การจากลา
เศร้านะคะคำนี้ เมื่อก่อนเราไม่ค่อยรู้สึกกับการจากลาสักเท่าไหร่ แต่พอแก่ตัวลง รู้สึกว่าการจากลานี่มีอิทธิพลกับชีวิตมากขึ้น โดยเฉพาะเวลาที่เราต้องเป็นคนอยู่ ไม่ใช่คนไป ไม่รู้ใครเป็นมั่ง
เวลาที่มีใครมาหา มาเยี่ยม แล้วเขาก็จากไป ขณะที่เรายังเป็นคนอยู่ที่เดิม มันเศร้า มันเหงาแปล๊บๆนะคะ พาลจะร้องไห้ทุกครั้ง ใจหายชอบกล
แค่เราไปเที่ยวกับเพื่อนๆ มาสองวัน แล้วเพื่อนต้องเช็คเอ้าท์ออกจากโรงแรมไปก่อน ขณะที่เรารอเพื่อนอีกคนมารับอีกหลายชั่วโมง ทันทีที่เพื่อนโบกมือลา และปิดประตูรถออกไป ใจหายค่ะ รอยยิ้มของคนที่อยู่ในรถทำให้เรารู้สึกเหงาขึ้นมาทันใด รู้สึกลำคอตีบๆ ขึ้นมาเสียอย่างนั้น
เราต้องกลับเข้าโรงแรมอย่างเงียบๆ คนเดียว...แปลกดีนะคะ ทำไมคนจากไป ถึงไม่รู้สึกเหงาเท่ากับคนที่อยู่
ถ้าต่างคนต่างจาก ต่างต้องเดินทาง ดูเหมือนจะมีภาระทั้งคู่ ก็คงไม่มีความรู้สึกนี้เข้ามามากนัก
นึกถึงแม่ค่ะ แม่อยู่คนเดียว เวลาเราไปหา ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน เหมือนไม่มีความรู้สึกอะไรกัน แต่พอเรากลับ....แม่ต้องรู้สึกแบบนี้แน่ๆเลย
Create Date : 29 พฤศจิกายน 2552 |
|
6 comments |
Last Update : 29 พฤศจิกายน 2552 9:59:26 น. |
Counter : 1719 Pageviews. |
|
|
จริงนะ..คนไปไม่รุ้สึก เหมือนคนที่ต้องอยู่ ..ที่เดิม..