หลวงตาสนทนากับพระสงฆ์ที่มีสภาวธรรม ว่าซั่น
https://www.facebook.com/watch/live?ref=watch_permalink&v=1240725776570521
ฟังเขาเล่าเป็นตุเป็นตะแล้วเทียบตัวอย่าง
-> เพิ่งปฏิบัติมาได้ไม่นานเท่าไรค่ะ แต่ว่าในบางครั้งที่นั่งสมาธิอยู่ๆ
ก็จะมี
เสียงพูดขึ้นมาสอนบ้าง หรือ
พูดประโยคบางประโยคซึ่งมั่นใจว่า ไม่ได้คิดไปเองแน่นอน (เพราะดิฉันไม่น่าจะคิดคำ พูดแบบนั้นได้แน่ๆ) และก็ไม่ได้เป็นการได้ยินจากข้างนอกนะคะ มันไม่ได้เป็นการกระทบ หรือรับรู้จากภายนอก แต่เป็นการ
ได้ยินจากข้างในค่ะ (ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรดี) หรือในบางครั้งที่ดิฉันนอนหลับอยู่ และตื่นขึ้นมา ก็เคยได้ยิน
จิตมันร้องเพลงขึ้นมาเองได้ ซึ่งอาการไม่ได้เหมือนเราร้องเพลงในใจนะคะ คือ แบบว่า เราไม่ได้คิดนะ แต่จิตมันร้องออกมาเองได้ ซึ่งเป็นเพลงที่เราไม่รู้จัก ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย (เป็นเพลงธรรมะ) รบกวนผู้รู้อธิบายด้วยคะ ดิฉันพยายามอธิบายเพื่อให้เข้าใจที่สุดแต่ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี ขอบคุณค่ะ
ไม่มีทางออกทางอื่น นอกจากการกำหนดรู้ ตามที่เห็น ตามที่ได้ยิน ตามที่ได้กลิ่น ตามที่คิด เป็นยังไง กำหนดยังงั้น รู้สึกยังไง กำหนดยังงั้น ได้ยินเสียง เสียงหนอๆๆๆ ร้องเพลงหนอๆๆๆ ฯลฯ กำหนดรู้ตามที่มันเป็น ๓-๔ ครั้ง ปล่อยอย่าจมแช่อยู่กับอารมณ์นั้น กำหนดแล้วปล่อยแล้วดึงความรู้สึกไปกำหนดลมหายใจเข้า-ออกไปใหม่, ว่า พอง-ยุบไปใหม่ มีอารมณ์อื่นแทรกเข้ามาวางพอง-ยุบ, ลมเข้า ลมออก ไปกำหนดรู้อารมณ์ที่แทรกเข้ามา ๓-๔ ครั้งแล้วปล่อย ไม่จมแช่อยู่ความรู้สึกนั้น ไปกำหนดพอง-ยุบ, ลมเข้า ลมออกไปใหม่
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [