สยามธุรกิจ : อุบัติเหตุเป็นเรื่องที่ไม่มีใครอยากให้เกิด เพราะเป็นเหตุให้ผู้ประสบสูญเสียทรัพย์สิน ได้รับบาดเจ็บ ตลอดจนสูญเสียชีวิต และเมื่ออุบัติเหตุได้อุบัติขึ้น ญาติผู้ประสบเหตุ พลเมืองดี หรือเจ้าหน้าที่อาสาสมัครมูลนิธิ (กู้ภัย) มักจะนำผู้บาดเจ็บไปยังสถานพยาบาลที่ใกล้ที่สุด เพื่อให้ผู้บาดเจ็บได้รับการรักษาเยียวยาให้เร็วที่สุด

เคยมีคดีที่โรงพยาบาลเอกชนปฏิเสธการรักษาผู้ได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุ เพราะหวั่นเกรงจะไม่มีใครรับผิดชอบค่ารักษา และเป็นเหตุทำให้ผู้บาดเจ็บได้เสียชีวิตในที่สุด บิดาผู้เสียชีวิตจึงฟ้องร้องเป็นคดี และได้มีคำพิพากษาของศาลไว้ในเรื่องนี้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 11332/2555  "จำเลยเป็นผู้รับอนุญาตให้ประกอบกิจการสถานพยาบาล บุตรของโจทก์ได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุรถจักรยานยนต์ที่นั่งซ้อนท้ายชนแผงเหล็กกั้นทางโค้งปากทางเข้าหมู่บ้านเมืองเอก และผู้ขับขี่ถึงแก่ความตายในที่เกิดเหตุ บุตรของโจทก์มีอาการเจ็บปวด มีภาวะการบอบช้ำของสมองและโลหิตออกในสมอง จะต้องได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที แม้ไม่ปรากฏบาดแผลร้ายแรงที่มองเห็นจากภายนอก แต่พยาบาลเวรซึ่งเป็นลูกจ้างของจำเลยกลับให้ผู้ช่วยพยาบาลตรวจค้นหลักฐานในตัวบุตรของโจทก์ว่ามีบัตรประกันสังคม บัตรประกันสุขภาพ 30 บาท หรือบัตรประกันชีวิตหรือไม่

เมื่อไม่พบหลักฐานใด จึงสอบถามเจ้าหน้าที่อาสาสมัครมูลนิธิที่เป็นผู้นำส่งว่าใครจะรับผิดชอบค่าใช้จ่าย เมื่อไม่มีคำตอบ จึงปฏิเสธที่จะรับบุตรของโจทก์ไว้รักษา โดยแนะนำให้ไปรักษายังโรงพยาบาลของรัฐ การที่พยาบาลเวรลูกจ้างของจำเลยปฏิเสธไม่รับบุตรของโจทก์เข้ารับการรักษาดังกล่าว ถือได้ว่าเป็นผลโดยตรงที่ทำให้บุตรของโจทก์ถึงแก่ความตาย

จำเลยซึ่งเป็นนายจ้าง เป็นผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบกิจการสถานพยาบาล มีหน้าที่ต้องควบคุมและดูแลให้มีการช่วยเหลือเยียวยาแก่ผู้ป่วย ซึ่งอยู่ในสภาพอันตรายและจำเป็นต้องได้รับการรักษาโดยฉุกเฉิน เพื่อให้ผู้ป่วยพ้นจากอันตรายตามมาตรฐานวิชาชีพตาม พ.ร.บ.สถานพยาบาล พ.ศ.2541 มาตรา 36 แต่กลับไม่ควบคุมดูแลการปฏิบัติงานของลูกจ้างดังกล่าว จึงเป็นการละเมิดต่อโจทก์

ให้จำเลยชำระเงินจำนวน 1,600,000 บาท แก่โจทก์ทั้งสอง พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี นับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ทั้งสอง"

เราปฏิเสธไม่ได้ว่าสถานพยาบาลเอกชน เป็นการประกอบธุรกิจที่หวังผลกำไร และการรักษาพยาบาลนั้นมีค่าใช้จ่ายทั้งทางด้านบุคลากร เครื่องมือ เวชภัณฑ์ และค่าวิชาชีพแพทย์และพยาบาล หากรักษาไปแล้วค่าใช้จ่ายของผู้ป่วยหรือผู้บาดเจ็บไม่มีผู้รับผิดชอบ สถานพยาบาลจะไปเรียกร้องค่าใช้จ่ายเหล่านี้จากใคร แม้แต่รัฐเองก็ให้คำตอบหรือแก้ปัญหาเรื่องนี้ไม่ได้ สิ่งที่สถานพยาบาลทำได้ก็คือฟ้องร้องเรียกค่าใช้จ่ายกับผู้ป่วย หรือญาติผู้เสียชีวิต

อย่างไรก็ตาม การปฏิเสธช่วยเหลือชีวิตคนนั้นก็เป็นเรื่องที่ขัดกับธรรมจรรยาของผู้ประกอบวิชาชีพแพทย์ หรือพยาบาล ซึ่ง "ธรรมจรรยา" นี้ควรจะฝังลึกไปในมโนสำนึกของผู้บริหารสถานพยาบาล เพื่อที่จะกำหนดนโยบายของสถานพยาบาลและปลูกฝังเจ้าหน้าที่ให้เห็นความสำคัญของ "ชีวิต" มากกว่า "กำไร" นะครับ

ที่มา: หนังสือพิมพ์สยามธุรกิจ ฉบับวันที่ 16 - 22 ม.ค. 2559 จากคอลัมน์ หมอบ้าน ทนายเมือง

...............................

สืบเนื้องจากข่าวนี้ .. มีผู้สอบถามว่า แล้วทำไม "แพทยสภา" ถึงบอกว่า หมอมีสิทธิปฏิเสธคนไข้ได้  ?

คำตอบ ยาวหน่อย แต่ อยากจะทำความเข้าใจให้ตรงกัน ค่อย ๆ อ่าน ไม่ต้องรีบ  ^_^ 

ประเด็นที่ ๑   ประกาศแพทยสภา เรื่อง ข้อเท็จจริงทางการแพทย์  ต้องอ่านเพิ่มเติมให้ละเอียด ไม่ใช่จำแค่ หมอปฏิเสธผู้ป่วยได้ แล้วก็ตีความต่อ ตามใจตนเอง ..

//www.bloggang.com/viewblog.php?id=cmu2807&date=20-08-2009&group=7&gblog=29

ข้อ 5 เพื่อประโยชน์ต่อตัวผู้ป่วยเอง ผู้ประกอบวิชาชีพเวชกรรมอาจปฏิเสธการรักษาผู้ป่วยที่ไม่อยู่ในสภาวะฉุกเฉิน อันจำเป็นเร่งด่วนและเป็นอันตรายต่อชีวิต โดยต้องให้คำแนะนำหรือส่งต่อผู้ป่วย ตามความเหมาะสม


กรณีนี้ เคยมีการโต้เถียงกันมากมาย ทั้ง ๆ ที่ ปกติ แล้วก็มีการปฏิบัติกันทั่วไป ... เพียงแต่ ติดที่คำว่า " ปฎิเสธ การรักษา " เท่านั้นเอง ...

ในเมื่อ หมอเห็นว่า รักษาไม่ได้ ( คนไม่พอ เครื่องมือไม่พร้อม เลือดไม่มี ฯลฯ ) หมอก็ส่งต่อ ผู้ป่วยไปรักษา รพ.อื่น ที่มีความพร้อมมากกว่า ซึ่งทุกท่าน ก็คงได้ยินว่า " หมอ ส่งต่อ ไปรักษาที่อื่น "


ข้อนี้ จะมีประเด็นสำคัญ ๓ ประเด็นคือ

๑. เพื่อประโยชน์ ของ ผู้ป่วย

๒. ไม่เร่งด่วน ฉุกเฉิน หรือ อันตรายถึงชีวิต ... หรือพูดกันง่าย ๆ ถ้าไม่รักษา ตอนนี้ ก็ไม่ตาย ไม่เจ็บป่วยหนักมากขึ้น

๓. ต้องให้คำแนะนำ และ ส่งต่อ อย่างเหมาะสม ...

