วรรณกรรมหายาก
----------------หาดูดจากเว็ปมา ขอบคุณคนต้นฉบับครับ ความจริงอยากพูดเรื่อง"สรรพลี้หวน" แต่เป็นคำผวนทั้งเรื่องไม่สามรถนำลงได้ครับ ลองเสิชเอาเองครับ ระเด่นลันได ก็น่าสนใจมากครับ โอมาร์ คัยยัม เป็นกวีทีออกนอกกรอบของศาสนา ที่เชื่อพระเจ้าจนหัวชนฝาในยุคนั้น น่าสนใจมั่กๆ
อ่านๆ แล้ว นึกถึงเรื่องละเด่นลันไดขึ้นมาทันทีเลยค่ะ พี่
มาจะกล่าวบทไป
ระเด่นลันไดนาถา
พี่น่าจะเอามาลงมั่ง รออ่าน
เรื่องนี้เคยอ่านแล้ว อ่านแล้วขำดี
ขำนางประแดะหูกลวงดวงสมร
ยังมีวรรณคดีไทยอีกเรื่องค่ะ เรื่องเอ๋งติ๋งห้าว
แต่งในสมัยรัชกาลที่ห้า เคยอ่าน ฮามากๆ
พระเอกชื่อเอ๋งติ๋งห้าว น้องชายชื่อ อ้าวติ๋งโฮ่ง
ฮากว่าระเด่นลันไดอีก
แต่ก่อนห้องสมุดมธ มีไม่กี่เล่ม เป็นหนังสือเก่า
แต่ถ้าพี่อ่าน รับประกันความฮา
ไม่น่าเชื่อว่า ไม่เคยมีการพิมพ์เพิ่มจากสมัยก่อน
----------------ลองอ่านดู " เอ๋งติ๋งห้าว"
เที่ยวแสวงเสาะหาเอามาอ่าน
เป็นกวีโบราณนานนับเนิ่น
"เอ๋งติ๋งห้าว"เรื่องตลกยกเทียบเชิญ
อ่านเพลินเพลินเล่นเล่นเน้นชิมลอง
บทไหว้ครู
----------------------------
"ประนมหัตถ์จัดวางกลางขมอง
จะไหว้ครูผู้คร่ำตามทำนอง
ที่เที่ยวท่องทุกถิ่นจนกินเกลือ
ข้าจะไหว้ครูคำนับสัปเหร่อ
ที่เป็นเกลอกับผียอดดีเหลือ
อีกทั้งคุณครูคนที่ปล้นเรือ
ล้วนชาติเชื้อชายชัดกัดกะลา
ข้าจะไหว้ทรงฤทธิ์ท่านกิดปิ้น
ทั้งเทียนเหลียงเทียนสินสิ้นทั้งห้า
อีกคุณโปคุณถั่วทั่วโลกา
ทั้งคุณกุ้งคุณปลาน้ำเต้าปู
ข้าจะไหว้ไม้สามอันเชิงชั้นคล่อง
ครูไพ่ตองผ่องจีนและกินคู่
ครูไม้ดำไม้แดงที่แรงครู
ครูกัญชาตาดูล้วนดีจริง"
...................โดย ตลกโวหาร
...........เอ๋งติ๋งห้าว เป็นกลอนสำนวนตลก คล้าย ๆ ระเด่นลันได
อุณรุธร้อยเรื่อง พิมพ์ครั้งแรก เมื่อ พ.ศ.๒๔๓๕ พิมพ์ครั้งล่าสุด
เมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๑ ที่นำมาเสนอเพราะอยากให้อ่านกันเล่น ๆ
จาก : กวีศรีภูเก็จ - 24/06/2002 22:22
เปิดหน้านี้ตัวเก็ง "เอ๋งติ๋งห้าว"
เป็นเรื่องราวตลกตั้งครั้งก่อนเก่า
คำไหว้ครูคืนนี้นี่ย่อมเยาว์
จะเวียนเฝ้าเติมต่อไม้ท้อทิ้ง
......"อีกทั้งครูฉกชิงวิ่งราวปล้น
ไม่ย่อย่นการลักแต่สักสิ่ง
ครูโกหกพกลมหลอกเป็นลิง
ครูกลอกกลิ้งอยู่ทั้งตัวไม่กลัวใคร
ยังอีกเหล่าเจ้าประคุณครูโปอัฐ
ครูโปบิดคิดงัดเอาเงินได้
ครูขี้ข้าแย่งยื้อครูมือไว
ครูย่องเบาพาดบันไดขึ้นหลังคา
ครูสูบฝิ่นกินจนต้องถุนฉำเฉ็ง
ครูคนเก่งตามสี่กั๊กครูสักขา
ครูที่ถุนใบกระท่อมหม่อมกัญชา
ล้วนเปรมปราปราชญ์เปรื่องที่เรื่องดี"
นั่งต่อติดคิดกลอนย้อนย้ายแยก
ใครเห็นแปลกแลกเปลี่ยนเขียนมานี่
เอ๋งติ๋งห้าวเข้าขั้นวรรณคดี
จะช่วยชี้พิมพ์ลอกบอกผ่านมา
จาก : กวีศรีภูเก็จ - 25/06/2002 22:12
คุณราม ครับ
อ่านกาพย์ ๓๖ แล้ว ได้เสียงได้รสดีครับ แต่บางทีรู้สึก
อ่านแล้วเหนื่อนหน่อย เพราะหลายวรรค กว่าจะจบบท
บางทีอาจหาคำเสียงสั้นใส่บ้าง วรรคจะได้สั้นลง
เรื่อง เอ๋งติ๋วห้าว คุณ GTW และคุณราม ลิขิต คงเคยอ่านบ้างแล้ว สนุกดีนะครับ แต่เข้าใจว่าบางท่านอาจยังไม่เคยเห็น ขออนุญาตคัดมาให้อ่านพอเป็นกระสาย ... (ทำกระทู้คุณรามเลอะเทอะอีกแล้ว แหะๆ)
เอ๋งติ๋งห้าว เป็นหนังสือคำกลอนแนวตลก เรื่องยาวมาก จัดกันว่าฝีมือเยี่ยม เนื้อเรื่องสนุกสนาน แต่งโดย นายเสม เป็นพี่เลี้ยงกรมหมื่นกวีพจน์สุปรีชา (กวีฝีพระโอษฐ์เยี่ยม พระองค์หนึ่ง) ไม่ปรากฏประวัติมากกว่านี้ พิมพ์ครั้งแรก ร.ศ.111
พระเอกคือ เอ๋งติ๋วห้าว มีพระอนุชาคือ อ๊าวติ๋งโฮ่ง (จริงๆ นะ)
เริ่มเรื่อง ...
แต่ปางหลังยังมีกรุงกษัตริย์
ครองสมบัติเมืองลำบากอดอยากเหลือ
ทั้งไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินต้องกินเกลือ
มาเอื้อเฟื้ออยู่แต่ก้างที่อย่างดี
นามเจ้าเมืองเรืองเดชพิเศษสม
ชื่ออุดมโคตร์โรจเรื่องศรี
เธอมีอิทธิ์ฤทธาดังพาชี
ครองบุรีโอ่โถงเหมือนโรงนา
อันกรุงไกรใหญ่ลิบยี่สิบศอก
กำแพงคอกป้อมคูดูสง่า
แต่ล้วนแล้วเรียวหนามงามในตา
ทวารารอยไฟขี้ไต้ดำ ฯ
กลอนสนุกครับ อ่านแล้วนึกถึงระเด่นลันได
คัดมาให้อ่านเล่นอีกตอนหนึ่ง
มเหษีมีนามนางก้ามกุ้ง
จำรัสรุ่งรูปร่างเท่าช้างสาร
ท้ามถนอมกล่อมเกลี้ยงจนเหนียงยาน
ความรำคาญมิได้มีเท่าขี้มือ
เธอมีบุตรสุดรักดังฟักเขียว
ไม่แห้งเหี่ยวอ้วนจ้ำดูดำปื้อ
พระทรงศักดิ์รักยิ่งกว่ากิ้งกือ
เธอตั้งชื่อตามวงศ์ของทรงธรรม์
พระเชษฐานั้นคล้ายกับอ้ายจ๋อ
ให้ชื่อพ่อเอ๋งติ๋วห้าวนรังสรรค์
อนุชาก็ละม้ายชื่อคล้ายกัน
พระทรงธรรม์ตั้งนามตามบุรี
ให้ชื่ออ๊าวติ๋งโฮ่งผู้ทรงศักดิ์
ประไพพักตร์เหมือนดินหม้อดำมิดหมี
พระทรงศักดิ์รักกว่าน้ำปลาดี
ทั้งสองศรีแสนสุขทุกประการฯ
บทอัศจรรย์ช่างพันลึก ลองอ่านนะครับ :
อัศจรรย์ลั่นก้องในห้องถาน
กระดงกระดานหักพังดังโผงผาง
เขียดคางคกกู่ก้องร่ำร้องคราง
ฝูงอึ่งอ่างขี่กบไล่ขบงู
เหล่าปลาช่อนว่ายเซาะเราะหาถ้ำ
ทะลึ่งโลดโดดดำทวนน้ำอู้
พอปะโพรงหัวเสือกเกลือกเข้ารู
เที่ยวแถกถูแทะดินตอดกินไคล
ฟ้าก็ร้องก้องสนั่นลั่นเวหา
เมขลาหน้าถลนก้นเป็นไฝ
ถกขาก๊วยล่อแก้วอยู่แววไว
อสูรใหญ่หัวล้านถือขวานตาม ฯ
ผมไม่ได้มีต้นฉบับทั้งหมดหรอกนะครับ อ่านจากบทวิจารณ์อีกทอดหนึ่ง ใน สวนหนังสือ (เข้าใจว่าเป็นเล่มแรก)
"เอ๋งติ๋งห่าว - นิยายกลอนสมัยคุณปู่" โดย คุณอาจิณ จันทรัมพร
จากคุณ : thaipoet - [ 11 พ.ค. 46 20:42:50 A:203.113.67.71 X: ]
คุณ thaipoet
ขอบคุณมากนะครับที่ขยายความเอิ๋งติ๋งฮ้าว
อ่านด้วยความกระหาย แม้จะไม่เต็มอิ่ม
เล่มจริงผมอ่านได้ประมาณครึ่งเล่ม แล้วก็คืนห้องสมุด แล้วก็ไม่เจออีกเลย เหมือนฟ้าแกล้ง คนยืมแล้วไม่คืน
อยากอยากอยากได้มาก
ทำไมนะเรื่องดีๆแบบนี้ถึงหายไปเลย
ผมด้อมๆมองๆมาหลายปีแล้วตามแผงหนังสือจตุจักรก็ไม่เจอ
ไม่อยากเชื่อเลย
ผมชอบมากกว่าอนิรุทธ์ร้อยเรื่องหรือระเด่นลันไดเสียอีก
(ความเห็นส่วนตัว ^__^..X
ใครเห็นที่ไหนกรุณาแจ้งด้วยนะครับ
จะขอบคุณอย่างสูง
จากคุณ : GTW (GTW) - [ 11 พ.ค. 46 21:15:50 ]
------------------หาได้เพี่ยงแค่นี้ครับ---------------------------------------
| Create Date : 04 มกราคม 2554 |
| Last Update : 4 มกราคม 2554 20:34:23 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 3125 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 35 คน [
