ก็แค่จาม!

วันนี้เราไปทำกิจกรรมปลูกป่าร่วมกับเด็กๆ ระหว่างทำกิจกรรม เรารู้สึกอยากจามขึ้นมา และแล้วความลับของเราก็เปิดเผยต่อหน้าเด็กๆ กลุ่มหนึ่ง เมื่อเราหันไปจามเสียงดัง

“ฮัด...ชีฉิ!!” “ฮัด..ชีฉิ!!” เด็กกลุ่มที่ได้ยินหัวเราะก๊ากๆ ขำขันกับเสียงของเรา เราไม่สามารถจามว่า “ฮัดเช้ย” ได้ ลองทำแล้วหูอื้อ ปวดหัวเลย เหมือนความดันมันขึ้น เลยต้องกดเสียงเอาไว้ กลายเป็นเสียงแบบนี้ไปในที่สุด

เราจำไม่ได้ว่าเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่จำได้ว่าโดนเพื่อนล้อตั้งแต่ม.ต้นแล้ว (กว่ายี่สิบปีเลยทีเดียว) ใครได้ยินก็หัวเราะทั้งนั้น ขนาดแม่เรายังขำ ยิ่งถ้าจามติดกันไม่ต่ำกว่าสามครั้ง ยิงหนักเข้าไปใหญ่ เช่นเดียวกับเด็กกลุ่มนี้ แต่กลุ่มนี้ไม่ได้หัวเราะอย่างเดียว ยังวิพากษ์วิจารณ์กันอีกด้วยว่า “อาจารย์จามแปลกว่ะ เสียงจามตลก น่าเอาไปเป็นริงโทน!” “วันหลังขออัดเสียงไว้ดีกว่า” เอาเข้าไป เสียงจามของเรากลายเป็นเรื่องตลกสนุกสนานไปได้นะ

พูดถึงเรื่องตลก มีปราชญ์ชาวบ้านคนหนึ่งซึ่งรู้เรื่องสมุนไพรเป็นอย่างดี ถามเด็กๆ ว่าใครเกิดปีไรบ้าง แต่ไม่มีใครตอบ เราก็เลยบอกว่าเราปีขาล พ่อบอกว่า “ปีขาลเป็นคนธาตุไม้ นิสัยชอบตลกโปกฮา” เด็กๆ ก็เลยพากันขำอีกรอบ อืม...สงสัยจะแม่นแฮะ!

Create Date : 14 กรกฎาคม 2555		1 comments
Last Update : 14 กรกฎาคม 2555 20:13:37 น.
Counter : 2014 Pageviews.
Share Tweet