เรื่องเขามีอยู่ว่า
- สวดมนต์ เจอจิตมาร ->สวัสดีค่ะ ขอรบกวนสอบถาม คือปกติเราเป็น
คนเข้าวัด ทำบุญ สวดมนต์ไหว้พระปกตินะคะ ตั้งแต่เด็ก จิตก็ฟุ้งบ้างสงบบ้างธรรมดา แต่พื้นฐานเป็นคนคิดมาก คิดไปไกล บางทีคิดมั่วจนตัวเองงง ทีนี้ โดยปกติแล้ว จิตเรามันก็ดีบ้างชั่วบ้าง แวบไปมา แต่ก่อนเวลา
จิตมันคิดชั่วก็ปัดๆทิ้ง นานๆมันมาที ก็ไม่เดือดร้อนอะไร
ทีนี้เรามา
สวดแบบทำกรรมฐานค่ะ สวดแบบตั้ง
สัจจะอธิษฐาน แล้วก็เกิด
ศรัทธาท่วมท้น เหมือนคนพบแนวทาง รู้สึกเกิดความแน่ใจ เราสวดเช้าเย็น ว่างก็ฟังธรรม นึกได้ก็สวดในหัว ทีนี้ไม่นาน เรารู้สึกว่า
จิตมันเบาขึ้น
สวดได้นิ่งขึ้น ปัญหาก็ตามมา คือพอรู้สึกว่าตัวเอง
เริ่มทำดีแล้วเนี่ย
จิตอกุศลมันมากวนบ่อย แล้วมัน
มาแบบชั่วช้ามากกว่าแต่ก่อน มัน
เกิดกับครูบาที่เราเคารพมากๆด้วย กับ
ท่านอื่นไม่เป็นนะคะ ตอนแรก
ตกใจมากๆ ทำตัวไม่ถูก ก็ปัดๆออก แต่มันก็มาอีกเรื่อยๆ จนเราคิดว่าหรือเราหมกมุ่นอะไรมากไปไหม เราก็เริ่มกลัวแล้วก็ถอยๆออกมา หาเรื่องอื่นมาใส่หัว ไม่กล้ามองรูปท่าน ไม่กล้านึกถึงท่านมากเท่าไร ใจมันกังวล
คือ
เราอ่านกระทู้เก่าๆเยอะมาก ได้คำตอบว่าคนเป็นกันเยอะ เราเลยพยายามวางเฉย รู้ให้ทัน ฝึกรู้เฉยๆ ชั่วก็รู้ ดีก็รู้ ทีนี้มันเริ่มสับสนค่ะ มันงงตัวเองว่า ไอ้ที่เราบอกตัวเองว่าเรารู้เฉยๆเนี่ย เราได้ไปเผลอปรุงมันต่อหรือเปล่า เพราะจิตนึงมันรู้ค่ะ ว่ารู้นะ ความคิดนี้เกิดขึ้น แต่เหมือนมีจิตอีกบางส่วนที่เราไม่รู้ ความรู้สึกบอกว่ามันมีอยู่ และมันกังวล เหมือนจิตมันแยกตัวออกเป็นสองส่วน
แล้วเวลาที่เราอ่านประสบการณ์เรื่องนี้ของท่านอื่นๆ เรารู้สึกว่าจิตมันวนกลับไปคิดเรื่องที่เกิดกับตัวเองบ่อย แล้วเราก็สับสนว่าจริงๆแล้วมันแวบไปเองหรือตกลงเราใส่เจตนาลงไป เราตามจิตไม่ค่อยทันค่ะ
บางท่านบอกว่าให้ขอขมาทุกครั้งที่เผลอคิด บางท่านก็บอกยิ่งทำยิ่งคิด คือเราต้องทำแบบไหนคะ ใจตอนนี้มันรู้ค่ะว่ากังวล ความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิม แต่อีกใจก็บอกตัวเองว่า นี่ไม่ใช่เรา เวลามันเกิดก็บอกว่า คิดอีกแล้ว โอเค ช่างมัน แต่ความละอายใจมันไม่หายไปไหนค่ะ รับรู้อยู่ตลอด
สวดมนต์ เจอจิตมาร - Pantip ชวนมองแง่นี้ คือว่า กุศลจิต กับ อกุศลจิต เขาแย่งพื้นที่หัวใจกัน ยิ่งเราสวดมนต์ทำบุญทำทานทำกรรมฐานด้วย อกุศลจิตเขาก็กลัว 0 เสียอำนาจครอบครองพื้นที่ จึงต้องแสดงพลังให้ใหญ่ขึ้นคือเป็นพญามาร อย่างว่านั่นแหละ โบราณจึงว่า มารบ่มีบารมีบ่เกิด มีอุปสรรคแล้วเราฝ่าอุปสรรคไปได้ ใจเรา (กุศลจิต) จะใหญ่จะเติบขึ้น
วิธีปราบมารหัวใจ คือ กำหนดรู้ตามที่มันเป็น ตามที่รู้สึก เป็นยังไง รู้สึกยังไง กำหนดยังงั้น ตรงๆ อย่าเลี่ยงหนีความจริง
อีกตัวอย่างหนึ่ง
->
คำถาม ไม่ได้ตั้งใจจะลบหลู่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ แต่จิตมันแว๊บขึ้นมา จะทำอย่างไร จะให้คำหยาบคำด่า หรืออะไรที่คิดอกุศลหายไปค่ะ พยายามนึกคิดในสิ่งที่ดี .. สวดมนต์ก็แล้วยังไม่หลุดไปรบกวน แนะนำด้วยค่ะ กำหนดตามที่คิด ตามที่รู้สึก (ว่าในใจ) มันด่า ก็ด่าหนอๆๆๆๆ ยังไงก็ยังงั้นตรงๆ อย่าเลี่ยงหลบสัจจธรรม
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [