เข้าไม่ได้-ออกไม่ได้
ตั้งชื่อเป็นปรัชญาเลยนะคะ
แต่จริงๆไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรหรอก แค่ประตูเสีย ลูกบิดมันไม่ปกติ ถ้าปิดประตูแล้วอยู่ในห้อง ก็จะออกมาไม่ได้ ถ้าอยู่นอกห้องก็เข้าไม่ได้ ทั้งที่ไม่ได้ล๊อค แทบบ้าค่ะ เพราะไม่รู้จะทำไงดี แรกๆ ก็ยังพอบิดได้บ้าง ต้องรอจังหวะ กะว่าจะซ่อมๆแต่รอ...อะไรก็ไม่รู้ จนเมื่อเช้า ปิดประตูไปแล้วก็ดันลืมกุญแจรถไว้ จะกลับเข้าไปใหม่ ปรากฏว่าเข้าไม่ได้แล้ว
กรี๊ดดดดดดด ทำไงดี???
เหงื่อแตกหมดแล้ว ลงไปโทรหาเจ้าหน้าที่หอตามช่างมาซ่อม ให้ตายสิ เด็กในหอมีเป็นร้อยเป็นพัน แต่เค้าจำเสียงเราได้ ยังไม่ได้ทันบอกเลย เค้าบอกถูกเผง ถึงมีกล้องวงจรปิด ก็เวอร์ไปมั้ง อะไรจะเห็นตลอด งี้ชั้นเกาตูดเค้าก็เห็นสิ
สักพักช่างมา 2 คน นี่ถ้าไม่บอกว่าช่าง เราก็คิดว่าจะงัดแงะนะ ดูไม่น่าไว้ใจแต่อย่างใด ปล้ำอยู่สักพัก (ปล้ำกับลูกบิดนะ) เหงื่อแตกกันหมด เพราะอากาศมันร้อนด้วย จนใช้งานได้ปกติ
เรายังคิดเลยนะ ถ้าวันนี้ไม่ลืมกุญแจ ก็ไม่มีทางรู้ว่าถึงเวลาต้องซ่อมแล้วจริงๆ วันนี้ก็คงออกมาทำงานเลย แล้วพอตอนกลับเข้าหอนี่สิ จะทำไงวะ เย็นแล้ว ช่างก็ไม่อยู่ เราจะเข้าห้องยังไง ยืนบ้าอยู่แบบนั้นเหรอ เอ...แล้วถ้าออกจากห้องไม่ได้ล่ะ จะทำยังไงต่อ ไม่ต้องไปทำงาน บอกใครจะมีใครเชื่อมั้ยว่าออกมาไม่ได้
ลองเลือกดูมั้ยคะ ว่าจะเอาเข้าไม่ได้ หรือออกไม่ได้-ดี เราคิดๆดู ไม่เลือกทั้งสองอย่างค่ะ เพราะถ้าเข้าไม่ได้ เราก็ไม่รู้จะไปไหน นอนไหน ถ้าออกไม่ได้ เราจะกินอะไร ตายทั้งสองอย่าง ไม่เอาดีกว่า ตัดสินใจซ่อมเสียก็ดีแล้ว
จะว่าไปลูกบิดเสีย ทำให้เข้าไม่ได้ออกก็ไม่ได้ ช่างเหมือนความรักอะไรเช่นนี้ ลองมีความรักไปสักครั้ง กลับตัวก็ไม่ได้ ให้ไปต่อก็ไปไม่ไหว โอ้...เปรียบไปได้ไงวะ ไม่ได้เข้ากันเล้ยยยยยย
Create Date : 09 มีนาคม 2552 |
|
1 comments |
Last Update : 9 มีนาคม 2552 12:42:54 น. |
Counter : 1497 Pageviews. |
|
|