การเลิกราไม่ใช่ปัญหาใหญ่ของวัยแกร่ง

ในอดีตการเลิกราหย่าร้างกันของพ่อแม่หรือการเป็นพ่อแม่เลี้ยงเดี่ยวอาจจะมีไม่มากเท่าปัจจุบัน และไม่ใช่ปัญหาใหญ่ของเด็กที่เติบโตมาเป็นวัยแกร่ง Gen X

สมัยก่อนยังไม่มีกฎหมายเรื่องความรุนแรงในครอบครัว ไม่มีการห้ามตีลูก ไม่มีจิตแพทย์เด็กหรือนักจิตวิทยาครอบครัวให้ความสนใจประเด็นการหย่าร้าง หรือพ่อแม่เลี้ยงเดี่ยวมากนัก การทะเลาะกันในครอบครัวจึงถูกมองให้เป็นเรื่องปกติของชีวิตคู่ บ้างก็มีแค่ปากเสียง บ้างก็ลงไม้ลงมือ แต่ไม่ถึงกับฆ่ากันตายง่ายๆ อย่างทุกวันนี้

ลูกๆ เองก็เคยชินกับภาพและเสียงการด่าการทะเลาะหรือความรุนแรงภายในบ้าน แรกๆ อาจจะร้องไห้ตกใจ แต่หลังๆ ชักจะชิน เป็นเรื่องธรรมดาในชีวิตประจำวันเช่นกัน ไม่ทะเลาะกันกลายเป็นเรื่องแปลก

Gen X จึงเติบโตกันมาได้แบบงงๆ ที่เห็นพ่อแม่ทนทะเลาะกันยันแก่หรือตายจากกันไป ต่อให้บางครอบครัวทนไม่ได้เลิกราหย่าร้างก็ไม่ได้ส่งผลต่อจิตใจมาถึงการใช้ชีวิตเมื่อโตขึ้น มากเท่ากับ Gen ถัดๆ มา อาจโดนเพื่อนล้อว่าเป็นเด็กกำพร้าบ้าง สุดท้ายพ่อหรือแม่ก็ทำหน้าที่ได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ

แน่นอนว่าตอนที่พ่อแม่ทะเลาะกันทุกๆ วัน ไม่มีเด็กคนใดมีความสุขหรอก เพราะหลายๆ ครั้งอารมณ์ค้างก็มาลงที่ลูกเสียด้วยซ้ำ แต่ไม่มีใครเรียกร้องสิทธิ์ให้เด็กยุคนั้น พวกเขาจึงจำเป็นต้องเข้มแข็งด้วยตนเอง และดิ้นรนพาตัวเองออกจากจุดความขัดแย้งนั้นได้สักวัน ส่วนหนึ่งเมื่อมีโอกาสออกมาได้แล้วก็ไม่คิดจะกลับไปอยู่ในสภาพแวดล้อมเดิมๆ อีก ปมในวัยเด็กจึงไม่ตามมาหลอกหลอนพวกเขา

Magnolia มองว่า การแยกทางของพ่อแม่วัย Builders และ Baby Boomer ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ของ Gen X การถูกล้อเลียนเป็นเรื่องคุ้นชินของพวกเขาโดยเฉพาะชื่อหรือลักษณะจำเพาะของพ่อแม่ และเมื่อโตขึ้นพอจะรับรู้และเข้าใจ มีความรู้สึกเฉยๆ ไม่เศร้าเท่ากับเห็นความรุนแรงในบ้าน อีกทั้งอาจเห็นด้วยหรือยินดีกับการเลิกราของพ่อแม่มากกว่าอยู่ด้วยกันเสียด้วยซ้ำ คน Gen X ยอมรับในความไม่สมบูรณ์ของครอบครัวได้ ไม่ได้จับมาเป็นปมด้อยของตัวเองเท่าคนรุ่นใหม่ เพราะแต่ก่อนการหย่าร้างรับรู้กันอยู่ในวงแคบๆ ไม่ได้เปิดเผยหรือเอิกเกริกเหมือนยุคนี้ที่ต้องประกาศให้โลกรู้หรือแสดงให้เห็นว่าฉันเป็นพ่อแม่เลี้ยงเดี่ยวที่เข้มแข็ง

ยุคที่ไม่มีโซเชียลให้ฟูมฟาย ไม่มีจิตแพทย์ให้ปรึกษา ไม่มีคู่มือหรือเพจสอนการเลี้ยงลูก พ่อแม่สามารถตัดสินใจและจัดการปัญหาได้ไม่ต้องเผชิญความกดดันจนเป็นซึมเศร้า พวกเขาแข็งแกร่งได้โดยไม่ต้องมีใครบอกหรือชื่นชม แม้จะถูกมองไม่ดีหรือลูกโดนล้อก็ตาม

ปมในใจของวัยแกร่งที่มากกว่าการเป็นเด็กกำพร้าน่าจะเป็นเรื่องฐานะและความลำบากยากแค้น การดูถูกดูแคลนในวัยเด็กมากกว่า แล้วเขาใช้คำพูดเหล่านั้นเป็นแรงผลักดันเพื่อเปลี่ยนแปลงชีวิตให้ดีขึ้นกว่าคำเหยียดหรือการกระทำน่ารังเกียจเดียดฉันท์เหล่านั้น

เราจึงเห็นเพื่อนๆ หรือคนรู้จัก Gen X ที่ครอบครัวไม่สมบูรณ์ในวัยเด็กก็มีชีวิตปกติดี ไม่ได้ขาดตกบกพร่องในความรัก ดำเนินชีวิตได้ที่เหมาะสมตามวัยภายใต้การเลี้ยงดูของพ่อหรือแม่เพียงฝ่ายเดียว และเมื่อเขามีครอบครัวเป็นของตัวเองก็ไม่ได้คาดหวังว่าชีวิตคู่ของตัวเองว่าจะไม่ยอมซ้ำรอยพ่อแม่ ยอมรับได้ว่ามนุษย์มีต่างกันแต่เกิดแม้แต่ฝาแฝด ฉะนั้น การอยู่ด้วยกันของคนสองคนได้อย่างราบรื่นตลอดรอดฝั่งเป็นเรื่องยาก

ในเมื่อวัยเด็กเขายอมรับความไม่สมบูรณ์ของพ่อแม่ได้ ทำไมโตมาพวกเขาจะยอมรับความไม่สมบูรณ์ของครอบครัวตัวเองไม่ได้ล่ะ มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่ของคนวัยแกร่งเลยถ้าวันหนึ่งพวกเขาเองก็อยากแยกมากกว่าอยากอยู่ เพราะ Gen X โตเกินกว่าจะใช้ชีวิตเพื่อให้โซเชียลพอใจ

Create Date : 20 เมษายน 2568		0 comments
Last Update : 20 เมษายน 2568 11:19:35 น.
Counter : 49 Pageviews.
(โหวต blog นี้)  Share Tweet