สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

พี่เพิ่งเคยได้ยินชื่อท่านค่ะ
ท่านอายุไม่มากนะคะ ท่านเป็นคนจีนใช่ไหมคะเนี่ย

โควิดยังไม่ไปจากเรานะคะ ไข้หวัดใหญ่ก็ยังอยู่
แถมไข้เลือดออกยังมีคนเป็นอยู่เยอะนะคะ แถมรุนแรงด้วยแหละค่ะ
เมื่อวานน้องป่านส่งไลน์มา มีเชื่่อไวรัส HMPV หนักกว่าโควิด
คือโควิด+ไข้หวัดใหญ่ ค่ะ
อากาศตอนนี้ก็ไม่ดี เมื่อคืนวานฝนตกลงมาอีก พี่นี่จะหายๆ
เมื่อวานไอขึ้นมาอีกค่ะ ต้องกินยาขยายหลอดลม ดีที่ไม่หอบค่ะ

คุณหอมกรน่าจะมาสายนะคะวันนี้ วันหยุดน่าจะไปใส่บาตร

คนจีนล่ะนะ จะว่าไปคนจีนที่อพยพมาไทยเยอะมาก จนกลายเป็นไทยไปแล้วเยอะจริงๆ ลองนับดูจากต้นตระกูลเราก็ได้ นับขึ้นไปสัก 4 รุ่น จะรู้เลยว่าคนในประเทศนี้ที่เป็นไทยแท้ๆ อยู่ในท้องถิ่นนี้น้อยมาก

ถึงจะจากไปแต่ผลงานที่ทิ้งไว้ยังคงอยู่ครับ

ศิลป์เสียงจริง..ตัวจริงตลอดกาลนานเทอญ

ข่าว แซ่ตั้ง
ยิ่งใหญ่..ในใจพี่อ้อด้วย เช่นกันค่ะ
จอบคุณที่เตือนความทรงจำ
ด้วยหนังสือเล่มนี้..

สว้สดีครับคุณก๋า

สวัสดีเจ้า
มีเพื่อนที่คล้าย ๆ แบบนี้เจ้า

รู้สึกเป็นศิลปะแนวที่เข้าไม่ถึงอย่างมากเลยคุณก๋า

สวัสดีค่ะน้องก๋า พี่กิ่งมาแล้วก็หายไปอีกรอบ เพราะดวงตาไม่ค่อยเหมือนเดิมแล้ว ตาข้างซ้ายที่เปลี่ยนเลยส์พอแผลหายดากลับเป็นเหมือนเยื่อบางๆเข้าไปในตาดำทำให้พี่กิ่งมองอะไรไม่ค่อยชัดเหมือนมีอะไรมาบังๆทำให้รู้สึกไม่ค่อยดีก็งดดูจอคอมฯไปอีกพักใหญ่เลยค่ะ
พี่กิ่งไปตรวจที่คลีนิกหมอตาที่ลำปางหมอบอกต้องลอกเอาเยื่อบางๆออกอีกครั้งค่ะ ตอนนี้ก็ทำใจอยู่ค่ะ
แวะมาอ่านบล็อกน้องก๋าแล้วก็จะบอกขอลาหยุดต่ออีกสักพักนะคะคงปีหน้าพี่กิ่งหายดีคงได้กลับมาเขียนบล็อกอีกเช่นเดิม

ขอบคุณที่ไปทักทายที่บล็อกนะคะ

ไว้พี่กิ่งค่อยกลับมาใหม่เมื่อดวงตาหายดีนะคะ

ขอให้น้องก๋าและครอบครัวมีความสุขส่งท้ายปีเก่าและต้อนรับปีใหม่นะคะ

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

"เพราะฉันต้องการ ที่ว่างของฉัน" ของจ่าง แซ่ตั้ง สมัยครู
เรียนเอกไทย ก็ได้เรียนงานของท่าน เวลาสอนนักเรียนในวิชาประวัติ
วรรณคดี ก็มีกล่าวถคงผลงานของท่านด้วย แต่งานที่ดังและแปลห
ใหม่สำหรับวงวรรณกรรม คือ "วรรณรูป" จ้ะ ที่เป็นงานริเริ่มสร้างสรรค์ที่เรียกว่า "วรรณรูป" คือ นำถ้อยคำมาเรียงร้อยเป็นเรื่อง
ในรูปแบบต่าง ๆ เช่น เป็นรูปคน รูปดอกไม้ ฯลฯ เรียกว่า วรรณรูป
สวยงาม จ้ะ
บล็อกเธอก็ทำให้รู้ประวัติท่าน น่าเสียดาย อายุสั้นไปหน่อย
จ้ะ มิเช่นนั้น คงได้อ่านผลงานท่านมากกว่านี้ จ้ะ

โหวดหมวด แนะนำหนังสือ

ผมไม่ค่อยได้อ่านผลงานของจ่าง แซ่ตั้งครับ ก็รู้จักจากบล็อกคุณก๋า
คุณก๋าเคยนำมาลงบล็อกหลายครั้ง
ศิลปะต้องสร้างสรรค์ ชีวิตคือสิ่งสร้างสรรค์ที่เข้าใจยากจริงๆ

วันนี้ ฟ้าครึ้มถึงบ่ายๆครับ ไปงานแต่งงาน และ ยกช่อฟ้าศาลาวัดข้างบ้าน
ทั้งสองงานไม่เจอแดดครับ แต่งานยกช่อฟ้าเสร็จสักพัก แดดมาเลยครับ มหัศจรรย์ไหมครับ

ถ้าฝนตกเดือนธ.ค.หลังจากนั้นจะหนาวมาก