♥++++++++♥ The Private Me - เรื่องส่วนตัว? ของ Jimmy Liao♥++++++++♥
วันเสาร์ภายหลังเลิกงานครึ่งวัน พาตัวเองไปที่เซ็นทรัล เวิลด์ เนื่องด้วยอยากหาหนังสืออื่นๆ มาอ่าน (เบรกจากการอ่านโคตรไคโรที่ยังไม่จบเสียที) ซึ่งก็ไปยืมมาจาก TK Park 2 เล่ม แล้วก็ได้แวะไปคิโนคุนิยะ (ทั้งที่ตั้งใจว่าจะไม่ซื้อหนังสืออะไรอีกแล้วจนกว่าจะงานหนังสือฯ) ก็พบกับหนังสือเล่มหนึ่งที่ทำให้ต้องเสียเงินซื้อ (จนได้ ) ก็คือเล่มนี้ค่ะ
The Private Me เรื่องส่วนตัว โดย Jimmy Liao แปลโดย ประทุมพร ตั้งกุลธวัช ราคาปก 185 บาท
หนังสือพิมพ์สีทุกหน้า (อันเนื่องจากเป็นภาพประกอบด้วย) ที่ซื้อมาก็เพราะตัว Jimmy Liao โดยเฉพาะ
เป็นหนังสือที่ทำเสมือนรวบรวม resume ประวัติของบุคคลหลากหลาย อาชีพ โดยที่หลายอาชีพนั้นเป็นอาชีพที่คงไม่มีคำจำกัดความในโลกของความเป็นจริงอยู่แน่ๆ ไม่ว่าจะเป็นอาชีพเป่าลูกโป่ง (โดยศีรษะ) อาชีพคนสองหน้า อาชีพเสาะแสวงหาความสุขไม่มีที่สิ้นสุด อาชีพเก็บความลับ อาชีพสะสมจดหมายรัก อาชีพมนุษย์ในรอยต่อ อาชีพคนไม่เอาถ่าน ฯลฯ
รูปแบบของการนำเสนอแต่ละอาชีพคล้ายคลึงกันคือด้วยสองหน้ากระดาษ กระดาษฝั่งซ้ายวาดรูปการประกอบอาชีพ ฝั่งขวา เป็นกรอบบอกอาชีพ ชื่อ อายุ ภาพถ่าย (ที่เป็นรูปวาด) การบอกเล่ารายละเอียดของชีวิต และเรื่องส่วนตัวเรื่องอื่นๆ เช่น ความฝันสูงสุด สิ่งที่ทำให้น้ำตาไหล สิ่งที่เกลียดที่สุด อยากเป็นคนอย่างไร? ฯลฯ และกรอบล่างสุดจะเป็นหมายเหตุ (ซึ่งของบางคนแล้ว ตรงหมายเหตุทำให้อึ้ง ของบางคนความฝันสูงสุดทำให้น้ำตาคลอได้)
ลองยกตัวอย่างสักสองสามอาชีพมาให้ได้ลองอ่านกันค่ะ
อาชีพ เป่าลูกโป่ง ชื่อ-นามสกุล หลู่เป๋าเป่า อายุ 11 ปี ราศี กรุ๊ปเลือด ราศีมังกร เลือดกรุ๊ปโอ
เมื่ออายุห้าขวบ ฉันก็รู้ว่าหัวของฉันเป่าลูกโป่งได้ เวลาที่โกรธหรือดีใจ ลมที่เป่าได้ค่อนข้างจะมากเป็นพิเศษ หัวบวมจนทำเอาฉันมึนหัวไปทั้งวัน
เมื่ออายุหกขวบ ฉันหลบอยู่ในห้องน้ำทั้งวัน แอบไปฝึกเป่าลูกโป่ง ฉันบอกความสามารถพิเศษนี้ของฉันให้คุณพ่อคุณแม่รู้ ปฏิกิริยาของพวกเขาเฉยชามาก
เมื่ออายุเก้าขวบ ฉันเริ่มแสดงความสามารถในการเป่าลูกโป่งในงานแสดงของโรงเรียน เพื่อนๆ ต่างตะโกนร้องให้กำลังใจฉัน เด็กผู้ชายหลายคนที่เรียนอยู่ห้องข้างๆ เริ่มหันมาสนใจในตัวฉัน
แต่ว่าเวลาที่ฉันโศกเศร้า มักไม่มีแรงเป่าลมออกมา ตอนที่ฉันโกรธก็มักจะถูกอารมณ์โกรธทำลายล้างทุกสิ่งจนทำให้ลูกโป่งแตก มีเพียงยามที่ฉันมีความสุขเท่านั้นลูกโป่งที่เป่าออกมาถึงได้ทั้งกลมทั้งใหญ่ทั้งสวยงาม ฉันรู้สึกว่าการฝึกเป่าลูกโป่งด้วยหัวง่ายกว่าฝึกควบคุมอารมณ์มากทีเดียว หวังว่าทุกคนคงไม่มองฉันด้วยสายตาที่ใช้มองคณะละครสัตว์ นี่เป็นอาชีพเฉพาะที่พระเจ้าประทานให้นะ
ความฝันสูงสุด นั่งบอลลูน 80 วันเที่ยวรอบโลก มีความสุขที่สุด ไปทะเลพักร้อนกันทั้งครอบครัว เสียใจที่สุด คุณพ่อคุณแม่ทะเลาะกัน ชอบที่สุด ฝันกลางวัน เกลียดที่สุด เรียนพิเศษ คณิตศาสตร์ เด็กผู้ชายที่นิสัยไม่ดี ผักชี เนื้อเป็ด พิธีชักธง ภูมิใจที่สุดในชีวิต เป่าลูกโป่งด้วยหัว ผิดหวังที่สุดในชีวิต ร้องเพลงไม่ครบห้าเสียง รู้สึกอับอายผู้คนมาก
หมายเหตุ ฉันมักสงสัยว่า ทำไมฉันไม่เหมือนคนอื่น มีความสามารถพิเศษ ไม่รู้ว่าควรถือเป็นความโชคดีหรือเปล่า ฉันกระหายความสามารถที่โดดเด่นกว่าคนอื่น แต่กลับหวังที่จะมีชีวิตปกติมากกว่าใคร
