กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ดินแดนอันไกลโพ้นทะเล มีดินแดนอิสระแห่งหนึง ชื่อว่า “Triple F” หรือเรียกกันว่า 3f ดินแดนแห่งนี้ อยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุข ข้าวปลาอาหารบริบูรณ์ เป็นดินแดนที่ประกอบด้วยสาวงามมากมาย

แต่ครั้นต่อมา ได้เกิดอาเพศขึ้นในปีนี้ เกิดแผ่นดินไหวในญี่ปุ่น ซินามิในประเทศพม่า ฝนตกน้ำท่วมดินถล่มในประเทศไทย และดินแดน 3f แห่งนี้ ก็แห้งแล้ง กันดาร น้ำมันแพง กะทิแพง ไข่ก็ต้องชั่งกิโลขาย…..

ทุกคนต่างพิศวง งงงวย อาเพศเช่นนี้ เกิดขึ้นได้อย่างไร เกิดอะไรขึ้น……
แต่ทุกคนหลงลืมไปว่า ดินแดนแห่งนี้ มีการนับถือทั้งเทพเจ้าฝ่ายดี และนางแม่มด ที่เป็นฝ่ายร้าย เทพฝ่ายดี ได้รับความนับถือ พร้อมด้วยเครื่องบูชาและภัตตาหาร มังสาหาร มิได้ขาดตกบกพร่อง แต่คุณมาเตอร์มด (แม่มด น่ะเอง) ถูกหลงลืมไปชั่วขณะ และไม่มีการบูชาเครื่องเซ่นอาหารดั่งเคย ผู้คนสุขสบายเกินไป จนหลงลืมไปว่ายังมีคุณมาเตอร์มด อยู่ในดินแดนแห่งนี้
เมื่อคุณมาเตอร์มด ผู้ซึ่งมีนามว่า “Witch O” ถูกกระทำเช่นนี้ ก็ให้นึกแค้นเคืองเป็นอย่างยิ่งยวด

“คนสวยๆ อย่างเรา ไฉนเลย มาถูกปล่อยประละเลยให้หิวโซ…จำเราจักต้องสั่งสอนให้ พวกเจ้าทั้งหลายได้หลาบจำ” Witch O รำพึงกับตัวเองดั่งผู้ที่ไม่มีกระจกอยู่ที่บ้าน….(แสดงว่าไม่เคยส่องกระจกนั่นเอง……กร๊ากกกก)

ว่าแล้ว Witch O คิดว่า เธอควรกระทำการร่ายมนต์ดำสาปแช่ง จึงได้ลงไปทำพิธีในห้องใต้ดินอันมืดมิด เต็มไปด้วยกลิ่นสาปสางของขี้แมลงสาป และร่ายมนต์ดำเหนือหม้อต้มน้ำมนต์กำกับคาถา ที่เต็มไปด้วยสารพัดสัตว์ อาทิ

จิ้งจก 3 หาง 2 ตัว
ตุ๊กแกลายสุนัทดาวเมเชี่ยน 3 ตัว
แมงสาปปีกลายสก๊อต 4 ตัว
“ขนหน้าแข้ง” ของเจ้าของบล็อก “ปลายแป้นพิมพ์” กับ
"ขนจักแร้" ของ จขบ. “ไวน์และสายน้ำ” มารวมกัน 50 เส้น (ไม่รู้ไปแอบถอนมาตอนไหน….)
"เล็บขบ" ของ จขบ . "ลูกหมูตัวกลม" 2 ชิ้น
"ตาปลา" ของคุณเค็ง "เลี้ยวขวา...ผ่านตลาด เอ้ย ตลอด" 10 ชิ้น อันนี้เยอะหน่อยเพราะเธอเป็นเยอะ
"ผมหงอก" ของ จขบ. "บ๋งบ้ง" 8 เส้น
"ขี้มูก" ของดัสติน ลูกชาย จขบ. "แม่บ้านครอว์ฟอร์ด" 2 ก้อน
และ...
"น้ำลาย" ของ Witch O เอง 3 ถุย (ถุย! ถุย! ถุย!)

โอ...แม่เจ้า ช่างเป็นแหล่งรวมของแปลก จากทั่วแคว้นแดนดิน มารวมกัน กอรปกับการร่ายมนต์ดำ และแรงหิววววววว ทำให้ Witch O ร่ายมนต์ดำเป็นเวลา 3 วัน 3 คืน

"โอมมมม...... มะลุกกุ๊กกุ๋ย มะลึกกึกกื๋อ มะหล่อก มะแหล่ก มะเด็ก มะเดื่อ มะเขือ มะไฟ กะได กะดก กะโหลก กะลา เอามาใส่หวาก....ขากกกกก ถุย!!!!!!!"

และแล้ว......ท้องฟ้าก็เริ่มปั่นป่วน เมฆหมอกแห่งความมืดดำ เข้าปกคลุม และเกิดอาเพศอย่างที่กล่าวมา

และแล้ว Witch O ก็ได้ปีนขึ้นไปยืนบนปลายต้นมะม่วงหน้าบ้าน...ประกาศก้องเหนือดินแดน 3f ว่า

“ประชาชนในดินแดน 3F จงฟังข้า”

“พวกสูเจ้า ช่างดูถูก ดูหมิ่นข้ายิ่งนัก....
อาเพศทั้งหลาย เกิดจากพวกสูเจ้าโดยแท้......
หาก จะต้องแก้ไขคำสาปนี้....

พวกสูเจ้า....จงคัดเลือกหญิงงาม (แต่ไม่ใช่งามเมืองนะ) มา 40 คน เพื่อที่จะมาทำอาหารให้ตูข้า ได้รับทานจนกว่าข้าจะพอใจ”

“โดยมีข้อแม้ว่า จงทำอาหารที่ผสมผสานของวัฒนธรรมของ 2 ชาติเข้าด้วยกัน”

“เกินกว่า 2 ได้รึปล่าวคะท่าน……..” มีเสียงคิดในใจแต่ไม่กล้าถาม กร๊ากกกกก (ท่องไว้ ท่องไว้ กฏกติกามารยาททททททททท)

“ใช้วัตถุดิบอะไรก็ได้ ทำอะไรก็ได้ มาให้ข้าทาน และบอกด้วยว่า อะไร เป็นของชนชาติอะไร ”

“ข้าให้เวลา 1 เดือนเท่านั้นนะ ไม่งั้น นังนี่ตาย !!….” ว่าแล้วก็ทำท่า เอามือทึ้งผมตัวเอง และคว้ามีดอีโต้ทื่อๆ ขึ้นสนิม มาจ่อคอตัวเอง……

“และ….. ดินแดนของท่านจะเกิดอาเพศยิ่งกว่านี้!!!!!!”

“โอ้ อย่าคะท่าน ได้โปรด อย่าได้ชักช้าเลยค่ะ……ปาดเลยค่ะ ปาดเลยยยยยย” ทุกคนร้องเป็นเสียงเดียวกัน แต่ทุกคนก็เกรงอาเพศในข้อถัดมามากกว่า ก็เลยยินยอมตามเงื่อนไขดังกล่าว

และแล้ว จากการเร่งหา เฟ้นหาสาวงามทั่วหล้า ทั่วดินแดน จากประชาชน หกล้าน สิบเจ็ดแสน เก้าหมื่น ห้าพัน แปดร้อย สี่สิบหกคน ก็เกิดขึ้นอย่างเร่งด่วน ในวันต่อมา

และได้มีสาวงามได้รับการคัดเลือก แต่ละนาง หน้าตางดงาม หยาดฟ้ามาดิน (….สู่เหว) มา 40 นาง เพื่อมาทำอาหารอย่างที่ Witch O ต้องการ
แต่ละนางมุ่งมั่นและมีความเพียรอย่างยิ่งยวด

หนึ่งในบรรดาสาวงามนั้น ได้มีสาว (เหลือน้อย) นางหนึ่ง หล่อนช่างเป็นหญิงที่มีความงามและความงอมอยู่ในคนๆ เดียวกัน (เหมือนกล้วยเลยเนอะ...) เป็นที่น่าพิศวงเป็นอย่างยิ่ง หญิงสาวงามผู้ซึ่ง สวย…. ใสซื่อ ….และแสนซน…….นาม “สโนว์ แบล็ค”…แต่เรียกกันว่า “แม่นางอิ๋วกิ้ว” ….เอิ๊กกกก

นางได้มีความตั้งใจเป็นอย่างมาก ที่จะช่วยให้ดินแดนแห่งนี้ได้หลุดพ้นคำสาป นางได้คิด คิด คิด และคิดว่า จะทำอาหารอะไร ที่จะให้ Witch O พอใจ

และแล้ว ได้มีเสียงกระซิบ ที่ไม่บอกแหล่งที่มา น่าจะเป็น กระจิบ กระจอก กระรอกข่าวว่า ในอดีต ของท่าน Witch O (ก่อนที่จะเป็นมาเตอร์มด) ท่านเคยมีอดีตรักที่หวานชื่น กับหนุ่มเม็กซิกัน ซึ่งเป็น นักศึกษาในโครงการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม.....

โป๊ะเช๊ะ…..ใช่แน่ๆ เลย แม่นางอิ๋วกิ้ว คิด……

ต้องเป็นอาหารที่หนุ่มเม๊กซิกันคนนั้นชอบแน่ๆ และ Witch O เป็นคนที่ทำอาหารไทยเก่งมาก นางต้องชอบอาหารที่เราจะประยุกต์อาหารไทยเข้ากับอาหารเม็กซิกันแน่นอน…..

ว่าแล้ว แม่นางอิ๋วกิ้ว ก็เตรียมตัวเดินทานไกล เพื่อไปยังดินแดน อันที่เรียกกันว่า เม็กซิโก……..

จากการปลอมตัวเพื่อไม่ให้คนจำหน้าได้ว่าเป็นคนต่างสัณชาติ ลักลอบเข้ามา แม่นางอิ๋วกิ้ว ก็ได้ปลอมตัว …..ซะเนียนเชียว เพื่อปกปิดความงามของตน…….

(คริ คริ มุขนี้ชอบจริงๆ ขอเล่นอีกรอบน่า......)

เมื่อไปถึงเม็กซิโกแล้ว แม่นางก็ประสบความสำเร็จ เป็นอย่างดียิ่ง เธอคิดว่า Witch O จะต้องชอบอาหารชนิดที่คิดไว้แน่เลย สิ่งที่นำกลับมานั่นก็คือ….

tacos shell (เปลือกทาโก้)

เป็นสิ่งที่แม่นางอิ๋วกิ้วนำกลับมาดินแดนของตน ถือว่าเป็นอาหารที่เป็นตัวแทนของประเทศเม็กซิโกอย่างแท้จริง เธอคิดเช่นนั้น
และแล้ว แม่นางอิ๋วกิ้ว ก็ได้ทุ่มเท แรงกายแรงใจที่จะทำอาหารที่ประยุกต์ 2 สัณชาติเข้าด้วยกัน อย่างยอดเยี่ยมยิ่ง

ลำดับต่อไป ขอตัดตอนจากนิทาน มาเป็นชีวิตจริงๆ ก่อนค่ะ เดี๋ยวมาต่อ นิทาน หลังจากทำอาหารเสร็จนะคะ…ไม่งั้นเขียนเองก็จะงงเอง ฮ่า……

จริงๆแล้ว การทานทาโก้ มีหลายแบบ โดยเฉพาะทาโก้ที่ทำเป็นรูปแบบแข็งและพับครึ่งแบบนี้ เรียกกันว่า tacos shell หรือเปลือกทาโก้ ทานโดยการใส่ไส้เนื้อสัตว์ข้างในและผักต่างๆ และโรยหน้าด้วยชีสขูด ทานคู่กันไปกับซาวซ่า ชนิดต่างๆ ตามแต่ชอบ

สำหรับการทานทาโก้วันนี้ ขอเสนอไส้ “พะแนงไก่” โดยใช้เนื้อไก่สับมาผัดกับน้ำพริกพะแนงค่ะ

มีซาวซ่ามะเขือเทศและข้าวโพดมาทานแก้เลี่ยน และแถมข้าวเกรียบแบบไทยๆ มาจิ้มซาวซ่าอีกทีค่ะ

มาดูวิธีทำพะแนงไก่กันก่อนนะคะ

เครื่องปรุงทั้งหมด

เนื้อไก่สับ 200 กรัม
ใบมะกรูดซอย 3 ใบ วันนี้ไม่มีค่ะ ใส่น้ำพริกแกงพะแนงหมดแล้ว…
น้ำพริกแกงพะแนง 2-3 ช้อนโต๊ะ
น้ำมันพืช 1 ช้อนโต๊ะ
หัวกะทิ 100 มิลลิลิตร หรือตามชอบ
เกลือ น้ำตาลปี๊บ สำหรับปรุงรสเพิ่ม

น้ำพริกแกงพะแนง

พริกแห้งเม็ดใหญ่แกะเม็ดออกและแช่น้ำ 70 กรัม หรือประมาณ 8 ดอก
หอมแดง 80 กรัม
กระเทียมไทย 40 กรม
ข่าหั่นฝอย 15 กรัม
ตะไคร้หั่นฝอย 30 กรัม
ใบมะกรูดแทนค่ะ 5 ใบใหญ่ๆ ซอย จริงๆ ควรใช้ผิวมะกรูด แต่วันนี้ป้าอิ๋วไม่มีค่ะ
ถั่วลิสงคั่ว 30 กรัม
เม็ดผักชีคั่วป่น 3 ช้อนโต๊ะ
ยี่หร่าคั่วป่น 1 ½ ช้อนชา
พริกไทยเม็ด 25 เม็ด
เกลือ 1 ½ ช้อนชา
กะปิ 2 ช้อนโต๊ะ
รากผักชีหั่นฝอย 2 ราก

วิธีปรุง

ทำเครื่องแกงพะแนงก่อนค่ะ โดยเอาเครื่องปรุงทั้งหมดโขลกให้เข้ากันให้ละเอียด

ใครขี้เกียจโขลก ก็ใช้ปั่นเอาค่ะ ใส่น้ำเล็กน้อยตอนปั่นนะคะ ป้าอิ๋วก็ปั่นเอาค่ะ ขืนโขลกน้ำพริกด้วยครก มีหวังเป็นลมเป็นแล้งไปซะก่อน

ได้หน้าตาพริกแกงพะแนงแบบนี้ค่ะ

คราวนี้มาทำพะแนงไก่กันค่ะ โดยนำกะทะตั้งไฟ ใส่น้ำมัน รอให้ร้อนแล้วใส่น้ำพริกแกงพะแนงลงไป ผัดให้หอม (ตอนนี้เครื่องแกงอาจกระเด็นบ้างนะคะ ใส่ผ้ากันเปื้อนอยู่แล้วไม่เป็นไรค่ะ)

ใส่เนื้อไก่ลงผัด ใส่หัวกะทิ

ผัดให้สุกแห้งเลยค่ะ อาจใช้เวลานิดหนึงนะคะ แต่ขอให้ผัดให้แห้งนะคะ เพราะเวลาใส่มันจะไม่ทำให้เปลือกทาโก้นุ่มเร็วไป เพราะทาโก้ต้องทานกรอบๆ ไงคะ ระหว่างนี้ก็ชิมและปรุงไปด้วย ใส่เกลือและน้ำตาลปี๊บนิ๊ดเดียวก็พอค่ะ ป้าอิ๋วใส่แค่นั้นจริงๆค่ะ

แล้วตักใส่ภาชนะเตรียมพร้อมไว้ค่ะ

ซาวซ่ามะเขือเทศและข้าวโพด

หั่นมะเขือเทศ 2 ผล หั่นลูกเต๋า
ข้าวโพดต้มสุก ½ ฝัก ปาดเอาแต่เม็ด
หอมใหญ่ ½ หัวกลางๆ หั่นเต๋า
ผักชีไทย ซอยหยาบ 3 กิ่ง

น้ำสลัดซาวซ่าแบบไทย

ซาวซ่าวันนี้ ขอเสนอแบบไทยๆ คือน้ำส้มตำนั่นเองค่ะ

เครื่องปรุงน้ำส้มตำ ง่ายๆค่ะ

น้ำมะนาว 1 ช้อนโต๊ะ
ซีอิ๊วขาว 1 ช้อนโต๊ะ
น้ำตาลปี๊บ 1 ช้อนโต๊ะ
พริกสด 1 เม็ด
กระเทียมไทย 1 กลีบ

เห็นสัดส่วนแล้ว เลข 1 ทั้งนั้นเลยเนอะ เอาทุกอย่างผสมกันในครกค่ะ เพราะเราต้องตำกระเทียมกับพริกด้วยไงคะ จริงๆ ใครชอบรสไหนก็ชิมกันไปค่ะ อันนี้เป็นรสชาดที่ป้าอิ๋วชอบสำหรับวันนี้ค่ะ

เมื่อได้น้ำส้มตำ ก็เอามาราดบนผักที่หั่นไว้ค่ะ ได้เป็นซาวซ่ามะเขือเทศข้าวโพด จัดใส่ถ้วยไว้ค่ะ

คราวนี้ซาวซ่าที่ทานเคียงกับทาโก้ จะให้มีชิพ มาจิ้มด้วย แต่ขอเสนอชิพแบบไทย นั่นคือข้าวเกรียบนั่นเองค่ะ

วันนี้มีข้าวเกรียบฟักทองค่ะ ทอดๆ แล้วเตรียมไว้ค่ะ (จริงก็ทำไม่ยากค่ะ แต่ช่วงนี้ไม่มีแดดเลย เอาไว้วันหลังดีกว่า)

ผักที่จะทานเคียงกับทาโก้ ก็ล้างให้สะอาด ตัดๆ หั่นๆ แช่ตู้เย็นไว้ค่ะ ผักอะไรก็ตามชอบนะคะ แต่ขอเป็นจำพวกผักสลัดค่ะ วันนี้ป้าอิ๋วมีผักโฮโดรโพนิค 2 อย่าง จำไม่เคยได้สักที และผักกาดแก้ว แครอท และมะกอกฝรั่ง ไม่ได้ไปตลาด และจะไม่อยู่บ้านหลายวัน รื้อๆ ตู้เย็นมาได้แค่นี้แหละค่ะ

ส่วนที่ต้องทำหลังสุดคือนี่เลยค่ะ เจ้าเปลือกทาโก้

แกะออกมาจากกล่องเป็นแบบนี้นะคะ ซึ่งตอนนี้เขาจะยังแข็งๆ เหนียวๆ ค่ะ

แบ่งเข้าอบไฟกลางๆ 10 นาทีค่ะ อบนะคะ ไม่ใช่เวฟ….

ทำให้ได้เปลือกทาโก้ กรอบๆ ค่ะ

แล้วทาโก้แต่ละอัน จะโรยด้วยชีสขูดฝอยปิดท้ายด้วยค่ะ ป้าอิ๋วขอใช้ เชดด้าชีสค่ะ

คราวนี้ มาถึงการจัดจานเพื่อเสริฟหรือทานค่ะ
ในเซตของทาโก้พะแนงไก่ ก็จะมี ผักสลัด ชิ้นทาโก้ที่ใส่ไส้แพนงไก่แล้ว ซาวซ่า และข้าวเกรียบค่ะ

จับเจ้าเปลือกทาโก้ให้อ้าปาก มาใส่ผักกาดแก้วซอยก่อน จะใส่แครอทตอนนี้เลยก็ได้ แต่ป้าอิ๋วใส่พะแนงไก่ลงไปเลย ครึ่งเปลือกเลยค่ะ

แล้วโรยด้วยแครอทขูดฝอย เชดด้าชีสขูดฝอย และมะเขือเทศหั่นเต๋าเล็กน้อยค่ะ

ทำไป 3 อันก็พอสำหรับ 1 ที่ค่ะ

วางถ้วยของซาวซ่าตรงกลางจาน ประดับด้วยผักสลัด วางทาโก้ทั้ง 3 อันลงไป และข้าวเกรียบค่ะ จึงได้เป็นเช่นนี้

เวลาทาน ใช้มือหยิบค่ะ ก็หยิบทาโก้มากัดเลยค่ะ อาจจะเอาซาวซ่ามาโปะบนเปลือกอีก ถ้าใส่ได้นะ แต่ของป้าอิ๋วใส่ไม่ได้แล้วค่ะ อิอิ ล้นเลย….

ก็ทานสลับกัน กับเอาข้าวเกรียบมาจิ้มซาวซ่าทาน ผักสลัดก็ทานแก้เลี่ยนไปค่ะ

อร่อยค่ะ….

จานนั้น ทานคนเดียวเกือบหมดค่ะ เหลือผักเล็กน้อย

ปกติไส้ทาโก้ นิยมใช้เนื้อวัว ผัดโดยใส่ผงปรุงรสที่เรียกว่า tacos seasoning ค่ะ แต่ป้าอิ๋วไม่ชอบค่ะ ทำแบบไทยๆ เราดีกว่า (ยุ่งดีกว่า อิอิ)

สรุปก็คือ พะแนงไก่แบบไทยแต่สอดไส้ในทาโก้ที่เป็นแบบเม็กซิกัน
ซาวซ่าเป็นอาหารเม็กซิกันแต่เดรสซิ่งแบบไทย
ข้าวเกรียบของไทย
และการทาน ทานในสไตล์เม็กซิกันค่ะ

เสริฟให้ Witch O เลยค่ะ อิอิ

.
.
.
.
.
มาเข้านิทานเราต่อดีกว่า

หลังจากแม่นางอิ๋วกิ้ว ได้ปรุงอาหารจานนั้นอย่างสุดความสามารถ และคิดว่า จะถูกใจ Witch O แล้ว ก็จัดการนำไปให้เธอทานทันที

แต่….

คำตอบที่ได้รับคือ…

“ช้าก่อน แม่นางอิ๋วกิ้ว ผู้เลอโฉม (คริ คริ ชอบจัง ประโยคนี้)”

“อย่าคิดนะว่าทำอาหารแค่จานเดียว จะทำให้ข้าใจอ่อนได้…อาหารของแม่นาง แม้ว่า จะดูดี ถูกอกถูกใจ รู้ใจข้าก็เถอะ….แต่ก็อาจจะมีหญิงงามนางอื่น ทำได้ดีกว่าท่านก็เป็นได้ ซึ่งถึงตอนนั้นค่อยว่ากันไป”

”แต่ ท่าน Witch O เจ้าคะ “ เสียงไพเราะปานระฆังแก้ว เอื้อนเอ่ย อ้อนวอนออกมาจากปากสวยของแม่นาง (คริ คริ ชอบอีกแล้ว)

“ได้โปรดเห็นแก่ความเพียรของข้าน้อย”

“ดูซิคะ ท่าน ข้าน้อยได้ import ซึ่งเตาทำอาหารจากเยอรมัน….”

“และกะทะทองคำจากประเทศสวิส….”

“แถมข้าน้อยยังทำชุดเครื่องบดอันเป็นเทคโนโลยีล้ำสมัย พังไป 1 ชุด”

“แล้วเช่นนี้ ท่านควรต้องปราณีข้าน้อย และพลเมืองของข้าน้อย ได้ปลดปล่อยคำสาป บัดเดี๋ยวนี้ด้วยเถิด…..”

“ไม่ได้!!!” เสียงอันแหบแห้ง ออกมาจากปากซีดๆ เหี่ยวๆ ของ Witch O

“อย่ามาเสียเวลา ออดอ้อนซะให้ยาก นังคนสวย เจ้ามันสวยเกินหน้าเกินตาข้านัก” มาร์เตอร์มด เผลอเผยความริษยา ที่มีอยู่ในใจ

“ข้าเกลียดคนสวยเช่นเจ้านัก ข้าไม่ใจอ่อนเด็ดขาด เพราะฉะนั้น จงรอให้สาวงามคนอื่นๆ ทำอาหารมาให้ข้าทานเถอะ” นางมาเตอร์มด แสยะยิ้ม และหัวเราะกึกก้องอย่างผู้มีชัย

“หึ หึ หึ ฮะฮะฮ่า…….. ”

“ไสศรีษะของเจ้าไปได้แล้ว นังคนสวย….ตอนนี้ข้าไม่ว่าง กำลังถอนขนจักกะแร้อยู่ เจ้าไม่เห็นดอกรึ!!!”

“ทำให้ข้าเสียสมาธิ เดี๋ยวแหนบมันจะหนีบเนื้อข้านะเฟ้ย…..ไปเลยไป ”

“จ๊ะ จ๊ะ ไปเดี๋ยวนี้แล้วจ้า…..”

และแล้ว แม่นางอิ๋วกิ้ว ก็เลยเดินคอตก กลับมา นั่งสวย ยืนสวย รอ รอ และรอแบบสวยๆ เพื่อให้ครบเวลา 1 เดือนตามที่ Witch O ได้พูดไว้ พร้อมมีความหวังว่า คงมีสาวงามนางใดนางหนึง ใน 40 คน จะทำอาหารผสานวัฒนธรรม 2 สัณชาติได้ถูกใจ Witch O โดยเร็วที่สุด………

เพื่อดินแดนของ 3F เรา จะกลับมาสงบสุขอีกครั้งหนึง……………………

…โฉมหน้า Witch O….