชีพที่ฝึก ขอเพียงให้มีที่ฝึกงานเพื่อให้จบตามหลักสูตรเท่านั้น แต่ 3 เดือนคือการเปลี่ยนสังคมจากเพื่อนวัยเรียนไปสู่เพื่อนวัยทำงาน เพื่อนต่างสถาบัน รุ่นพี่ หรือใครๆ ที่ไม่เคยเกี่ยวข้องกับเรามาก่อนในชีวิต แม้แต่แม่บ้านหรือ รปภ.

ต่อให้จบไปไม่ได้ทำงานบริษัท หรือเป็นมนุษย์เงินเดือนก็ตาม จะเป็นฟรีแลนซ์ อาชีพอิสระ หรือเจ้าของกิจการ ก็ต้องพบเจอผู้คนใหม่ๆ ที่ไม่ใช่คนรู้จักกันอีกมากมาย แม้จะมีบุคลิกภาพประเภท Introvert ก็ตาม การฝึกงานก็ยังจำเป็นสำหรับนักศึกษาปีสุดท้ายอยู่วันยังค่ำ ตราบใดที่ไม่คิดจะเป็นมนุษย์ถ้ำหลังจบการศึกษา

ใครมีประสบการณ์ฝึกงานแบบไหน หรือดูแลนักศึกษางานอย่างไร ลองมาแชร์กัน

Create Date : 03 มิถุนายน 2566		2 comments
Last Update : 3 มิถุนายน 2566 9:10:02 น.
Counter : 64 Pageviews.
(โหวต blog นี้)  Share Tweet