ประสบการณ์ชีวิตเยอะ ธรรมารมณ์ก็เยอะ

 ถาม   

-  นั่งสมาธิแล้วมีภาพเจ้ากรรมนายเวรลอยมาให้เห็นครับ

 > เวลาผมนั่งสมาธิ พอภาวนาไปซักพัก เริ่มตัดภาวนาไปแล้วทีนี้ก็จะเกิดอาการขนลุกเย็นทั้งตัว  แล้วหลังจากนั้นก็จะมีภาพ คน สัตว์ แมลง ที่เราเคยทำร้ายเคยทำให้เค้าตาย หรือเจ็บลอยมาให้เห็น คือ แปลกใจว่า บางเรื่องเป็นเรื่องที่นานมากบางเรื่องเป็นเรื่องสมัยเด็กๆอยู่ด้วยซ้ำ ซึ่งบางทีนึกถึงยังนึกไม่ออกเลย เพราะนานมาก แต่พอมานั่งสมาธิ ก็ลอยมาให้เห็นเฉยเลย.


  การใช้ชีวิตของคนเราต่างกัน  ประสบการณ์ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ไปรวมที่ใจ ความชอบใจ ไม่ชอบใจ เฉยๆ อ่อน แรง เข้มแล้วแต่คน ใจที่คิด กิจที่ทำ คำที่พูด ก็สุมๆทับถมกันอยู่ในจิตใจเป็นอนุสัย  (นอนเนื่อง) ยามเราใช้ชีวิตปกติเหมือนไม่มีอะไร  (อารมณ์ใหม่บังอารมณ์เก่าซ้อนๆๆ)  แต่พอวันหนึ่งเราต้องการใช้จิตที่สุขุมขึ้นมา  ตอนนี้แหละประสบการณ์เก่า ๆ ที่สั่งสมไว้ก็พรั่งพรูมากวนใจ   เมื่อไม่มีวิธีปฏิบัติก็ติดตันอยู่กับธรรมารมณ์นั้น นึกแล้วก็เสียใจ  หากมีสัมมาปฏิบัติ คือ กำหนดธรรมารมณ์นั้นไม่จมแช่อยู่กับมัน ก็ผ่านไปได้. 

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=samathijit&month=17-06-2024&group=100&gblog=14


 เทียบพุทธพจน์ฝ่ายตรงข้าม  ตัดมาหน่อย

      "อนึ่ง  เธอย่อมไม่มีความขัดใจเพราะทุกขเวทนานั้น  เมื่อไม่มีความขัดใจเพราะทุกขเวทนานั้น  ปฏิฆานุสัยเพราะทุกขเวทนานั้น  ย่อมไม่นอนเนื่อง  เธอถูกทุกขเวทนากระทบ  ก็ไม่หันเข้าระเริงกับกามสุข  เพราะอะไร ?   เพราะอริยสาวกผู้เรียนรู้แล้ว  ย่อมรู้ทางออกจากทุกขเวทนา นอกจากกามสุขไปอีก  เมื่อเธอไม่ระเริงกับกามสุข  ราคานุสัยเพราะสุขเวทนานั้นก็ไม่นอนเนื่อง  เธอย่อมรู้เท่าทันความเกิดขึ้น  ความสูญสลาย  ข้อดี  ข้อเสีย  และทางออกของเวทนาเหล่านั้นตามที่มันเป็น เมื่อเธอรู้ ... ตามที่มันเป็น  อวิชชานุสัยเพราะอทุกขมสุขเวทนา  ก็ไม่นอนเนื่อง

      "ถ้าเสวยสุขเวทนา  เธอก็เสวยอย่างไม่ถูกมัดตัว   ถ้าเสวยทุกขเวทนา  เธอก็เสวยอย่างไม่ถูกมัดตัว   ถ้าเสวยอทุกขมสุขเวทนา  เธอก็เสวยอย่างไม่ถูกมัดตัว  ภิกษุทั้งหลาย  นี้เรียกว่า  อริยสาวก ผู้ได้เรียนรู้  ผู้ปราศจากชาติ  ชรา  มรณะ  โสกะ  ปริเทวะ  ทุกข์  โทมนัส  และอุปายาส  เราเรียกว่า  ผู้ปราศจากทุกข์"

      "ภิกษุทั้งหลาย  นี้แลเป็นความพิเศษ  เป็นความแปลก  เป็นข้อแตกต่าง ระหว่างอริยสาวกผู้ได้เรียนรู้  กับ  ปุถุชนผู้มิได้เรียนรู้"  (สํ.สฬ.18/369-372/257-260) 


 การปฏิบัติธรรม, ปฏิบัติกรรมฐาน, นั่งสมาธิ, เจริญสมาธิ, เจริญจิตตภาวนา โยคีต้องกล้ายอมรับความจริงยอมรับข้อบกพร่องของตัวแล้วก็พัฒนาจิตใหม่  การปฏิบัติจึงจะได้ผล สุดท้ายได้แค่ไหนก็แค่นั้น


 

Create Date : 24 เมษายน 2564 Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2568 16:04:29 น. Counter : 802 Pageviews.		0 comments
Share Tweet

	: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - เหตุใดเราจึงมีชีวิตอยู่ : กะว่าก๋า (6 ก.ค. 2568 05:16:58 น.)		ร่างกาย นาฬิกาสีชมพู (5 ก.ค. 2568 14:08:12 น.)
	ตั้งจิตมั่น เป็นกลาง เป็นธรรม ชนะที่ควร ปลูกธรรมะ พลังขันธ์ ปัญญา Dh (5 ก.ค. 2568 18:58:11 น.)		: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ความสุขโดยสังเกต : กะว่าก๋า (2 ก.ค. 2568 04:34:43 น.)