พังเป็นอย่างๆ ไป เราก็พยายามดูแลตัวเองเท่าที่สามารถจะทำได้นะ แต่อาการที่เรื้อรังมากสุดน่าจะเป็นปวดหลัง มันก็ร้าวลงสะโพกและขา ยืดร่างกายได้เป็นบางครั้งแต่ไม่ช่วยให้ดีขึ้นสักเท่าไหร่ ส่วนอาการอื่นๆ ปวดข้อนิ้วมือไม่หาย และปวดมากขึ้นในตอนนอน เวียนหัวมาเป็นพักๆ เล็บมือดำค่อยๆ ดีขึ้น พอเล็บงอก มันก็เหมือนไล่เฉดดูเหมือนทาสีเล็บ แต่เล็บเท้าไม่ดีขึ้น แผลเป็นรักแร้ดีขึ้น แต่แผลผ่าตัดที่นม ยังชัดอยู่ทายาแก้แผลเป็นทุกวันก็งั้นๆ เป็นเส้นสีชมพูอยู่ แผลใหม่ก็เท่าเดิม และล่าสุดอยู่ๆ ก็มองไม่ชัด ทั้งคอนแทคเลนส์หรือแว่นสายตาสั้น ขับรถนี่มองไม่เห็นเลย กลางคืนไม่ต้องพูดถึง กะระยะไม่ได้เลย ไม่ชอบขับรถกลางคืน เมื่อวานเลยตัดสินใจไปวัดสายตาใหม่ กับแว่นเก่า พบว่าสายข้างซ้ายถึง 700 แล้ว ขวา 675 ตายๆๆ มาถึงจุดนี้ได้ไง นี่แก่ลง มันควรจะยาวขึ้น ไม่ใช่สั้นอยู่อีกนะ สุดท้ายได้ตัดแว่นใหม่ ส่วนแว่นเก่าๆ ที่ตัดมาเยอะแยะก็เสียดาย ใช้เป็นแว่นอยู่บ้านหรืออ่านหนังสือแทน เฮ้อ... ทยอยพังไปทุกอวัยวะค่ะ Create Date : 08 มกราคม 2566 Last Update : 8 มกราคม 2566 12:58:01 น. 0 comments Counter : 480 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก