อยากให้ลมหนาวหวนมาอีกครั้ง เพิ่งได้มีโอกาสอ่าน กล่องไปรษณีย์สีแดง หลังจากได้ดูหนังเพื่อนสนิทไม่ต่ำกว่า 5 รอบ พอได้อ่านหนังสือแล้วสัมผัสได้ได้ถึงกลิ่นไอของภูเขาและทะเลไปพร้อมๆกัน แต่คราวนี้ไม่ได้ตั้งใจมาแนะนำเกี่ยวกับ กล่องไปรษณีย์สีแดงหรอนะ เพราะใครหลายๆคนคงพอเดาออก วันนี้ขอหยิบเอานิยายที่คุณ อภิชาติ เพชรลีลา เขียนเป็นเรื่องแรกแต่กลับได้ตีพิมพ์หลังเรื่อง กล่องไปรษณีย์สีแดง “อยากให้ลมหนาวหวนมาอีกครั้ง” เหมาะแก่การอ่านในหน้าหนาวมาเยือนแบบนี้จริงๆ นั่งอ่านก็นั่งนึกถึงเมืองเชียงใหม่เมืองที่มีเสน่ห์ไม่เหมือนใคร โดยเฉพาะถ้าใครเป็นศิษย์เก่าหรือศิษย์ปัจจุบัน มอชอ (มหาวิทยาลัยเชียงใหม่) มหาวิทยาลัยที่ถูกโอบล้อมด้วยภูเขา ฉากหลักของนิยายเรื่องนี้คือมอชอ เรื่องราวของเพื่อนรัก 5 คน ธันวา, ชาน, โส่ย, กลาง, ด้วง มิตรภาพ กิจกรรมรับน้องใหม่ บรรยากาศของการอยู่หอกับเพื่อน ความรักที่เกิดขึ้นท่ามกลางสายลมหนาว การก้าวพ้นผ่านวัย(Coming of Age) และปัญหาการเปลี่ยนแปลงไปของเมืองเชียงใหม่ ที่กำลังวิ่งไล่ตามความเจริญของกรุงเทพฯ ไปทุกขณะ หลายสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลงไป แล้วอะไรที่คงเหลืออยู่ หรือหากเป็นเพียงแค่ความทรงจำที่จะอยู่กับเราตลอดไป ถ้าไม่มีหนังสือเล่มไหนอ่านในฤดูหนาว บรรยากาศเหงาๆ กำลังนั่งดูรูปถ่ายของเพื่อนเก่าแล้วคิดถึงคืนวันดีๆเหล่านั้น ลองหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่านแก้เหงา หรือทำให้เหงามากขึ้นก็ไม่รู้   Create Date : 27 พฤศจิกายน 2549 7 comments Last Update : 27 พฤศจิกายน 2549 15:33:02 น. Counter : 5529 Pageviews. Share Tweet

น่าหามาอ่านครับ   โดย: PutterZ (ToppuT ) 27 พฤศจิกายน 2549 16:54:05 น.

เคยอ่านแต่กล่องไปรษณีย์สีแดงแหละค่ะ แหะๆ ไว้ว่างๆ ต้องลองไปหาเล่มนี้มาอ่านดู   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 27 พฤศจิกายน 2549 16:55:55 น.

เป็นนิยายที่ คนที่อยากเข้าเรียน มช. กำลังเรียน มช. หรือจบจาก มช. ไปแล้ว ควรอ่านครับ   โดย: ShadowServant 27 พฤศจิกายน 2549 20:24:15 น.

เล่มนี้มีปกเล่มพิมพ์ครั้งแรก   โดย: สายลมอิสระ 28 พฤศจิกายน 2549 22:34:22 น.

เป็นหนังสือที่น่าอ่านจังเลยคะ ต้องหามาให้ได้ซะแล้ว สุขสันต์วันปีใหม่ 2550 ด้วยนะคะ ขอให้มีความสุขคะ   โดย: นรานินี 31 ธันวาคม 2549 2:20:10 น.

ซื้อหนังสือเล่มนี้ทันทีโดยที่ยังไม่รู้ว่าเป็นหนังสืออะไรเพียงเพราะว่าเปิดดูข้างในแล้วเป็นรูปวาดในมอ พอได้อ่านแล้วชอบมาก ๆ ทุกสถานที่ในเรื่อง เป็นที่ ๆ เราเคยอยู่ อ่านแล้วคิดถึงมอ คิดถึงบ้านมาก ๆ ไม่มีที่ใหนสุขใจเท่าเชียงใหม่กับมอชอ (จบปี 49 นี้เองค่ะ ตอนนี้ต้องมาทำงานเมืองกรุง)   โดย: ฝน 4501*** IP: 124.121.6.47 6 มิถุนายน 2550 18:50:01 น.

หนังสือน่าอ่านจังเลยค่ะ เพราะมาจากเชียงใหม่แต่ไม่ได้เรียนจบจากมอชอ. ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่บล๊อกนะค่ะ   โดย: bear hunt 18 กันยายน 2554 15:32:41 น.