โบราณกล่าวไว้ว่าให้ปลูกมะยมบริเวณหน้าบ้าน เพื่อให้คนนิยมชมชอบ
บ้านเราก็มีมะยมอยู่หน้าบ้านเหมือนกันค่ะ
ตอนแรกน้องสาวเอามาก็อยู่ในกระถางต้นเล็ก ๆ ค่ะ วางพิงไว้ริมรั้วหน้าบ้านด้านใน
วันเวลาผ่านไปคนยกมาก็ไม่เคยสนใจ เธอก็โตวันโตคืน จนกระถางแตกรากหยั่งลงดินไปเรียบร้อย
ตอนนี้ต้นสูงเอาการ และแตกกิ่งก้านสาขา แต่จำเป็นต้องตัดออกหลายกิ่ง
เพราะบางกิ่งเธอไปพิงรั้วบ้าน เกรงว่ารั้วจะพังซะก่อนจะได้กินลูกมะยม
ตอนนี้เข้าสู่ฤดูฝนอย่างเป็นทางการแล้ว เป็นช่วงมะยมออกลูกพอดีแต่ไม่รู้จะเหลือให้กินแค่ไหน
เพราะฝนตกลมแรง แต่ละวันทั้งก้าน ทั้งใบ ทั้งลูก พากันร่วงพรูลงสู่พื้นดิน
นอกจากจะไม่ได้กินแล้ว ยังเป็นภาระให้อิชั้นที่นิ้วเจ็บต้องมากวาดพื้นอีก ฮึ่ม...
มะยม (ชื่อวิทยาศาสตร์: Phyllanthus acidus) เป็นไม้ยืนต้น ขนาดเล็กถึงขนาดกลาง สูงประมาณ 3 10 เมตร
แตกกิ่งที่ปลายยอด กิ่งก้านจะเปราะและแตกง่าย ยอดที่แตกกิ่งใหม่นี้คือกิ่งที่พิงรั้วแล้วเราตัดออกไปนั่นเอง
เปลือกต้นขรุขระสีเทาปนน้ำตาล
ใบประกอบ มีใบย่อยออกเรียงแบบสลับกันเป็น 2 แถว แต่ละก้านมีใบย่อย 20 30 คู่
ใบรูปขอบขนานกลมหรือค่อนข้างเป็นสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนปลายใบแหลม ฐานใบกลมหรือมน ขอบใบเรียบ
ดอก ออกเป็นช่อตามกิ่ง ดอกย่อยสีเหลืองอมน้ำตาลเรื่อ ๆ ดอกมีขนาดเล็กมาก
ดูใกล้ ๆ น่ารักดีค่ะ แต่ก็ถ่ายรูปยากมากเช่นกัน
ติดผลเป็นพวง เมื่ออ่อนสีเขียว เมื่อแก่เปลี่ยนเป็นสีเหลืองหรือขาวแกมเหลือง เนื้อฉ่ำน้ำ
เมล็ดรูปร่างกลม แข็ง สีน้ำตาลอ่อน 1 เมล็ด มีทั้งพันธุ์เปรี้ยวและพันธุ์หวาน ซึ่งมีรสหวานอมฝาด
ผลจะอ่อนนุ่มเมื่อสุก จึงเก็บเกี่ยวก่อนผลจะหล่นจากต้น ถิ่นกำเนิดอยู่ที่เอเชียใต้และอเมริกันเขตร้อน
(จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี)
วันก่อนหลานสาวตัวน้อยมาที่บ้าน เธอเห็นภาพมะยมเชื่อมแล้วบอกอยากกิน
เราก็เลยเก็บลูกที่อยู่บนกิ่งต่ำ ๆ พอเอื้อมถึงมาประมาณ 1 กก. เอามาเชื่อมค่ะ
ยังไม่ทันจะได้เชื่อม หลานสาวก็กลับบ้านไปแล้ว
ก่อนจะไปเชื่อม มะยมที่เก็บจากต้นมาล้างทำความสะอาดก่อน
จากนั้นใช้ของหนัก ๆ คลึงให้น่วมค่ะ (ใช้เขียงไม้ก็ได้) เพื่อให้นำเปรี้ยวไหลออกมาลดความเปรี้ยวค่ะ
ใครชอบรสชาติอมเปรี้ยวมากหน่อยก็เอาน้ำออกน้อย ใครชอบเปรี้ยวน้อยก็ให้น้ำออกมาก ๆ
จากนั้นนำไปแช่น้ำเกลือ แล้วล้างออกให้สะอาดก่อนนำไปเชื่อม
วิธีการเชื่อม
ละลายน้ำตาล เกลือ กับน้ำลงในภาชนะที่จะเชื่อม (เราไม่ได้ตวงวัดค่ะ กะ ๆ เอา)
จากนั้นใส่มะยมลงไป เชื่อมด้วยไฟกลาง ๆ พอมะยมเริ่มแดงก็ปรับเป็นไฟอ่อน
เชื่อมให้นำเชื่อมงวด มะยมก็แดงสวยงามค่ะ
ทำง่าย ใช้เวลาน้อยกว่าเชื่อมกล้วยน้ำว้าเยอะมาก
ตักใส่กล่องเตรียมแจกจ่ายค่ะ แบ่ง ๆ ความอร่อยกันไป
รสชาติไม่หวานมาก อมเปรี้ยวน้อย ๆ นึกไปถึงตอนเป็นเด็ก มีมะยมเชื่อมเสียบไม้ขาย
แต่ตอนนี้ไม่ค่อยจะเห็น เพื่อระลึกถึงวัยเด็กเอามาเสียบไม้ซะหน่อย
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะคะ แล้วพบกันใหม่บล็อกต่อไปค่ะ
ชอบภาพใบอ่อนที่แตกใหม่จังค่ะ ชมแล้วสดชื่นดีจริงๆ
ภาพสวยงามทุกภาพเช่นเคย
เก็บภาพได้ละเอียดดีด้วยค่ะ
มะยมเขื่อม อยากทำที่สุด เร็วๆนี้คงได้ลงมือ
พี่โอเชิ่อมได้สวยงาม ยั่วน้ำลายจริงอะไรจริงค่ะ
ลงชื่อไว้ก่อนค่ะ