จะกี่ร้อยกี่ล้านตัวอย่างรากฐานจากแหล่งเดียวคือชีวิตจิตใจนี่เอง (หากมองตรงมุมธรรมะระดับสูงสุด ก็ว่าตัวเองไม่รู้จักตัวเอง ถ้าเรารู้จักตัวเอง พุทธธรรมเรียกบุคคลเช่นนั้นว่าอริยบุคคล)
- ตัวอย่างหนึ่ง
- เสียงจากการนั่งสมาธิ
->เรา
นั่งสมาธินานพอสมควร อาการความรู้สึก ตอนเเรก
เหมือนมีอะไรมาไต่ ตามตัวยิบๆยับๆ เราก็ปล่อยเฉย ไม่คิดอะไร ต่อมา
ได้ยินเสียงคนพูดดังในหู เเต่ฟังไม่รู้เรื่อง เหมือนอยู่ในที่คนเยอะๆ เเต่ฟังไม่ออก ก็ไม่ได้คิดอะไร นั่งนานต่อไป ก็
มีเเสงสีเหลืองส้ม คล้ายเเสงหลอดไฟ สว่างวาปสาดเข้ามาเต็ม สองตา เเต่ในที่เรานั่งเป็นที่มืดสนิท เรา
ตกใจสดุ้งออกมาจากสมาธิ เพราะเเสงที่สาดเข้ามาที่เห็นในตา เรา
ขนลุก น้ำตาไหล ตื้นตัน และคิดกับตัวเองว่ามันเกิดอะไรขึ้นเเละ
หลังจากนั้น ก็เห็น อะไรก็ไม่รู้เเว็บๆ หางตาตลอด จนเรา
ไม่นั่งสมาธิอีกเลยhttps://pantip.com/topic/41482598 ไม่มีอะไร คือจิตมันเริ่มๆจะมีสมาธิ แต่ผู้ปฏิบัติไม่รู้เลยพาให้คิดวุ่นไป เนื่องจากไม่กำหนดสภาวะเหล่านั้นตามที่มันเป็น หากกำหนดตามที่มันเป็นแล้วจิตก็คลายความยึดติดแล้วก้าวหน้าไปอีก
- ทำความเข้าใจหัวข้อวิปัสสนูกิเลส กับ หัวข้อญาณ ๑๖
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=samathijit&month=04-2021&date=06&group=1&gblog=14โสฬสญาณ
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=samathijit&month=06-04-2021&group=1&gblog=13ตรงเหมือนมีตัวอะไรๆเดินไต่ตามเนื้อตามตัวตามหน้า-ตา คันตามเนื้อตามตัว ฟังหลวงคูณเล่าซ้ำอีกที แค่ ๒ นาทีพอ
https://www.facebook.com/watch/?v=558616937682595หลวงพ่อคูณคือท่านผู้ปฏิบัติจริง ไม่อิงนิยาย
ไม่ขายฝัน
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [