ปล่อยวางไม่ได้ก็ต้องอดทน เคยได้ยินคนพูดว่า แค่คิดว่าจะปล่อยวาง ก็คือไม่ปล่อยวางแล้ว เพราะการปล่อยวางไม่ต้องคิด เราว่าน่าจะจริง เพราะถ้าปล่อยวางได้คือหลุดพ้นจากสิ่งที่เคยหมกมุ่นหรือคับแค้นใจโดยไม่รู้ตัว ไม่ต้องบอกใครๆ ว่าฉันกำลังปล่อยวาง ไม่ต้องพยายามบีบคั้นตัวเองให้ลืมหรือทำอย่างอื่นเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกอีกต่อไป ในทัศนะของ Magnolia เห็นว่า “ปล่อยวาง” คงทำนองเดียวกันกับ move on นั่นแหละ ไม่ต้องเสแสร้งแกล้งทำว่า ฉันหายแล้ว หรือทำใจได้แล้ว หาก move on ได้จริงจะรู้ตัวอีกทีคือ มาอยู่จุดที่จำไม่ได้ว่าชีวิตเคยผ่านเรื่องแย่ๆ อะไรมาบ้าง หรือลืมแล้วว่าก่อนหน้านี้รู้สึกเช่นไร แต่หากยังรู้ตัวว่าปล่อยวางไม่ได้ วนลูปอยู่ที่เดิม หรือไม่หลุดพ้น ก็ต้องใช้ความอดทน เราตั้งข้อสังเกตอยู่สามเรื่องที่คนเรามักเป็นทุกข์และมีอารมณ์ขุ่นมัวทุกครั้งที่พูดถึงเมื่อยังไม่สามารถปล่อยวางได้ เรื่องแรกคือ งาน งานทำให้มีเงิน และเงินซื้อความสุขได้ แต่ทุกๆ งานก็ไม่ได้นำพาซึ่งความสุขเสมอไป ใครที่ได้ทำงานที่รักที่ชอบก็ถือเป็นบุญของชีวิต แม้ได้เงินน้อยแต่สนุกกับสิ่งที่ทำก็พอใจที่จะทำต่อไปเรื่อยๆ เงินน้อยแต่ยังพอใช้ก็ไม่มีปัญหา แต่หากเงินน้อย คนร่วมงานแย่ บั่นทอนจิตใจ นอนไม่หลับ ตื่นลืมตามาก็ไม่อยากไปทำงานแล้ว อยากลาออกทุกๆ วัน แต่ออกไม่ได้เพราะกลัวไม่มีเงินใช้จะเครียดกว่า หลายคนตกอยู่ในภาวะเช่นนี้ กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ถ้าตัดสินใจลาออกไม่ได้ ก็ต้องปล่อยวาง ทนใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ เหมือนเครื่องจักรตั้งโปรแกรมไว้แล้วว่าตื่นมาต้องทำอะไรบ้าง ไม่บ่นไม่ตีโพยตีพายไม่คิดถึงอนาคต อยู่แต่กับปัจจุบัน เลิกงานกลับบ้านให้ตรงเวลา ใครจะด่าจะว่าก็ทิ้งไว้ที่ทำงานไม่ต้องเก็บกลับบ้านด้วย รอวันรับเงินเดือน หากไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้ก็ต้องอดทนไปก่อน เรื่องต่อมาคือ ความรัก ทั้งที่อยู่เป็นชีวิตคู่กันแล้ว นิสัย พฤติกรรม หรือทัศนคติบางอย่างที่เคยรับกันได้ก่อนหน้านี้ เมื่อมาอยู่ด้วยกันแล้วเริ่มรับไม่ได้ หงุดหงิดใจ หากเคลียร์กันแล้วรอดก็ดี แต่ก็มีที่ยิ่งพูดยิ่งทะเลาะกันใหญ่โตบานปลายให้คนอื่นรู้ ทำใจปล่อยวางไม่ได้ ก็แกล้งทำไม่เห็นบ้าง ไม่ได้ยินบ้าง หรือเงียบบ้าง เพราะคิดว่าอดทนไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ชิน บางคู่เงียบจนไม่รับรู้ปัญหา หรือเงียบจนลืมปัญหา หรือเงียบจนในที่สุดไม่พูดกันอีกเลยเหมือนความอดทนมาสุดทาง ส่วนคนที่ล้มเหลวในความรัก ยังคงฟูมฟาย หรือเศร้าใจไม่หาย ให้ปล่อยวางได้อย่างไรในเมื่อแผลยังสด คนยังรักยังคิดถึงอยู่ จะทำเหมือนไม่รู้สึกเลยก็ไม่ง่าย นี่ก็ต้องอดทนแต่อดทนแบบเจ็บๆ เหมือนรอให้แผลหาย