ฃอบเล่มแรกมากกว่าเหมือนกันค่ะ

คุณสาวไกด์ได้อ่าน เคหวัตถุ Household Object - รวมเรื่องสั้นเล่มล่าสุดของนักเขียนคนเดียวกันนี้รึยังคะ
แนะนำค่า~
เล่มนี้ก็ยังคงอารมณ์แปลก ๆ แต่อบอุ่นไว้เหมือนเคยด้วยนะคะ ^^

ย่องกลับออกไปเงียบๆ ด้วยฝีเท้ามั่นคงแต่ใจสั่นและหน้าสีชมพู

อยากอ่านมานานแล้วอ่ะ ไอ้เรื่องลอนดอนฯ นี่

แหม ตอนอ่านหัวข้อบล็อกครั้งแรกนึกว่าเป็นภาคต่อของลอนดอนฯ ซะอีกค่ะ ที่แท้คนละเรื่องกันนี่หว่า ฮา

เราชอบทั้งสองเล่มนี้ของพี่ต้น
แค่เราอ่านเคหะวัตถุก่อนสองเล่มนี้ (ฮา)
และเคหะวัตถุนำเราไปสู่รอยสั่นไหวในใจระดับ8 กับอีกครึ่งริกเตอร์จากความลับในรอยจูบ

จริงๆ นะคะคุณสาวไกด์
มันไม่สำคัญเลยว่าเราจะได้เป็น "คู่รัก" กันหรือไม่
เพราะอย่างไรเสียเราก็มีกันและกันแล้ว และนั่นทำให้ชีวิตเราต่างไม่เหมือนเดิมกันอีกต่อไป

เดี๋ยวหามาอ่านมั่งค่ะ

เพิ่งอ่านโรซี ดันน์ ฉันรักเธอจบ

:)

คุณ mango moment ขา

เราเซิร์ชหาชื่อคุณแล้ว แต่ไม่เจอ

ขออนุญาตตอบที่นี่นะคะยังไม่ได้อ่านค่ะ สำหรับเคหวัตถุ

แต่ซื้อแน่ๆ ค่ะ แหะๆ

อีกทีค่ะ...เพราะเราชอบตัวอักษรเวลาเขียนคอมเม้นต์นี่จัง เอิ๊กกกกกกก

ไม่รู้ว่าอ่าน "เมรุมายา" ของ ศันสนีย์ หรือยังคะ
แนะนำให้อ่าน แต่เราลืมชื่อเรื่องสั้นนั้น (แบบว่าส่งหนังสือเล่มนี้ออกเดินทางไปแล้วเลยไม่สามารถหาชื่อเรื่องให้ได้) รู้แค่ตัวเอกชือ น้ำริน
อยากให้ผู้หญิงได้อ่านเรื่องสั้นเรื่องนี้กันเยอะๆ

มันเข้ากับเพลง "หยุดทำร้าย" นั่นน่าดู
เป็นเพลงที่หมอเอิ้นเขียนให้กับหน่วยจัดการความรู้เรื่องความรุนแรงในครอบครัวของ รพ.รามาฯ น่ะค่ะ

ย่องมาอ่านวิวแบบไม่สปอยล์เช่นกันค่ะ
เดาใจชายหนุ่ม ลอนดอนไม่ถูกว่าความรักของเค๊า รักประมาณไหน ถึงเรียกว่ารัก
แวะมาเยี่ยมค่ะ

ช่วยตอบพี่โมกแทนคุณสาวไกด์ก่อนหนึ่งความเห็น
เราล้วนมีวิถีและมุมมองความรักที่ต่างกันค่ะ
รักเช่นที่พี่ต้นเขียนให้เห็นเป็นภาพนั่นก็รักในแบบเค้า เพียงแต่คนอ่านอาจรู้สึกว่านี่ใช่ความรักหรือ
โธ่...พี่คะ ตัวเป็นๆ พี่เค้านิ่งมาก เงียบมาก แต่พอพูดมานะเล่นเอาคนฟังอึ้งไปเหมือนกันค่ะ


และตอบคุณสาวไกด์...เราชอบเคหะวัตถุเป็นการส่วนตัว อาจเพราะโดยส่วนตัวความทรงจำเราดำรงอยู่ในข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ ด้วยกระมังคะ
อ่านไหม...เราส่งให้อ่านได้นะคะ

เรื่องแรกนี่คิดว่าน่าจะได้อ่านเร็วๆ นี้ค่ะ
เพราะว่าสอยมาเรียบร้อยแล้ว
....

คุณสาวไกด์ เห็นเค้าว่า a book มีงานแฟร์
ด้วยเหรอค่ะ เสียดายจังไม่ได้ไป
แตว่าไม่เป็นไรค่ะ เมื่อวานนี้ได้หนังสือ
ของ นิ้วกลมมาอีกสองเล่ม หามานานแล้วอ่ะค่ะ
เพิ่งมาเจอ เพราะว่าหมดไปนาน เค้าเพิ่ง
สั่งมา ... โห อยู่ ตจว. หาอะไรยากเย็นมาก
ไม่เหมือนในเมืองกรุงเลยค่ะ แป็ปเดียว
ขนาดว่าเพลงของ เป๊ก ออฟ ไอซ์
เมื่อวานไปเดินขาแทบขวิด หาซีดีแผ่นเค้าไม่เจอ
เลยค่ะ บอกว่าหมด เฮ้อ

อ่ะ แวะมาบ่นซะงั้น 55+

แหม มาหมั่นไส้อาไรเค้า เค้าก็รักของเค้าอย่างนี้ ไม่สำคัญเลยว่าเราจะได้เป็นคู่รักหรือไม่


ฮิ้ววววววววววว

และนั่น เป็นสิ่งที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ตลอดกาล
(แม้ว่าใน "น้ำตาล" ของเคหวัตถุ จะบอกว่า "ความรักมีฤดูกาลของมัน" ก็เถอะ)

ลอนดอนฯ น่าอ่านดีนะคะ แต่ตอนนี้ก็กำลังอ่านหนังสือ 4 เล่มอยู่ค่ะ เป็นของนิ้วกลมซะ2 เล่ม มูราคามิ และแดน บราวน์อีกอย่างละ 1 เล่ม แต่ยังไม่จบสักเล่ม แหะๆ

ขอบคุณที่ช่วยไปตรวจการบ้านนะคะ ^^
เป็นคนชอบมองออกไปสำรวจภายนอกจริงๆ ค่ะ แต่ยิ่งมองก็ยิ่งเห็นตัวเองชัดเจนมากขึ้นเหมือนกัน เลยเป็นอีกเห็นผลหนึ่งที่ชอบการเดินทางด้วยมั้งคะ

...



นึกว่าคลิกเข้ามาบล็อก "แพนด้า"


ชอบ quote ของเล่มแรกอ่ะครับ
แล้วก็ไม่เคยเห็นในร้านหนังสือเลย เพราะมันเก่าแล้วใช่ป่าวเอ่ย?





(ตอบคอมเม้นท์)
ก็อร่อยทุกร้านอ่ะครับพี่

ยกเว้น "รสมือแม่" ที่อร่อยแค่ "ข้าวซอย" กับ "ก๋วยเตี๋ยวลุยสวน"

ส้มตำ กับ ยำสมุนไพร ของเขานี่
เหมือนกับไม่ได้คิดมาก่อนอ่ะครับว่า แต่ละอย่างกินแล้วมันเข้ากันมั้ย?
และถ้าไม่เข้ากัน ควรจะปรุงรสอย่างไรให้มันอร่อย

จึงเป็นมื้อปิดท้ายที่ไม่ประทับใจเท่าไร

กำลังดื่มด่ำกับH2O อยู่เลยค่ะ ละเลียดอ่านทีละหน้า ทีละตอน...

สองเรื่องข้างบนนั่นยังไม่ได้หนังสือมา แต่สัญญากับตัวเองไว้ตั้งแต่เห็นในบล็อกคุณหมีฯแล้วว่า...ต้องหามาอ่านให้ได้

มาอีกที...เห็นด้วยว่าตัวอักษรในกล่องคอมเมนต์บ้านนี้...น่าเขียนมาก

เห็นชื่อเรื่อง+หน้าปกเล่มแรก นึกว่าเรื่องแปล

เล่มที่สองมีคนชมเยอะ ถ้ามีโอกาสคงหยิบอ่าน

ชอบสองประโยคที่คุณสาวไกด์พูดถึงค่ะ ซึ้งดีจัง
แค่ประโยคสั้นๆทำเราอินไปด้วยเลย

อืมๆ ไม่ค่อยได้อ่านแนวๆนี้เท่าไหร่ค่ะ แต่น่าลองนะคะ ^^

ปอแวะเอานมเย็นๆ มาฝากค่ะ
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

+ แหะๆ เรื่องวรรณกรรม พี่คงโนเม้นต์อ่ะครับ แต่เข้ามาอ่านเอาเรื่องและซึมซับอารมณ์ของครูเต้ย แล้วก็รู้สึกถึงได้ ... ส่วน quote ที่ยกมาก็เจ๋งทุกอันเลยอ่ะครับ

+ คุณอนุสรณ์นี่ เหมือนพี่เคยได้ยินชื่อเค้ามานานแล้วเหมือนกันแฮะ เด๋วถ้าได้สะสม 'บันเทิงคดี' อีกที จะลองหามาอ่านบ้างนะคร้าบ

ความรักก็คล้ายแผ่นดินไหว เราจะรับรู้ผลของมันได้ เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างเคลื่อนผ่านไป
^
^
แถมยังมี Aftershock เป็นระยะ

=)

จะหยิบมาเป็นของตัวเองหลายทีแล้ว
แต่เหมือนมีอะไรมากั้นขวาง
ไว้ก็ไม่รู้จิคะ.... อิอิ

กลับมาแล้วจ้า มาชวนไปเที่ยวด้วยกัน

เอามาล่อเราอีกละ แฟนไปไทยซื้อหนังสือให้สิบกว่าเล่มแล้วยังอ่านไม่จบเลยค่ะพี่ไกด์

ปล.ขอบคุณสำหรับคำอวยพรให้หยิงอันกับเพื่อนนะคะ

เอามาล่อเราอีกละ แฟนไปไทยซื้อหนังสือให้สิบกว่าเล่มแล้วยังอ่านไม่จบเลยค่ะพี่ไกด์

ปล.ขอบคุณสำหรับคำอวยพรให้หยิงอันกับเพื่อนนะคะ

อืม ... อ่าน บลอกนี้ ทีไรรู้สึกอยากจะอ่าน เรื่องที่พี่ไกด์ "ชำแหละ" ทุกที ถ้ามีให้ยืมก็ดีเหมือนกัน แฮะ

พลางคิดว่า น่าจะมี มาดากัสการ์ กับความลับในรอยจูบ บ้างแฮะ

สวัสดีค่ะพี่สาวไกด์

ช่วงนี้ขาดแคลนวัตถุดิบสำคัญ(สมองนะค่ะ)ทำให้ไม่มีอะไรจะนำเสนอเลยนะค่ะ คงต้องรอดูว่าเสาร์ อาทิตย์นี้จะกระเตื้องขึ้นมามั่งมั๊ยน้า

สำหรับเรื่องลอนดอน ทีแรกก็คิดว่าเอ๊ะจะเรื่องเดียวกับเล่มที่สองมั๊ยน้า เคยมีคนเอามาอัพในบล็อกให้อ่านนะค่ะ (แต่โอ๋ก็ยังไม่ได้หาซื้อมาอ่านเลย เพราะรู้สึกยังไม่โดน)

แต่ตอนอ่านรีวิวลอนดอนแล้ว ก็รู้สึกว่าน่าจะเศร้าแฮะ พออ่านไล่ลงมาเจอประโยคดี ๆ ด้านล่าง
"การคงอยู่ของคนที่เรารักนั้นมีค่าน้อยนิดเหลือเกิน หากปราศจากการดำรงอยู่ของความทรงจำที่เรามีต่อเขาผู้นั้นแล้ว"ทำให้นึกถึงหนังไต้หวันเกี่ยวกับความรัก ความทรงจำ ความหวัง ใคร ๆ ก็บอกว่าเศร้า แต่ชอบดูนิ สนุกก็สนุก เศร้าก็เศร้า โรคจิตแหง๋ ๆ พักนี้เลยกลายเป็นรวมโหมดหนังและหนังสือแบบเศร้า ๆ

โอมเพี้ยงขอให้วันหยุดนี้พบแรงบันดาลใจในการอัพบล็อกทีเถิดนะ

ชอบประโยคที่พี่ไกด์ดึงออกมาแต่ละอันจังเลยค่ะ อ่านแล้วได้คิดดีอ่ะ...

