I AM SOMEONE
<<
ตุลาคม 2566
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
21 ตุลาคม 2566

อดทนให้ได้เหมือนต้นไม้ที่ปลูก

รวยไม่เลิก เป็นต้นไม้ที่พิสูจน์ตัวเองเก่งมาก

Magnolia จำไม่ได้หรอกว่าต้นนี้มันอยู่กับเราตั้งแต่เมื่อใด แต่คร่าวๆ ก็น่าจะไม่ต่ำกว่า 15 ปี
เราไม่ตั้งใจปลูก และไม่รู้จักชื่อมันเสียด้วยซ้ำ แต่มันติดมากับต้นไม้ชนิดอื่น น่าจะมาเป็นหน่อเล็กๆ ก่อน วันหนึ่งมันเริ่มงอกใบ น่าเอ็นดู เราจึงแยกมันออกมา ส่วนต้นที่ตั้งใจซื้อมาน่ะค่อยๆ ตายไปจนหมด หลังจากนั้นต้นนี้ก็เติบโตขึ้น แตกหน่อไปเรื่อยๆ จนกลายเป็นสามกระถางนับแต่นั้นมา และรู้จักชื่อว่า “รวยไม่เลิก”

ช่วงที่เรายังอยู่กรุงเทพฯ ก็รดน้ำดูแลมันตามปกติ มีดอกให้เชยชมบ้าง จนแม่อยากปลูกบ้างเพราะเป็นชื่อมงคล อยากรวยตามชื่อว่างั้น จึงลองแบ่งหน่อไปปลูก ประคบประหงมอย่างดี แต่ไม่ขึ้น!!

กระทั่งเราต้องย้ายมาอยู่ต่างจังหวัดถาวร เราไม่สามารถเอามันมาด้วยได้ มันก็เริ่มเหี่ยวลง แรกๆ เราก็กลับมากรุงเทพฯ เดือนละครั้ง พอได้รดน้ำต้นไม้ มันก็ค่อยสดชื่นได้สักสองสามวัน แต่หลังๆ เราไม่สามารถกลับมาได้ทุกเดือนแล้ว

หน้าฝนพอยังมีละอองฝนประพรมบ้าง แต่หากหน้าร้อนหรือหน้าหนาว มันก็เข้าขั้นวิกฤต มีพี่สาวมาดูมันบ้างนานๆ ที มันก็พอจะฟื้น

ยิ่งช่วงโควิดเป็นปีที่เราไม่สามารถเดินทางเข้ากรุงเทพฯ ได้ คิดถึงมันนะ แม่ก็บ่นคิดถึงและสงสารอยากพามันกลับสงขลาไปดูแลแต่ไม่รู้จะทำอย่างไร แม่ว่า "ต้นไม้มันก็มีชีวิต"

เราคิดว่ามันคงไม่รอดแล้ว จนถึงวันที่เราได้กลับกรุงเทพฯ หลังโควิด สภาพมันน่าสงสารมาก เหี่ยวเฉา สลดราบไปหมด ถ้าเป็นผู้ป่วยก็คือผู้ป่วยที่อยู่ในระยะสุดท้ายต้องรักษาแบบประคับประคองแล้ว ตายแน่ๆ

เราก็รดน้ำให้มัน เหมือนให้น้ำในทะเลทราย ไม่หวังอะไรมากมาย แต่ทำใจเอาไปทิ้งไม่ลง! คุยกับมันด้วยนะว่า “ฉันกลับมาแล้ว ฟื้นมาคุยกันหน่อยนะ”

เพียงคืนเดียว เหมือนปาฏิหาริย์ มันฟื้น!!!

มันคงดีใจที่เรากลับมา ไม่ทิ้งมันไปตลอดกาล แม้จะมาไม่กี่วันก็ตาม แต่มันกลับมาเบ่งบานสดชื่นเชียวชอุ่มเต็มกระถางอีกครั้ง

เราเรียนรู้แล้วว่า มันจะยังอยู่กับเราไปเรื่อยๆ เป็นเพื่อนกันไปอย่างนี้แหละ บางครั้งก็มีดอกมาอวดโฉมเพื่อให้รู้ว่ามันมีความสุขที่อยู่ด้วยกัน ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ก็ตาม

เหมือนเป็นหน้าที่ของกันและกัน เราก็มีหน้าที่ดูแลมัน มันก็ทำหน้าที่เป็นกำลังใจให้เรา เหี่ยวแค่ไหนก็ต้องฟื้นขึ้นมาทุกครั้ง มันได้พิสูจน์ตัวเองมานับสิบปีแล้วว่าอดทนเก่งที่สุดแล้ว ผ่านมาได้ทุกวิกฤต

เราจึงมักพูดติดตลกกับเพื่อนและครอบครัวว่า แสดงว่าเราคงรวยจริงๆ เหมือนชื่อ “รวยไม่เลิก” ที่ไม่ยอมตายสักที

และในเมื่อเราก็ยังไม่ตาย ก็ต้องอดทนให้ได้เหมือนต้นไม้ที่เราปลูก



Create Date : 21 ตุลาคม 2566
Last Update : 21 ตุลาคม 2566 9:15:18 น. 2 comments
Counter : 472 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณ**mp5**


 
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ


โดย: **mp5** วันที่: 24 ตุลาคม 2566 เวลา:14:26:41 น.  

 


โดย: Alex on the rock วันที่: 28 ตุลาคม 2566 เวลา:19:04:06 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Alex on the rock
Location :
มหาสารคาม Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [?]




Blog นี้เป็นพื้นที่ส่วนตัว เป็นความเห็นส่วนตัว ผู้อ่านอาจจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับข้อเขียนใน Blog กรุณาแสดงความคิดเห็นด้วยความสุภาพและเคารพสิทธิ์ในการแสดงความคิดเห็นตามรัฐธรรมนูญของเจ้าของ Blog ด้วย หากผู้อ่านที่แสดงความคิดเห็นไม่อาจจะปฏิบัติตามนี้ได้ เจ้าของ Blog สามารถลบความคิดเห็นของท่านโดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบ
[Add Alex on the rock's blog to your web]