| No. 905 สดชื่น (ตะพาบ) |
ถนนลาดลงสู่เขตแดน เมียนม่ามีหมอกลงหนา เราไม่ได้ผ่านไปนะครับเปิดภาพว่า จะพาไปสู่ความสดชื่นอีกครั้ง
|
| เราอาศัยอยู่ในกรุงเทพ ท่ามกลางอากาศร้อนตื่นขึ้นมาก็ มองท้องฟ้ามีเมฆหรือยัง มีแต่ไกลมากคงไม่ตกแต่ตอนเย็น |
| ซิขับรถกลับบ้านเจอฝนตกรถติด ซะงั้น... นับว่าโชคดีที่มีฝนตกอากาศจะได้เย็นลง |
| |
| ใจก็นึกถึงต่างจังหวัดน่าจะมีฝนตกมากกว่าในกรุงเทพ แต่ลูกสาวจองที่พักไว้ที่ เมืองกาญจนบุรีสองแห่งสองคืน |
| ไม่กลัวความร้อนเหรอ ไม่หรอกครับเราน่าจะโชคดีเจอฝนมั่ง |
| |
| วันแรกขับรถไปกันสามคน เอะไม่ใช่ขับไปคนเดียวนั่ง สองคน 555 |
| รวบรัดเลยไปจอดรถที่หน้าสถานีตำรวจ ปิล๊อคฝากรถกับตำรวจ ๆ ใจดีมากต้อนรับ รับจะดูแลรถเพราะที่นั่นมีคนมาจอดและแนะนำให้ |
เดินไปที่สำนักงานติดต่อของเหมืองแร่สมศักดิ์ได้ไม่ไกล
|
ลงไปที่พักในเหมืองแร่ ถนนลำบากขรุขระมากแต่เราก็ชอบ ดิบ ๆ
คนขับรถเหมืองแร่พาเราขึ้นรถโฟร์วิล ถนนดิ่งลงและลดเลี้ยวไปมานานเหมือนกัน
|
รถลุยผ่านลำธารแล้วไต่ขึ้นขึ้นเนินไปจอดที่หน้าบ้านพัก มาดามเกล็น หรือป้าเกล็น
ออกมาต้อนรับพาไปที่พัก |
| ตอนบ่ายวันนั้น เราดื่มด่ำกับอากาศเย็นสบายเรือนพักที่สร้างด้วยไม้ ติดกับลำห้วยที่ไหล เดินนั่งนอน ถ่ายภาพบริเวณเหมืองเก่า |
ได้พูดคุยฟังป้าเกล็นพูดด้วยสำเนียงแปร่งที่มีความภูมิใจที่ได้มาอยู่เมืองไทย มีสามีกิจการในอดีต เพลิน
|
| หยาดฝนตกใส่ใบไม้ ร่วงหล่นสู่ต้นหญ้าเป็นระยะ ๆ ใต้ต้นมะม่วงมี มะม่วงหล่นอยู่หลายใบ เล็งไว้แล้ว 555 พอฝนหยุดตกก็ |
ไปเก็บยืมมีดจากป้าเกล็นมาปอกกินอร่อย.... ทุ่มตรงก็ทานอาหารวันนั้นมี แขกมาพัก 2 ชุดสบาย ๆ
...
คืนแรกเรานอนฟังเสียงน้ำในลำห้วยไหลเพลิน รุ่งขึ้นคนขับรถของรีสอร์ทก็พาเรา |
นั่งรถโฟว์วิลลไต่เขากลับสู่ข้างบนเที่ยวหลายแห่งแล้วก็พาไปส่งที่สถานีตำรวจ... (จ่ายค่าที่พักอาหารแล้วนะครับ)
รถเราฝากตำรวจเขาไว้ 555
ทีนี้เราขับรถเราไปเที่ยวเองแล้วก็ไปสู่รีสอร์ทอีกแห่ง |
แถวสะพานมอญ ไม่ใช่สะพานมอญแถวฝั่งธนบุรีนะเออ เข้าพักที่ปลูกเรือนพักลดหลั่นลงไป เดินลงไปนิดหน่อยใกล้สะพานมอญ
|
...
 |
เย็นกับคืนนั้นเราขับรถเที่ยวในตลาด กินอาหารแบบบ้าน ๆ ที่ร้านค้าเป็นร้านค่อนข้างใหญอาหารอร่อยเพราะได้กิน |
แกงเห็ดเผาะ
|
..
..
ต้มยำปลา คัง รสแซ๊บหลาย
ร้านที่เราไป กว้างนั่งสบาย ๆ
|
แล้วกลับไปนอนแบบสบาย ๆ ตื่นเช้าออกมานอกห้อง สดชื่นจริง ๆ
 |
...
....
...
 |
เช้ามาแต่งตัวแล้วกางร่มเดินไปสู่สะพานมอญที่สร้างด้วยไม้ด้วยแรงศรัทธาจากผู้คนในเมืองกาญ คนต่างถิ่นและได้กำลังกายที่ |
แข็งแรงของทหารร่วมคิดร่วมแรงเสริมสร้างให้แข็งแรงกว่าเดิม
 |
เพียงแรกที่ก้าวสู่สะพานไม้เลยหลังคาไปนิดเดียว สายฝนก็โปรยมานิด ๆ หยาดฝนตกใส่มือที่กำลังเล็งกล้องไปจับภาพท้องน้ำ
อ้าว ไง เป็นภาพสาว ๆ แหะ ๆ เอาใจหนุ่ม ๆ ที่เข้ามาดูนะครับ
...
|
| อันกว้างใหญ่ เย็นสบายสดชื่นที่สุด แต่ต้องรีบกางร่มให้ กล้องถ่ายภาพไว้ก่อน 555 |
| |
 |
...
..
...
...
เดินบนสะพานไปฝั่งโน้น ก็แผ่นดินไทย ร้านขายของฝากเยอะมาก ซื้อชาทรีอินวันของ เมียนม่าซองเขียว 30 ซอง 90 บาท ซื้อแล้วนึกถึงครั้งไป ร่างกุ้งต้นตอผลิตราคา 130 บาทแบบนี้
อีกปีไปซื้อที อ.แม่สายเชียงรายราคา 110 บาทสรุปแล้ว คนเมียนม่าก็ฟันคนไทย คนไทยที่แม่สายก็ฟันคนไทยด้วยกัน แต่เมืองกาญใจดี ราคายุติธรรม 555 กลับมาทานอาหารเช้าที่โรงแรมแล้ว ดูรอบ ๆ บริเวณที่พัก
..
...
 |
เรามาแหล่งท่องเที่ยวนี้ช้าไปนิด น่าจะเดินทางไปเที่ยวหลายปีแล้วจริงแล้วไม่ไกลจากกรุงเทพเท่าใด
|
| เมืองกาญจนบุรีอาจจะเป็นเมืองร้อนที่คนกลัว |
แต่ก็เป็นเมืองแห่งสายน้ำ หยาดฝน ป่าไม้ ภูเขาไม่สูงอาหารอร่อย จะกลับไปเยือนอีกแน่นอน..
|
 |
เดินทางท่องเที่ยวในฤดูฝน หรือปลายฝนต้นหนาวมีความสดชื่นจากแมกไม้ สายน้ำ ลองเดินทางดูนะครับ
|
| L |
| st. 1,711,469 |
| = |
| ขอบคุณเพื่อนที่แวะเข้ามาเยือน กรุณาทิ้งร่องรอยไว้นิดผมจะได้กลับไปเยือนได้ถูกครับ |
| |
| Diarist |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
บรรยากาศในบล็อกพี่
เหมือนบรรยากาศในเชียงใหม่เช้านี้
ฝนตกมาตลอดทั้งวันและทั้งคืนเลยครับ
ได้เที่ยว ได้กินอาหารอร่อย
ได้อยู่กับเพื่อนดีดี
ผมว่าสิ่งต่างๆเหล่านี้เป็นความสุขของชีวิตเลยครับ