เป็นคนดีแล้วได้อะไร มีอายุมาจวบจนจะครึ่งศตวรรษแล้ว Magnolia ว่าการทำดีไม่ได้ดี ทำชั่วก็ไม่ได้ชั่วมีให้เห็นมากมาย เราไม่ได้สนับสนุนการทำชั่วหรอก อย่าเพิ่งตัดสินกันจากบรรทัดแรก! หลายคนพยายามที่จะเป็นคนดีเพียงเพราะไม่อยากถูกเกลียด อยากเป็นที่รัก หรือไม่อยากถูกมองว่านิสัยไม่ดี อยากจะเป็นคนที่มีน้ำใจกับคนทั้งโลก อยากเป็นคนที่ใครๆ ก็นึกถึง อยากเป็นคนที่ถูกพูดถึงในทางที่ดี จึงสร้างเกราะแห่งความดีมาครอบตัวเอง ทั้งที่สิ่งที่ทำอยู่นั้นไม่ได้เป็นตัวเองเลยสักนิด ในใจเหนื่อยล้า ไม่ไหวแล้ว อยากจะปฏิเสธไปบ้างแต่เกรงใจ รู้สึกผิดถ้าต้องทำให้คนอื่นไม่พอใจ สุดท้ายมานั่งทุกข์ระทมคนเดียว เจ็บใจตัวเองที่เป็นคนแบบนี้ แกล้งแข็งแกร่งแต่ข้างในเปราะบางมาก เช่นเดียวกับการติดกับดักความกตัญญู ความหวังของครอบครัว ความหวังของเพื่อน ความหวังของอาจารย์ ความหวังขององค์กร หรือเรียกขำๆ ว่า “ความหวังของหมู่บ้าน” ทั้งที่เป็นเดอะแบกมากกว่า เสียความเป็นตัวของตัวเองไปจนเกลียดตัวเอง ใจเย็นจนเป็นโรคประสาทก็อาจไม่คุ้มค่า สำหรับ Magnolia มองว่าการเป็นคนดีกับการทำความดีไม่เหมือนกัน แค่ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนรำคาญ รู้จักยินดีกับความสำเร็จหรือมองเห็นความเป็นมนุษย์กันบ้าง ก็เป็นคนดีได้ ไม่ต้องลงมือกระทำความดีให้โลกประจักษ์ทุกอย่างก็ได้ คนที่ไม่เข้าวัด ไม่ทำบุญ ไม่ใส่บาตร ไม่สวดมนต์ ไม่เชื่ออย่างที่คนทั่วไปเชื่อ ตรงไปตรงมา ไม่ได้มีรอยยิ้มให้สม่ำเสมอ ไม่ได้ยกมือไหว้ทุกคน จะไปติฉินนินทาว่าเขาไม่ดี อย่างนี้ก็ไม่ถูกนัก เขาก็มีเหตุผลของเขา ส่วนคนเรียบร้อย พูดเพราะ สวดมนต์ ก็ไม่น่าจะใช่นิยามของคนดีเสมอไป บางคนพยายามเป็นคนดีด้วยการข่มใจให้อภัยคนที่ทำชั่วกับตนเอง หนำซ้ำยังไปบอกให้คนอื่นให้อภัยคนชั่วเหล่านั้นด้วย ทั้งที่คนชั่วหลายๆ คนก็ไม่สมควรได้รับการอภัยจากสังคมหรือกระบวนการยุติธรรมเลยด้วยซ้ำ ควรถูกลงโทษ ถูกตำหนิ ถูกต่อต้านหรือถูกรังเกียจจากสังคมเพื่อให้สำนึกบ้าง การให้อภัยคนชั่วซ้ำๆ เท่ากับส่งเสริมให้เขาได้ใจทำชั่วต่อไปอย่างทรนง คนชั่วคิดชั่วทำชั่วไม่เห็นจะต้องคิดอะไรมากเลยว่าจะมีใครชอบหรือไม่ชอบเขา ขณะที่คนดีนี่สิ คิดเยอะมาก พะวงแต่กลัวบาปกรรม อยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไรเลยยังกลัวเป็นคนไม่ดี พูดถึงคนอื่นก็กังวลว่าผิดแล้ว Magnolia มองโลกความจริงมากกว่า ทำดีได้ดีไม่มีจริง ทำชั่วได้ดีมีถมไป ขึ้นชื่อว่าเป็นคนดีก็ไม่จำเป็นต้องให้อภัยคนชั่วเสมอไป ถ้าโลกนี้มีแต่การให้อภัย เราก็จะมีคนชั่วมากกว่าคนดี เพราะคนดีท้อแท้ แค่ทำดีก็เสมอตัวไม่มีใครชื่นชมสรรเสริญ ขณะที่คนชั่วกลับได้ดี ชั่วต่อไม่ต้องรอให้ใครอภัย ความเมตตากรุณามุทิตาอุเบกขาเก็บไว้ใช้กับคนที่เขาดีกับเราก็พอ ไม่จำเป็นต้องให้อภัยคนชั่วเพื่อจะได้เรียกตัวเองว่าเป็นคนดี มันจะกลายเป็นว่าเราแยกแยะความดีกับคนดีกันยากขึ้น ไม่น่าแปลกใจที่จะมีคนถามว่า เป็นคนดีแล้วได้อะไร เท่าที่เราเกิดมาจนถึงวัยแกร่ง เราก็พอจะให้คำตอบได้ว่า ทำดีไม่ได้ดีเสมอไปมีแต่เสมอตัว แต่หากคุณลองไม่ทำดี หรือทำพลาดสักครั้ง คุณจะถูกเกลียดถูกซ้ำและเป็นคนชั่วในสายตาคนอื่นทันที หรือทำดีแค่ไหน ถ้าไม่ชอบก็คือไม่ชอบ ไม่ต้องพยายามทำให้ทุกคนชอบ เรายังไม่ชอบคนอื่นได้เลย เขาก็ไม่เห็นต้องพยายามทำให้เราชอบเช่นกัน ใครเกลียดเราเราก็สามารถเกลียดตอบได้ เพราะเราคือมนุษย์ โตแล้วไม่ต้องให้ใครมาตัดสินว่าเราเป็นคนดีหรือไม่ดี มาตรวัดความดี คนดี ทำดีของแต่ละคนไม่เท่ากัน ถ้าเรามั่นใจว่าสิ่งที่เราทำถูกต้องและดีพอที่จะมีใครยอมรับตัวเราก็น่าจะพอใจแล้ว Create Date : 14 มกราคม 2567 Last Update : 14 มกราคม 2567 8:51:25 น. 0 comments Counter : 245 Pageviews.   (โหวต blog นี้)  Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก