ท่านเปรียบจิต (วิญญาณ) เหมือนนักมายากล
- คำถามมีว่า
-> ผู้รู้ช่วยบอกหน่อยค่ะ เป็นอันตรายหรือปฏิบัติผิดทางไหมค่ะ เพราะฝึกทำเองโดยไม่มีครูบาอาจารย์สอนค่ะ หนู
ฝึกดูจิตมาประมาณ 2 เดือนแล้วค่ะ
แรกๆก็เห็นจิตฟุ้งซ่านมาก ช่วงหลังๆจิตเริ่มสงบ ไม่ไหลออกไปตามอารมณ์ข้างนอก แต่เริ่ม
เห็นจิต เฉยๆบ้าง สุขบ้าง บางครั้งรู้สึกหดหู่เป็นทุกข์เบื่อโลกมากๆเลยค่ะ
มันเป็นของมันเองควบคุมอารมณ์นี้ไม่ได้ ได้แต่ตามดูเฉยๆรู้สึกว่ามันไม่ใช่ของเราเหมือนเราไม่มีตัวตนเลยค่ะ บางครั้งก็
นอนดูจิตไปเรื่อยๆแล้วเหมือนว่าตัวเองจะเคลิ้มๆไป แต่ยังมีสติรู้สึกตัวค่ะ
อยู่ดีๆจิตก็พูดว่า ลองหยุดหายใจตายดูหน่อยสิ แล้วหนูก็หยุดหายใจตามไปด้วยบังคับร่างกายไม่ได้เลยค่ะ ตอนนั้นขยับร่างกายไม่ได้ด้วยค่ะ รู้สึก
เริ่มกลัวก็เลยพยายามฝืนจนหายใจได้ ตอนนั้นรู้สึกอึดอัด และรีบสูดลมหายใจเข้าปอดค่ะ ถ้าปล่อยไปนานกว่านี้คิดว่าตัวเองต้องตายจริงแน่ๆเลยค่ะ เกิดจากอะไรค่ะ หนูทำผิดทางไหมค่ะ ถ้าเกิดเป็นอีกจะทำอย่างไรดีค่ะ
ทุกตัวอย่างใน blog นี้ มีแต่ผู้ปฏิบัติถูก (บางตัวอย่างคนสอนเขาทำผิดๆ) แต่ขาดการกำหนดรู้ตามที่มันเป็นอย่างเดียว
มันเป็นยังไง รู้สึกยังไง ก็กำหนดรู้ยังงั้นทุกครั้งทุกขณะแค่นี้
เป็นยังงั้น กำหนดยังงั้นแล้วเรา
ไม่ต้องร้องหาวิธีละกิเลสอย่างนักพูดเขาพูดกันมันละอยู่ในตัวการปฏิบัติถูก (สัมมาปฏิปทา) นั่นเองแล้ว
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [