ปีกสองข้างของการบริการสุขภาพและการสาธารณสุขไทย ปัญหาที่ท้าทาย ( ตอน ๒ ) .... โดย นพ.อุสาห์ ถ้ายังไม่ได้อ่านตอน ๑ ก็แวะไปอ่านก่อน จะได้ต่อเนื่อง นะครับ .. ปีกสองข้างของการบริการสุขภาพและการสาธารณสุขไทย ปัญหาที่ท้าทาย .... โดย นพ.อุสาห์ //www.bloggang.com/viewblog.php?id=cmu2807&date=25-07-2010&group=7&gblog=65 ปีกสองข้างของปัญหาที่เกิดจากการใช้บริการทางการแพทย์และการสาธารณสุข(ตอนที่๒) ในมุมมองปกติทั่วไป เมื่อเกิดสิ่งไม่พึงประสงค์ขึ้น มักมองเห็นเพียง การเป็นปัญหาระหว่างผู้ให้บริการและผู้รับบริการ การแก้ปัญหาก็มักเกิดขึ้นโดยมิติเดียว คือ แกนx กับ แกนy ในระนาบเดียว คือ ตามที่สามัญสำนึกที่ตื้นๆจะนึกได้ แล้วปัญหาก็ยังคงเกิดขึ้นซ้ำซาก ด้วยการแก้ปัญหาด้วยทฤษฎี ถ้า x เพิ่มแล้ว y ก็ต้องเพิ่ม ง่ายๆตื้นๆ ตามแบบประชานิยม ถ้ามีปัญหาแปลว่าหมอหรือผู้ให้บริการมีปัญหา ต้องลงโทษ กฎหมายไล่เบี้ยที่เคยออกมาต่อต้านกัน ช่วงประกาศประชานิยมยุคแรก ถ้ามีผู้ประสบปัญหาจากการใช้บริการ ต้องชดใช้ให้พึงพอใจ ตามมาตรา๔๑ พรบ.หลักประกันสุขภาพ. แล้วปัญหามันจบหรือไม่? คำตอบที่๑และคำตอบสุดท้าย คือ ไม่จบ แต่มีปัญหาร้องเรียนเพิ่มมากขึ้น ตอนที่ออกกฎหมายหลักประกันสุขภาพ คิดอะไรกัน? ผู้ที่ประสบปัญหาและผู้ที่แก้ปัญหา มักคิดออกเพียง การลงโทษผู้ถูกกล่าวหา และชดใช้ผู้ที่กล่าวหา มีเรื่องที่เคยรับทราบเรื่องหนึ่ง ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ผู้บาดเจ็บจากอุบัติเหตุเสียชีวิต หลังจากรอหมอเป็นเวลา๒ชั่วโมง (พาดหัวข่าวให้ร้อนๆกัน) ผู้บาดเจ็บ ถูกส่งตัวจากจุดเกิดเหตุไปโรงพยาบาลชุมชน แพทย์เห็นว่าอาการหนัก ส่งต่อไปโรงพยาบาลจังหวัด หลังจากรอหมอนานถึงสองชั่วโมงเศษ หมอผ่าตัดก็ออกมาดูอาการ และแจ้งให้ญาติทราบว่า ช่วยเหลือไม่ได้ เนื่องจากผู้บาดเจ็บสมองตาย เหลือเพียงการเต้นของหัวใจเท่านั้น บิดาของผู้ตายชี้หน้าหมอ พูดว่ากูรอมึงนานสองชั่วโมง กูจะเอาเรื่องมึงให้ถึงที่สุด กูหวังมาพึ่งมึง มึงปล่อยให้ลูกกูนอนรอมึงจนตาย(ขออภัยที่ใช้ภาษาต้นฉบับ) จบแกนx การสอบสวนพบว่าสุดวิสัยที่หมอผ่าตัดจะออกมาช่วยเหลือ เนื่องจากมีการผ่าตัดช่วยชีวิตผู้ป่วยอีกรายหนึ่ง หมอไม่มีความผิด ญาติได้รับการชดเชยตามมาตรา๔๑หรือไม่ ไม่ทราบ เพราะไม่ได้ข้อมูลว่าเรื่องนี้เกิดก่อนหรือหลังกฎหมายหลักประกัน จบแกนy แพทยสภาโดนด่า ถูกกล่าวหาเป็นจำเลยสังคมรายต่อมา ในข้อหาปกป้องพวกเดียวกัน หมอผ่าตัดลาออกจากราชการ เหตุการณ์ครั้งนั้นเป็นความเสียใจอย่างใหญ่หลวงของชีวิต ในวันนั้น หมอไม่ได้เห็นแสงแดดตั้งแต่๘นาฬิกา เพราะมีอุบัติเหตุมาแต่เช้า ผ่าตัดช่วยชีวิตหลายชีวิต อาหารก็กินแบบเร็วๆในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าของห้องผ่าตัด ออกจากห้องผ่าตัดมาก็หกทุ่ม ผู้ป่วยรายสุดท้าย วางมือไม่ได้ อุดมการณ์รับใช้บ้านเกิดต้องเก็บไว้ ไปทำงานในโรงพยาบาลเอกชน ที่มีระบบรองรับการฟ้องร้อง การดูแลแก้ไขปัญหาความไม่พึงพอใจ และปัญหาความล่าช้าของการตรวจรักษา ขณะที่โรงพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข มีความเสี่ยงสูงต่อสวัสดิภาพของชีวิต และคุณภาพชีวิต รวมทั้งค่าตอบแทนต่ำกว่ากันมาก จังหวัดที่เกิดปัญหานั้น ปัจจุบันไม่มีหมอผ่าตัดระบบประสาทและสมอง ยังไม่มีผู้ใดไปอยู่ให้บริการประชาชนจนตราบเท่าทุกวันนี้ การแก้ปัญหาของผู้บริหารตั้งแต่ระดับรัฐบาลลงไป ยังมองไม่เห็นวิธีการแก้ปัญหาด้วยวิธีใด นอกจากคล้อยตามหลักการและเหตุผลที่ฟังแล้วดูดี คือ การมีกฎหมาย(อีกแล้ว)ที่ดูแล้วเชื่อ(โดยผู้เสนอ)ว่า สามารถแก้ปัญหาการฟ้องร้องแพทย์ผู้ให้บริการและช่วยเหลือผู้รับบริการที่เดือดร้อนได้ เรียกว่ายิงที่เดียวได้นกสองตัว (แต่ไม่รู้ว่านกสองตัวนั้นมีเชื้อH1N1 อิอิ) จบแกนz ระนาบที่เป็นปัญหา แต่ไร้ปัญญาไม่เห็น ปล. ผมเพิ่มภาพประกอบ จำนวนเรื่องร้องเรียนไปยัง สปสช.ตามมาตรา ๔๑ ซึ่งเห็นว่า เพิ่มขึ้นมาเรื่อย ๆ และส่วนที่เพิ่มขึ้นก็คือ จาก รพ.รัฐ Create Date : 28 กรกฎาคม 2553 Last Update : 28 กรกฎาคม 2553 10:19:30 น. 0 comments Counter : 2035 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet