ผมไม่อยากอ่านหรือดูหนังเกาหลีเลยครับ ดูแล้วติด 555

จากบล็อก ใช่ครับ

คนเพียงหนึ่งคนที่เราต้องพบเจอในชีวิต
คนที่งดงามที่สุดในโลก นั่นคือตัวเราเอง
.
.
ประโยคนี้สวยงามมากจริงๆครับ
ผมชอบอ่านหนังสือจิตวิทยาครับ
ไม่รู้ทำไม
แต่ช่วงนึงเคยซื้อหนังสือตำราแพทย์มาอ่านด้วย 555
หนังสือจิตเภท จิตวิยา
โรคซึมเศร้าที่บ้านมีหลายเล่มเลย

ผมเลยรู้สึกว่าหนังสือเล่มนี้น่าสนใจมากๆ
แต่ปกเล่ม 1 นี่ชวนให้ผมนึกถึงนิยายอีโรติกเลยครับ

ชอบหลายๆประโยคที่คุณเต้ยยกมา
แต่ชอบประโยคด้านบนมากที่สุด

โหวตครับ

ปล.ขอบคุณคุณเต้ยมากๆนะครับ
แก้ไขคำผิด และแก้เนื้อหาที่คนใบ้พูดได้เรียบร้อยแล้วครับ 555
ปล่อยไก่ตัวเบ้อเริ่มเทิ่มเลย

มีคนแนะนำซีรีส์เกาหลีน่าดูหลายเรื่องเลย...เรื่องนี้ก็น่าสนใจ ไม่รู้ว่ากี่ตอนจบเนาะ พี่ไม่ได้ดูซีรีส์นานมาก หนังโรงด้วยไม่ได้ดูเลย

คนเพียงหนึ่งคนที่เราต้องรักให้ได้ขณะที่มีชีวิตอยู่ ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่คือตัวเราเอง --- พี่ชอบข้อความนี้จ้ะ

เหมือนเคยเห็นว่าเป็นหนังนะคะ เอ๊ หรือว่าจำผิด

มาตอบเรื่องแป้งเบียร์ค่ะ

ใส่แล้วมันกรอบมากกว่าปกติค่ะ คือ กรอบเกรียวแบบเบาๆ ค่ะ ไม่กรอบแข็ง

ของทอดที่นี่ เขานิยมใช้เบียร์แทนน้ำค่ะ หรือไม่ก็น้ำแร่แบบที่มีก๊าซค่ะ

ละครเกาหลีผมยังไม่เคยดูเลย พี่เต้ยแอดวานซ์ไปถึงนิยายเกาหลีแล้ว! แถมเป็นนิยายโรคจิต
มีการใช้อุปกรณ์กับภรรยาด้วย คงเป็นแนวที่ไม่ได้เหมาะกับทุกคนจริงๆ /me ตาลุกวาว
ส่วนพิสูจน์อักษรอันนี้ความผิดฝั่งไทยเต็มๆ มีคำผิดมาอยู่บนประโยคที่ชอบแล้วจะยกเป็นตัวอย่างอีก เสียรมณ์ๆ

ต่างประเทศเอาประเด็นของอาชีพต่างๆ มาเขียนเป็นหนังบ้างนิยายบ้าง ของเราไม่ค่อยมีหนังที่ตัวเอกเป็นอาชีพต่างๆ ให้คนอ่านได้เรียนรู้เท่าไหร่ มีแต่อาชีพซ้ำๆ บางครั้งร้ายยิ่งกว่าคือ ไม่รู้ว่ามันทำงานอะไรเลยก็มี

ผมว่าการที่คนเขียนแทรกความรู้ลงไปได้ โดยที่ผู้อ่านอ่านแล้วไม่รู้สึกว่าโดนยัดเยียด ถือว่าเก่งนะ

ผมมาลองเทียบกับการ์ตูนไทย มีบางเรื่องที่ดูแล้วมันอัดความรู้ลงไปมากเกินจนความสุกลดลง ถ้าเขียนโดยที่ใส่ความรู้แล้วคนดูไม่รู้สึกเหมือนโดนอัดความรู้ได้ ต้องถือว่าเก่ง

เรื่องการพิมพ์โทษพิสูจน์อักษรเลย จริงๆ อย่างน้อยน่าจะเห็นขีดแดงๆ ตั้งแต่ในไฟล์ Word แล้ว

