วิถีคนบาป วันนี้ขับรถกลับจากกรุงเทพฯ มามหาสารคาม ออกแต่เช้าจะได้ไม่แย่งใช้ถนน ทีนี้ลองเปลี่ยนเส้นทางดูบ้าง ไม่ไปทางรังสิตขึ้นโทลเวย์แล้ว แต่ไปทางมอเตอร์เวย์บางปะอินแทน ค่าผ่านด่านก็ถูกกว่าด้วย แค่ 30 บาท วิ่งยาวตั้ง 40 กว่าโล ถึงปากช่องภายในสองชั่วโมง สถิติดีอยู่ ขับมาถึงเมืองพล ก็เห็นพระธุดงค์เป็นคณะเลยเดินอยู่สักสิบรูปเห็นจะได้ รูปสุดท้ายโบกรถแล้วชี้ที่ขวดน้ำเปล่า ต้องการขอน้ำนั่นแหละ แต่เราจอดให้ไม่ได้ เพราะเราวิ่งเลนในและเร็วด้วย แต่ใจพะวงมากว่าใครจะจอดให้พระเปล่า เพราะอากาศร้อนมากๆ ขาดน้ำก็แย่ ขับรถต่อด้วยความไม่สบายใจที่ไม่ได้ช่วย ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นเรื่องพุทธศาสนิกชนไรนะ แต่รู้สึกแบบมนุษยชนมากกว่า ขับไปสักพักเจออีกสองรูป คราวนี้ไม่พลาด จอดปาดหน้าพระเลย ลงมาพระทำหน้างงๆ เราก็ไม่รู้จะพูดไงดี พูดไม่เป็น เลยถามว่า "จะเอาน้ำใช่ไหมคะ" เปิดหลังรถ หยิบน้ำให้สองขวด แต่เป็นขวดเล็ก พระเอาจีวรรองรับ เราถามว่าเอาอีกมั้ย แกว่าพอแล้ว แล้วแกก็สวดมนต์ให้พรเรา พระอีกรูปแกก็ถอดรองเท้า แต่เราไม่ถอด เพราะถนนมันร้อน ได้แต่พนมมือไหว้ เสร็จแล้วก็บอกว่า "ขอบคุณค่ะ" พระบอกเราว่า พระอาจารย์ (คือพระอีกรูป) ไม่ค่อยสบายเป็นหวัด ตากฝนกลางคืน แล้วตากแดด กินยาพาราก็ไม่หาย กลัวจะไม่ไหว เราก็ถามว่า "แล้วให้ทำยังไงคะ" ในใจคิดว่าจะให้เราชวนขึ้นรถไปส่งรพ.เหรอ? เราก็ไม่รู้อีกว่าทำได้มั้ย เหมาะสมมั้ย เปิดเพลงคาราบาวดังลั่นรถอยู่น่ะ พระบอกว่าขอปัจจัยเผื่อพระอาจารย์จะได้ฉีดยาที่คลินิกหน่อย (ซึ่งกว่าจะถึงตัวเมืองมันก็ค่อยข้างไกลนะ) เราเลยบอกว่า รอแป๊บ วื่งไปเอาเงินให้สองร้อยบาท เราถามว่าพอมั้ย แกว่าน่าจะพอ แกถามเราว่า มาจากกรุงเทพฯเหรอ เราว่า่ใช่ แล้วพระมาจากไหน (คือเราไม่เรียกหลวงพี่หลวงพ่ออะไรหรอก เราว่าอายุน่าจะน้อยกว่าหรือรุ่นๆ เรา ใช้สรรพนามเรียกไม่ถูก แต่ดันเรียกตัวเองว่าหนู 555 หนูไรแก่จังวะ) พระว่า มาจากสระแก้ว เราร้องห๊า! ไกลมาก เดินมาเรื่อยๆ งี้เหรอ แล้วจะไปไหน แกว่า จะไปหนองคายไปจำพรรษาที่นั่นสามเดือน จึงต้องเดือนให้ถึงทันเข้าพรรษา ถ้าไม่ทันก็ต้องนั่งรถ เราถามว่า เราเห็นคณะหนึ่งอยู่ข้างหลัง ใช่มาด้วยกันมั้ย พระว่าใช่ เป็นพระอาจารย์เหมือนกัน สนทนากันเสร็จ เราก็ขอตัวกลับ "ไปก่อนนะคะ" พระก็อวยพรให้เดินทางปลอดภัยอีก หันไปเห็นคนขับแท็กซี่คนนึงจอดหน้าเราแล้วเดินลงมา เราเดินขึ้นรถพอดี คนขับแท็กซี่ถามเราว่าพระจะไปไหน เราว่าไปหนองคาย แต่อยากไปคลินิกก่อน เพราะไม่สบาย พระถามว่าจะไปในเมืองมั้ย แท็กซี่ว่าผ่านเลยขอติดรถแท็กซี่ไปแทน พี่คนขับคนนั้นเลยบอกว่า ไปได้เลย เดี๋ยวพาไปเอง แกช่างใจบุญจริงๆ ของแกของแท้แน่นอน แกอุตส่าห์จอดดู คงเรายืนเอ๋อๆ อยู่ล่ะมั้ง อิอิ ตอนนั้นอยู่ๆ เราก็ดันขับรถขึ้นมาไม่เป็นซะงั้น เข้าเกียร์ D แต่ทำไมรถไหลถอยหลังวะ งง? ก็ใส่เบรกมือ แล้วก็ถอยหลังอีก อะไรเนี่ย แล้วเหมือนเครื่องดับไป โอ้ ปาฏิหาริย์มีจริงหรือนี่ ศักดิ์สิทธิ์จริงๆ รถสตาร์ทไม่ติดเลย ซวยแล้ว ถ้าดับพระก็ต้องช่วยล่ะ 555 พระบอกเข้าเกียร์ว่างก่อน สมองเราไม่สั่งงานอะไรแล้ว 555 ดูไปดูมา คือ เราคงไม่ได้สตาร์ทรถแต่แรกมากกว่า แล้วใส่เกียร์เลย ตื่นเต้นไม่เคยทำบุญ 555 จู่ๆ ก็ลืมว่าขับยังไง เอ๊ะ หรือว่าอัลไซเมอร์กันแน่??? แต่เอาล่ะ อย่างน้อยก็ไม่มีอะไรติดค้างในใจที่ไม่ได้จอดแวะแล้ว ขับมาเข้าเขตมหาสารคาม นึกได้ว่า เราพูดผิดนี่หว่า พระให้พร ดันบอก "ขอบคุณค่ะ" มันต้อง "สาธุ" ป่าววะ 555 นิมนต์ นมัสการอะไรไม่มี นึกไม่ออก ไม่เคยเข้าวัดไม่ถนัดคุยกับพระ พระคงงง มาจากประเทศไหนเนี่ย อายุอานามก็ไม่ใช่น้อย 555 เรานี่มันวิถีคนบาปชัดๆ Create Date : 21 มิถุนายน 2563 Last Update : 21 มิถุนายน 2563 17:15:35 น. 0 comments Counter : 1100 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก