
ปัญหามีว่า

- ถามท่านผู้รู้ เกี่ยวกับ
สภาวะที่เกิดจากการนั่ง
สมาธิด้วยค่ะ
->ตัวหนูเองเพิ่งเริ่มหัดนั่ง
สมาธิแบบจริงๆจังๆได้ไม่นานมานี้ โดยการ
กำหนดดูลมหายใจเข้าออก คือเวลานั่ง
กำหนดดูลมหายใจไปแล้วสักพัก ก็จะรู้สึกเหมือน
มีมวลแม่เหล็กกลมๆจับอยู่ที่บริเวณสันจมูกและบริเวณข้างๆจมูกโดยรอบ พอเรานั่งดู
เวทนานั้นไปเรื่อยๆ ก็เกิดความ
รู้สึกเหมือนว่าตัวหาย ได้แต่
นั่งดูความว่างเปล่าไปเรื่อยๆจนพอถอนตัวจากสมาธิ แล้วค่อยๆลืมตาขึ้น
ตัวก็ยังไร้ความรู้สึกและขยับตัวเองไม่ได้ เหมือนเป็น
อัมพาตได้แต่ลืมตาและกระพริบตาเท่านั้น
(ตอนนั้นตกใจมาก คิดว่านั่งทับเส้นหรือเปล่า) ต้องรอ
สัก1-2 นาที ถึงจะขยับตัวได้ พอลุกขึ้นยืนก็ไม่มีแม้แต่ความรู้สึกปวดขา หรือปวดตามร่างกายเลยค่ะ เพราะโดยปกติหนูจะ
นั่งสมาธิในท่าเดียวได้ไม่ค่อยนาน ประมาณ
15-20 นาที ก็จะรู้สึกปวดเมื่อยและขยับตัวหรือออกจากสมาธิไปเลย
และพอหลังจากวันนั้นมา เวลาจะนั่งสมาธิพอกำหนดดู
ลมหายใจปุ๊บ ไม่ถึง 5-10 นาที ก็จะ
เกิดสภาวะไร้ความรู้สึกขึ้นมาทุกครั้งเลยค่ะ
(แต่ก็ถือว่าเป็นผลดีที่ทำให้เรานั่งได้นานๆเป็นชั่วโมง โดยที่เราไม่รู้สึกเจ็บหรือปวดเลย)และอีกหนึ่ง
สภาวะคือถ้า
ตั้งใจนั่งสมาธิมากๆ พอนั่งไปสักพัก
ร่างกายจะสั่นแรงมาก ความรู้สึกเหมือนขับรถด้วยความเร็วสูงมากๆ ประมาณว่าคล้ายๆ ตอนขึ้นเครื่องบินแล้วเครื่องบินกำลังจะเทคออฟค่ะ คือมันพุ่งไปข้างหน้าอย่างเร็วแรงมาก
หนูเลยอยากทราบว่า สิ่งที่เกิดขึ้นใน
สภาวะแบบนี้คืออะไร ถูกต้องหรือไม่ และหนูต้องนั่งดูสภาวะแบบนี้ไปเรื่อยๆ
แล้วปล่อยว่างอุเบกขาใช่หรือไม่ และสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ถึงขั้นไหนในการทำสมาธิแล้วคะ และจะมีอันตรายหรือผลที่จะตามมาไหมคะ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่ะ
ขอสอบถามท่านผู้รู้ เกี่ยวกับสภาวะที่เกิดจากการนั่งสมาธิด้วยค่ะ - Pantip
ชาวพุทธควรทำความเข้าใจความหมายคำศัพท์ สภาวะ สภาวธรรม ให้ชัด
- สภาพ, สภาวะ, สภาวธรรม ความหมายเดียวกัน หมายถึง ความเป็นเอง,สิ่งที่เป็นเอง, สิ่งที่เป็นเองตามธรรมดาของเหตุปัจจัย
เมื่อ
สภาวธรรมนั่นนี่โน่นเกิด โยคีพึงกำหนดรู้ตามเป็นจริง คือ ตามที่มันเป็นของมัน กำหนดรู้ตามนั้นสัก ๓-๔ ครั้งแล้วปล่อย รู้แล้วปล่อย ไม่แช่ไม่จมอยู่กับสภาวะนั่นนี่โน่น ดึงจิตมารู้ลม เข้า-ออก. หรือพอง กับ ยุบ ไปใหม่ แล้วแต่กรรมฐานที่ใช้
เดินจงกรม คือ เดินกำหนดอารมณ์ควบกับนั่งด้วย อย่าเอาแต่นั่งกำหนดอารมณ์อย่างเดียว เพราะจะทำให้สมาธิเกินอินทรีย์ตัวอื่น
ไม่ผิดแต่สมาธิแรงเกินความเพียร (วิริยะ) จึงว่า เดินจงกรม (ปรับอินทรีย) ร่วมด้วย ซ้ายขวาๆๆๆๆๆ เดินเร็วนิดหนึ่ง ซ้ายขวาๆๆๆๆ เดินมากกว่านั่งหน่อย

ผู้ปฏิบัติร้อยละ ๙๖-๙๗ % เริ่มต้นการปฏิบัติไม่ครบ เช่น ผู้ใช้พุทโธ ผู้ที่ดูลมหายใจเข้า-ออกเฉยๆ แล้วดูเวทนาแล้วให้วางอุเบกขา แก้ปัญหาไม่ตก แก้ปัญหายาก