น้ำใจ ของใครบางคนที่ทำให้เรารู้สึกประทับใจ
จะเริ่มต้นยังไงดีละเนี่ย คือว่า ปรกติโดยส่วนตัวเนี่ยจะเป็นคนที่ขี้เกรงใจคนเป็นอย่างมาก ถึงจะเป็นคนที่ดูแรงๆ ปากแมวได้ใจ แต่ยังไงๆก็เป็นคนที่ขี้เกรงใจคน เกริ่น......มาตั้งนาน ขอเข้าเรื่องเลยละกันนะ แบบว่า.... คุยหลังไมค์กะน้องออย(Jrom)เมื่อหลายวันก่อน
น้องออยถามว่า ป้ายังกินโกโก้อยู่มั๊ย??? เอาโกโก้มั๊ยเดี๋ยวออยส่งไปให้ ไอ้เราก็เกรงใจ ที่สำคัญยังมีอยู่ที่บ้านอยู่อีกหลายกระปุก
แต่น้องออยก็ยังบอกว่าจะส่งมาให้ขอให้เอาที่อยู่มา ที่จริงก็ลังเลนะ แต่ว่า.... อ่ะนะ เห็นความตั้งใจ(ดี)เลยไม่กล้าขัด เออ รึว่าเราขี้งกละเนี่ย เริ่มไม่แน่ใจ อิอิอิ
ที่จริงคุยกะออยผ่านบล็อคมานานมากแล้ว ออยเป็นคนเกือบจะแรกๆที่เรารู้จักและรู้สึกถูกใจ เพราะรู้สึกว่าเป็นคนประเภทเดียวกัน คือใจตรงกะปาก คิดอะไรพูดไปอย่างนั้น
มีอะไรก็คุยกันตลอด ตอนที่บอกสามีว่าน้องที่บล็อคที่เราเล่นอยู่ทุกๆวันจะส่งของมาให้ สามีบอกว่า ไม่เชื่อร้อกกกก เป็นไปไม่ได้ คุณรู้จักคนจากอินเตอร์เน็ตเองนะ ขนาดผมเห็นคุณส่งของไปให้เพื่อนคุณที่เมืองนอก ไม่ว่าจะโปสการ์ด รึว่าอะไร ไม่เคยเห็นว่าจะมีคนส่งอะไรกลับมาให้คุณเลย
สามีพูดแบบนี้ บอกตรงๆจี๊ดดดดขึ้นมาที่หัวใจอย่างแรง คือว่า เห็นว่าเราเป็นคนเถื่อนๆนะ แต่ว่าเราชอบเป้นชีวิตจิตใจที่จะส่งโปสการ์ด รึไม่ก็ของไปให้เพื่อนๆ อยุ่เสมอ ไม่ว่าจะต่างประเทศ รึว่าที่ไหน ทุกครั้งที่เราเดินทางไปต่างประเทศ เราจะส่งโปสการ์ดไปให้แม่และเพื่อนๆอยู่เสมอ แต่เรา กลับไม่เคยได้รับ น้อยใจ แต่ไม่เคยพูด ฮ่าฮ่า
วันนี้ลงไปเอาของที่ออฟฟิศข้างล่าง แอบยิ้มที่มุมปากนิดๆ เพราะกะว่าจะเอามาอวดสามี คอยดูนะ จะเอาให้หน้าหงายเงิบไปเร้ยยยยยยย พอเราหิ้วกล่องขึ้นมา สามีถามว่า "คุณหิ้วอะไรมาน่ะ" "ของที่น้องที่บล็อคเค้าส่งมาให้" สามีเริ่มทำหน้างงๆ
พอเราเริ่มแกะกล่อง นั่นแระ เค้าก็เริ่มเขยิบเข้ามาใก้ลๆ และเข้าก็เอามือมาจับหัวแล้วพูดว่า "คุณโชคดีนะ คุณมีเพื่อนดีนะ ผมดีใจด้วย"
ไม่รู้นะ วันนี้เราเพิ่งเริ่มจะเข้าใจแล้วว่า ความรู้สึกของการที่ได้รับ เป็นผู้รับมันเป็นยังไง ขอบคุณออยมากนะ พี่ซึ้งใจจริงๆ มันไม่ใช่เรื่องของสิ่งของที่ออยส่งมาให้ แต่มันเป็นเรื่องของความมีน้ำใจที่ออยมีให้กับพี่ มันเป็นเรื่องของความละเอียดอ่อนนะ
ขอบคุณนะออย..... ที่ไปยืนคอยให้เค้าทอดแคปหมู เพราะอยากให้พี่ได้กินของสดๆใหม่ ขอบคุณ....ที่ทนร้อนไปยืนคอยทั้งๆที่อากาศมันร้อน ขอบคุณ.....ที่เสียสละเวลานอน ไปส่งของให้พี่ และขอบคุณ...ที่ไปส่งของให้พี่ ทั้งๆที่พี่เป็นใครก็ไม่รู้ ขอบคุณมากมาย และสิ่งที่สำคัญที่สุด ขอบคุณ.... ที่ทำให้พี่รู้จักกับคำว่าการได้รับ เพราะพี่ไม่เคยได้รับและรู้จักกับคำๆนี้ ขอบคุณจากใจ......ขอบคุณมากๆนะออย
ปล เอ่อ ตกลงว่าที่ส่งของมาเนี่ยนะ อยากจะให้ลดน้ำหนัก รึว่าอยากจะให้อ้วนต่อไป เพราะพี่เริ่มไม่แน่ใจ ฮ่าฮ่า
Create Date : 28 มีนาคม 2553 |
|
18 comments |
Last Update : 28 มีนาคม 2553 18:08:30 น. |
Counter : 393 Pageviews. |
|
|
|
เลยคิดว่าส่งไปให้พี่เอ๋ดีกว่า..พี่เอ๋จะได้อวบอึ๋มบะละฮึ่ม อิอิ
ป่าวหรอกจ้า..ล้อเล่นๆ คนมีน้ำใจดันคิดไปว่าเค้าวางยาซะงั้น
เหอๆๆ.. ว่าแต่คุณซะมีพี่เอ๋ทานอาหารแบบนี้เป็นป่ะคะเนี่ย?
ถ้าทานเป็นก็แบ่งๆแกบ้างนะคะ.. พี่เอ๋อย่ากินคนเดียวล่ะเพราะ
เดี๋ยวอ้วนคนเดียวนะจ๊ะ หุหุหุ
ปลื้มใจ ตื้นตันใจไปด้วยเลยนะคะเนี่ย.. แอบซึ้งใจตั้งแต่เห็นอิแม่เอ
ส่งหมูฝอยไปให้พี่กาญแล้วล่ะคะ.. สังคมอินเตอร์เน็ตไม่ได้น่ากลัว
ไม่ได้หลอกลวง.. ยังมีมิตรแท้ที่หาได้ในนี้อยู่เหมือนกันค่า
เรื่องเด็กๆอ่ะ ตอนที่ปิ๊กรุจักกับพ่อเค้า เป็นช่วงที่เด็กเค้ากำลังจะขึ้นป.6 กับ ป.3 ครั้งแรกที่เจอกัน.. ปิ๊กเองยังไม่คิดว่าจะได้คบกับพ่อเค้าในฐานะแฟน ปิ๊กก็ชิงเรียกตัวเองว่าพี่ปิ๊กซะก่อน แต่เด็กๆเค้าไม่ได้แอนตี้อะไรเลยนะคะ จนปิ๊กมาอยู่ที่บ้านนี้ โมเม้นต์(ลูกคนโต)เค้ายังสละที่นอนให้ปิ๊ก โดยการย้ายไปอยู่กับป้า(พี่สาวแฟนที่บ้านติดกัน) ทีแรกปิ๊กยังรุสึกกลัวว่าเค้าจะคิดว่าเรามาแย่งความรักจากพ่อเค้ารึเปล่า แต่เด็กเค้ากลับไม่คิดไรค่ะ เค้ายอมรับได้เพราะเค้าพอจะรู้ว่าแม่เค้าก่อเรื่องอะไรไว้
ส่วนน้องมายด์แรกๆเค้ายังเอาไปคุยที่โรงเรียนด้วยมั๊ง เพราะเคยไปส่งน้องมายด์ไปทำรายงานบ้านเพื่อนครั้งแรก พอหันหลังจะกลับ ได้ยินเพื่อนเค้าถามว่า "มายด์..นี่เหรอพี่ปิ๊กที่พูดถึง ขาวโบ๊ะเลย" จริงๆปิ๊กไม่ได้ขาวหรอกค่ะ ผิวเหลืองมากกว่า แต่เพื่อนหนูมายด์ผิวคล้ำไง เลยพูดงั้น แต่ที่แน่ๆทำให้ปิ๊กรู้ว่า มายด์เค้าคงเล่าให้เพื่อนเค้าฟ้งอ่ะค่ะ
อ้อ!มีหลายๆครั้งที่ปิ๊กไปรับเค้าที่ร.ร.กลับบ้านก่อนเวลา(จริงๆเค้านั่งรถตู้ร.ร.) ครูเค้าจะเรียกเราว่าคุณแม่อย่างนั้น คุณแม่อย่างนี้ ไอ้เราก็เขินๆ แต่น้องมายด์ไม่ได้อยู่ตรงนั้นด้วย ทำให้ปิ๊กรุสึกอยากให้เด็กเค้าเรียกเราว่าแม่ แต่ก็ไม่รุจะเริ่มยังไงอ่ะค่ะ
มีอยู่ครั้งนึง ไปรับสมุดพก ก็ไปกับพ่อเค้านี่แหละแต่พ่อเค้าเอารถไปจอด ปิ๊กเลยเดินจูงมือน้องมายด์ไปเอาสมุดพก ครูเค้าก็ให้ผู้ปกครองเซ็นต์แล้วถามว่าเป็นอะไรกับนักเรียนคะ ตอนนั้นปิ๊กอึ้งไปชั่วขณะ "คิดในใจว่าจะตอบว่าไงดีหว่า? จะบอกว่าเป็นน้า เป็นอา หรือว่าเป็นญาติข้างไหนดีฟระ" แต่น้องมายด์เค้าพูดว่า "เป็นแม่เลี้ยงค่ะ" ตอนนั้นปิ๊กโล่งเลยพี่เอ๋ แบบว่าเค้าไม่ได้ตอบประชด ไม่ได้ใช้น้ำเสียงไม่ดีอ่ะนะ เป็นน้ำเสียงที่บอกด้วยความรู้สึกว่าเราเป็นแม่เลี้ยง ก็ดีใจนะคะ อิอิ เพราะอย่างน้อยที่ปิ๊กเคยสงสัยว่าเด็กเค้ามองเราว่าเราเป็นใคร ปิ๊กก็ได้รู้ว่า..เด็กเค้ารู้สึกว่าปิ๊กอยู่ในฐานะแม่เลี้ยง โดยที่ไม่ได้อายใครๆ อิอิ
เล่ามาซะยืดยาวเลย เหอๆๆ ส่วนเรื่องลูกพี่เอ๋น่ะ แม่เค้ายังมาเกี่ยวข้องอยู่ใช่ป่ะ เค้าถึงคิดว่าเป็นเพื่อนกับพ่อเค้าอ่ะค่ะ?