I AM SOMEONE
<<
ธันวาคม 2556
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
6 ธันวาคม 2556

วันศุกร์แห่งชาติ ศาสน์ กษัตริย์

เนื่องจากธันวาคมมีวันหยุดหลายวัน เราเลยถือโอกาสหยุดยาวเลย วันนี้นัดกับเพื่อนสมัยมหาลัยไม่ได้เจอกันเป็นชาติ จำไม่ได้ว่าเจอกันครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ยังถามกันอยู่เลยว่าเราไม่ได้เจอกันกี่แล้ว ก็จำไม่ได้ สงสัยสมองจะเสื่อมทั้งคู่

เรานัดแต่งดำกัน เพื่อจะไปถวายสักการะพระศพสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช ที่วัดบวรนิเวศ เรากับเพื่อนคุยกันว่าสมัยก่อนเกือบยี่สิบปีเราทั้งคู่มาวัดบวรบ่อยมากเพราะมีพี่ที่รู้จักเป็นอาจารย์อยู่ที่มหามกุฏฯ แต่ไม่เคยรู้เลยว่าสมเด็จพระสังฆราชอยู่ที่นี่ ช่างเขลาจริงๆ เลยพวกเรา

แถมหนักกว่านั้นคือ พวกเราไม่เคยเดินชมภายในวัดเลย มาถึงก็มุ่งตรงไปยังมหามกุฏฯ ที่เดียว เห็นตุ๊กตารูปปั้นหิน จึงกลายเป็นของใหม่ในสายตาเรา



มีสามรอบ เราไปรอบบ่าย จะมีเต็นท์ให้นั่งรอไม่ร้อน คนมาพอสมควรแต่ไม่ต้องรอนาน โดยมีทหารน้อยมาช่วยจัดระเบียบ



หน้าพระศพไม่อนุญาตให้ถ่ายภาพ จะมีเจ้าหน้าที่คอยกำกับให้พวกเรากราบพร้อมกัน เพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อย แล้วก็ออกมารับหนังสือชีวิตนี้น้อยนักจากพระ เราเจอพระที่แจกหนังสือคุ้นหน้าคุ้นตามาก เรายิ้มให้เพราะคิดว่าท่านจำเราได้ เราบอกเพื่อนว่า หลวงพี่รูปนี้เราเคยทักทายกับท่านหลายครั้งเวลาที่มาที่นี่ แต่คิดไปคิดมาผ่านมาสิบกว่าปีแล้ว ถ้าท่านจำได้ก็คงสุดยอดแล้วล่ะ

จากนั้นเราเดินไปที่ตำหนักพระสังฆราช (โดยบังเอิญ) สมัยก่อนเราก็ผ่านบ่อยนะ แต่ไม่เคยสังเกตเลย











ขากลับแวะเข้าห้องน้ำ มีน้าคนนึงบอกว่า “ไม่ใช่ลูกจ้างของวัดนะ เป็นแม่ค้าหวย อาสามาช่วยล้างห้องน้ำ” เราก็เลยชมว่า ดีจังเลยนะคะ แกก็พูดต่อว่า “มีคนนึงมาช่วยขัดส้วมให้วัด กลับไปถูกหวยสองแสนเลย เพราะขัดส้วมในวัดแท้ๆ” อ้าว...ทำบุญหวังถูกหวยเหรอ???

เดินหาทางออก เจอพระธาตุไพรีพินาศ ถึงกับงง มีพระธาตุในวัดด้วยหรือนี่ เราแย่ขนาดไม่เคยสังเกตเลยจริงๆ นะ



สงสัยจะต้องมาเที่ยวชมวัดนี้อย่างจริงๆ จังๆ สักครั้งแล้วสินะ

ตอนเย็น แยกย้ายกับเพื่อนไป เรากะจะนั่งรถเมล์ไปราชดำเนิน แต่รถเมล์บอกว่าไม่ผ่าน จะไปทางเสาชิงช้า เราก็แสร้งถามว่า ไปลงผ่านฟ้าตรงไหน จะไปท่าเรือ กระเป๋าบอกว่าลงภูเขาทอง แต่พอถึงเสาชิงช้า เราก็ชิงลงเลย เพราะตั้งใจจะเดินทะลุไปยังอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย



เราไปถึงก็ประมาณสี่โมงครึ่ง แดดร่มลมตกแล้ว



ใจไม่บอด



กลุ่มนี้นั่งสวดชินบัญชร



จุดหมายปลายทางของคนเลิกงานเย็นวันศุกร์



คนยังมาไม่มากนัก



ฟังคุณหมอวรงค์ปราศรัยพอดี



ฝรั่งก็มา กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยว และถ่ายรูปกลับไปอวดชาวโลกคนอื่นๆ ได้อีก บางคนเอาผ้าเรารักในหลวงมาโพกหัว เสียดายถ่ายรูปมาไม่ทัน



เราซื้อนกหวีดมาจากแถววัดบวร เป่าเกือบไม่ดัง ต้องใช้พลังปอดเยอะเป็นพิเศษ เป่าจนลมออกหู



ได้ที่นั่งแล้ว คนทยอยมากันแล้ว จนหกโมงเย็น ร้องเพลงชาติพร้อมกัน ขนลุกเลยค่ะ นั่งต่อจนฟ้าเปลี่ยนสี ผู้ปราศรัยเล่าถึงพระราชหัตถเลขาฉบับแรกของในหลวง น้ำตารินเลยเรา ฟังกี่ครั้งก็ร้องไห้เสมอ



การต่อสู้ครั้งนี้แพ้หรือชนะไม่รู้ แต่คนไทยจะไม่ทิ้งพระเจ้าอยู่หัว



Create Date : 06 ธันวาคม 2556
Last Update : 7 ธันวาคม 2556 0:12:17 น. 1 comments
Counter : 2112 Pageviews.  
Share

 
ยังไม่เคยไปวัดนี้เหมือนกันครับ
สงสัยต้องหาเวลาไปซะบ้างแล้ว


โดย: Dragonfly7Colors วันที่: 9 ธันวาคม 2556 เวลา:1:01:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Alex on the rock
Location :
มหาสารคาม Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [?]

Blog นี้เป็นพื้นที่ส่วนตัว เป็นความเห็นส่วนตัว ผู้อ่านอาจจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับข้อเขียนใน Blog กรุณาแสดงความคิดเห็นด้วยความสุภาพและเคารพสิทธิ์ในการแสดงความคิดเห็นตามรัฐธรรมนูญของเจ้าของ Blog ด้วย หากผู้อ่านที่แสดงความคิดเห็นไม่อาจจะปฏิบัติตามนี้ได้ เจ้าของ Blog สามารถลบความคิดเห็นของท่านโดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบ
[Add Alex on the rock's blog to your web]