ถาม
> สวัสดีค่ะ รู้ตัวว่าเป็นคนที่
คิดฟุ้งซ่านมาก คิดได้ตลอดเวลา
โดยเฉพาะ
ตอนนั่งสมาธิ ความคิดนึงยังไม่ทันจบ มีความคิดอื่นแทรกเข้ามาเรื่อยๆ
เช่น ตอนนั่งสมาธิ คิดเรื่องงาน สักพักเห็นเป็นภาพคนอื่นเข้ามา สักพักเรื่องผีเข้ามา และมันทำให้เรากลัว กลัวยังไม่ทันจบ ภาพอาหารแทรกเข้ามาต่อ
ตอนนี้กำหนดได้แต่
รู้หนอ เห็นหนอๆ แต่บางครั้งความกลัวมันมีมากกว่า ก็จิตมันเลิกกลัวไม่ได้ จิตยังไม่แข็งแรงพอ ความรู้สึกมันกลัวไปตามภาพ
พอกำหนดว่าเห็นหนอกลัวหนอ ก็ยังกลัวอยู่
แบบนี้มีวิธีทางปฏิบัติแบบไหนบ้างคะ สำหรับคนที่
ฟุ้งซ่านมาก
เป็นคนที่คิดฟุ้งซ่านมากค่ะ ตอนนั่งสมาธิ แก้ไขอย่างไรดีคะ - Pantip สังเกตมีสภาวะใดบ้างที่คงที่เด่อยู่ทั้งคืนทั้งวัน ไม่มี ไม่มีเลย มันเปลี่ยนอยู่ทุกลมหายใจ วิบเรื่องนี้ วิบเรื่องนั้น ดังเล่ามา
อ้าวแล้วจะให้ทำยังไง ? ก็กำหนดตามที่มันเป็นสิ
มันฟุ้งซ่านปุ๊บ ก็ฟุ้งซ่านหนอๆๆๆๆ ปักจิตตรงใต้ราวนมข้างซ้ายตรงหัวใจ ฟุ้งซ่านหนอๆๆๆๆ กำหนดแล้วปล่อย อย่าจมแช่อยู่กับมัน ดึงความคิดไปกำหนดพอง-ยุบไปใหม่
อ้าวแล้วมันกลัวล่ะ จะให้ทำยังไง ? ก็กำหนดตามที่มันเป็นสิ กลัวหนอๆๆๆๆ กำหนดแล้วปล่อย อย่าจมแช่กับมันแล้วกำหนดพอง-ยุบไปใหม่ ฯลฯ
เป็นยังไง รู้สึกยังไง กำหนดยังงั้น ไม่เลี่ยงหนีความจริง เห็นนั่นนี่ ก็เห็นหนอๆๆๆ ได้ยินเสียงอะไร ก็เสียงหนอๆๆๆ
อารมณ์หลักคือพอง-ยุบ ลมเข้า-ออก อารมณ์รองคือสิ่งที่กระทบความรู้สึกแต่ละขณะๆ อารมณ์รองกำหนดรู้ตามนั้นแล้วปล่อย ไปจับอารมณ์หลักว่าไปใหม่ หลักกว้างๆ ก็เพียงนี้
อ้อ กำหนดทุกๆขณะที่เห็น ที่ได้ยิน ได้กลิ่น ที่ฟุ้งซ่าน ไม่ใช่กำหนดครั้งสองครั้ง ไม่กำหนดแล้ว พอไม่ใช่ กำหนดแล้วปล่อย ดึงสติไปกำหนดพอง-ยุบไปใหม่ อย่าจมแช่อยู่กับอารมณ์นั้นๆ
- ผู้ใช้หลักปฏิบัติแนวนี้ แก้ไม่ยาก คนใช้พุทโธ+ลมหายใจเข้า-ออก แก้ยาก เพราะอะไรๆก็พุทโธๆๆอย่างเดียว ไม่กำหนดอารมณ์อื่นที่กระทบ
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [