ชีวิตนี้...ยังมีหวัง
ทุกๆ เช้า ตื่นขึ้นมาไม่ได้แค่แปรงฟัน และหาอะไรทานเท่านั้น แต่เรายังมีภาระเพิ่มอีกอย่างหนึ่งก็คือ กวาดชานบ้าน และรดน้ำต้นไม้ต้นเล็กๆ ห้าต้นของเรา รวมถึงต้นไม้ที่เพาะจากเมล็ดพันธุ์(แบบเดาๆช่วงสงกรานต์) โดยไม่รู้จะขึ้นหรือเปล่านะ เพื่อนที่มันเชี่ยวชาญการปลูกผักแนะนำว่าทำให้มันชุ่มชื้นเข้าไว้ อย่าตากแดดมาก รดน้ำเช้าเย็น เราก็เชื่อมัน วันไหนฝนตกก็ยิ่งทำให้มันชุ่มเข้าไปใหญ่
จนกระทั่งวันนี้เราออกไปดูมัน ไม่ได้คิดอะไร แต่...สิ่งที่เราสังเกต มันมีอวัยวะขาวๆ แพลมๆ ออกมาจากตัวเมล็ดผักบุ้งแล้ว โอ้ว!!! น้ำตาจะไหล นี่มันกำลังจะงอกแล้วใช่มั้ย ไม่ใช่หนอนนะ
ส่วนอีกกระถาง ยังไม่มีวี่แวว ไม่เป็นไร เรารอได้ เราไม่รู้หรอกว่ามันจะขึ้นยังไง ไอ้ต้นมะเขือเทศเนี่ย เราก็โรยไปซะเยอะเชียว ถ้ามันขึ้นทุกเมล็ด สงสัยจะล้นกระถาง
แต่แค่ผักบุ้งมีแววว่าจะงอก เราก็มีความสุขแล้ว อย่างน้อยความตั้งใจเล็กๆ น้อยๆ ของเราก็ใกล้จะผลิดอกออกผลแล้วล่ะ จำได้ว่าช่วงเวลาเดียวกันนี้ของปีที่แล้วเราเริ่มเขียนนิยาย พอปีนี้เราหันมาปลูกผัก คนละอารมณ์กันเลย แต่มันก็ง่ายกว่าเขียนนิยายเยอะเลยนะ แถมได้ผลเร็วกว่าด้วย ชักอยากจะปลูกเพิ่มอีกกระถางแล้วสิ อิอิ
บั้นปลายชีวิตนี้...ยังมีหวังว่าจะได้กินผักจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเองอยู่นะ
Create Date : 18 เมษายน 2557 |
|
1 comments |
Last Update : 18 เมษายน 2557 21:11:38 น. |
Counter : 1861 Pageviews. |
|
|