สวัสดียามเช้าครับคุณเต้ย

หนังสือเล่มนี้ ดูจากชื่อเรื่องและภาพจากปกแล้วน่าอ่านครับ

เกี่ยวกับจิตเวชหรือคะ แปลกดี อ่านเรื่องย่อแล้วอยากดูซีรีย์เลย ส่วนหนังสือคงต้องขอผ่าน ไม่ชอบอ่านแปลเกาหลีมึนกับชื่อ ยิ่งเป็นบทโทรทัศน์ไม่ใช่นิยายนี่ไม่น่าอ่านรอด เคยอ่านแปลเกาหลีเหมือนกันนะ แต่กลับรู้สึกไม่สนุกทั้งที่ก็ได้ทำซีรีย์

แปลจีนกับแปลญี่ปุ่นนี่ชอบเลย

แต่เรื่องนี้อ่านรีวิวแล้วอยากดูซีรีย์แฮะ

ทีแรกนึกว่าหนัง แต่ดูแล้วหนังสือเดี่ยวนี้ภาพปกไม่แพ้หนังเลยนะคะ
เรื่องนี้น่าอ่านเนาะ อยากให้ทำเป็นซี่รี่ย์จังเลยค่ะ

จากที่อ่านที่คุณเต้ยรีวิว
ไม่ใช่แนวพี่เลย อ่านไปคงอึดอัดน่าดู
คล้ายบรรยากาศในการอ่านจะอึมครึม อึน ๆ ยังไงไม่รู้

พี่เคยอ่านนิยายเกาหลีอยู่ 2-3 เรื่อง
จำเรื่องที่ประทับใจมาก คือวินเทอร์เลิฟซอง
มันละเอียดละออกว่าที่ทำออกมาเป็นซีรี่ย์มาก
แล้วนิยายเกาหลีมันคล้าย ๆ บทซีรีย์
ที่จะบีบคั้นจิตใจ คือ อธิบายไม่ถูก

หนังสือเล่มนี้ยังอยู่
แต่ขอบกระดาษเหลืองหมดละ 555

คุณเต้ยเป็นคนอ่านที่อ่านทุกเม็ดจริง ๆ
เห็นอะไรผ่านตาว่าผิดจะสะกิดสายตาได้ทันที
หายากนะคนที่ตั้งใจอ่านแบบนี้
แสดงว่าอินและให้ความสนใจต่อเนื้อหามาก

งานเชียงใหม่บุ๊คแฟร์ไปเดินมาได้อยู่ 3-4 เล่ม
ปวดเข่าเดินไม่ไหว อยากไปเดินหาหนังสือเก่า ๆ ด้วย
ว่าจะไปอีกรอบอยู่ค่ะ มี 10 วัน

ได้หนังสือของท่านคึกฤทธิ์มา 2 เล่ม
นอกนั้นก็เป็นนิยาย

ส่วนใหญ่เดี๋ยวนี้สั่งซื้อจากเวปขายหนังสือ
ไม่ก็แฟนเพจของนักเขียนเอง
พยายามจำกัดงบแต่ละเดือนให้ตัวเองอยู่ 555

อ่านจากรีวิวของคุณเต้ยนี้ พี่คงอ่านไม่จบแน่ๆ
พี่ชอบอะไรๆที่เป็นเกาหลีอยู่ไม่น้อย
แต่คงไม่ใช่นิยายแนวนี้
ต้องชมว่า แม้หนังสือเล่มนี้จะมีที่ติอยู่สองสามเรื่อง
หรืออาจจะมากกว่า แต่คุณเต้ยก็อ่านจนจบและเก็บมา
รวบรวมไว้อย่างน่าสนใจ

พี่ว่าคนเขียนภาษาไทยสมัยนี้ ใช้คำและวลีแปลกๆ
ที่คนรุ่นพี่ไม่ค่อยเข้าใจ พอดีกับที่
สายตาไม่อำนวยให้อ่านแล้ว เลยไม่หาอะไรมาอ่านเลย
พอดีว่าลูกชายขายหนังสือเก่าๆออนไลน์
พี่ก็เลยไปเลือกๆมาอ่านบ้าง
ก็เป็นหนังสือที่เคยอ่านๆมาแล้วทั้งนั้น



ถ้าเราขังนุ้งไว้ในบ้านแล้วเกิดอุบัติเหตุ
เค้าจะพอเอาตัวรอดได้ค่ะ
แต่ถ้าขังในกรงแล้วเกิดเรื่อง จะรอดยาก
แต่เพื่อนบ้านเราก็เหมือนญาติกันแล้ว
เกิดอะไรขึ้นก็มีคนช่วยอยู่ค่ะ
เราอยู่ติดสถานทูตด้วย

ขออภัยที่มาตอบช้านะคะ
ช่วงนี้จะยุ่งๆมาก

มีข้อคิดดีๆ ด้วยนะคะ