พอจะมีเรื่องเล่าในวัยเยาว์ ก็เลยมาร่วมกิจกรรมซักหน่อย
ขนมหวานในดวงใจ จะบอกว่าเป็นขนมหวานแห่งความหลังของเราก็ได้
เพราะตอนที่เราเป็นเด็กชั้นประถม อย่าถามเลยว่ากี่ปีผ่านไปแล้ว รู้แค่นานมากก็แล้วกันเนาะ
จำได้ว่าแม่กับน้าสาวขายขนมจีนและลอดช่องน้ำกะทิ แน่นอนเราเป็นเด็กเสิร์ฟ
สิ่งที่เราจำได้ดีก็คือ ทุก ๆ วันจะต้องโม่แป้งสดสำหรับเตรียมทำขนม
ใช้โม่หิน หยอดแป้ง หยอดน้ำ แล้วหมุนไปช้า ๆ แป้งก็จะไหลออกมา
ทำลอดช่องก็จะต้องหั่นใบเตยเป็นชิ้นเล็ก ๆ โม่ลงไปด้วย ก็จะได้แป้งสีเขียว ๆ หอม ๆ
แต่พอขึ้นชั้นมัธยม พวกเราก็ย้ายไปบ้านที่พ่อสร้างใหม่ สิ่งของหลายสิ่งหลายอย่างก็ไม่ได้ตามมาด้วย
นึกแล้วเสียดายไม่ว่าจะเป็นโม่หิน เตารีดแบบใส่ถ่าน ฯลฯ ไม่รู้ว่าหายไปไหนหมด
กลับมาที่ขนมกันต่อค่ะ ขนมหวานที่ร้านจะมีขายประจำก็คือ "ลอดช่องไทย"
หลังจากที่โม่แป้งแล้ว ก็มาถึงขั้นตอนการกวนแป้งด้วยเตาถ่านจนได้ที่
แล้วเทลงในพิมพ์ กดลงในภาชนะที่มีน้ำเย็น แล้วตักขึ้นโดยแช่น้ำแข็งก้อนใหญ่ ๆ
ที่เรียกว่าน้ำแข็งกั๊ก ในหนึ่งกั๊กจะมี 4 ก้อนที่เรียกว่ามือค่ะ
เวลาทานแม้จะไม่ใส่น้ำแข็งเกล็ดก็เย็นชื่นใจเชียวล่ะ
จากนั้นก็ทำน้ำกะทิ บ้านเราใช้มะพร้าวจากต้นมาคั้นกะทิสด ๆ มะพร้าวขูดด้วยกระต่าย
เหมือนในหนังเรื่องแม่เบี้ยประมาณนั้นเลยค่ะ แล้วก็ใช้น้ำตาลอย่างดี ลอยดอกมะลิหอม ๆ ที่บ้านเราปลูกเอง
ขนมของร้านเราเป็นที่ติดอกติดใจและมีลูกค้าประจำมาอุดหนุนกันทุกวัน
บางวันลอดช่องน้ำกะทิของเราก็จะมีออฟชั่นเสริม พวกข้าวเหนียวดำ เผือกต้ม หรือแตงไทย
เราจำได้ว่าลูกค้าประจำที่ต้องประเดิมขนมจีนและลอดช่องทุกเช้าก็คือพี่สาวโรงถ่าน
เนื่องจากเวลาผ่านไปเนินนานหลายสิบปี เราก็เลยจำชื่อพี่สาวคนนั้นไม่ได้แล้ว
ถ้ายังมีชีวิตอยู่ป่านนี้พี่สาวคนนั้นก็คงจะกลายเป็นคุณยายไปแล้ว
ลูกค้าส่วนใหญ่ที่อุดหนุนขนมจีนแล้ว มักจะปิดท้ายด้วยลอดช่องกันทุกคน
แต่มีเรื่องตลกที่พวกเรานึกถึงครั้งใดก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้
มีอยู่ครั้งหนึ่งพวกเราเด็ก ๆ นึกสนุกกวนลอดช่องโดยใส่สีผสมอาหาร
(ไม่ใช่ลอดช่องที่ทำขายนะคะ)
ก็ออกมาสีเขียวสวยดีแต่ไม่หอม พอใส่น้ำกะทิไปสักครู่ ไม่รู้เกิดการทำปฏิกิริยากันอย่างไร
ลอดช่องในถ้วยจากสีเขียวกลายเป็นสีฟ้าเข้มต่อหน้าต่อตาเลยค่ะ
ลอดช่องน้ำกะทิ เป็นขนมหวานในดวงใจและในความทรงจำของเราอีกหนึ่งอย่าง
นอกจากอร่อยแล้ว ราคาก็ไม่แพง ใส่น้ำแข็งทานแล้วชื่นใจคลายร้อนเหมาะกับอากาศร้อน ๆ เมืองไทยที่สุดค่ะ
อยากเชิญชวนคนไทยหันมากินขนมไทยกันนะคะเพื่อให้ขนมไทยอยู่คู่กับคนไทยไปอีกนาน ๆ
เขียนบล็อกวันนี้แล้ว คิดว่าถ้ามีเวลาเราอาจจะไปกวนลอดช่อง ระลึกถึงความหลังน่าจะดี ^__^
ปล.ขอบคุณเจ้าของภาพน้ำแข็ง กระต่ายขูดมะพร้าว และโม่หินด้วยค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1758 คน [
Award #19/2566
Award #18/2565
Award #17/2564
Award #16/2563
Award #15/2562
Award #14/2561
Award #13/2560
Award #12/2559
Award #11/2558
Award #10/2557
Award #9/2556
Award #8/2555
แค่ฟังก็นึกสนุกแล้ว ขูดมะพร้าว โม่แป้ง ทำลอดช่อง
ขนมไทย ๆ อร่อย ๆ เดี๋ยวนี้หายากนะคะ
อย่างลอดช่องที่ขึ้นชื่อว่าอร่อย ไม่อยากเอ่ยชื่อ แหะ ๆ
ทานแล้วก็หวานแสบไส้ แป้งก็เละไม่เป็นตัวเลย หรือเราไปเจอของปลอมก็ไม่รู้ แฮ่ ๆ