ไม่ว่าง แต่มีเวลาพอที่จะร้องไห้ ถามว่าจริงๆ ว่างมั้ย ไม่ว่างหรอกค่ะ มีอะไรให้ทำเยอะแยะ แต่สมองและหัวใจมันไม่สั่งให้ทำ ถึงทำไปก็ไม่เวิร์ก ก็เลยไม่ทำดีกว่า อยู่เฉยๆ แล้วเกิดอาการฟุ้งซ่านค่ะ อยากร้องไห้ขึ้นมาซะงั้น หลังจากอั้นการร้องไห้มาหลายเดือนแล้ว ตอนนั้นมันร้องไม่หออด แต่ตอนนี้มันร้องออกแล้ว ร้องออกมาง่ายดายเสียด้วย แค่รู้สึกว่าสมองตื้อตัน อยากได้คำปรึกษา ได้กำลังใจ ในวันที่เหนื่อยใจ แต่มันกลับไม่มีอะไรเลย ก็ทำให้อ่อนไหวแล้วล่ะค่ะ แล้วความอ่อนไหวมันติดพัน น้ำตาพร้อมจะไหลอยู่แล้ว เปิดอ่านกล่องข้อความในพันทิปของคนๆหนึ่งที่เราเขียนไปถามความคิดเห็น อ่านจบแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ ทั้งที่ไม่ได้เป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับเลย แต่มันเกิดความรู้สึกดีๆ ขึ้นอย่างบอกไม่ถูก ยินดีกับคนๆ นั้นที่เขามีคนเข้าใจ ขนาดอ่านจบไปแล้ว ยังร้องไห้ไม่เลิก แต่คราวนี้ไม่รู้ร้องไห้ให้กับอะไร แค่รู้ว่าอยากร้องไห้เท่านั้น อย่าถามถึงเหตุผล   Create Date : 04 กันยายน 2553 5 comments Last Update : 4 กันยายน 2553 14:43:18 น. Counter : 1477 Pageviews. Share Tweet

สงสาร แต่เราก็ยังเอาตัวเองไม่รอดเลย อาการเดียวกัน   โดย: ทิพย์วารี 4 กันยายน 2553 15:00:19 น.

อยากร้องก็ร้องเถอะคะ ร้องให้พอใจเลย แต่ล้มแล้วต้องลุกนะคะ   โดย: magic-women 4 กันยายน 2553 15:53:55 น.

โดย: หน่อยอิง 4 กันยายน 2553 16:48:21 น.

ขออนุญาติเอาคำของท่าน ว.มาฝากนะคะ ลองไปหาอ่านในเฟสบุคได้ อ่านแล้วก็ใช่ นำไปใช้ได้จริงเลยหละคะ "วันไหนหากเธอรู้สึกว่า ชีวิตเดินทางมาไกลเหลือเกิน ทำไมเหนื่อยหนักถึงเพียงนี้ หากอย่างร้องไห้ก็ทำเถิด แต่เมื่อน้ำตาหมดแล้ว อย่าลืมพาตัวเองเข้าสู่โลกแห่งการตื่นรู้ ด้วยการดูลมหายใจอย่างมีสติ "   โดย: amykittenish 4 กันยายน 2553 19:02:31 น.

ร้องไห้สบายใจแล้วจะรู้ว่ามันโล่งมาก พี่ผ่านมาแล้ว   โดย: ปันฝัน 4 กันยายน 2553 20:37:47 น.