แม้จะมีรอยแผลเป็นให้เห็นก็ตาม เรื่องสุดท้ายคือ การเป็นหนี้ ฝั่งลูกหนี้เครียด แต่ปล่อยวางไม่ได้ถ้ายังไม่มีเงินคืน เพราะยังไงก็ต้องเจอเจ้าหนี้ทวงเรื่อยๆ ส่วนจะคืนหรือไม่นั่นอยู่ที่ศักดิ์ศรีและความด้านทนในการต่อรอง ไม่ใช่เรื่องของความอดทน ฝั่งเจ้าหนี้นี่สิ เครียดยิ่งกว่า บางคนให้ยืมไม่ใช่เพราะรวย แต่เพราะเขาเห็นแก่ความเป็นเพื่อนมนุษย์ โดยเชื่อว่าคนเราไม่ลำบากถึงที่สุดไม่มีใครอยากยืมเงินกันหรอก แต่เมื่อให้ยืมแล้วก็ต้องทำใจไว้ครึ่งหนึ่งว่าจะไม่ได้คืน ต่อให้ไว้ใจกันรักกันแค่ไหนก็ต้องทำใจไว้บ้าง แม้แต่สถาบันการเงินก็ใช่ว่าจะได้คืนจากลูกหนี้ทุกราย ชิงล้มละลาย ชิงตายเสียก่อนก็มีเยอะแยะ ฉะนั้น หากเป็นเจ้าหนี้มีลูกหนี้ที่ไม่มีเครดิตประเภทไม่มีงานทำ หรือไม่รู้ที่อยู่เป็นหลักแหล่ง พอไม่คืนก็เสียเวลาแจ้งความ ก็ต้องเตรียมตัวปล่อยวางได้เลย คนพวกนี้ตั้งใจโกงตั้งแต่เอ่ยปากยืมแล้ว ขึ้นอยู่กับว่าใครจะเป็นเหยื่อของเขา และเมื่อมีเงิน เขาไม่คิดถึงเจ้าหนี้เป็นคนแรกหรอก เขาจะคิดถึงตัวเองก่อนว่าจะเอาตัวรอดอย่างไรไม่ให้เจ้าหนี้ทวง อย่าง Magnolia เอง ใครมาขอกันตรงๆ ไม่บอกว่ายืม ถ้ามีก็ให้ได้ ใจดีก็ไม่ถามมาก แต่ถ้าบอกว่ายืมโดยชักแม่น้ำทั้งห้ามาเล่านิยายน้ำเน่าชีวิตบัดซบของตัวเองท่องให้ขึ้นใจไว้ว่าไม่ได้คืนแน่นอน เพราะเขาจะไม่ดราม่ากับเราคนเดียว หากตัดสินใจให้ยืมแล้วปล่อยวางได้ก็ดี แต่ถ้าปล่อยวางไม่ได้ อยากได้คืน หรือครุ่นคิดตลอดเวลาว่าจะทวงเงินคนประเภทนี้อย่างไรดี เมื่อไรจะคืน จะยิ่งเป็นทุกข์เป็นเดือดเป็นแค้นมาก ต้องใช้ความอดทนยับยั้งอารมณ์และความอดทนในการทวงอย่างสูงยิ่ง ต่อให้ยืมพันเดียวแต่รู้สึกเหมือนยืมเป็นหมื่น ต้องทวงเพราะเขาบอกว่า “ยืม” อย่างไรก็ต้องคืน วิธีที่พอจะปลดปล่อยอารมณ์ความโกรธแค้นได้บ้างก็คือ การแช่ง ถ้าทำแล้วจะรู้สึกโล่งใจก็ทำ แม้ลูกหนี้ไม่รับรู้ก็ตาม เราเชื่ออย่างหนึ่งว่าลูกหนี้ที่โกงเงินเจ้าหนี้ แค่หลักร้อยหรือหลักพัน ชาตินี้ไม่มีวันเจริญ ลูกหนี้ที่โกงส่วนใหญ่จะจำไม่ได้แล้วว่าติดหนี้เท่าไหร่ แต่ไปถามเจ้าหนี้เถอะจำได้ทุกรายที่ไม่คืน แถมยุคโอนไว บันทึกสลิปไว้หมดแทนการเขียนสัญญา มันจะถูกเก็บไว้จนกว่าโทรศัพท์จะพังให้เจ็บใจเล่นว่าครั้งหนึ่งเคยใจดีผิดที่ผิดทาง สามเรื่องนี้แหละที่ Magnolia มองว่าเป็นต้องใช้ธรรมขั้นสูงเพื่อการปล่อยวาง เมื่อยังไม่สามารถทำได้สำเร็จ ก็ต้องใช้ความอดทน กระทั่งความอดทนถึงขีดสุดแล้ว เราก็จะ move on ได้เองโดยไม่ต้องมีใครบังคับหรือกดดันตัวเองอีกเลย Podcast ฟังเพลินสำหรับคนไม่ชอบอ่านแต่ชอบฟัง  ติดตามเพจ https://facebook.com/magnoliadiary   Create Date : 06 กรกฎาคม 2565 Last Update : 20 สิงหาคม 2565 16:01:12 น. 0 comments Counter : 391 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก