รีวิวหนังสือ "ขนมปังของพรุ่งนี้ แกงกะหรี่เมื่อวันวาน คิซาระ อิซึมิ"
เรื่องสั้นของตัวละครเก้าเรื่อง ที่แต่ละคนต่างผ่านการสูญเสียและแตกสลาย ซึ่งตัวละครแต่ละตัวก็เชื่อมโยงกันผ่านใครคนใดคนหนึ่งในเก้าเรื่องนี้ โดยเริ่มเรื่องจากเท็ตสึโกะ และป๊า(พ่อสามีที่จากไปหลายปี แต่หลังจากสามีตายเธอยังคงอยู่บ้านหลังเดิมกับพ่อสามี) ซึ่งตั้งฉายาให้คนข้างบ้านว่า “ยัยหืม” ซึ่งเป็นชื่อเรียกที่ทั้งคู่ใช้แอบเรียกเพื่อนบ้านอย่างทาคาระ ซึ่งแต่เดิมหญิงสาวคนนั้นเคยเป็นแอร์โฮสเตสแต่แล้ววันหนึ่งก็เกิดยิ้มไม่ออก ไม่สามารถยิ้มได้อีก ทั้งที่อาชีพนี้สิ่งสำคัญที่สุดอย่างหนึ่งคือรอยยิ้มแต่เธอกลับทำมันไม่ได้อีกต่อไปทำให้ต้องลาออกจากงาน และป๊าเองก็ต้องนึกชื่อเธออยู่นานในวันที่บังเอิญมายืนดูดาวด้วยกัน และรำลึกถึงสมัยที่คาซึกิผู้เป็นลูกชายยังอยู่พร้อมกับเธอซึ่งเป็นเพื่อนของเขา
ส่วนคาซึกิสมัยเรียนเขาก็เป็นหนุ่มทรงเสน่ห์ ที่มีสาวๆมารุมล้อมมากมาย การกระทำแต่ละอย่างดูน่าอิจฉามากสำหรับเพื่อนๆรวมถึงโทราโอะ ที่เป็นญาติหนุ่มรุ่นน้อง แล้ววันหนึ่งเขาก็ตัดสินใจแต่งงานกับผู้หญิงที่ดูธรรมดาอย่างเท็ตสึโกะและเลิกทำตัวเจ้าชู้ ทำให้โทราโอะสงสัยถึงตัวตนที่แท้จริงของคนที่เขาแอบอิจฉามาตลอดว่าหรือนี่คือตัวตนจริงๆของเขา ส่วนเท็ตสึโกะเองเธอตัดสินใจแต่งงานกับคาซึกิทันทีที่เขาขอเพื่อได้ออกจากบ้านที่ต้องอยู่กับแม่ แต่แล้ววันหนึ่งคนที่คอยห่วงใยเธอมากกว่าใครก็จากไปด้วยโรคมะเร็ง ทิ้งให้เธอเขว้งขว้างลำพัง ซึ่งปัจจุบันเธอก็มี “อิวาอิ” ที่เข้ามาจีบและต้องการแต่งงานกับเธอแต่เธอเองรู้สึกว่าไม่อยากแต่งงานอีกแล้ว แต่ก็ไม่ได้รังเกียจเขาและอดประทับใจการกระทำที่เขาช่วยเด็กสาวคนหนึ่งที่อยากฆ่าตัวตายเพราะพ่อแม่ไม่สนใจลูกมัวแต่ทำงานทำให้เธอได้เห็นจิตใจอันดีงามของเขา
ส่วนโทราโอะก็ตัดสินใจรับรถคันเก่งสุดรักของคาซึกิมาซ่อมและใช้งานต่อแม้ว่าทางบ้านจะคัดค้านอย่างหนักเพราะเปลืองเงินค่าซ่อม แต่เขาก็มีเหตุผลสำคัญที่ไม่อาจให้รถคันนี้ถูกทิ้งขว้างได้ และพ่อสามีที่ตัดสินใจไปลองเดินเขากับสาวนักไต่เขา ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมงานของเท็ตสึโกะและทำให้ทั้งคู่ได้เข้าใจอะไรบางอย่างในชีวิต ซึ่งเรื่องราวของแต่ละคนก็จะทำให้เราได้เห็นตัวตนของตัวละครอื่นๆในเรื่องที่เชื่อมโยงกันไปเรื่อยๆ ทำให้เห็นภาพชัดขึ้นเรื่อยๆว่าตัวละครแต่ละตัวเป็นยังไง ได้เห็นปัญหาและทางออกที่พวกเขาแต่ละคนได้พบ
อ่านจบแล้วเราก็ไม่ได้รู้สึกอินอะไรมากเท่าไหร่ แต่ชอบตรงที่ตัวละครในเล่มเชื่อมโยงกันทำให้เราได้เห็นภาพชีวิตแต่ละด้านที่แต่ละคนได้เห็นไม่เหมือนกันโดยเฉพาะคาซึกิที่เราอ่านแล้วรู้สึกว่าเขาทำให้เราได้เห็นหลายด้านดีแม้จะเป็นตัวละครที่เริ่มเรื่องมาก็ตายไปแล้ว แต่เราได้เห็นตัวตนของเขาผ่านเพื่อน ญาติ ภรรยา และพ่อ และส่วนที่ทำให้เราไม่อินเท่าไหร่เพราะอ่านแล้วมันให้ความรู้สึกกลางๆ เรื่องราวตัวละครมีปม มีปัญหาแต่มันก็ดูแก้ง่าย จบง่าย ซึ่งเราว่าชีวิตจริงมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น มันดูไม่สมจริงเท่าไหร่ทั้งที่แต่ละคนดูมีปม มีปัญหานั่นนี่ ก็เลยรู้สึกไม่ว้าวกับหนังสือเล่มนี้
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [