แกนหลักของเรื่องถูกถ่ายทอดผ่านเรื่องราวของ "เหม" บุตรชายแห่งพระยาบริรักษ์กับคุณหญิงชม
เด็กหนุ่มที่งดงามทั้งรูปร่างหน้าตา กิริยา วาจา สนใจใฝ่รู้ในภาษาวิลาศและได้แอบไปเรียนกับครูแหม่มบ่อย ๆ
เมื่อผู้เป็นพ่อทราบเข้าก็ไม่พอใจเหมจึงถูกส่งไปเรียนกับพระครูโพที่วัด
ซึ่งที่นั่นทำให้เหมได้เรียนรู้วิชาดาบอาทมาฏติดตัวมาอีกหนึ่งแขนง
แต่ชะตาชีวิตของเหมต้องพลิกผัน ตกทุกข์ได้ยากกลายเป็นตะพุ่นช้าง
เพราะพระยาบริรักษ์ถูกใส่ร้ายว่าฆ่าพวกวิลาศ
หลังจากที่กลายเป็นตะพุ่นช้าง เหมก็ได้เรียนรู้ศาสตร์แห่งคชสารจนได้เป็นหมอควาญช้าง หรือ "เสดียง"
ซึ่งโชคชะตาก็ทำให้เขาได้กลับมาพบกับ "ลำดวน" บุตรีคนเล็กแห่งขุนนาฏยโกศล นางเอกละครรำแห่งอัมพวา
สาวน้อยที่รู้จักสนิทสนมกับเขามาแต่ในวัยเด็ก จึงบังเกิดเป็นความรัก แต่ก็ต้องพบกับอุปสรรคนานับประการ
ทั้งจากหมื่นวิชิตหนุ่มเจ้าเล่ห์ผู้หมายปองในตัวลำดวน และด้วยฐานะที่แตกต่างของทั้งคู่
เหมจึงพยายามทำทุกอย่างเพื่อไต่เต้าจากตะพุ่นช้างเป็นนายทหารผู้กล้าจนได้เป็นถึง "หลวงสุรบดินทร์"
เพื่อพิสูจน์ว่าตนคู่ควรกับหญิงอันเป็นที่รัก ทั้งยังใช้ความรู้ความสามารถ
รับราชการสนองพระเดชพระคุณแผ่นดินตามคำสอนสุดท้ายของผู้เป็นพ่อ
ข้าเป็นข้าบดินทร์ พ่อข้าเป็นพระยาถือน้ำพระพัทสัจจา พ่อข้าสอนว่า "ถึงเจ้าจะเกิดเป็นเศษเสี้ยวธุลีของแผ่นดินเจ้าจงรู้ว่า แผ่นดินให้อะไรกับเจ้า และตัวเจ้าเองมีความหมายต่อแผ่นดินเพียงใด จงทำตัวเป็นเศษธุลีดินที่มีค่าของผืนแผ่นดิน เป็นข้าแห่งบดินทร์ อันร้อยรวมศรัทธา ความกล้าหาญ ความรัก ความภักดี ไว้ในดวงใจเดียวกัน"
รั้งแรกดูแล้วชอบใจในเนื้อหา
ชอบคำพูดด้วยค่ะ ผู้ชายสมัยก่อนเรียกตัวเองว่า ดิฉัน
ผูหญิงก็พูดเพราะ นักแสดงทุกคนพูดชัดถ้อยชัดคำ
น่าฟังดี
อ่านเรื่องย่อแล้วยิ่งต้องติดตามค่ะ
แต่อย่างพี่โอว่าแหละว่าละครจะทำออกมาดีรึเปล่า
ต้องรอชมค่ะ