ตัวอย่าง

นั่งสมาธินั่ง
ดูลม แล้วมามองกระจกแบบใช้ตาเพ่ง. กระจกมันบิดไปบิดมา บางทีก็ได้ยินเสียงคนพูด

ถึงเรืองที่ผมคิด แต่มองไม่เห็นคน ตอนนี้เพี้ยนครับ อาการแบบนี้เขาเรียกจิตหลอกรึเปล่า ตอนนี้ลำบากมาก หนวกหูเสียงด่ามาเป็นอาทิตย์แล้วครับ ได้ยินเสียงความคิดของตัวเองอีก หนวกหูมาก พอจะมีวิธีแก้ใหมครับ.

ดูลมหายใจเข้า-ออก ไม่บอกว่าบริกรรมแบบใด ให้ดูว่าสภาวธรรมใดเกิด ก็อย่างที่บอกแล้ว คำบริกรรมจะใช้ พุทโธ ธัมโม สังโฆ นับตัวเลข จะใช้หนอ พองหนอ ยุบหนอ หรือเพ่งดูลมเข้าออกเฉยๆ ไม่ใช่สาระสำคัญ ที่สำคัญคือเมื่อจิตนิ่งๆแล้วสภาวะปรากฏ เอาล่ะไปไม่เป็น ไม่รู้จะเอาไงดี ก็อย่างนั้นแหละ
ตัวอย่างอีก
นี่ลมหาย ไม่รู้จะต่อยังไง ไปไม่เป็นนั่งสมาธิแล้วลมหายใจชอบหาย
เวลานั่งสมาธิแล้ว ผ่านไปซัก 10-15 นาที
พอจิตเริ่มสงบ ลมหายใจมันจะเบาลงไปเรื่อยๆจนหายไปเอง ตอนแรกก็ตกใจแต่พอรู้ว่ามันไม่เป็นอะไร ก็ปล่อยให้มันเป็นไป ปัณหาก็คือ
พอไม่มีลมหายใจให้จับแล้ว เราต้องไปจับอะไรต่อครับ??? บ่อยครั้งที่ผมนั่งเคว้งอยู่อย่างนั้นไม่รู้เอาไงต่อดี
ปล.แต่สัมผัสทาง
กายยังมีอยู่นะครับ
หูก็ได้ยินเสียงเป็นปกติ แต่มันไม่รู้สึกถึง
ลมหายใจ ขนาดพยายาม
สูดลมหายใจเข้าออกแรงๆ ยังไม่รู้สึกเลยครับ
https://pantip.com/topic/41094455สองตัวอย่างนั่นเป็นนักปฏิบัติ

ส่วนนักพูดนักคิดเอา อยากมีอยากเป็นอยากอะไรก็พูดเอาคิดเอา