หดหู่ใจ
เมื่อเช้าดูข่าวน้ำท่วมแต่เช้า ก็นึกถึงพี่คนหนึ่งที่เคยทำงานด้วยกัน แกอยู่อยุธยา ไม่รู้เป็นไงบ้าง เลยโทรหาแกสักหน่อยเพราะไม่ได้คุยกันหลายปีแล้ว พอได้ยินเสียงแก "ฮัลโหล" เราน้ำตาจะไหล ดีใจที่แกยังมีชีวิตอยู่
ถามว่าเป็นไงบ้าง แกบอกว่า "หมดเลย" เราต้องควบคุมตัวเองไม่ให้ร้องไห้ เพราะจริงๆ อยากร้องไห้มาก แกบอกว่าแกอยู่บางปะอินยังพออยู่ได้ ไม่ได้อพยพไปไหน แต่ก็ท่วมชั้นหนึ่งไปหมดแล้ว ต้องพายเรือเอา
คุยกันแป๊บเดียว เพราะเราเสียงสั่นแล้ว ให้กำลังใจก็ให้ไม่ถูก หดหู่ค่ะ
เพื่อนโทรมาหา บอกว่ากรุงเทพฯ ซื้อของกักตุนกันจนหมด มันเองก็ต้องเอาด้วย
ตอนเย็นแม่โทรมาหา ถามว่าเราเป็นไงบ้าง เราก็ไม่เป็นไง สบายดีอยู่ ทางอีสานไม่มีปัญหาอะไร แม่เลยบอกว่าอย่ากลับกทม. เพราะเขากลัวว่ารถจะไปเสียกลางทาง แล้วไม่มีใครช่วย แม่ก็มาช่วยไม่ได้
แล้วก็เล่าว่าบ้านน้าที่ปทุมธานีน้ำมาถึงแล้ว บ้านพี่สาวเราที่อยู่แถวคลองสามวาก็ท่าจะแย่ ต้องเอารถไปจอดที่ตึกคอนโด
หดหู่ ห่อเหี่ยวใจจัง โอ๊ย เรารู้สึกเหงาๆชอบกล
Create Date : 09 ตุลาคม 2554 |
|
2 comments |
Last Update : 9 ตุลาคม 2554 21:45:55 น. |
Counter : 1513 Pageviews. |
|
|
ยังไม่ได้ติดต่อกันเลย ..