จะเห็นได้ว่า กว่าแพทย์ จะปฎิเสธ การรักษานั้น มีเงื่อนไข เยอะแยะ ไม่ใช่ว่า อยู่ดี ๆ ก็มาอ้างข้อนี้ ปฏิเสธ คนไข้ ..



ประเด็นที่สอง  ถึงแม้ว่า หมอ จะปฏิเสธ ผู้ป่วย  แต่ ก็ต้องรับผิดชอบ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาอยู่ดี  ไม่ใช่ว่า ปฏิเสธ แล้วถือว่า ไม่เคยพบเจอกัน ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรทั้งสิ้น

เรื่องนี้ ถ้าคิดแบบทั่วไป ก็คือ " ความรับผิดชอบ ต่อ คำพูด ของตนเอง " เพียงแต่ "แพทย์ " จะมีเรื่องกฏหมายระเบียบต่าง ๆ เช่น จริยธรรมทางการแพทย์ พรบ.วิชาชีพเวชกรรม รวมไปถึง แพทยสภา ที่เป็นองค์กรดูแลแพทย์เพิ่มขึ้น

และ ในฐานะที่ แพทย์ ก็ถือว่าเป็นประชาชนคนไทย จึงต้องอยู่ภายไต้กฏหมายทั้ง แพ่ง และ อาญา เหมือนกันคนไทยทุกคน

ผู้ใดเห็นผู้อื่นตกอยู่ในภยันตรายแห่งชีวิต ซึ่งตนอาจช่วยได้โดยไม่ควรกลัวอันตรายแก่ตนเองหรือผู้อื่น แต่ไม่ช่วยตามความจำเป็นต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งเดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่งพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

ดังนั้น ในประเด็นที่เป็นข่าว จึงเป็นคนละกรณีกับ ประกาศของแพทยสภา การตีความ จึงต้องพิจารณาถึงรายละเอียดอื่น ๆ ประกอบด้วยเสมอ

แนะนำอ่านเพิ่มเติม ในเวบสยามธุรกิจ  "ช่วยได้ แต่ไม่ช่วย"
//www.siamturakij.com/main/news_content.php?nt=4&nid=1588

แถม ..

หมอ ...มีสิทธิ... ที่จะปฏิเสธ .... คนไข้ที่ไม่ฉุกเฉิน..... หรือเปล่า ???

//www.bloggang.com/viewblog.php?id=cmu2807&date=20-08-2009&group=7&gblog=29

เจ็บป่วยฉุกเฉินมาตรฐานเดียวนโยบายดี แต่การปฏิบัติล้มเหลว ? ...

//www.bloggang.com/mainblog.php?id=cmu2807&month=14-10-2014&group=7&gblog=185

แพทย์ต้องมีจรรยาแพทย์ (จรรยาบรรณ) แล้วคนอื่น อาชีพอื่น ไม่ต้องมีหรือ ???

//www.bloggang.com/viewblog.php?id=cmu2807&date=30-08-2009&group=7&gblog=31

กฏหมายแพทย์ต้องรู้ ( ผู้ป่วยและญาติ ก็ควรรู้ )

//www.bloggang.com/viewblog.php?id=cmu2807&date=07-10-2014&group=7&gblog=184

การระมัดระวังการใช้SocialMedia สำหรับแพทย์และผู้ประกอบวิชาชีพทางด้านสาธารณสุข... โดย หมอแมว

//www.bloggang.com/mainblog.php?id=cmu2807&month=28-06-2014&group=7&gblog=179

แพทยสภา เตือนแพทย์ ระมัดระวังก่อนโพสต์รูปตนเอง/คนไข้หรือความเห็นส่วนตัวลง socialmedia

//www.bloggang.com/viewblog.php?id=cmu2807&date=28-06-2014&group=7&gblog=178

Facebook, Line, Tweeter….จริยธรรมบนโลกออนไลน์.... โดย doctorlawyer"

//www.bloggang.com/mainblog.php?id=cmu2807&month=29-06-2014&group=7&gblog=181

สิทธิผู้ป่วย... คำประกาศ"สิทธิ"และ"ข้อพึงปฏิบัติ" ของผู้ป่วย .... วันที่ประกาศ ๑๒สค. ๒๕๕๘

//www.bloggang.com/mainblog.php?id=cmu2807&month=23-12-2007&group=4&gblog=1