ขอเลือกอย่างที่ใจต้องการ
เมื่อวานนี้ ใช้เวลาเกือบจะทั้งคืนกับสามี เฮ้ย......อย่าเพิ่งคิดไปไกล นั่งคุยกันเรื่องมีลูก หรือว่าจะไม่มีลูก กว่าจะสรุปได้ ก็เล่นเอาเหงื่อตก เพราะเราต้องยกเหตุผลมามากมายเพื่อที่จะอธิบายว่าทำไมเราไม่อยากจะมี มันเป็นการพูดในสิ่งที่เราคิด ไม่ได้ใช้เหตุผลว่ามันจะผิดหรือว่าถูกอ่ะนะ สามีถามว่าทำไมเราถึงไม่อยากจะมีลูก บอกได้มั๊ย ผมรักคุณ ผมอยากจะมีลูกกับคุณ ทำไมคุณถึงไม่อยากมี
เราเลยตอบไปว่า
1 เราอายุมากแล้วนะ มีตอนนี้กว่าลูกจะยี่สิบ เราสองคนก็อายุปาไป56-57แล้วนะ คุณคิดว่า เรานังจะคุยกับลูกรู้เรื่องเหรอ ลูกมันจะอายนะ ที่เราแก่ แล้วเดินไปส่งลูกที่โรงเรียนอ่ะ มันคงจะกลัวเพื่อนล้อว่าลุงกะป้ามาส่ง แค่คิดก็สยองงงงแล้ววววววววว
2 งานของคุณมันย้ายตลอดเวลา จะให้ฉันย้ายลูกไปเรียนที่โน่นที ที่นั่นที ไม่ไหวหรอกนะ และฉันก็ไม่สามารถ เลี้ยงลูกคนเดียว ปล่อยให้ลูกดูรูปเธอ พอเธอกลับมาบ้านลูกจะงง ว่าไอ้นี่ครายวะเนี่ย
3 ฉันสงสารลูก กลัวลูกจะงงๆ นี่ลูกเมียเก่า นี่ลูกเมียใหม่ โอ๊ย แค่คิดก็ปวดหัว
4 ฉันไม่อยากจะให้ลูกมาแข่งขันกับคนอื่น มาแย่งที่เรียน มาแย่งกันกิน มาอยู่บนโลกที่มีแต่การแข่งขันและดิ้นรน
5 ฉันไม่แน่ใจตัวเองว่า ถ้าฉันมีลูกเป็นของตัวเอง แล้วฉันยังจะรักลูกเธอได้เหมือนในทุกวันนี้หรือเปล่า ฉันกลัวว่าฉันจะแบ่งแยกว่า นี่ลูกเธอ นี่ลูกฉัน ลูกฉันต้องได้นี่ ลูกเธอไม่ต้อง แค่คิดก็เกลียดตัวเองแล้ว ไม่แน่ใจฉันไม่อยากเป็นคนเลว
6 ฉันไม่อยากให้เราสองคนทำงานหนักไปจนแก่ตาย มีลูกคนเดียว ก็พอแล้ว เลี้ยงเค้าให้ดี เวลาแก่ตัวไป เราสองคนก็ดูแลกันและกัน ไม่ต้องคิดว่า ลูกเค้าจะมาเลี้ยงเรามั๊ย เราจะแก่อย่างมีความสุข ไม่ใช่ต้องมานั่งเลี้ยงลูกจนอายุหกสิบ
คือสรุปว่า ฉันไม่พร้อมที่จะมีอ่ะ ทั้งหมดก็คือคำตอบที่บอกสามีไป แต่สามีก็ยังแถๆ เอาเหตุผลข้างๆคูมาหักล้าง ซึ่งเราว่ามันไม่ใช่อ่ะ ก็นะ สเปริม์เป็นของฌธอ แต่มดลูกเป็นของฉัน ฉันไม่ให้พื่นที่ ก็อย่าหวังซะให้ยากกกกกกกกกก
ไม่ใช่ว่า ไม่คิดให้ถ้วนถี่นะ แต่เรื่องของอายุมันเป็นขอบเขตที่ทำให้เราต้องคิดมาก ถ้าตอนนี้เราอายุสามสิบ อยากจะบอกว่าไม่กลัวเลยที่จะมี ใครๆบอกเราว่า สี่สิบยังมีได้ แต่นั่น ไม่ใช่เรา เราอยากให้ลูกเติบโตมาเป็นเด็กที่มีคุณภาพ และเราสามารถดูแลเค้าได้ดี ไม่ต้องมานั่งห่วงว่าเราจะอยู่จนเลี้ยงลูกโตรึเปล่า อันนี้นานาจิตตังนะ แต่เป็นความคิดส่วนตัว มันก็เท่านั้นเอง ไม่ใช่ว่าไม่คิดนะว่า ตอนแก่ใครจะพาเราไปหาหมอ เวลาที่ไม่สบาย
คิดมากนะ แต่สิ่งที่เราตัดสินใจในวันนี้ เราอาจจะตัดสินใจผิดพลาดก็ได้ใครจะไปรู้ แต่ตัดสินใจไปแล้ว เราก็คงต้องยอมรับผลของมันในวันข้างหน้า
Create Date : 23 มีนาคม 2553 |
|
26 comments |
Last Update : 23 มีนาคม 2553 9:12:09 น. |
Counter : 379 Pageviews. |
|
|
|
คิดเหมือนกันเลย
ลูกติดแฟนอายุ 18 ตอนนี้หนีเรียนไปติดผู้ชาย
ทั้งที่ไม่เคยบังคับใจรัย
อยากเรียนรัยก็เรียน สนับสนุนทุกอย่าง ก็เป้นแบบนี้
มานั่งนึก ถ้ามีเอง กว่ามันจะโต ต้องเสียเงินอีกเท่าไหร่ และจะได้ดั่งใจเรามั้ย
แล้วถ้าเราหมดแรงตายไปซะก่อนจะทำงัย
บางทีก้คิดว่า พวกลูกดารานี่สบายเนอะ หากินได้ตั้งแต่ทารกยันแก่