อาชีพ เก็บความลับ ชื่อ-นามสกุล หลี่ซินซิน อายุ 24 ปี ราศี กรุ๊ปเลือด ราศีพฤษภ เลือดกรุ๊ปเอ
ฉันไม่มีอะไรจะพูดจริงๆ นะ จำได้ว่าตอนเรียนหนังสือ ฉันกลัวการแนะนำตัวเองที่สุด เห็นคนอื่นแนะนำเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ของตัวเองอย่างสนุกสนาน มักทำให้ฉันปวดท้องจนอยากจะร้องไห้
นอกจากจะบอกชื่อ-นามสกุลของตัวเองแล้ว ฉันก็ไม่รู้ว่ามีอะไรที่น่าจะเอามาพูดอีก จึงมักจะยืนตะลึงอยู่บนเวที หน้าแดงจนพูดอะไรไม่ออกสักคำ ทำไมถึงได้ถ่อมตัวขนาดนั้น ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
เพื่อเป็นการหลีกเลี่ยงความเก้อเขินเวลาแนะนำตัวเอง ฉันจึงเลือกงานที่ไม่ต้องพบปะผู้คน ฉันต้องการงานที่ปกปิดเรื่องส่วนตัวอย่างมิดชิด ไม่อยากเปิดเผยความลับใดๆ ในชีวิตฉัน มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรสักหน่อย สำหรับฉันแล้ว นี่เป็นเพียงการดำเนินชีวิตรูปแบบหนึ่ง แน่นอน ถ้าเธออยากรู้จริงๆ ว่าเพราะอะไร ฉันก็บอกเธอได้
ทุกวันตอนเช้าและเย็น ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารคอยป้อนไข่ปลาคาร์เวียร์ให้ปลากิน เชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่เธอ
สิ่งที่ทำให้น้ำตาไหล อาหารที่ดีๆ น่ากิน สิ่งที่ทำให้เสียใจ แพ้อาหารทะเล สิ่งที่กลัวที่สุด เครื่องบินตก รับไม่ได้กับเรื่องใดของตัวเอง คิดมากจนนอนไม่หลับ อยากเป็นคนเช่นไร คนที่หลับได้ภายในเวลาสามนาที ความทรงจำที่ระลึกถึงบ่อยๆ ครั้งแรกที่เดินเข้าไปในโบสถ์อันงดงาม บาดแผลในใจที่ไม่อยากพูดถึง แท้งลูก
หมายเหตุ (ไม่มีหมายเหตุ หมายเหตุเป็นตัวเผยความลับได้ง่ายที่สุด)
คือ..เรียกได้ว่าเป็นหนังสือที่สามารถหยิบมาอ่านได้หลายรอบมากค่ะ และแต่ละเรื่องราวต่างก็มีความน่าสนใจมากน้อยต่างกันไป ทั้งด้วยตัวรายละเอียดของแต่ละคนแต่ละอาชีพเอง หรืออาจเป็นเพราะ ประสบการณ์ ของคนอ่านแต่ละคนที่จะถูกกระทบที่ใจจากชีวิตของใครมากกว่ากัน
เป็นหนังสืออีกเล่มของ Jimmy Liao ที่เราชอบ (นอกจาก Turn Left, Turn Right) เป็นหนังสืออีกเล่มที่คงหยิบมาอ่านบ่อยๆ และคิดว่าคงได้ความรู้สึกใหม่ๆ ที่แตกต่างกันไปในทุกครั้งที่หยิบขึ้นมาอ่าน เป็นหนังสือที่จะอ่านรวดเดียวจบก็ได้ หรือจะอ่านวันละสองสามอาชีพก็ได้
เป็นหนังสืออีกเล่มที่ทำให้อยากเรียนรู้ภาษาจีนเหลือเกิน คิดว่าถ้าอ่านต้นฉบับภาษาจีนแล้วอาจจะได้อะไรที่ต่างไปอีก (แค่ตัวอักษรจีนก็สร้างจินตนาการอะไรให้มากมายแล้วกระมัง) อยากรู้ความหมายของชื่อแต่ละคนว่ามันมีความหมายอย่างไรบ้างหรือไม่ ฯลฯ
ใครชอบหนังสือภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งชอบJimmy Liao แล้วไม่ควรพลาดนะคะ
จบท้ายด้วยข้อความสุดท้ายของหนังสือเล่มนี้
เวลาที่ผมกรอกประวัติส่วนตัว ผมก็เริ่มเรียนรู้ที่จะพูดเท็จ
จิมมี่ เลี่ยว
ขอบคุณทุกท่านสำหรับการติดตามค่ะ
สำหรับท่านใดที่แวะมาบ้านสาวไกด์เป็นครั้งแรก (หรือเคยมาแล้วแต่มีหนังสือกับหนังที่อยากแนะนำเพิ่มเติม)
เรียนเชิญ ที่นี่ค่ะ
Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2549 |
|
95 comments |
Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2549 14:26:39 น. |
Counter : 3629 Pageviews. |
|
|
|