Bloggang.com : สาวไกด์ใจซื่อ : ❤++++++❤ หนึ่งเรื่องสั้นของเขา 7 เรื่องสั้นของฟ้า และขนมจีนทอดมันของเรา ❤++++++❤

❤++++++❤ หนึ่งเรื่องสั้นของเขา 7 เรื่องสั้นของฟ้า และขนมจีนทอดมันของเรา ❤++++++❤

สวัสดีค่ะ

วันนี้สาวไกด์มีหนังสือรวมเรื่องสั้น 1 เล่มมาคุยด้วย (กรุณาอ่านต่อไปแล้วจะรู้ว่าไม่เชิงแนะนำนะคะ เพราะเป็นหนังสือเฉพาะรส) และเรื่องสั้นอีก 1 เรื่องมาคุยด้วย

เมื่อคืนวันพฤหัสด้วยความที่ยังมีอาการ Jet Lack ทำให้นอนไม่หลับก็เลยหยิบหนังสือมาอ่าน ๒ เล่ม

เล่มแรกคือ “นิทานสันดานเสีย” ของจักรพันธุ์ ขวัญมงคล

คำโปรยหนังสือ : รวมเรื่องสั้นสำหรับผู้ใหญ่อ่อนหัดและเด็กแก่แดด

จริงๆ สำหรับรวมเรื่องสั้นเล่มนี้มีหลายเรื่องมากที่อยากนำมาพูดถึงไม่ว่าจะเป็น โลกหมุนรอบสารภี (ที่ผสานเรื่องราวของดราม่า แฟนตาซี ความเชื่อวิถีชาวบ้านได้อย่างลงตัว) เรื่องจดหมายระหว่างมาริโอกับลุยจิ (จดหมายถึงมาริโอ และมาริโอสอนน้อง) ที่ทำให้เราเห็นมุมมองในสองมุมมอง

แต่เรื่องที่ยังคงอยากพูดถึงมากที่สุดก็คือ “นิทานสันดานเสีย” ค่ะ

คือ..เรื่องสั้นหลายๆ เรื่องในเล่มนี้นั้น จะเป็นในแนวเสียดสีกึ่งขำกึ่งเล่น กึ่งจริงกึ่งอ่าน (อย่างที่เจ้าตัวเคยเสนอชื่อนี้เป็นชื่อหนังสือมาแล้ว) แต่ขณะเดียวกันก็แฝงความเศร้าลึกๆ ไว้ในหลายเรื่องเช่นกัน

แต่ (อีกแล้ว) เรื่องที่กระทบความรู้สึกเราที่สุดคือ “นิทานสันดานเสีย” ด้วยเรื่องราวที่ดูเหมือนกับไม่มีอะไร แต่หลายถ้อยคำนั้นมันตีไปที่หัวใจอะค่ะ (แต่ขณะเดียวกัน เรากลับไม่รู้สึกว่าคนเขียนต้องการบีบคั้นมากมายอะไร ทว่ามันเศร้าด้วยเรื่องราวของมันเอง)

ประโยคต่อไปนี้สปอยล์นะคะ

และคนเขียนก็สามารถเขียนให้คนอ่านรู้สึก “ยิ้มทับน้ำตา” ได้อย่างเจ้าหญิงในเรื่องด้วย เพราะก็ยังคงมีแทรกมุกและอารมณ์ขันมาเป็นระยะ ซึ่งทำให้เรานึกถึงนักเขียนคนหนึ่งที่เราชอบมากๆ อีกคน (ก่อนที่เจ้าตัวจะมาเอาดีทางทีวีและหนัง) คือ พิง ลำพระเพลิง เพราะพิงเองก็เป็นอีกคนที่เขียนหนังสือให้เรายิ้มทั้งน้ำตาได้ (อย่างกรณี “พรุ่งนี้ก็สายสะดือ” เป็นต้น)

หมดสปอยล์ค่ะ

แต่สำหรับเรื่องสั้นอื่นๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง “บนรถเมล์สายนั้น” ถือได้ว่า ธรรมดาค่ะ

ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสั้นที่แนะนำให้อ่านค่ะ และถ้าไม่เดือดร้อนเกินไป จะสนับสนุนซื้อมาเป็นเล่ม ก็ไม่น่าเสียดายเงินนะคะ (แม้ว่าจะไม่ได้ชอบทุกเรื่องในเล่มนี้ แต่ก็มีหลายเรื่องที่ชอบค่ะ)

ส่วนอีกเล่มก็คือ “7 เรื่องสั้นของฟ้า” ค่ะ

เรารู้จักคุณ ฟ้า พูลวรลักษณ์ ครั้งแรกจากการอ่านห้องเรียนที่เงียบที่สุดในโลกในอะเดย์ ซึ่งทำให้เรารู้สึกว่านักเขียนคนนี้น่าสนใจ มีจัดหวะในการเขียนที่แปลก บรรยากาศในเรื่องของเขาดูผิดแผกและมีความเป็นโลกเฉพาะตัวสูง รวมทั้งการนำเสนอและประเด็นที่แฝงอยู่ก็น่าสนใจไม่น้อย

จนงานหนังสือเมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมาก็ไปได้หนังสือเล่มนี้มาครอบครอง

ซึ่งทำให้เราค้นพบว่า เรื่องสั้นของคุณฟ้านั้น ถูก “จริต” เราอย่างแรง

อ่านไปก็ราวกับได้คุยกับเพื่อนที่คุยกันถูกคอ มีมุมมองความคิดที่น่านำมาขบต่อ (ซึ่งขอสารภาพว่า ก่อนหน้านี้ไม่ทราบมาก่อนเลยว่าคุณฟ้านั้นจัดได้ว่าเป็นนักเขียนอาวุโส เพราะจากการอ่านของตัวเองนั้น ได้คาดเดาเอาว่าน่าจะเป็นงานเขียนของคนที่อยู่ในวัยประมาณคุณวินทร์มากกว่าเสียอีก แล้วก็คิดว่าเป็นนักเขียน “หญิง” ด้วย แต่ผิดหมดเลย)

ส่วนคนที่อ่านมาถึงตรงนี้แล้วยังจำหัวข้อบล็อกวันนี้ได้ คงจะเริ่มตั้งคำถามแล้วว่าแล้วบล็อกวันนี้มันเกี่ยวอะไรกับขนมจีนทอดมันล่ะเฟ้ย?

ครือว่า..เรารู้สึกว่า เรื่องสั้นของฟ้ามันเหมือนขนมจีนทอดมันน่ะค่ะ

นั่นก็คือมันเป็นอาหารประจำถิ่น (ของจังหวัดเพชรบุรี) ซึ่งเท่าที่ผ่านมาที่เคยพาเพื่อนๆ ต่างถิ่นไปกิน มีทั้งชอบและไม่ชอบ (เฉกเช่นเดียวกับอาหารอีกอย่างคือ ข้าวแช่ แต่ขนมจีนทอดมันมัน unique กว่าอะน้า เลยเหมาะจะเอามาเปรียบเทียบมากกว่า)

คนที่ชอบก็จะกลายเป็นชอบไปเลย จะอยากกินขนมจีนกับทอดมันมากกว่าน้ำพริก น้ำยา น้ำฯลฯ ใดๆ ทั้งสิ้น

ส่วนคนที่ไม่ชอบก็จะไม่รับเอาเลย รู้สึกว่ามันเป็นอาหารแปลก อาหารประหลาดและไม่คิดจะลองพยายามกินซ้ำ

สำหรับเรื่องสั้นของฟ้าในความรู้สึกเราก็เป็นเช่นนั้นเช่นกันค่ะ

คือเป็นเรื่องสั้นที่ “ต่าง” ไปจากเรื่องสั้นอื่นๆ ในท้องตลาด มีรสชาติแปลกออกไป ซึ่งถ้าคนชอบ (อย่างเรา) ก็จะชอบไปเลย จะหลงเสน่ห์เรื่องสั้นแบบนี้ไปเลย ส่วนคนที่ไม่ชอบก็คิดว่า คงจะชอบยากหละค่ะ

บรรยากาศในเรื่องของคุณฟ้ายังคงมีกลิ่นอาย และสร้างความรู้สึกที่แตกต่างไปจากเรื่องสั้นของคนอื่นๆ ได้อย่างค่อนข้างชัดเจน แทบจะเป็นเอกลักษณ์ที่ค่อนข้างสัมผัสได้ว่า “ไม่เหมือนใคร” ซึ่งเป็นบรรยากาศที่เราเองชอบเอามากๆ ค่ะ อย่างที่บอกว่า ถูก “จริต” อย่างแรง

จะลองยกบางส่วนจากบางเรื่องมาให้อ่านกันนะคะ

ในตัวฉันมีลำน้ำแห่งคำพูด มันเป็นลำน้ำเล็ก แต่ผู้ใดที่ข้ามไปแล้ว ไม่สามารถข้ามกลับ พวกเขาจากไปชั่วกาลนาน

แต่ผู้ข้ามลำน้ำนี้ ไม่จำเป็นต้องเป็นคนตาย มันอาจเป็นคนเป็น

วันนี้ธีรยุทธไปยืนอยู่ใกล้แม่ของฉัน ฉันมองเห็นพวกเขาจากฝั่งนี้ แต่ไม่อาจข้ามไปหา

ธีรยุทธคงไม่ได้รักฉันเท่าไหร่ วันนี้เขาอาจลืมฉันไปแล้ว แต่ฉันกลับยังไม่ลืมเขา เหมือนฉันที่ไม่อาจลืมแม่ของฉัน เวลามองเห็นแสงแดดแรงกล้า ฉันคิดถึงแม่ เวลาเห็นแสงเปลี่ยนคลื่นฉันคิดถึงคำพูดสุดท้ายของเธอ เวลาฉันเดินอยู่ที่มีเสียงเซ็งแซ่ในศูนย์การค้า ในตลาด ฉันได้ยินประโยคสุดท้ายของธีรยุทธ ที่จริงฉันรักเขามากกว่าเดิม รักมากเท่าที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะรักผู้ชายคนหนึ่ง แต่ฉันไม่ต้องการอยู่กับเขา ฉันไม่อาจมีชีวิตอยู่กับคนที่อยู่คนละฟากฝั่งลำน้ำแห่งคำพูด ทุกคนที่ข้ามฝั่งน้ำนี้ไป ฉันรักพวกเขามากกว่าเดิม

ลำน้ำนี้ลึกและยาวไร้จุดจบ แต่กลับแคบ

จากเรื่อง “ประโยคสุดท้าย”

ลองอ่านอีกบทนะคะ

“คนอ่านหนังสือธรรมดา เขาต้องการอ่านแล้วรู้เรื่องภายในไม่กี่นาที อุปมาเหมือนเขาซื้อต้นไม้ที่ต้องออกดอกภายในไม่กี่นาที หากพวกเขาต้องการอย่างนั้น ก็เป็นเรื่องของพวกเขานะ แต่ฉันขอถามว่า ทำไมคนอ่านมีความมักน้อยอย่างนั้นละ ทำไมพวกเขาไม่ลองสิ่งใหม่ ไม่ลองปลูกต้นไม้ที่แตกต่างออกไป”

…..

“มันยาก เพราะโครงสร้างภายในหนังสือเล่มนี้ ถูกออกแบบมาเพื่อเป็นต้นไม้ที่ออกดอกภายในหนึ่งร้อยปี”

ข์ = ความเงียบของเด็กทารก
ข์ข์ = ๑ ความรักของเด็กปัญญาอ่อน
๒ พรมแดนของประเทศเล็กๆ
ข์ข์ข์ = ฝาแฝดสามคนที่ผูกพันกันเป็นหนึ่ง

ใครคนหนึ่งบอกว่า กิเลนเป็นสัตว์หายากในโลก มันจึงสามารถเดินเข้ามาในตลาด โดยไม่มีใครสังเกตเห็น

ดวงตามนุษย์คุ้นเคยกับสิ่งที่เคยเห็น เมื่อเจอสิ่งที่ไม่เคยเห็น สิ่งนั้นก็จะกลายเป็นสิ่งล่องหน

ทั้งหมดข้างบนนี้จาก “เด็กชายปกรณ์กับเด็กหญิงปกรณ์” (ซึ่งเป็นเรื่องสั้นที่บ่งบอกความเป็นหนังสือเล่มนี้ได้ดีเอามากๆ ค่ะ)

ดังนั้นหากถามว่าหนังสือเล่มนี้แนะนำหรือไม่ ก็แนะนำสำหรับคนที่อ่านข้อความที่ยกมาข้างบนแล้วรู้สึกชอบหรือเริ่มๆ "โดน" หรือสำหรับคนที่อยากอ่านเรื่องสั้นที่มีความเฉพาะตัวสูง อยากลองอะไรที่แปลกแตกต่างไปน่ะค่ะ

ขอบคุณทุกท่านสำหรับการแวะมาอ่านนะคะ

สำหรับท่านใดที่แวะมาบ้านสาวไกด์เป็นครั้งแรก
(หรือเคยมาแล้วแต่มีหนังสือกับหนังที่อยากแนะนำเพิ่มเติม)

เรียนเชิญ ที่นี่ค่ะ

Create Date : 22 พฤษภาคม 2549

Last Update : 22 พฤษภาคม 2549 13:28:44 น.

59 comments

Counter : 2291 Pageviews.

แวะมาทักทายค่ะ
ทูน่าไปหัวหินทีไรต้องแวะไปซื้อขนมจีนกับทอดมันที่เพชรบุรีทุกครั้งเลยค่ะ อิอิ ชอบๆ

โดย: ทูน่าค่ะ

วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:45:35 น.

อุ๊บส์ คนแรก

ไม่เคยอ่านทั้งสองเล่มอ่ะจ้ะ ไม่รุ้จะถูกจริตหรือเปล่า

ไม่ค่อยชอบเรื่องสั้นอ่ะ

โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ IP: 58.10.3.170 วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:45:50 น.

เขียนแนะนำหนังสือได้น่าอ่านจังเลยนะครับ(ทางบ็อกแก็งค์น่าจะจ้างให้เขียนประจำไปเลย)

เรื่องสั้นของคุณฟ้าเจ๋งดีนะครับ ผมได้อ่านเป็นบางเรื่อง เขาพาเราเข้าไปในความนึกคิดได้ไกลดีจัง(ชอบเป็นบางงานเขียนครับอย่างห้องเรียนที่เงียบฯเนี่ยไม่ชอบเอาเสียเลยครับ) ส่วนเล่มนี้น่าอ่าน

โดย: ชาวโลกพฤหัส IP: 203.188.1.95 วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:46:07 น.

อ๊ากกกกส์ โดนตัดหน้าไป 15 วินาที

โดย: LMJ IP: 58.10.3.170 วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:47:00 น.

เคยไปเพชรบุรี แต่ไม่ได้กินขนมจีนทอดมันที่นั่น แต่เคยได้ยินเรื่องราวมานานแล้ว เลยทำกินเอง อร่อยค่ะ เราชอบกินทอดมันที่อร่อยๆ อยู่แล้ว

หลังไมค์ด้วยค่ะ

โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat

) วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:50:31 น.

น่าอ่านทั้งสองเล่มเลย หุหุ

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:59:07 น.

แนวเรื่องสั้นนี้ไม่ค่อยได้อ่านเลยค่ะ แต่ก็น่าลองเผื่อว่าจำเจกับความซ้ำของหนังสือเก่าก็น่าจะได้หาอ่านมั่งสลับสับเปลี่ยนเพื่อให้ได้รสชาดใหม่ๆ ดูบ้าง ...

จาก ตย.ที่ยกมาของบางส่วนในหนังสือ ต้องบอกว่าบางครั้งการอ่านตัวหนังสือที่แทรกความคิด สำหรับตัวเองต้องขอเวลาอย่างแรงที่จะเข้าใจ เนื่องด้วยปุ่มตีความบางครั้งมันทำงานไม่ฉับไว เพราะฉะนั้นถ้าจะได้อ่านก็ต้องเลือกเวลาอ่านอย่างแรงเลยค่ะถึงจะได้อินกับเนื้อเรื่องได้ดี...

สองเล่มที่แนะนำน่าสนใจน่าลองค่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:14:51:28 น.

เป็นแนวที่ไม่ค่อยได้อ่านเลยอ่ะค่ะ

จริง ๆ ก็คือ ช่วงหลัง ๆ มานี่ก็ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือแล้วตะหาก

แต่อ่านที่คุณสาวไกด์ฯเล่าให้ฟังแล้วก็รู้สึกว่าน่าอ่านดีเหมือนกันนะคะเนี่ย

เคยอ่านเรื่องชีวิต 150 ซม. อะไรประมาณนี้อ่ะค่ะ หรือเปล่าคะ ?

โดย: :D keigo :D

วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:16:49:30 น.

สงสัยเราต้องอ่านเรื่องแรก ... ว่าเราอ่อนหัด

ปล.อ่านหนังสือบอล เตรียมข้อมูลส่งไปรษณีย์บัตรชิงโชคงัยจ๊ะ

โดย: bird-narak

วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:16:50:13 น.

ขอบคุณนะคะที่คิดให้ยืม แต่ไม่เป็นไรนะคะ จะช้าจะเร็วยังไงเราต้องซื้อหนังสือเล่มนี้แน่นอนเลยเพราะงั้น ตอนนี้ก็อดใจรอไปก่อน

เรื่องให้คนอื่นยืมหนังสือเนี่ย เราคิดมากนิดหน่อย อย่าว่าแต่จะห่วงเลยว่าคนที่ให้ยืมเขาจะนำมาคืนมั้ย ต่อให้คืนมันจะกลับมาสภาพดีเหมือนเดิมหรือเปล่า เพราะเรารักษาหนังสือมากๆเลย ไม่อยากให้เป็นรอยพับหรือปกหักๆงอๆ โดยเฉพาะบางเล่มมีลายเซ็นต์ของนักเขียนที่เราชื่นชอบอยู่ด้วย
สาวไกด์คงจินตนาการตามได้ใช่มั้ยคะว่าถ้าหนังสือที่เรารักกลับมาสภาพพิกลพิการ เห็นแล้วมันจะปวดใจแค่ไหน ^^

ส่วนหนังสือ 7 เรื่องสั้นของคุณฟ้า ที่สาวไกด์ว่าถูก “จริต” นั้น เท่าที่อ่านประโยคที่ยกมา เราเฉยๆนะ อาจจะไม่ถูก "จริต" กับเรามั้ง ยังไงก็ตาม ขอบคุณสำหรับหนังสือทั้งหมดที่แนะนำค่ะ

โดย: W i n t e r b e r r y IP: 203.155.135.100 วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:16:50:24 น.

เคยอ่านงานที่เป็นแคนโต้ของคุณ ฟ้า พูลวรลักษณ์

เคยฟังเวลาคุณ ฟ้า ฯ อ่านบทกวี เคยดูงานศิลปะของคุณฟ้าฯ

เคยคิดอยู่ว่า ที่เราอ่านแล้วเกิดอาการมึนงงเพราะ(หัว)เราไปไม่ถึงหรือเปล่าหว่า? แต่กับบางบท(แคนโต้) ก็อึ้งจนต้องขบคิดเลยทีเดียว

โดย: สายลมอิสระ

วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:52:01 น.

อยากอ่านจังค่ะ...

โดย: Tante Ta

วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:14:35 น.

หนังสือในเครือ a day
ผมรอซื้อในงานหนังสืออย่างเดียวครับ เพราะตามหาง่ายกว่าทยอยเก็บตามร้าน

ได้ยินชื่อ เจ็ดเรื่องสั้นของฟ้า มานาน น่าอ่านนะครับ
คุณฟ้าเคยส่งเข้าประกวดซีไรต์ด้วย
แต่.. เกณฑ์ขั้นต่ำของรวมเรื่องสั้นคือ 8 เรื่อง เหอๆ

ไม่ว่ายังไง ก็น่าลองหามาครอบครองเหมือนกันทั้งสองเล่มครับ

โดย: Mint@da{-"-}

วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:32:22 น.

แวะมาเยี่ยม...สวัสดีครับ

โดย: **mp5**

วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:03:32 น.

เป็นเล่มที่เมียงมองอยู่ทั้งนั้นเลยค่ะ โดยเฉพาะนิทานสันดานเสียนี่เกือบหยิบแล้ว ...แต่งบหมดซะก่อน

วันก่อนเห็นงานของพิง ลำพระเพลิงลด 50% อยู่สองสามเล่ม เกือบหยิบมาลองแล้วเชียว.. แต่โดนเล่มอื่นแซงหน้าไปก่อน ตอนนี้หายหมดแล้ว เหลือเล่มเดียว แพง..เลยยังเล็งต่อไปค่ะ

จดชื่อไว้ก่อนค่ะ ตอนนี้คงต้องหยุดซื้อแนวเรื่องสั้น หันมาอ่านนิยายก่อน กองสูงมากแล้ว

โดย: ยาคูลท์

วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:55:24 น.

ไม่ชอบอ่านเรื่องสั้นอ่ะ
แต่คุณฟ้า เคยอ่านงานยุคแรก เป็นบทกวี ที่คล้ายไฮกุ ชอบเหมือนกัน

ส่วนจักรพันธ์ ขวัญมงคล นี่ชอบเวลาเขาเขียนแนะนำดนตรี ยังไม่เคยอ่านงานเรื่องสั้นเขาเลย

โดย: grappa

วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:20:37:21 น.

เคยอ่านงานของคุณฟ้ายุคที่เป็นบทกวีไฮกุเหมือนคุณพี่ grappa

นิทานสันดานเสีย ดูน่าอ่านดี (เราจะเก็บไว้ในช็อตลิสต์สำหรับงานหนังสือครั้งต่อไป) ชอบชื่อ "มาริโอสอนน้อง" ง่ะ

ส่วนพิง ลำพระเพลิง (ในสปอยล์ -- คุณปรีดาเป็นโรคสันดานเสีย ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ) ก็เป็นนักเขียนที่เราชอบคนนึง เราชอบตั้งแต่ที่เขาเขียนแกงไก่ล้างโลก (รวมเรื่องสั้นเล่มแรก) แต่ไม่ได้อ่านงานยุคหลังๆ (หลังจากเป็นดาราแล้ว) และเราไม่ค่อยชอบบทละครที่เขาเขียน (อันนี้ทัศนะส่วนตัวนะ) เพราะพี่แกเล่นเอามุกมาต่อๆ กันโดยเรื่องไม่เดิน มิหนำซ้ำยังเคยจับได้ว่าเล่นลอกเนื้อเรื่องบวกมุกมาจากซีรี่ฝรั่งทั้งตอนมาใส่ในฉากหนึ่งในบทของแกหน้าตาเฉยเลย

โดย: ปรีดา (Aka Prita

) วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:21:37:39 น.

ภาพประกอบนิทานสันดานเสียนี่ชอบมากค่ะ
เท่จริงๆ ยืนแคะขี้มูก

ตอบคำถามจขบ.ด้วยว่า
พระเอกDown in the Valleyก็ เอ็ดเวิร์ด นอร์ตันค่ะ

โดย: keyzer

วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:14:05 น.

น่าสนใจค่ะ ^ ^ ตอนนี้นักเขียนเรื่องสั้นอีกคนที่ชอบคือคุณ เงาจันทร์ ชอบภาษาสำนวนของเธอจังเลย

โดย: bookmark

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:0:21:07 น.

ง่า ทำไมไม่พรีวิว โลกหมุนรอบสารภี ไปเลยอ่าคะ
ชอบแนวดราม่าแฟนตาซีอยู่นะ
(อิอิ จริงๆชอบเล่นเกมมริโออ่ะ เกี่ยวไหม)

อืม ดูจากเรื่องแรก นิทานสันดานเสีย
แค่ชื่อก็ชอบแล้ว อิอิ

พอดีว่าเป็นผู้ใหญ่แก่แดดอ่ะค่ะ จะเหมาะไหม๊เนี่ยยยย

โดย: สวนลอยแห่งบาบิโลน

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:1:08:51 น.

โห พี่ไกด์ ขยันมากๆ อ่านไม่ทันเลย แหะๆๆ

แปะไว้ก่อนแล้วค่อยมาอ่านนะคับ

เออ ใช่ จะบอกว่า เมื่อวันเสาร์ ไปกินมะตะบะ ท่าพระอาทิตย์กะเืพื่อน
ซึ่งเรียน ท่าพระจันทร์ สามปี แต่ไม่เคยกิน มะตะบะ ท่าพระอาทิตย์เลยฮะ

โดย: Nutty Professor

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:1:26:58 น.

อยากอ่านนิทานสันดานเสียค่ะ

แต่คงต้องรอไปอีกอย่างน้อย 4 เดือน

ตอนนี้ลิสต์หนังสือที่ว่าจะซื้อและอยากอ่านยาววววววเป็นหางว่าวแล้วค่ะ

พี่ไกด์สบายดีมั้ยคะ
ตอนนี้อ้วนยุ่งมาก เดือนนี้ไม่อยู่ที่ Boston อีกแล้ว เลยไม่ค่อยได้ใช้ com ไม่ได้ up blog ตามเคยค่ะ

คิดถึงนะคะ

โดย: ที่ได้พบกับเธอ นั่นคือโชคชะตา

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:2:13:28 น.

ผมอ่านหนังสือไม่ค่อยคืบหน้าเลยอะครับช่วงนี้

ตอนนี้อ่าน The Bourne Ultimatum ที่อี๊เอามาให้ค้างอยู่ครับ (หนังสือเก่าแล้วล่ะ สมัยคุณสุวิทย์ ขาวปลอดแปลนู่น)

โดย: nanoguy (nanoguy

) วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:4:40:22 น.

มาทักทายคุณสาวไก๊ด์ครับ ไม่ได้เข้ามาตั้งนาน ที่กรุงเทพฯ ฝนตกมากไหมครับ

โดย: Johann sebastian Bach

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:9:20:44 น.

โดย: รอยเท้าบนพื้นทราย

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:9:47:13 น.

เข้า blog พี่สาวไกด์ฯ แล้วกลัวเสียเงินพอๆ กะเข้า blog ความงามกะท่องเที่ยวเลยค่ะ

แต่มีความสุขนะคะ

ตอนนี้กำลังทะยอยอ่านหนังสือที่ซื้อมาอยู่เรื่อยๆ แต่ก็ซื้อเพิ่มเรื่อยๆ เหมือนกัน (นิสัยไม่ดีจริงๆ

แต่หนังสือไม่เน่าไม่เปื่อยอ่ะเนาะ...หยวนๆ

)

อ่านรีวิวข้างบนแล้วน่าสนใจมากๆ ท่าทางจะเป็นแนวที่ถูกจริตกุ้งเหมือนกัน จะเก็บไว้ในลิสต์ด้วยนะคะ

เรื่องมาสคาร่า ได้ข่าวว่าเป็นแบบกันน้ำทั้งสองตัวค่ะ จริงๆ ตัวของ ลอรีอัล ที่กุ้งรีวิวไว้ ก็ได้ข่าวว่ามีแบบกันน้ำเหมือนกัน แต่ดูเหมือนสาขาที่กุ้งไปซื้อจะไม่มี (หรือ BA แกไม่รู้เรื่องก็ไม่รู้ ถามอะไรก็ตอบไม่ค่อยได้ เฮ้อ...)

โดย: เดอะ กั้ง

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:04:36 น.

ค่า

ไม่ได้มาทักทายนานเลย

พึ่งหายไข้จ้า....

โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:27:48 น.

ไม่กล้าอ่านบลอกมากคราวนี้ เพราะชื่อหนังสือถูกใจ จะไปหามาอ่านมั่งครับ กลัวโดนสปอยด์ครับ

ตอบที่ไปเม้นไว้ครับ
คุณ สาวไกด์ ครับ
น่าสงสารจัง พักผ่อนซะหน่อยก็ดีนะครับ

enjoy your day

โดย: Holden Caulfield

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:12:27 น.

อยากอ่านทั้งสองเล่มเลยค่ะ

ตัวอย่างงานของคุณฟ้า ที่คุณสาวไกด์ยกมาให้อ่าน...

เป็นแนวที่โดนใจค่ะ

โดย: มัชฌิมา

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:35:22 น.

...

ชื่อหนังสือเล่มแรกได้ใจจังครับ...น่าจะเหมาะกับผม

โดย: The Legendary Midfielder

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:43:29 น.

อ้าว เมาแต่เม้าท์เรื่องอื่นเพลินเลยลืมตอบเรื่องเขื่อน

ได้ไปนอนที่เขื่อนคืนนึงค่ะ บ้านน่ารักดี แต่ห้องน้ำอยู่สูงไปหน่อย...

เดี๋ยวเอารูปมาอวดค่ะ
เสียดายฝนตกเลยไม่ได้ขึ้น viewpoint (หรือโชคดีก็ไม่รู้ เพราะได้ข่าวว่าสูงและชัน) แต่ได้เห็นหมอกเยอะดี สวยไปอีกแบบค่ะ

ส่วนอีกคืนไปนอนบนบ้านต้นไม้มาค่ะ พี่เคยเห็นหมูปีนขึ้นบ้านลิงไหมคะ นั่นน่ะกุ้งเลย

บ้านน่ารักอีกเช่นกัน แต่อยู่สู๊งสูง ไม่กลัวความสูงแต่กลัวตุ๊กแกกะงูเขียว

โดย: เดอะ กั้ง

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:30:21 น.

ปกคุ้นจัง
คงจะเป็นรูปแบบเฉพาะของหนังสือสำหรับเด็ก (และผู้ใหญ่หัวใจเด็ก)
ที่ต้องสีสันสะดุดตา ตัวอักษรใหญ่และอ่านง่ายเห็นชัดเจน
ส่วนเนื้อหาที่ว่าเหมือนขนมจีนทอดมันนั้น
ขอยังไม่ลองชิมแล้วกันนะคะ
ข่าวล่าสุดขอรายงานว่า
ไปดูรหัสลับดาร์วินชีมาแล้วนะคะ
ไม่มีความเห็นต่อหนังค่ะ
แต่คิดว่าอ่านหนังสือแล้วอินกว่ากันเยอะเลย
^^

โดย: I am just fine^^

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:15:48:30 น.

ช่วงนี้อ่านหนังสือไม่จบสักเล่ม ไม่รู้ใครเป็นเหมือนเรามั่งชอบอ่านหนังสือพร้อมๆ กัน ทีหลายๆ เล่ม

อ่านบล็อกคุณสาวไกด์ แล้วอยากเขียนถึงหนังสือที่ตัวเองอ่าน ( ไม่จบ ) บ้างจัง

ไม่เคยกินหนมจีนทอดอ่ะ กลับไปพัทลุงวันก่อน กินหนมจีนน้ำยาแบบทางใต้ อร่อยมาก

โดย: Chapter 1-17 IP: 221.128.99.120 วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:52:56 น.

“นิทานสันดานเสีย” แค่ชื่อเรื่องก็น่าอ่านแล้วค่ะ สงสัยจะโดน อิอิ

ปล. เสาร์นี้สนใจไปดูอินคาเล่นสดกันไหมคะ??

โดย: ตุ๊กตาไขลาน

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:16:37 น.

ขอบคุณที่ไปแนะนำงานของพิง ลำพระเพลิงไว้ที่บล็อกนะคะ ... เป็นสองเล่มที่ไม่เคยเห็นเลย

วันนี้ไปที่ร้าน 50% อีกเล่มของพิงที่เห็นมาหลายวันก็อันตรธานไปแล้ว ...ก็ดีไปอย่าง ไม่ต้องไปยืนสับสนกับชีวิต--ซื้อดี ไม่ซื้อดี

โดย: ยาคูลท์

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:01:04 น.

โอว ว

พี่ไกด์ ไม่ธรรมดาเลยนะเนี่ย
เปรียบเรื่องสั้นคล้ายดังอาหาร พูดแล้วก็หิว

ขอสารภาพเหมือนกันคับ ก่อนหน้่านี้ผมก็คิดว่า "ฟ้า" คือผู้หญิง แถมยังคิดไปถึงว่า เป็นวัยรุ่น ซะอีก

จนเมื่อไม่กี่วันก่อน ถึงได้รู้ฮะ

ติดตามอ่านในมติชนสุดฯ รู้เรื่องบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง
สงสัยจะเป็นขนมจีนกะทอดมัน จริงๆแฮะ เพราะว่า ยังไม่เคยกินเลย ก็เลยไม่คุ้นลิ้นเท่าไหร่

ลองอ่านที่ ยกตัวอย่างมา ก็ออกจะมึนๆนิดหน่อย
อ่านโก้วเล้ง กิมย้ง ว่าลีลาสำนวนเยอะแล้ว ของ
ฟ้า ยิ่งเยอะกว่า

หรือว่าวันนี้ผมสมองบวม

ปล. ชอบ พิง ด้วยคนคับ ถึงแม้ว่า จะอ่านงานของเขาไม่เยอะ
แต่เรื่องสั้นเรื่องนึงที่จำได้แม่นเลย คือเรื่องเกี่ยวกับ วันอาทิตย์ ครับ
ที่พระเอก บ้างานมาก แล้วไม่อยากจะให้มีวันหยุดเลยสุดท้ายก็ได้รู้คุณค่า

เรื่องนี้ เคยเอามาทำเป็นละครตอนเดียวจบ ภายใต้ชื่อว่า แดนพิศวง คับ

ปล.สงสัยถนนพระอาทิตย์จะไกลไป เด็กท่าพระจันทร์เลยไม่ไปกินกัน

โดย: Nutty Professor

วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:33:52 น.

เรื่องแรกน่าสนใจมากกว่าเรื่องที่สองนะคะ
แต่มันก้อน่าอ่านทั้งสองเรื่องนั่นแหล่ะ ใช่มั๊ยคะ

เห็นว่าปวดเข่าเหมือนกัน
ลองไปหาหมอดูมั่งนะคะ
กันไว้ดีกว่าแก้ค่ะ
ถ้าเป็นเยอะแบบบี๋ แล้วมันทรมาณอ่ะค่ะ

โดย: ยัยบี๋

วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:1:10:09 น.

โดย: เด็กชายก้อง

วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:2:28:58 น.

คุณสาวไกด์ เรื่องสั้นแนวๆนี้ เราชอบอ่านสมัยเป็นสาวๆค่ะ แบบช่วงนั้นชอบขบคิดค่ะ เดี๋ยวนี้ขี้เกียจคิดแล้ว ฮ่าๆๆ ถ้ากลับไทยจะไปหาซื้อมาอ่านค่ะ เพราะตอนนี้อยากกลับไปอ่านเรื่องสั้นอีก เอาไว้แก้เลี่ยนเวลาอ่านนิยายโรกะติกมากๆ อิอิ

แต่ประโยคจากเรื่องสั้นของคุณฟ้านี่ คิดยากจังค่ะ "ก้าวผ่านลำน้ำคำพูด" อุปมาว่ากระไรหนอ นึกภาพตามไม่ออก คงต้องอ่านทั้งเรื่องนะ ถึงจะเข้าใจ

โดย: ปอมปอมเกิร์ล

วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:3:44:01 น.

โดย: รอยเท้าบนพื้นทราย

วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:59:01 น.

สุขสันต์วันสีเขียวจ้า....

วันนี้ง่วงนอนจัง

โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ

วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:42:33 น.

ฟ้า พูลวรลักษณ์นี่ ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกจะเป็นคนริเริ่มการเขียนแคนโต้ในไทยด้วย... หรือเปล่าก็ไม่แน่ใจนักค่ะ ถ้าสนใจลองไปที่ thaiconto.com ดูนะคะ

ชอบหน้าปกและชื่อเรื่องของนิทานสันดานเสียค่ะ ถ้าได้ไปเห็นตามร้านหนังสือคงหยิบไปจ่ายเงินได้ไม่ยาก

โดย: สายลมโชยเอื่อย

วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:10:03 น.

เคยหยิบมาดูรอบนึงที่ร้านหนังสือ
แต่พอดีร้านขายเต็มราคา
รอเวลาไปจตุจักร กวาดมาอ่าน 55555

โดย: wanwitcha

วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:15:45:51 น.

เสาร์นี้ที่ Yes In Deed เริ่ม 4 ทุ่มครึ่งค่ะ ไว้ใกล้ๆจะนัดเวลาอีกทีค่ะ

โดย: ตุ๊กตาไขลาน

วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:26:28 น.

เวอร์ชั่นที่ผมอ่าน (และดูในทีวี) คือ ตอนจบ หักมุมเอวเคล็ด (แต่ไม่เหนือความคาดหมายนัก) ฮะ

ตัวเอกไม่อยากให้มีวันหยุดเลย ก้ได้ดังที่ต้องการคือวันอาทิตย์หายไป
แล้วก็พบว่าตัวเองทำงานไม่ทัน ไม่ไหว เหนื่อย
ก้เลยเข้าใจว่าทำไมถึงต้องมีวันหยุด อยู่กับครอบครัว
ก้เลยขอให้วันหยุดกลับมา
แล้วตอนจบ เหอๆๆ ตื่นเช้ามามองดูปฏิทิน มีแต่วันอาทิตย์ แดงเถือกเป็นแถวเลยฮะ

ว้าว มีการบังคับให้เพื่อนอ่านด้วยเหรอเนี่ย ห่ะๆๆ
ถ้าผมจำไม่ผิด ผมต้องยืมอ่านจากห้องสมุด (ไม่ได้ซื้อเองฮะ)

แหม่ ที่แทพี่ไกด์เป็น นักเหล้า นี่เอง อิอิ ถึงว่า เล่าเรื่องต่างๆได้เข้าใจ๊ เข้าใจ

โดย: Nutty Professor

วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:47:26 น.

มีนิทานสันดานเสีย พี่คนเขียนเค้าให้มา แต่เราก็ไม่ยอมอ่าน เพราะว่าขยันดูแต่หนังอย่างเดียวเลยค่า

โดย: foneko (fonkoon

) วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:40:02 น.

หวัดดีครับพี่
ผมก็ Jet Lack ครับ หนีไปมิวนิคมา 555
((ไปแค่ไม่กี่วัน ทำเป็น lack ไปงั้นแหละครับ))

เพิ่งอ่าน "ปุชิตา" จบไปครับ
ชอบดีครับ รักระหว่างรบ
ท่ามกลางไฟสงครามกลางเมืองของชนกลุ่มน้อย
จนอยากจะอ่าน โสมส่องแสง กับ รอยอินทร์ ใหม่เลยทีเดียว

โดย: Marvellous Boy

วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:54:27 น.

เท่าที่แมงปออ่านหนังสือของ a book มาก็ชอบทุกเล่มนะคะ
รู้สึกถูกชะตา ^^"
แต่ว่าแมงปอจะซื้อหนังสือของ a book ที่งานหนังสือเท่านั้นน่ะค่ะ
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
รู้สึกว่ามันเป็นหนังสือที่เหมาะจะซื้อจากงานหนังสือจังเลย
(แมงปอไม่ได้บ้านะคะ 555+)

โดย: แมงปอเฒ่าเจ้าค่ะ

วันที่: 25 พฤษภาคม 2549 เวลา:2:12:58 น.

หวัดดีค่ะ พี่ไกด์
ไม่ได้เข้ามาตั้งหลายวัน
ยังไม่ได้อ่านสักเล่ม และคงยังไม่ได้อ่านอะไรใหม่ๆ ไปอีกพักใหญ่ๆ เพราะกะลังหมกมุ่นกะการทำเวบแบบไม่หลับไม่นอน
อยากแยกร่างออกได้เป็น 2 คน

ป.ล. แต่ยังไงก็ว่าจะแว้บไปดู paradise now ให้ได้

โดย: rebel

วันที่: 25 พฤษภาคม 2549 เวลา:6:26:16 น.