เป็นหนังสือที่ได้มา ตามโปร ซื้อครบ 800 บาท เลือกฟรี 1 เล่มนั้นแหละ (หมายถึงเล่มแรกนะ)

ต้องอ่านแบบละเลียด ....จนป่านนี้ก็เลยยังอ่านไม่จบซะที
อาจเป็นเพราะเราไม่ค่อยชอบอ่านเรื่องสั้นก็เป็นได้ ...และได้ความรู้สึกอย่างเดียวกับคุณสาวไกด์ คือ ....เหมือนอ่านนิยายแปลอารมณ์เหงาๆ ของญี่ปุ่น ...
เอาไว้อ่านจบแล้ว แล้วเราเคยมาเขียนถึงบ้างดีกว่า

ชอบลอนดอนฯ มากกว่าเหมือนกันค่ะ โทนเรื่องโดยรวมลงตัวกว่า

ขอสารภาพว่าตรงลูกเล่นที่ชื่อบทของ 8 1/2 เรานึกว่าเป็นข้อบกพร่องในการพิมพ์ค่ะ

เข้ามากรี๊ดเงียบ ๆ
แล้วก็เดินออกไป

แวะมาเช็คเรตติ้งอีกครั้ง แล้วเดินตัวสั่น 5 ริกเตอร์จากไปเงียบๆ อิอิ


ป.ล. อยากไปกินทาเกะเทย์ (บุฟเฟต์) ไหม หัวละ 399.-
ร้านอยู่สีลม เสาร์-ทิตย์ มีมื้อกลางวันและเย็น นั่งได้2 ชม.

ดูภาพปลากรอบได้ที่นี่เน้อ
//dunbine.exteen.com/20080626/taketei-buffet

ปกติอ่านรวมเรื่องสั้นเยอะอยู่ค่ะ แต่ไม่ค่อยเอามารีวิวเพราะรักพี่เสียดายน้อง H2O ยังอ่านไม่จบค่ะ เพิ่งอ่านได้ 2 เรื่องก็พอดีมีเล่มนั้นเล่มนี้มาแทรก...แต่แต่ละเรื่องถ้าได้เริ่มต้นแล้วก็ต้องอ่านให้จบ...เพราะถ้าไม่จบมันจะค้างคาใจไงคะ

ทีแรกนึกว่าเข้าผิดบล็อก เหมือนนัทคุง
พออ่าน quote เอ..ผิดบล็อกจริงนี่หว่า

เอ๊ ตอนท้ายไม่ใช่บล็อกหมีนิ

แวะมาทักทายพร้อมของฝากยามเที่ยงค่ะ งุงิ

สวัสดีค่ะคุณสาวไกด์ ..
อืมมม .. เปิดมาก็โดนเลย ..

ข้อความประทับใจอันแรกกก ..
ชอบอ่ะ .. แต่หนังสือออกแนวอารมณ์หม่นๆเหรอ

ป.ล. แวะมาชวนคุณสาวไกด์ไปเที่ยวเล่นกันต่อที่ยอดเขาค่ะ .. ทริปนี้สวยมากกกก

แม่บอกว่า "สัตว์เลี้ยงหมาแมวน่ะ แทนคุณเจ้าของนะ เคยเห็นไหมที่มันรับเอาเรื่องร้ายๆ ไปแทน"

ถ้าเลือกได้เราก็ไม่อยากให้เปี๊ยกหรือย่น(แมว) เป็นโรคอะไรเลย แต่ก็แปลกดี ทั้งคนทั้งหมา ตาเป็นต้อกระจกข้างเดียวกัน แต่หมาเป็นมาก เป็นทั้งสองข้างด้วยเลยมองไม่เห็นแล้ว

อืมม บางทีเราก็คิดนะว่านี่มันเนื้อคู่ของตรูแต่ชาติก่อนหรือป่าวนะ ทำไมเราถึงทำเพื่อหมาตัวนึงขนาดนี้

สาเหตุที่พ่อค้าพลอยเยอะ ก็ทั้งเพราะพลอยเยอะ และ คนซื้อ-ขายพลอยเยอะครับ
สาเหตุนำคือ พลอยเยอะ
ที่นี่ ทรัพยากรธรรมชาติยังสมบูรณ์อยู่ครับ ประกอบกับ การบวนการทางธรณีวิทยาที่เป็นลักษณะเฉพาะของที่นี่
ทำให้มาดากัสการ์มี "ทรัพย์ในดิน" มากมายครับ
ทว่า วันหนึ่งก็ต้องหมดไปแน่นอน

ความลับในรอยจูบอาจจะยังไม่ได้
แต่ความลับในรอยแก้มนั้นพอไหว อิอิ

#

อ่านรีวิวแล้วทำให้นึกอยากลองหามาอ่านดูจัง

น่าอ่านจัง

...



Happy Weekend.

อ้อนเคยรีวิว
ลอนดอนกับความลับในรอยจูบหน่ะค่ะ พี่เต้ย

คลิ๊กเลยจ้า

"มนุษย์ทุกคนล้วนมีจุดศูนย์กลางแผ่นดินไหวประจำตัว คนทุกคนมีจุดศูนย์กลางแห่งความไหวหวั่นต่อโลกที่มองเห็น ต่อโลกที่คาดเดาไม่ได้ ต่อโลกที่ไม่อาจสัมผัสถึง

ความรักก็คล้ายแผ่นดินไหว เราจะรับรู้ผลเมื่อทุกสิ่งทุกอย่างเคลื่อนผ่านไป
"

ชอบประโยคนี้จังเลยครับปรัชญาตรงใจดีแท้

มาอีกทีๆ

ลืมถามค่ะ..ว่าเคยอ่าน H2O รึยัง

และชอบรึเปล่า

เพราะว่าอ้อนชอบ H2O พอๆ กับลอนดอนเลยค่ะพี่เต้ย

เท่าที่อ่านเรื่องแรกโดนกว่านะ

เพราะตรงนี้เอาไปใช้ได้

.....การที่เราทั้งสอง จะได้เป็นคู่รักกันหรือไม่

ไม่มีความสำคัญใดเลย

เพราะผมได้พบคุณแล้วในชีวิตนี้

และนั่น

เป็นสิ่งที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ตลอดกาล.....

แวะมาสวัสดีวันเสาร์สบาย .. สบายนะคะ

เริ่มอยากอ่าน ' ลอนดอนกับความลับในรอยจูบ ' ซะแล้วสิคะ มาจำชื่อเรื่องไว้ก่อน สิ้นเดือนค่อยไปคว้ามาครอง

การที่เราทั้งสอง จะได้เป็นคู่รักกันหรือไม่

ไม่มีความสำคัญใดเลย

เพราะผมได้พบคุณแล้วในชีวิตนี้

และนั่น

เป็นสิ่งที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ตลอดกาล



โอ้..คุณสาวไกด์ขา
มันช่างเป็นเป็นประโยคเด็ด..ดึงดูดใจจริงๆ
จดรายชื่อไว้..อีกแล้ว..จะได้เสียสตังค์อีกแล้ว


ยังไคยอ่านเลย..ทั้งสองเล่ม
แต่อ่านรีวิวมาจากหลายบล็อก..น่าอ่านเหมือนกันค่ะ
ชอบจัง..แนวที่มันบีบอารมณ์
ไม่ว่าจะหม่นหมอง..หรืออะไรก็แล้วแต่

ชื่อเล่มแรกนี่แบบชวนฝันจริง ๆ ครับ

ดอง 8.5 ริกเตอร์อยู่เลยค่ะ ว่าจะหยิบมาอ่านตั้งนานแล้ว แต่ตอนนี้ไม่ค่อยอยู่ในอารมณ์ที่อยากอ่านหนังสือเลย อ่านอะไรก็ไม่จบ

สนใจเล่มที่สองค่ะ ^ ^

สวัสดีค่ะคุณสาวไกด์ฯ

ขอบคุณที่แวะไปทักทายที่บล็อกค่ะ เห็นคุณสาวไกด์ฯ บ่อยๆ ในห้องสมุด นานๆ ทีจะแวะมาอ่านบล็อกคุณ แต่ไม่ได้คอมเม้นท์

หนังสือแนว fiction เนี่ย เมื่อก่อนติดพอสมควร แต่หลังๆ มือตกไปเยอะ ไม่รู้เพราะว่าจินตนาการมันตกไป หรือว่าชีวิตมันมีแต่เรื่องเครียดก็ไม่รู้ ก็เลยหันไปอ่านโน้น นี่ นั่น แบบมั่วไปหมด หาแนวตัวเองไม่ได้

ฝากหนังสือเล่มนี้ไว้ให้คุณสาวไกด์ และเพื่อนๆ ว่า "อย่า" ริอ่านซื้อมาอ่านโดยเด็ดขาด อิอิ

//www.pantip.com/cafe/library/topic/K6721307/K6721307.html

"การคงอยู่ของคนที่เรารักนั้นมีค่าน้อยนิดเหลือเกิน หากปราศจากการดำรงอยู่ของความทรงจำที่เรามีต่อเขาผู้นั้น"

รู้สึกสะดุดกับประโยคนี้มากๆครับ เพราะเร็วๆนี้ได้รับรู้เรื่องราวของหนังที่ชื่อว่า Away from her ที่เป็นเรื่องราวของสามีภรรยาที่อยู่กันมายาวนานคู่หนึ่ง แต่วันหนึ่งตัวภรรยากลับป่วยเป็นโรคอัลไซเมอร์ ทำให้เธอค่อยๆลืมเรื่องราวทุกอย่างแม้แต่สามีตัวเอง

สำหรับผมแล้วมันเป็นพล็อที่จี๊ดมากๆเลยครับ (ยังไม่ได้ดูแต่ "อยาก" มากๆ)

อ้อ เคยเห็นคุณหมีชุนรีวิวเรื่องนี้มาครั้งหนึ่งแล้ว ว่าจะไปหาซื้ออยู่เหมือนกัน แต่ลืม ขอบคุณที่ทำให้นึกออกนะครับ

เล่มแรกนี่อ่านจบแล้วจะหิวมั้ยอ่ะคะ คุณสาวไกด์
แบบละครเกาหลี วิท ยู ฮี อ่ะ
อันนั้นดูไปท้องร้องไปเลย
ทรมานชะมัด เหอ เหอ เหอ

แวะทักทายวันจันทร์จ้า มีความสุขมากๆน่ะค่ะ

ปรกติไม่ค่อยได้อ่านหนังสือแบบนี้เท่าไหร่ อ่านนิตยสารเป็นส่วนใหญ่น่ะค่ะ แต่ขอบคุณที่นำมาฝากกันน่ะค่ะ

Comments for Hi5, Myspace Hi5 Blog บล๊อคส่วนตัว

แวะเอาดอกไม้มาฝากจ้า

...


ไปดูคอนเสิร์ตมาน่ะ พี่เต้ย

เดี๋ยวไว้อัพบล็อกหน้าเน้อ


(น่าจะสัก พฤหัส หรือ ศุกร์ ถ้าไม่ติดงาน)

ป่าวมีความรักหลากหลายนะคะ

คนเดียวนั่นล่ะค่ะแต่หลายรสเท่านั้นเอง

เป็นหมีขี้เบื่อน่ะ อ้อแล้วที่เลิกขาวก็เพราะนกที่ไม่มีเสียงเกี่ยวก้อยกับหมีไปเวียตนามแบบสมบุกสมบันมาก
เครื่องบินมีแต่แม่นกอยากนั่งรถสองแถวปุเลงๆ
พาหมีปุเลงจากด่านเดียนเบียนฟูไปเรื่อยๆ จนตัวนุ่มนิ่มและสีผิวเปลี่ยนแปลง

แวะมาเสริฟกาแฟคะ
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ งุงิ

+ พี่ขอญาตแวะมาตอบคำถามที่ครูเต้ยสงสัยในบล็อกนายโอ๊ต (แฟนผมฯ) นะครับ ... เกาะซานโตรินี่ เป็นเกาะท่องเที่ยวระดับอินเตอร์ของประเทศกรีซครับ อยู่ในทะเลอีเจียน ซึ่งเป็นทะเลย่อยของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน อีกเกาะนึงที่ดังน้อยกว่าหน่อยชื่อ ไมโคนอส (อ่านงี้มั้ง) ซึ่งเทียบแล้วก็คงประมาณ ภูเก็ต - สมุย ของบ้านเรานั่นเอง ที่ชาวต่างชาติส่วนใหญ่จะรู้จัก

+ ซานโตรินี่ จะเด่นตรง เค้าจะให้บ้านบนเกาะทาสีขาวเท่านั้นครับ แล้วทะเลแถบนั้นไม่รู้เป็นไง น้ำจะสีฟ้าอมน้ำเงินจัดมั่กๆ เวลาถ่ายรูปออกมา มันเลยตัดกันสวยสุดๆ เลยไงครับ ... บ้านสีขาว ไล่ลดหลั่นกันไปบนเนินเขา บนยอดเขาเป็นกังหันลม ด้านล่างเป็นน้ำทะเลสีเข้มอ่า

ตั้งใจว่าจะเข้ามาตอบเรื่องที่ตั้งเกาะซานโตรินี่ก็พอดีคุณเพื่อนวินเข้ามาตอบแทนให้แล้วเรียบร้อย ซึ่งก็ดี เพราะถ้าผมตอบเองคุณครูเต้ยก็คงจะรู้แค่ว่ามันอยู่ที่กรีซแค่นั้น (อยากไปแต่รู้น้อย)

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ เป็นมือใหม่อยู่ค่ะ หุหุ
ชอบอ่านหนังสือเหมือนกันเลยค่ะ ยินดีที่รู้จักค่า

สนใจสองเล่มเลย เพราะคุณแพนด้าเคยพูดถึงไว้ อยากอ่านเหมือนกันค่ะ ไปซื้อที่ไหนดีคะ

อ๋อย เรื่องแรกเป็นสาวเกาหลีมาเอี่ยวอีกแล้ว พักนี้เจอตัวละครเกาหลีเยอะนะเนี่ย ทั้งหมดมาในแนวโรแมนติกันหมดเลย เรื่องนี้ด้วยเหรอเปล่าค่ะ ขัดใจตะหงิดๆ

เรื่องแรกเป็นแนวที่เราชอบเลย แนวๆ คนไทยที่ไปใช้ชีวิตอยู่ต่างแดนเนี่ย ถ้าทำเป็นละครต้องไม่พลาดที่จะดูทุกที

ไม่เคยอ่านเลยค่ะ ทั้งสองเล่ม น่าสนใจดีนะคะ แต่คงต้องรอกลับไทยก่อน เพราะไม่มีขายอ่ะแถวนี้

ตามมาจากบล็อกคุณแฟนผมฯ เพิ่มเติมแบบไม่ได้ค่าโฆษณา นิยายของคุณ Clear Ice มีเล่มนึงที่เกิดเหตุ ที่แถบเกาะซานโตรินี่ มันสวยมากกกกก สาวเต้ย

เข้ามาตอบเรื่องหนังสือ ดอกไม้แด่อัลเกอร์นอนค่ะ
เค้าเขียนไว้ในปกในว่า ผลิตและสร้างสรรค์โดย SciFi ในเครือบริษัท เอ.อาร์.อินฟอร์เมชัน แอนด์ พับลิเคชัน จำกัด ค่ะ
น่าจะยังพอหาซื้อได้นะคะ

เสริชเจอในเว็บซีเอ็ดที่นี่ค่ะ
//www.se-ed.com/eShop/Book/BookDetail.aspx?No=9789749328835&TypeMCode=BK&ProdMCode=%E0%B8%A7%E0%B8%93

หรืออ่านจากลิงก์ที่คุณแม่ไก่แปะไว้ที่บล็อกศรีสุรางค์ก็ได้
^ ^

...



พี่เต้ย

วีวี่ มันร้านเบเกอรี่ มะช่ายเหรอครับ?

แล้วพี่จะไปกิน วีวี่ ต่อด้วยเค้ก ถ.พระอาทิตย์ อ่านะครับ?

แวะมาเสริฟกาแฟค่ะ

Comments for Hi5, Myspace Hi5 Blog บล๊อคส่วนตัว

มาเมียงๆ มองๆ ดูหนังสือจ้า

อะฮุๆ หน้าแตก จำผิดวุ้ย คาปรีน่ะล่ะ
ซานโตรินี่มันอีกเรื่องหนึ่งที่จำไม่ได้ว่าชื่อเรื่องอะไร ใครเขียน ว่าแล้วก็อายม้วนออกไป..

สวัสดีค่ะคุณสาวไกด์ ..

วันนี้สบายดีนะคะ ..

เก็บดอกไม้มาฝากเช่นเดิมค่ะ ..

เพิ่มความหวานให้หัวใจนะ อิอิ ..

...



พี่เต้ยยยยย...


ผมนั่งเสิร์ชรูป love letter มา (หายากเป็นบ้า )
สำหรับประกอบบล็อกต่อๆไปที่โดน พี่วิน แท็กเรื่องรูปอ่ะครับ

จนมาเจอกับ link นี้อ่าพี่

//tieba.baidu.com/f?kz=359560650

น้ำตาไหลพรากเลย

ฟูจิอิ อิทสึกิ

เดือนหน้า มีวันเกิดของแมวสามตัว

เราจึงจัด theme กินแหลกกันเอาไว้ว่า
"เสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวไม่ได้ แต่แมวสามตัว นอนก่ายกันสบาย" (ชื่อยาวสองกิโลกว่าๆ)

ปล.1 เรื่องสีชัง ค้างได้นะ มีบ้านพัก ราคาตั้งแต่สามร้อย-หกเจ็ดร้อย แต่เราคงค้างไม่ได้เพราะวันอาทิตย์ต้องทำงานง่ะ แงๆ (ว่างแค่เสาร์)
ปล. 2 ไปดู Red Cliff กันไหมโฮก ติดตามรายละเอียดได้ที่บ้านแมวพันปี ห้องสมคบคิดเฉพาะ VIP จ้า

ปิ๊งป่อง

เคหะวัตถุ เข้ารอบ 9 เล่มสุดท้าย
ดีใจจังนะคะ

เอ่อ... จะเข้ามาบอกครูเต้ยว่าผมไม่ได้เป็นแฟนกับคุณวินนะครับ

แวะมาทักทายกั๊บ ไม่ได้เข้ามาซะนาน ไม่รู้พี่เต้ยลืมน้องคนนี้ไปหรือยัง

แต่น้องคนนี้ยังคิดถึงพี่เต้ยนะคับ

ชอบหนังสือของคุณอนุสรณ์เหมือนกันครับ

หนังสือ เคหสถาน ของเขาได้ชิงซีไรท์ปีนี้ด้วยนะครับ

เธ”เธญเธเน„เธกเน‰เนเธ”เนˆเธญเธฑเธฅเน€เธˆเธญเธฃเนŒเธ™เธญเธ™ (เน€เธ„เธขเธญเนˆเธฒเธ™เธชเธกเธฑเธขเน€เธ›เน‡เธ™เน€เธฃเธทเนˆเธญเธ‡เธชเธฑเน‰เธ™เนเธ›เธฅเธ„เนˆเธฐ เธ‚เธญเธ‡เนƒเธซเธกเนˆเนƒเธŠเน‰เธงเนˆเธฒ เธญเธฑเธฅเน€เธเธญเธฃเนŒเธ™เธญเธ™ เนเธ•เนˆเธˆเธฃเธดเธ‡เน† เน„เธกเนˆเธฃเธนเน‰เธ„เธงเธฃเธญเนˆเธฒเธ™เธงเนˆเธฒเน„เธ‡เธ”เธต) เน€เธจเธฃเน‰เธฒเธกเธฒเธเน†

เธ•เธฒเธก เธญเธ™เธธเธชเธฃเธ“เนŒ เธกเธฒเธˆเธฒเธเน€เธฃเธทเนˆเธญเธ‡เน€เธ‚เน‰เธฒเธฃเธญเธšเธ‹เธตเน„เธฃเธ•เนŒ เธ™เนˆเธฒเธชเธ™เนƒเธˆเนเธฎเธฐ...

ชอบหนังสือและนิทานของคุณอนุสรณ์



มาดูเล่นค่ะ

สนุกดีค่ะชอบมากมากมากมากมากมากมากมากมากมาก